รักแห่งสยาม ภาคเกาะเสม็ดเสร็จทุกราย

ลำดับตอนที่ #4 : เกาะเสม็ดเสร็จทุกราย 4

หลังจากที่มิวมาถึงสถานีขนส่งสายตะวันออกประมาณครึ่งชั่วโมง เพื่อนๆทุกคนก็ทยอยกันมาจนเกือบครบ โดยมี เอ็กซ์ แวน เจ๋ง แหว หญิง จอย และฉิม ขาดไปก็เพียงโต้งคนเดียวเท่านั้น ส่วนเพื่อนหรือรุ่นน้องคนอื่นๆ ก็ติดธุระทำให้ไม่สามารถไปด้วยกันได้ บ้างก็ไปเที่ยวกับครอบครัว บ้างก็ต้องเตรียมสอบโควต้า แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าโต้งมาอีกคน ก็จะรวมทั้งหมดเป็น 9 คนพอดี ในขณะที่มิวกำลังนั่งรอโต้งด้วยความกระวนกระวายนั้น เอ็กซ์กับแวนก็ถือโอกาสไปเดินเล่นในบริเวณใกล้เคียง ส่วนหญิง จอย และฉิมก็นั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน ในขณะที่เจ๋งกับแหวก็กระซิบกระซาบอะไรกันเล็กน้อยก่อนที่จะเดินออกไป

ขณะที่เจ๋งกำลังเดินไปกับแหวนั้น แหวก็พูดขึ้นมาว่า “เฮ้ย ไอ้เจ๋ง มึงเชื่อกูสิ กูว่ามึงเตรียมพร้อมไว้ก่อนก็ดีว่ะ”

เจ๋งทำท่านึกในใจ ก่อนที่จะยิ้มแล้วหัวเราะ จากนั้นจึงพูดว่า “เออ มึงพูดก็ถูกว่ะ กูไม่ทันได้คิด ว่าแต่ กูจะมีโอกาสหรือวะเนี่ย กูกับหญิงก็เพิ่งคบกันได้ไม่นาน ดีไม่ดี จะเสียเพื่อนเอาสิวะ”

แหวตบหัวเจ๋งเบาๆ ก่อนที่จะพูดเบาๆว่า “ไอ้เฮี่ย หรือมึงจะไม่ลองดูวะ ... เออ พอไปถึงแล้ว ถ้ามึงทำไม่เป็น กูสอนให้ก็ได้” แหวยักคิ้วให้เจ๋งเล็กน้อย

เจ๋งตบหัวแหวกลับอย่างรวดเร็ว พร้อมกับด่าอย่างยิ้มแย้มว่า “เฮี่ยแล้วมึง กูทำของกูได้โว้ย อย่างมึงน่ะ หาให้ได้ก่อนเถอะวะ”

แหวยิ้มแหยๆเล็กน้อย ก่อนที่จะชวนเจ๋งเปลี่ยนเรื่องคุย จนกระทั่งทั้งคู่เดินเข้าไปในร้านเซเว่นอีเลฟเว่น จากนั้น เจ๋งกับแหวจึงเดินเข้าไปเลือกซื้อถุงยางอนามัย เสร็จแล้วจึงเลือกขนมและน้ำ จากนั้น ทั้งคู่จึงไปจ่ายเงินที่เคาเตอร์แล้วเดินออกจากร้านไป โดยเจ๋งรีบแกะกล่องเอาถุงยางออกมา แล้วโยนกล่องทิ้งถังขยะ พร้อมกับแบ่งถุงยางให้แหวส่วนหนึ่ง จากนั้น ทั้งคู่จึงเอาถุงยางใส่ไว้ในกระเป๋าสตางค์ แล้วเดินกลับไปสมทบกับเพื่อนๆ

ในขณะที่มิวนั่งรอโต้งอยู่อย่างใจจดใจจ่อนั้น ไม่นานสักเท่าไร สุนีย์ก็ขับรถพาโต้งเข้ามาส่งที่หน้าสถานีขนส่ง เมื่อมิวเห็นรถของสุนีย์ จึงรีบวิ่งออกไปสวัสดีสุนีย์ พร้อมกับทักทายโต้ง สุนีย์เฝ้าแต่ย้ำเตือนโต้งในเรื่องต่างๆ พร้อมกับบอกให้มิวช่วยดูแลโต้งด้วย จนกระทั่งโต้งรู้สึกเขินอยู่ไม่น้อย แล้วสุนีย์จึงขับรถออกไป

เมื่อสุนีย์ขับรถจากไปแล้ว โต้งจึงถือกระเป๋าขึ้นมา พร้อมกับถามมิวขึ้นมาว่า “รอนานหรือยังเนี่ยมิว” พร้อมกับนั้น มิวกับโต้งก็เดินเข้าไปในสถานีขนส่ง เพื่อที่จะไปสมทบกับเพื่อนๆ

มิวซึ่งกำลังรู้สึกดีใจอย่างยิ่ง มิวเฝ้าแต่รอวันนี้มานาน เฝ้าแต่นับวันถอยหลังรอคอยเลยก็ว่าได้ มิวอยากไปเที่ยวกับโต้งตามลำพังที่ไหนสักแห่ง ถึงแม้ครั้งนี้ จะมีคนอื่นๆไปด้วยก็ยังดีกว่าไม่ได้ไปเลย มิวยิ้มอย่างมีความสุขก่อนที่ตอบว่า “ไม่นานเท่าไรหรอกโต้ง ว่าแต่โต้งเหอะ ทำไมช้าจังล่ะ”

โต้งตอบว่า “ก็แม่น่ะ แวะซื้อยาแก้เมา แล้วก็ยาแก้ท้องเสีย ยังมียาอื่นๆอีกตั้งเยอะแน่ะ ... ว่าแต่ คนอื่นๆมากันหมดหรือยังเนี่ย” โต้งหันไปถามมิวต่อ พร้อมกันนั้น โต้งก็เอามืออีกข้างหนึ่งที่ไม่ได้ถือกระเป๋าไว้ โอบกอดไหล่ของมิวไปด้วย ซึ่งการโอบกอดนี้ ก็เป็นลักษณะของเพื่อนผู้ชายที่ชอบโอบกอดไหล่กันธรรมดา แต่สำหรับมิวแล้ว มิวรู้สึกมีความสุข ดีใจ แต่ก็เขินอยู่ไม่น้อย

มิวพยายามทำใจให้เป็นปกติ แล้วตอบว่า “ก็มาครบกันหมดแล้วล่ะ หญิงก็ซื้อตั๋วไว้แล้วล่ะ ...” มิวเงียบไปเล็กน้อย มิวรู้สึกว่า แขนของโต้งช่างแข็งแรงและทำให้เค้ารู้สึกอบอุ่นอย่างยิ่ง ถึงแม้มิวจะเคยเดินโอบกอดไหล่กับเพื่อนๆ แต่ก็ไม่ได้ให้ความรู้สึกเหมือนกับโต้งแม้แต่น้อย

ส่วนโต้งนั้น ก็รู้สึกไม่แตกต่างไปจากมิวนัก โต้งรู้สึกว่า มิวช่างน่ารัก น่าทะนุถนอมอย่างยิ่ง โต้งหันไปมองมิว แล้วจึงนึกถึงเรื่องหยกและเหตุการณ์แปลกๆที่เกิดขึ้นกับเค้าขึ้นมาในทันที แต่ก่อนที่โต้งจะได้เล่าอะไรให้มิวฟัง โต้งกับมิวก็เดินเข้ามาถึงที่นั่งซึ่งเพื่อนๆทั้งหมดกำลังนั่งรออยู่แล้ว

เอ็กซ์มองไปที่มิวเป็นคนแรก พร้อมกับเอียงหน้า แล้วยิ้มอย่างกวนๆให้มิวกับโต้ง โต้งจึงรีบเอามือที่โอบกอดไหล่ของมิวออก แต่เพื่อนคนอื่นๆก็มีท่าทีในลักษณะเดียวกัน ซึ่งมิวกับโต้งก็รู้สึกเขินๆและแปลกใจไม่น้อย แต่ทั้งคู่ก็เข้าใจในทันที เมื่อหญิงแซวขึ้นมาว่า “แหม มิว โต้ง นี่ถึงขนาดต้องนัดกันใส่เสื้อลายเดียวกันมาเลยหรือเนี่ย”

โต้งกับมิวรีบหันไปมองเสื้อของอีกฝ่ายในทันที โต้งก็พบว่า มิวใส่เสื้อลายเดียวกันกับเค้าจริงๆด้วย ถึงแม้จะเป็นคนละสีกันก็เถอะ ส่วนมิวนั้น เมื่อเห็นเสื้อที่โต้งใส่เป็นลายเดียวกันกับเค้า ก็รู้สึกดีใจอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว เพราะเสื้อตัวนี้ มิวเป็นคนซื้อให้กับโต้งเป็นของขวัญวันเกิดนั่นเอง แต่มิวก็ไม่นึกว่า โต้งจะใส่มาในวันนี้ โต้งรีบพูดขึ้นมาว่า “เปล่านะ มันบังเอิญน่ะ” แต่เพื่อนคนอื่นๆก็ยังคงแซวกันไม่เลิกอยู่ดี

หลังจากที่ทักทายและคุยกันได้สักพักหนึ่ง ทั้งหมดจึงชวนกันไปขึ้นรถ เพราะใกล้เวลาที่รถจะออกแล้ว โดยโต้งขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน ในตอนแรกนั้น มิวก็จะตามไปด้วย แต่เหมือนมิวจะนึกอะไรขึ้นมาได้ มิวจึงไม่ได้ตามโต้งไปด้วย แต่รีบเดินไปที่รถทันที เมื่อมาถึงรถแล้ว มิวรีบเดินขึ้นไป เพื่อที่จะไปหาที่นั่ง สาเหตุที่มิวรีบร้อนก็เพราะว่า มิวอยากจะเลือกที่นั่งสำหรับนั่งคู่กับโต้งนั่นเอง

แต่เหมือนมิวจะช้าไปนิดเดียว หรือเอ็กซ็จะแกล้งมิวก็ไม่รู้ได้ เอ็กซ์จึงเดินเข้ามานั่งลงข้างๆมิว ส่วนแวนกับจอยก็นั่งอยู่ใกล้ๆกันข้างหน้าของพวกเค้า โดยจอยนั่งติดกระจกหน้าต่างรถและแวนนั่งอยู่ติดกับทางเดิน ในขณะที่หญิงกับฉิมก็นั่งด้วยกันถัดไปข้างหน้าของแวนและจอย และถัดไปข้างหน้าอีกนั้น ก็เป็นเจ๋งกับแวนที่นั่งคุยกันอยู่เสียงดัง

เมื่อเอ็กซ์นั่งลงข้างๆมิว มิวก็ทำตัวไม่ถูก เพราะไม่รู้จะบอกกับเอ็กซ์อย่างไรดี มิวพยายามพูดขึ้นมาว่า “เอ็กซ์ มึงไม่ไปนั่งเป็นเพื่อนไอ้แวนหน่อยวะ”

เอ็กซ์ซึ่งไม่ได้คิดอะไร รีบบอกว่า “ไอ้แวนมันอยากนั่งใกล้ๆกับจอยน่ะ” เอ็กซ์ตอบมิว พร้อมกับฉีกถุงขนมออกมา แล้วถามมิวว่า “เฮ้ย ลองกินดูสิ อร่อยนะโว้ย”

มิวรู้สึกกระวนกระวายอยู่ไม่น้อย แต่ก็ไม่กล้าบอกเอ็กซ์ไปตรงๆ มิวรีบพูดขึ้นมาอีกว่า “เผื่อมันอยากคุยกับมึงไง มึงไปนั่งคุยเป็นเพื่อนมันหน่อยสิ” มิวบอกกับเอ็กซ์ แต่ก็รู้สึกไม่ค่อยดีเล็กน้อย เพราะมิวรู้สึกเหมือนกำลังจะไล่เพื่อนที่ดีที่สุดของเค้าคนหนึ่งอยู่นั่นเอง แต่มิวก็อยากนั่งใกล้ๆกับโต้งจริงๆ เพราะครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่เค้าจะได้ไปไหนมาไหนกับโต้ง

เอ็กซ์เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ เอ็กซ์หยุดมองมิวเล็กน้อย แล้วก็นึกขึ้นมาได้ในทันที เอ็กซ์ยิ้มพร้อมกับหัวเราะมิวเบาๆ “ไอ้เชี่ยมิว มีแฟนแล้วไล่กูเลยนะมึง”

มิวรู้สึกผิดอยู่ไม่น้อย มิวรีบบอกกับเอ็กซ์ว่า “เอ่อ ... ไม่ใช่ ... กูเปล่า ... มึงจะนั่งตรงนี้กับกูก็ได้” มิวตอบเสียงอ้อมแอ้ม

เอ็กซ์มองไปที่หน้ารถ เห็นโต้งยังไม่ขึ้นมา เอ็กซ์ก็รู้สึกอยากแกล้งมิวขึ้นมาเล็กน้อย “งั้นกูนั่งตรงนี้นะโว้ย มึงแน่ใจนะ ...” เอ็กซ์ค่อยๆเลื่อนปากไปกระซิบที่ข้างๆหูมิวว่า “ว่า มึงไม่อยากนั่งกับโต้งน่ะ”

มิวรู้สึกเขิน แต่ก็เคืองๆ อีกทั้งรู้สึกผิดต่อเอ็กซ์อยู่บ้างเหมือนกัน มิวรีบพูดเบาๆว่า “ก็ ... เออ ... กูอยากนั่งกับโต้งน่ะ กูขอโทษมึงว่ะ แต่ ครั้งนี้กูขอเถอะนะ” มิวทำสีหน้าอ้อนวอนเอ็กซ์

เอ็กซ์ทำหน้ายิ้มล้อเลียนให้กับมิว ซึ่งก็พอดีกับที่เหลือบไปเห็นโต้งกำลังเดินขึ้นมาบนรถพอดี เอ็กซ์รีบบอกกับมิวว่า “มึงต้องเลี้ยงกูมื้อนึงนะโว้ย” แล้วเอ็กซ์ก็ลุกขึ้นเก็บถุงขนมและหนังสืออ่านเล่นต่างๆ

มิวรีบบอกกับเอ็กซ์ว่า “เออ ได้ๆ ขอบใจมึงมากนะ”

เอ็กซ์หันมายิ้มให้มิว ก่อนที่จะเดินไปหาโต้งซึ่งกำลังคุยกับแวนอยู่ แวนชวนโต้งนั่งลงข้างๆ เพราะที่นั่งเหลืออยู่ที่เดียว ในขณะที่โต้งอยากนั่งใกล้ๆมิวมากกกว่า แต่ในขณะนั้นเอง เอ็กซ์ก็เดินเข้ามา แล้วนั่งลงข้างๆทางเดินที่ติดกับที่นั่งของแวน แล้วบอกโต้งว่า “เฮ้ย โต้ง มิวมันรอมึงอยู่นู่นแน่ะ”

เอ็กซ์ทำท่าทางยิ้มหยอกล้อ พร้อมกับพยักหน้าไปทางมิว โต้งจึงเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆมิว พร้อมกับรถที่กำลังจะเคลื่อนตัวออกภายในไม่กี่วินาทีข้างหน้านี้