คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : เกาะเสม็ดเสร็จทุกราย 11
ในห้องพักของโต้งนั้น โต้ง เจ๋ง แหว ต่างก็ถอดเสื้อผ้า แล้วเปลี่ยนไปใส่กางเกงว่ายน้ำ จากนั้น จึงใส่เสื้อยืดและกางเกงขาสั้น พร้อมกับคว้าผ้าขนหนูเดินออกจากห้อง แล้วไปนั่งรอเพื่อนๆคนอื่นที่ล็อบบี้ โดยในระหว่างที่กำลังรอคนอื่นๆอยู่ที่ล็อบบี้นั้น เจ๋งก็เหลือบไปเห็นสาวๆ 3 คน กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะตัวถัดไป จึงหันไปมองแหวพร้อมกับเหลือบตาไปที่สาวๆกลุ่มนั้น ซึ่งเมื่อแหวมองไปตามสายตาของเจ๋ง ก็เข้าใจทันที แล้วทั้งคู่จึงชวนกันลุกขึ้นไปคุยกับสาวๆ 3 คนนั้น โดยทิ้งให้โต้งนั่งอยู่คนเดียว ซึ่งโต้งก็มองตามเพื่อนๆเค้า พร้อมกับอมยิ้มไปด้วย
ไม่นานเท่าไรนัก มิวกับเพื่อนๆก็เดินมาที่ล็อบบี้ เอ็กซ์ทักทายโต้งว่า “อ้าว โต้ง แล้วทำไมนั่งอยู่คนเดียววะเนี่ย”
โต้งซึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ หันมามองเอ็กซ์ มิว และแวน ซึ่งใส่เสื้อยืดและกางเกงขาสั้นคล้ายๆกันทุกคน โต้งส่งสายตาไปทางเจ๋งและแหวที่กำลังจีบสาวๆอยู่ที่โต๊ะถัดไป พร้อมกับตอบว่า “ก็ไอ้เจ๋ง ไอ้แหว มันไปคุยกับสาวๆโต๊ะนั้นน่ะสิ”
แวนนั่งลงบนเก้าอี้พร้อมกับเพื่อนๆ แล้วหันมายิ้มให้โต้ง แล้วแซวว่า “แล้วมึงไม่ไปกับเค้าด้วยวะ โต้ง”
เอ็กซ์ได้โอกาส จึงหันไปยิ้มให้กับมิว แล้วแกล้งพูดขึ้นมาว่า “ไอ้โต้งมันไม่มีทางไปไหนได้ร็อก ก็แฟนมันอยู่แถวๆนี้ทั้งคน” เอ็กซ์พูดพร้อมกับใช้ข้อศอกสะกิดไปที่แขนของมิว แล้วพูดต่อว่า “จริงไหมวะ ไอ้มิว”
มิวเหลือบไปมองโต้ง ส่วนโต้งก็มองมาที่มิวเช่นกัน เมื่อทั้งคู่สบตากัน ต่างก็อมยิ้มให้กัน แล้วมิวจึงหันไปต่อว่าเอ็กซ์ ส่วนแวนก็นั่งคุยกับโต้งถึงเรื่องทั่วๆไป
จากนั้น หญิง จอย และฉิม ซึ่งอยู่ในชุดเสื้อยืดและกางเกงขาสั้น พร้อมกับกระเป๋าและหมวกที่อยู่ในมือคนละใบ จึงเดินเข้ามาสมทบ แล้วจึงชวนกันเดินไปที่ชายหาย โดยเจ๋งกับแหวบอกกับเพื่อนๆว่า จะตามไปทีหลัง
ชายหายที่เกาะเสม็ดยามบ่ายนี้ เต็มไปด้วยผู้คน แต่ก็ไม่มากมายเกินไปนัก บรรยากาศเต็มไปด้วยความร่มรื่น มิว โต้ง และเพื่อนๆ ชวนกันไปหาที่นั่งใกล้ๆชายหาด หญิง ฉิม และจอย ผลัดกันทาครีมกันแดด ส่วนเอ็กซ์และแวนก็ถอดเสื้อและกางเกงอย่างรวดเร็ว จนเหลือแต่กางเกงว่ายน้ำตัวเดียว จากนั้น จึงหันมาบังคับให้มิวถอดชุดออกบ้าง ซึ่งมิวก็ต้องถอดเสื้อและกางเกง พร้อมกับเหลือบไปมองโต้งอย่างอายๆ
โต้งซึ่งถอดเสื้อออกไปแล้ว และกำลังจะถอดกางเกงออก เมื่อเห็นมิวถอดเสื้อผ้าออก ก็หยุดชะงักทันที โต้งหันไปมองมิว พร้อมกับคิดในใจว่า ‘เพิ่งเคยเห็นมิวใส่เกางเกงว่ายน้ำตัวเดียวแฮะ น่ารักแฮะ’ โต้งมองไปที่ทุกส่วนของมิวอย่างลืมตัว ตั้งแต่ใบหน้า คอ ไหล่ หัวนม หน้าท้องที่แบนราบ สะโพก และกางเกงว่ายน้ำสีขาวสลับดำที่ห่อหุ้มอวัยวะแห่งความเป็นชายของมิว สายตาของโต้งมองไล่ไปจนถึงขาของมิว แล้วก็กลับมาหยุดมองที่หัวนม หน้าท้อง และกางเกงว่ายน้ำของมิวอีกครั้งหนึ่ง
เมื่อมิวพับเสื้อและกางเกงวางไว้แล้ว ก็หันมาเห็นโต้งจ้องมองมาที่เค้าอย่างไม่ละสายตา มิวจึงเดินเข้าไปใกล้ๆโต้ง พร้อมกับพูดอย่างอายๆ เบาๆว่า “โต้ง มองอะไรน่ะ”
โต้งจึงค่อยรู้สึกตัว โต้งรีบหลบสายตามิว พร้อมกับพูดแก้ตัวว่า “เอ่อ เปล่านี่ มิว”
ทั้งมิวและโต้งต่างก็เขินกันไปสักครู่ใหญ่ จนกระทั่งหญิง จอย และฉิม เปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว จึงเดินมาชวนทุกคนลงไปที่ทะเล แต่โต้งบอกว่า จะตามลงไปทีหลัง พวกเพื่อนๆของมิวและโต้งจึงชวนกันเดินลงไปเล่นน้ำที่ทะเล โดยปล่อยให้มิวอยู่กับโต้งตามลำพัง
เมื่อเพื่อนไปกันหมดแล้ว โต้งก็บอกกับมิวว่า “เอ่อ มิว มิวลงไปเล่นน้ำกับเพื่อนๆเลยก็ได้นะ”
มิวมองโต้งอย่างงุนงง พร้อมกับบอกว่า “อ้าว แล้วโต้งไม่ไปเล่นด้วยกันหรือ”
โต้งตอบว่า “ไปสิ แต่เดี๋ยวเราค่อยตามไปน่ะ”
มิวยิ้มให้โต้ง พร้อมกับบอกว่า “งั้นไม่เป็นไรหรอกโต้ง เดี๋ยวเราลงไปพร้อมกับโต้งก็ได้”
โต้งได้ยินอย่างนั้น จึงยิ้มให้มิว แล้วจึงหันหน้าไปมองทะเล โดยไม่ยอมพูดคุยกับมิวอีกเลย อีกทั้งยังพยายามทำสีหน้าให้เรียบเฉย จนกระทั่งมิวรู้สึกประหลาดใจ มิวจึงถามโต้งว่า “โต้ง เป็นอะไรหรือเปล่า”
โต้งตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย อีกทั้งยังไม่หันหน้ามามองมิว “เปล่านี่”
มิวรู้สึกได้ถึงความผิดปกติในท่าทางและน้ำเสียงของโต้ง มิวจึงกระเถิบตัวเข้าไปใกล้ๆโต้ง พร้อมกับถามย้ำว่า “ถ้ามีอะไรบอกเราได้นะโต้ง”
โต้งถอนหายใจและกระเถิบตัวถอยห่างจากมิว แล้วจึงบอกมิวว่า “มิวลงไปว่ายน้ำก่อนเถอะนะ”
มิวทำหน้างงๆ พร้อมกับคิดอะไรเล็กน้อย จากนั้น จึงลุกนั่งชันเข่าข้างๆโต้ง แล้วใช้มือแตะไปที่หน้าผากของโต้ง ในขณะที่โต้งก็สะดุ้งตัวเล็กน้อย มิวพูดว่า “อืม ก็ไม่เป็นไข้นะ แล้วโต้งเป็นอะไรล่ะเนี่ย”
โต้งหันกลับมามองที่มิว พร้อมกับสีหน้าแดงระเรื่อเล็กน้อย โต้งบอกกับมิวว่า “มิวอยากรู้จริงๆหรือ”
มิวนั่งลงข้างๆโต้ง แล้วพยักหน้า พร้อมกับบอกว่า “อื่ม”
โต้งจึงหันไปมองคนรอบข้าง จากนั้น ทำหน้าลังเลเล็กน้อย ก่อนที่จะเขยิบตัวเข้าใกล้มิว แล้วจับมือของมิวไปวางไปที่กางเกงของเค้า แล้วกำมือของเค้าและมิวอย่างเบาๆ
เมื่อมิวได้สัมผัสกับสัดส่วนที่แข็งแกร่งของโต้ง มิวรู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่ความรู้สึกอายก็ตามมาทันที มิวรีบชักมือออกมาด้วยความตกใจ
โต้งจึงกระซิบข้างๆหูมิวว่า “มันแข็งน่ะมิว” โต้งหยุดเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดต่อว่า “เพราะมิวนั่นล่ะ”
มิวซึ่งตอนนี้ สีหน้าเขินอายไปหมดแล้ว มิวตัดพ้อโต้งว่า “แล้วเราเกี่ยวอะไรด้วยล่ะโต้ง”
โต้งจึงบอกว่า “ก็เราเห็นมิวใส่กางเกงว่ายน้ำตัวเดียวน่ะสิ มันเลยเป็นแบบนี้ล่ะ” โต้งหยุดเล็กน้อย ก่อนที่จะบอกกับมิวต่อไปว่า “มิวเข้าใจแล้วนะ เราถึงยังถอดกางเกงไม่ได้ไงล่ะ มิวลงไปเล่นน้ำก่อนนะ แล้วเดี๋ยวเราจะตามไป”
มิวซึ่งเขินหน้าแดงไปหมดแล้ว จึงบอกกับโต้งว่า “อืม ได้สิ” มิวพูดแต่เพียงเท่านี้ แล้วก็เดินออกไปทันที
โต้งซึ่งนั่งอยู่ ก็มองตามหลังมิว สายตาของโต้งจึงจ้องไปที่ก้นของมิวที่ใส่กางเกงว่ายน้ำตัวเล็กๆ อารมณ์ของโต้งคงไม่สามารถสงบลงได้ในเวลาอันรวดเร็วแน่ๆ
มิวซึ่งกำลังเดินไปที่ทะเลอย่างช้าๆด้วยความเขินอาย มิวคิดในใจว่า ‘เราทำให้โต้งเป็นแบบนั้นได้เลยหรือเนี่ย ไม่น่าเชื่อเลยนะ ... ท่าทางโต้งเรียบร้อยจะตาย อืม ถึงแม้จะทะลึ่งบ้าง แต่ก็ไม่นึกเลยนะเนี่ย’ มิวคิดเหมือนจะต่อว่าโต้ง แต่สีหน้าของมิวกลับเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่มุมปาก ‘แต่ว่า มันใหญ่เหมือนกันแฮะ ใหญ่กว่าของเราตั้งเยอะ ... เฮ้ย ... เราคิดอะไรเนี่ย’ มิวรีบเดินลงทะเลอย่างรวดเร็วทันที
โต้งซึ่งกำลังนั่งสงบสติอารมณ์อยู่นั้น โต้งคิดในใจว่า ‘ไม่นึกเลยแฮะ ว่ามิวจะน่ารักขนาดนี้ ... แถมยังทำให้เรามีอารมณ์ได้ขนาดนี้อีกด้วย ... หรือว่า มันจะเป็นเพราะเกาะเสม็ดนะเนี่ย ... ตอนแรก ไอ้เจ๋ง มันพูด เราก็ไม่คิดอะไรมากเท่าไร ... อืม แต่ตอนนี้ ถ้าเราจะมีอะไรกับมิว มิวจะยอมเราไหมนะ’
โต้งยังคงคิดฟุ้งซ่านอยู่พักใหญ่ ก่อนที่จะนึกได้ว่า ‘เฮ้ย ... ไม่ได้สิ ขืนคิดแต่เรื่องนี้ เราไม่ได้ลงไปเล่นน้ำกันพอดี ... อืม ... คิดถึงเรื่องของเรากับมิวตอนเด็กๆดีกว่า’ จากนั้น อารมณ์ของโต้งค่อยๆสงบลงอย่างช้า แล้วโต้งจึงค่อยวิ่งลงไปเล่นน้ำกับเพื่อนๆ
ความคิดเห็น