ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SF[All Couples] : Little Love II

    ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3 : จำยอม

    • อัปเดตล่าสุด 30 พ.ค. 56




    Chapter 3 : จำยอม

    Rate : PG

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    [Brave : Part]

            ตอนนี้ผมกำลังมีปัญหาชีวิตครับ คืออะไรรู้ไหมครับ? ก็ไอสมุดที่มันสำคัญกับผมมากๆได้หายไปน่ะสิครับ!ทุกคนรู้ไหมพอผมรู้ว่าไอสมุดนี่มันหายไปผมแทบที่จะพลิกแผ่นดินหาได้อ่ะ อยากร้องไห้มากๆเลยครับ แล้วพอผมเจอกับคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตอนที่สมุดมันหายไปก็ยังจะโดนปฎิเสธที่จะช่วยหาอีก โอ้ยยยยยย!!แล้วผมจะทำยังไงดีล่ะครับ อะไรนะครับ?ไอสมุดเล่มนั้นมันมีอะไรน่ะหรอ? ถ้าอยากรู้ก็มาช่วยผมตามหากันเซ่!!

    ไอกล้า!เป็นเชี้ยอะไรของมึงเนี้ยะ กูเห็นมึงทำหน้าหมดอะไรตายอยากมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะเพื่อนในกลุ่มผมถามขึ้นมาครับ ก็จริงอย่างที่มันว่าแหละ วันนี้ทั้งวันผมไม่ได้ตั้งใจที่ครูสอนผมเลยอ่ะ นอยด์มากกกกกกกกกก

    ก็ไอสมุดที่มันหายไปที่กูเล่าให้พวกมึงฟังไง กูยังหาไม่เจอเลยแม่มผมก็ตอบมันไปด้วยเสียงเนือยๆครับ เฮ้อออ

    อ้าว!แล้วไหนมึงบอกว่าไปเจอคนที่ช่วยตามหาได้แล้วไง?ครับ ผมเล่าให้มันฟังว่าไปเจอกับคนๆนั้นมา แต่บอกมันก่อนหน้าที่คนๆนั้นจะปฏิเสธผมนะครับ=.=

    เขาปฏิเสธกูอ่ะ ใจร้ายชิบหายขอว่าสักหน่อยแหละครับ ไม่มีน้ำใจเลยยยยย!!!!!!

    เอ้า!ก็ตื้อไปเรื่อยๆดิ เดี๋ยวเขาก็ช่วยเองแหละ มึงมั่นใจป่ะล่ะว่าเขาจะช่วยหาให้เจอได้?มันให้คำแนะนำผมพร้อมกับคำถามครับ

    ไม่รู้ว่ะ แค่คิดว่าน่าจะช่วยได้แค่นั้นแหละ อีกอย่างกูจะไปตื้อเขายังง๊ายยยย กูไม่รู้จักเขานะผมแทบจะไปกระโดดเข้าไปเตะหน้ามัน แนะนำอะไรไม่รู้จักคิดเล้ยยยยย

    ไอห่านิ มึงจำตราโรงเรียนเขาได้ป่ะล่ะ?คงอยู่แถวๆนี่แหละ”……จะว่าไปแล้ววว

    เหี้ย!ตราโรงเรียนเดียวกับพี่เมย์เลยมึง!”พอผมนึกขึ้นได้ก็รีบกระเด้งตัวลุกจากม้านั่งทันทีเลยครับ โอ้ยยยย!!ทำไมไม่นึกให้ได้เร็วกว่านี่ว่ะ!แล้วแมร่งอยู่โรงเรียนใกล้ๆนี่เองด้วย แถมยังเป็นโรงเรียนที่พี่เมย์อยู่อีกกกกก><

    เออ ก็แค่เนี้ยะทำหน้าหมาหงอยอยู่ได้เป็นนานสองนาน หลังเลิกเรียนมึงก็ไปดักรอแม่งหน้าโรงเรียนเลย แค่นั้นก็จบมันแนะนำผมอีกครั้งหนึ่ง ก่อนที่จะมีสัญญาณเข้าห้องเรียนดังขึ้นมา ทั้งผมและมันเลยต้องรีบวิ่งเข้าห้องทันทีเลยครับ ตอนนี้คือผมไม่สนใจอะไรแล้วนอกจากว่าเมื่อไหร่จะเลิกเรียนครับ ขอให้เจอทีเถ้ออออออออ!!!!>/\<

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    [Yearn : Part]

    เฮ้ยแก๊!!แกดูคนนั้นสิ น่ารักเนอะ อ๊ายยย!”

    เป็นเกย์ป่าวว่ะ?หน้าแมร่งอย่างหล่ออ่ะ><”

    โอ้ยยยยย เด็กโรงเรียนไหนเนี้ยย

    หล่อหน้าสะบัดดดดดดดดด

    แล้วก็ยังมีอีกหลายๆเสียงนะครับที่พอผมเดินมาจนใกล้จะถึงหน้าประตูโรงเรียน พวกสาวๆก็กรี๊ดกร๊าดกัน ดาราเกาหลีมารึไงฟร่ะ=.= แต่ผมก็หาได้สนใจไม่ครับ ต่อให้คุณชงคุณชายอะไรมายังไงผมก็หล่อกว่าอยู่ดี555555 แอ๊ะ!ผมรู้นะว่าพวกคุณกำลังแอบว่าผมในใจ ชิส์!

    เฮ้ย!”แต่พอผมเดินมาได้จนถึงหน้าประตูโรงเรียนแล้ว ผมก็รีบถอยกลับแทบไม่ทันครับ ทำไมน่ะหรอครับ? ก็ไอบ้าตัวที่ผมเจอตอนนั้นมันอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียนผมอ่ะ! เหยดดดดดดดดดดด มึงบอกกูทีว่ามึงไม่ได้มาหากู ซวยแล๊ววววว!!

    เฮ้ออออ เอาไงดีว่ะ?คงต้องออกหลังโรงเรียนแล้วมั้งครับอย่างนี้ แต่ทางนั้นก็แมร่งโครตอ้อมเลย ผมจะรีบกลับไปเล่นเกมส์นะเนี้ยยยยยยย แล้วไอบ้านั่นแมร่งมาโรงเรียนผมทำไมว่ะครับ? โว้ย!ข้องเว้ย!!

    ไปหลังโรงเรียนก็ได้ว่ะ!”ไปก็ไปครับ!ไม่อยากเจอหน้ามัน แค่วันตอนที่อยู่ในห้องน้ำมันก็ทำผมเสียชื่อเสียงหมดแล้วนะ นึกแล้วก็เศร้า ผมจะกล้ากลับไปที่ห้างนั้นอีกไหมเนี้ยยยT^T

    จะไปไหนหรอครับ?พอผมหันหลังจะเดินไปปุ๊บ อยู่ดีๆก็มีมือมาจับที่ข้อมือผมกับน้ำเสียงอันคุ้นเคยดังขึ้นมาจากข้างหลังผมครับ ความรู้สึกมันเหมือนตอนเราเล่นสเลนเดอร์แมนอ่ะครับ ประมาณว่าหันหลังไปแล้วจะเจออีผอมอะไรประมาณเนี้ยะ กูไม่อยากหันไปเล้ยยยยย

    ผมขอคุยด้วยหน่อยสิน้ำเสียงนั้นยังพูดอยู่ต่อไป ในขณะที่ผมกำลังหาทิศทางที่เหมาะสมในการหนีอยู่ครับ ผมว่าตอนนี้ผมเป็นเป้าสายตาแล้วชัวร์ๆ=.=;;

    ไม่คุยยยผมพูดทั้งๆที่ไม่ได้หันกลับไปมองมันครับ

    ต้องคุยยยยมันพูดพร้อมเขย่าแขนผมไปพลางครับ เสียงอ้อนเชียวนะมึง

    ไม่คุยแล้วววไม่ยอมแพ้ครับ ก็ผมไม่อยากคุยด้วยอ่ะ

    ต้องคุยแล้วววว น่าๆเสียงอ้อนๆแม่งมาอีกแหละ

    “………”คุยกันไม่รู้เรื่องก็ต้องเงียบครับ ขี้เกียจเถียง

    “…ก็ได้ ถ้านายไม่ยอมคุยกับผม ผมจะมารอดักนายที่หน้าโรงเรียนทุกวันเลยคอยดูมันว่าขู่ๆพร้อมกับปล่อยข้อมือผมออก ห๊ะ!ว่าไงนะ!!!?

    เดี๋ยวๆๆๆๆ หมายความว่าไง?และก็กลายเป็นผมไปซะเองครับ ที่ต้องหันหลังกลับมาจับข้อมือมันเอาไว้ แม่งเอ้ยยยย ที่พูดมานั่นคงไม่ได้จะทำจริงๆใช่ไหมมมม

    ก็ตามที่พูดครับพูดซะจริงจังเชียว-3-

    ทำจริงดิ?”

    จริงครับ

    อย่าทำเลยย

    ทำแน่ๆมันว่าพร้อมกับยักคิ้วให้ผมข้างหนึ่งด้วยครับ! นี่กูต้องยอมมึงจริงๆใช่ไหมเนี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    TBC>>>

     

    ขอโทษที่ต้องทำให้รอกันนานนะคะ อย่างว่าเปิดเทอมแล้ว อะไรๆก็เลยไม่ค่อยสะดวก=.= ก็หวังว่าจะฟินกันเหมือนเดิมนะคร้าบบบบบบบ ทำได้แค่นี้จริงๆอ่ะT^T

    Brown Bobblehead Bunny
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×