คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 : ก้อนเมฆตัวแสบ=.=
Chapter 2 : ก้อนเมฆตัวแสบ=.=
Rate : PG
,
,
,
,
,
,
ตอนนี้เป็นเวลาเย็นๆแล้วครับหลังจากที่มันลากผมมาที่ห้องที่ผมกับมันอยู่ด้วยกัน เอ่ออ คืออผมกับมันแค่แชร์ห้องอยู่ด้วยกันเฉยๆนะครับไม่ได้มีอะไร(นี่ผมพูดอะไรกำกวมไปไหม=.=) พอมันลากผมมามันก็เอาแต่เงียบ เงียบ แล้วก็เงียบ เอาแต่เล่นเกมส์หน้าคอมแม่งอย่างเดียวเป็นชั่วโมงๆแล้วครับ ปล่อยให้ผมนั่งเล่นอยู่กับไอก้อนเมฆชื่อของกระต่ายน่ะครับผมกับมันชอบกระต่ายกันทั้งคู่เลย น่าแปลกเหมือนกันที่มันชอบกระต่าย=.= ปล่อยให้ผมนั่งกร่อยอยู่นั่นแหละ กูก็เบื่อเป็นนะเว่ย!!!จะเข้าไปคุยด้วยแม่งก็ไม่กล้าหน้าแม่งดุชิบ=*=;;;
“เอ่ออ…..เอกหกโมงแล้วนะเว้ยไปหาอะไรกันกินก่อนเหอะค่อยมาเล่นต่อ” ผมทำใจกล้าตะโกนบอกมันที่กำลังนั่งหน้าเครียดกับเกมส์อยู่ ผมเห็นมันเล่นด่านนี้มานานแล้วนะทำไมไม่ผ่านสักทีว่ะ? มันก็ดีครับสนใจผมด้วย!มันก็หันมามองผมนิ่งๆก่อนจะออกจากเกมส์ ปิดคอม คว้ากุญแจห้องและกระเป๋าตังค์เดินออกจากห้องไปเลยทำให้ผมต้องรีบเดินตามมันไปด้วย มันโกรธอะไรผมป่าวเนี้ยยยยยยย ไม่ได้แหละ!!ต้องถามๆอึดอัดเว้ยยยย
“ไอเอกกกก มึงเป็นอะไรของมึงเนี้ยยเงียบตั้งแต่เที่ยงแล้วนะมึง”ผมถามมันระหว่างที่มันกำลังล็อคห้องอยู่
“ป่าว กูก็ปกติ”มันหันมาตอบผมหน้านิ่ง ปกติพ่องงงงงเงียบจนกูนึกว่าอยู่ในป่าช้าเนี้ยะ ปกติมากเลยนะสัส
“ไม่ปกติอ่ะ มึงโกรธอะไรกูป่าวเนี้ยะ?”มันเดินนำผมไปทำให้ผมต้องรีบเดินตามมันไปด้วย
“มึงทำอะไรผิดรึไงกูถึงต้องโกรธ?”มันก็เดินไปพูดไปนั่นแหละครับ
“ก็เพราะกูไม่รู้ว่ากูทำอะไรผิดไงกูถึงต้องถามมึงน่ะ”เท่าที่ผมจำได้ ผมยังไม่ได้ทำอะไรมันเลยนะ มึงเป็นอะไรเนี้ยยยยยยยยยย
“เออ มึงไม่ได้ทำอะไรผิดแล้วกูจะโกรธมึงเรื่องอะไร?”มันก็ถามผมเสียงนิ่งๆ
“กวนตีน”เริ่มหงุดหงิดแล้วครับ มีอะไรก็ไม่พูดแล้วผมจะรู้ได้ไง ไอบ้าเอ้ย ผมเลยเดินหนีมันออกมาแมร่งเลยคุยไปก็ไม่รู้เรื่องอยู่ดี
“อ่ะ!”ผมเดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็เป็นอันต้องล้มลงไปนั่งกับพื้นเพราะอยู่ดีๆก็มีใครที่ไหนก็ไม่รู้มาวิ่งชนผมน่ะสิคร้าบบ โอ้ยยย เจ็บนะเนี้ยยย
“เบสสส!!เป็นไงมั้งมึง”เอกมันรีบวิ่งมาพยุงผมยืนขึ้นครับ
“ขอโทษนะครับ!ผมไม่ดูทางเองขอโทษนะ”ไอคนที่วิ่งชนผมพูดขึ้นระหว่างที่ผมกำลังปัดฝุ่นตามตัวเองออกทำให้ผมต้องเงยหน้าขึ้นมามอง มันตัวเตี้ยครับเตี้ยกว่าผมเยอะเลย
“เออ ไม่เป็นไรหรอกขอโทษก็ดีแล้ว”ผมก็ตอบมันไปผมไม่ได้อะไรอยู่แล้ว แต่ผมแอบสังเกตว่ามันมองไอเอกอยู่มาสักพักแล้วนะ=.=
“พี่เอก!ใช่พี่เอกHeartrockerรึป่าวครับพี่ออยเขาบอกผมน่ะว่าพี่อยู่ม.เดียวกันแล้วก็อยู่ที่หอพักนี้ผมก็เลยอยากจะมาเห็นหน้าน่ะ ดีใจจังเจอแล้วๆ”โหห พูดจ้อเลยครับ ท่าทางจะอายุน้อยกว่าแหะ อะไรกันรู้จักเอกมันอีกแล้วหรอจะดังเกินไปม่ะ=*=
“อ่า ครับแล้วน้องงง?”เอกโดนรุกขนาดนี้มันก็คงจะปรับตัวไม่ทันน่ะแหละครับ อ้ำๆอึงๆทำหน้างงเหมือนจะบอกว่า แล้วมึงเป็นใครว่ะเนี้ยมาถึงก็พูดๆๆ=.=
“อ่ะ!ขอโทษที่ไม่ได้แนะนำตัวครับ ผมคิว Xcrozครับผม^^”คิวแนะนำตัวเองอย่างร่าเริง
“อ่อออ เคยดูอยู่เก่งดีเหมือนกันนิคุณ”เอกมันชอบน้องคิวไปคิวมันยิ้มเขินๆด้วยครับ เห็นแล้วว….หมั่นไส้=.=
“ขอบคุณครับบบ ว่าแต่นี้??”หน้าเริ่มหันมาทางผมแล้วครับพูดเว้นช่วงไว้เหมือนจะถามว่าใคร
“อ่อ!นี่เบสเพื่อนพี่”เอกเป็นคนตอบคำถามน้องเขาครับ
“อ่ออ เคยดูพวกพี่แคสคู่กันอยู่ฮาดีอ่ะผมชอบ555แต่ดูเหมือนว่าพวกสาวๆแล้วก็หนุ่มๆบางคนก็ชอบด้วยเหมือนกันแหะ~~~5555”คิวส่งสายตาแซวๆมาให้ อะไรของมัน
“เงียบไปเลยๆไปกินข้าวกันม่ะป่ะ”เอกมันชวนน้องเขาไปกินข้าวด้วยครับ ชวนคนอื่นไปตลอดแหละมึงอ่ะ
“คร้าบบบ ไปๆ”คิวมันก็ยิ้มร่าเลยครับ ดีใจขนาดนั่นเชียว ในระหว่างที่ผมเอกแล้วก็คิวกำลังเดินไปที่ตรงหน้าหอเพื่อกินข้าวกันผมเริ่มรู้สึกว่ามีคนมองผมมาเยอะเหมือนกันแหะ แต่เขาไม่ได้มองหน้าผมตรงๆอ่ะ ผมก็เลยลองมองตามสายตาของคนที่มองผมอยู่และผมก็รู้แล้วว่าเขามองอะไรกัน-///-
“เอ่ออ….เอกกูเดินเองได้ไม่ต้องจับมือกูหรอก”ผมก้มหน้าพูดออกไปไม่รู้ทำไมไม่กล้ามองหน้ามันตรงๆเหมือนกัน( -////-)
“ห๊ะ อ่ะเอ่ออ โทษทีๆมันเผลอว่ะ”มันรีบสะบัดมือมันออกเลยครับ สาสสสกูไม่ใช่เชื้อโรคนะเว้ย!
“หึหึ”คิวมันส่งเสียงหัวเราะออกมาเบาๆด้วยครับ ผมเลยหันไปมองมันมันก็ยักคิ้วให้ผม ผมว่าคิวมันออกแนวประหลาดนะ-.-
“สักสงสัยซะแล้วสิว่าแค่จิ้นกันรึป่าววววว”คิวมันส่งเสียงเหมือนล้อๆครับ จิ้น?อีกแล้วหรอออยก็พูดถึงจิ้นอะไรกัน-.-?
“หุปปากไปเบยยยย ไปๆไปกินข้าว”เอกมันผลักคิวเข้าไปในร้านข้าวที่เราเพิ่งเดินมาถึงพอดีครับ ร้านนี้ผมกับเอกมาทานอยู่ประจำเรียกได้ว่าเกือบจะทุกวันเลยแหละเพราะมันอยู่ใกล้ๆแถมไม่แพงเท่าไหร่ด้วย เป็นอาหารตามสั่งครับป้าแกทำอร่อยดีเหมือนกันแหละถูกปากผมเกือบจะทุกเมนูเลย
“เออพี่เอกผมเห็นแฟนคลับพี่บ่นใหญ่เลยว่าพี่อ่ะไม่มายอมลงคลิปสักทีรอตั้งนานแหละ”หลังจากที่เราสั่งอาหารป้าแกไปแล้วเลือกที่นั่งได้คุยมันก็ชวนเอกคิวต่อเลยครับ เห็นหัวผมกันไหมเนี้ย!
“อ่ออ อื้มมช่วงนี้ยุ่งๆว่ะเดี๋ยวคืนนี้คงต้องแคสสักหน่อยแล้วแหละ”เอกมันก็ตอบไปพร้อมกับรินน้ำใส่แก้วให้กับผมแล้วก็คิวไปด้วย
“เย้ๆจัดไปครับพี่ผมจะได้ดูต่อด้วย555”คิวมันทำท่าดีใจใหญ่เลยครับ แล้วก็มองเอกไปยิ้มไปอยู่อย่างนั่นจนข้าวมาเสิร์ฟมันก็ชวนเอกคุยเรื่องเกมส์นู้นเกมส์นี้มีบางครั้งที่มันชวนผมคุยบ้างแต่ก็ไม่เยอะจนเราทั้งสามคนกินข้าวเสร็จนั่นแหละครับถึงจะแยกย้ายกันไป ผมมองนาฬิกาข้อมือตัวเองก็บอกเวลาสองทุ่มแล้วครับ ผมกับเอกก็เลยแวะเซเว่นหาของไปตุนกันที่ห้องก่อนที่จะกลับหอกันครับ พอมาถึงที่ห้องมันก็รีบตรงปรี่เข้าไปหาคอมแล้วก็เลือกเกมส์เล่นทันทีพร้อมกับใส่หูฟังที่มีไมค์เป็นอันว่ามันกำลังจะแคสเกมส์ครับซึ่งเรื่องนี้ผมจะไม่ยุ่ง=.=ผมก็เลยตัดสินใจเดินไปอาบน้ำดีกว่า
“โอเคครับงั้นเอาไว้แค่นี้ก่อน เจอปืนครับบ”พอผมแต่งตัวออกมาจากห้องน้ำเสร็จก็ได้ยินประโยคเด็ดที่มันจะพูดทุกครั้งหลังแคสเกมส์จบ คิดมาได้เจอปืน แต่ก็ดีครับกลายเป็นเอกลักษณ์มันไป ผมก็เดินเช็ดผมไปแล้วก็นั่งลงบนเตียงนั่นแหละครับ
“เฮ้อออ เกมส์แมร่งเกือบทำกูหัวใจวายตายแหน่ะผีแมร่งโผล่มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงกูเลยยย”มันถอดหายใจพร้อมกับบ่นครับ
“ก็เสือกจะเล่นเองนี่หว่า”ผมก็ว่ามันไป
“ก็มันสนุกดีนิ”ผมว่าก่อนจะเดินมานั่งข้างๆผมแล้วล้มตัวลงไปนอนเล่นกับไอเมฆ
“ไปอาบน้ำก่อนดิว่ะแล้วค่อยมานอน”ผมตีท้องมันไปทีหนึ่งนอนเล่นไปเล่นมาเดี๋ยวก็หลับไม่ได้อาบน้ำอีก มันก็แมร่งนอนไปด้ายยย
“เออน่า แปบนึง อ่ะ!ก้อนเมฆฆ”เอกมันรีบลุกขึ้นจะตะครุบไอกระต่ายขาวที่อยู่ดีๆมันก็กระโดดออกมาจากอ้อมกอดไอเอกซะงั้น เมฆมันก็กระโดดหนีขึ้นมาบนตักผมก่อนที่จะค่อยๆปีนขึ้นมามอบอยู่บนไหล่ผมแทน
“โหยยยยกระต่ายกูทำไมมันถึงได้ติดมึงจังว่ะ ก้อนเมฆมานี่เร็ว!”มันบ่นๆพร้อมกับเรียกก้อนเมฆลงมา ทำท่ายังกะเรียกหมามันคงลงมาให้มึงหรอก=.=
“555ไอเอกกก มันไม่ชอบมึงมึงก็ควรจะพิจารณาตัวเองได้แล้วนะมึงง555”ผมก็หัวเราะเยาะมันปายย555ซะใจครับเพราะก้อนเมฆมันเมินไอเอกไปเลยย ไอเอกก็ทำท่าฟึดฟัดก่อนที่มันจะกระโจนเข้ามาจะคว้าตัวก้อนเมฆที่อยู่บนไหล่ผมแต่ก้อนเมฆมันก็หลบได้ทันเลยกลายเป็นว่าไอเอกเสียหลักล้มทับตัวผมแทน…
“อ่ะ!!/โอ้ย!!”ผมจุกเลยครับตัวมันใช่เล็กๆซะที่ไหนล่ะผมก็ว่าจะเงยหน้าไปด่ามันสักหน่อยแต่กลายเป็นว่าผมต้องหยุดชะงักเพราะหน้าผมกับมันห่างกันแค่คืบ ผมได้ยินเสียงลมหายใจมันด้วยแหละครับ ลมหายใจร้อนๆที่ปัดแก้มผมเบาๆมันอดไม่ได้ที่จะทำให้ผม…..ใจเต้น
“….มองไปมองมามึงนี่ก็…น่ารักดีนะ”มันว่าพร้อมกับมองเข้ามาในดวงตาผม
“อ่ะเอ่อ…เอกกูหนัก_///_”ผมหลบสายตามันก่อนที่จะค่อยๆดันมันออกแต่…ทำไมมันไม่ขยับเลยฟร่ะ!!!
“……”มันมากับความเงียบแต่ไม่ได้มาแบบธรรมดามันยังพาความเงียบมาพร้อมกับระยะห่างที่น้อยลงไปเรื่อยๆ บอกตามตรงผมไม่กล้ามองมันจริงจริ๊ง!!><
“อะ…เอก”ผมเรียกมันแต่มันไม่ตอบโผ้มมปล่อยกูไปเถ้อออออออ กูขอร้องกูอยากไปหาหมอกูเริ่มรู้สึกว่ากูจะเป็นโรคหัวจายยยย ถ้ากูตายไปไม่มีใครมาเล่นทอมแอนเจอร์รี่กับมึงนะเว้ยยยยย
ปึก!!
ผมยืนขึ้นเลยครับ ก็อยู่ดีๆไอก้อนเมฆมันก็กระโดดมาใส่หน้าไอเอกเต็มๆทำเอาไอเอกเซล้มลงจากตัวผมไปเลย ทำดีมากกลูกพ่อ5555
“โอ้ยยยยไอเมฆฆฆกูเจ็บนะเนี้ยะ!!”เอกมันก็โวยวายไปพร้อมกับลูบแก้มตัวเองปอยๆและมองไปยังก้อนเมฆที่กำลังใช้เท้าเล็กๆทั้งสองข้างของมันลูบหน้าตัวเองอยู่อย่างน่ารักด้วยสายตาอาฆาตแค้น…..
.
.
.
.
.
.
.
.
TBC>>>
ความคิดเห็น