คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5 : อีกขั้น
Chapter 5 : อีกขั้น
Rate : PG
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
[Yearn : Part]
บางครั้ง ผมก็แอบสงสัยว่าไอคนที่มันยืนอยู่ตรงหน้าผมในตอนนี้ มันบ้าหรือโรคจิตกันแน่….
“จะมาให้ได้ทุกวันเลยใช่ไหมเนี้ยยยย!!”มันมายืนรอผมที่หน้าโรงเรียนมาสามวันเต็มๆแล้วนะครับ!จนพวกสาวๆในโรงเรียนผมที่ว่าตอนแรกกรี๊ดๆกันตอนนี้พวกนั้นก็เริ่มชินที่มันมาแล้วอ่ะ คือทั้งๆที่ก็บอกไปตั้งหลายครั้งต่อหลายครั้งแล้วนะว่าไม่ต้องมา เบอร์ก็ให้ไว้ติดต่อแล้ว เฟซก็รับแอดแล้ว ยังจะมาสิงสู่ประตูโรงเรียนผมได้ทุกวี่วันอีก มันคงเป็นเวรกรรมจริงๆ เฮ้อออออ-.-;;;
“เอ้า!ก็ผมบอกพี่ไปแล้วไงว่าจะมาทุกวันเลยอ่ะ”ไอนี่ก็ตอบหน้าเซ่ออีก โว๊ะ!แล้วที่มาๆนี่ไม่ได้ไปหาสมุดกันหรอกนะครับ ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ดีๆก็กลายเป็นว่าผมกับมันมาเจอกันเพื่อไปหาอะไรกินกันซะงั้นอ่ะ=.=
“อยากให้เลี้ยงขนมก็บอกมาเหอะ อ้อมค้อมว่ะ”พอผมพูดจบผมก็เดินนำลิ่วๆมาเลยครับ ปล่อยให้แม่งเดินตามนั่นแหละ
“ป่าวววว เดี๋ยววันนี้ผมเลี้ยงเอง นะๆไปกินด้วยกันนะพี่ยืนนน”ไอนี่มันก็เรียกผมยืนจริงๆด้วยเว้ย เออ เจริญเถอะ
“ที่ไหนอ่ะ?”แหมม ก็ชวนทั้งทีก็ต้องไปแหละครับ นี่ผมไม่ได้ไปเพราะเป็นของฟรีหรอกนะจริงๆ-w-
“ร้านเค้กตรงนี่แหละพี่ ป่ะ!ไปกัน!”ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรกล้ามันก็ลากผมไปทันทีเลยครับ เราเดินกันมาจนถึงหน้าร้านเค้กใกล้ๆนี่เองครับ ผู้ชายสองคนมานั่งกินเค้กในร้านน่ารักๆสองต่อสอง เอิ่มมม ผมว่ามันแปลกๆนะ แต่ไม่ทันแล้วครับไอกล้ามันดึงผมเข้าไปข้างในแล้ว เออตามใจแล้วกันยังไงผมก็ไม่เสียตังค์อ่ะ
“พี่เอาอะไรเลือกเลยๆ”มันว่าพร้อมกับหยิบใบเมนูมาให้ผมครับ ผมก็ไล่ดูไปเรื่อยๆแล้วพอตัดสินใจได้ก็หันไปสั่งกับบริกรครับจนกล้ามันสั่งของตัวเองเสร็จพี่บริกรก็เดินออกไปผมกับมันก็เลยนั่งอยู่กันแค่สองคน
“มองไร?”ผมหันไปถามกล้าครับเพราะมันนั่งมองหน้าผมมาได้สักพักหนึ่งแล้ว-.-
“พี่ยืนเป็นเพื่อนกับพี่เมย์ใช่ไหมครับ?”รู้จักเมย์ด้วยหรอ?
“อ่า ก็เพื่อนกันทำไมอ่ะ?”ผมว่าผมบอกมันไปตั้งแต่สามวันก่อนแล้วนะ-.-
“คือออ ผมอยากรู้ว่าพี่เมย์เป็นคนยังไงอ่ะครับ”พอกล้าพูดจบพี่บริกรก็เอาเค้กมาเสิร์ฟพอดีครับพอวางเค้กกับพวกเครื่องดื่มเสร็จพี่แกก็เดินออกไปผมเลยพูดขึ้นตอบกล้ามัน
“ถามทำไม?”
“ก็ผมอยากรู้นิครับ”
“ชอบเมย์มันรึไง?”ผมแค่ถามเล่นๆนะครับ แต่ไม่แน่ผมอาจจะเดาถูก…
“ก็…ประมาณนั้นแหละครับ”เอาจริงดิ!นี่มารู้จักเมย์ได้ไงฟร่ะ!
“แล้วรู้จักเมย์มันได้ไง?”สงสัยครับ
“ก็อยู่โรงเรียนใกล้ๆกันแค่นี้เองผมก็ต้องรู้บ้างอะไรบ้างแหละครับ พี่เมย์ออกจะน่ารักนี่”มันพูดไปก็เขี่ยน้ำแข็งในแก้วน้ำไปครับ นอกเหนือความคาดหมายจริงๆอ่ะ
“จะจีบหรอ?”ผมว่ามันน่าจะชอบจริงๆนะ ถ้าจะจีบผมก็ไม่ว่ามันหรอก
“ก็ว่าจะลองดูอ่ะพี่ ยิ่งรู้ว่าพี่ยืนเป็นเพื่อนกับพี่เมย์ด้วยผมยิ่งอยากลองอ่ะ”แล้วมันเกี่ยวอะไรกับที่กูเป็นเพื่อนเมย์ว่ะครับ
“เออๆ จะให้ช่วยว่างั้นเถอะ”ผมพอรู้จุดประสงค์มันแหละ
“ใช่แล้วคร้าบบบ ช่วยผมนะพี่”นั่นไง!มึงนี่มารกูจริงอะไรจริง เฮ้อออ
“เออๆ จะลองดูๆให้ก็แล้วกัน”ช่วยมันหน่อยครับ ไม่ช่วยเดี๋ยวแม่งง้องแง้งอีก
“เย้!พี่ยืนน่ารักที่สุดเลยยยย มามะมาหอมแก้มที”มันว่าพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆผมครับ เฮ้ยยยยยยยย!!!!!!!
“เฮ้ย!!!!หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะถ้าเข้ามาล่ะก็ถีบจริงๆแน่!!”เตรียมยกเท้าถีบมันไว้ก่อนครับ ไม่ไว้ใจอ่ะมันยิ่งประหลาดๆอยู่
“555ล้อเล่นหรอกครับ ขืนทำจริงมีหวังฟ้าผ่าตาย”รู้แต่ก็ยังจะแกล้งเนอะคนเรา-.- ผมกับมันก็กินเค้กกันไปคุยกันไปสักพักครับ จนเค้กหมดไปตอนไหนก็ไม่รู้แล้วก็ได้เวลากลับบ้านครับ
“บ้านพี่อยู่ไหนให้ผมเดินไปส่งป่าว น่าจะอยู่ใกล้ๆนี่นะ”รู้ดีเชียวแหละ
“ก็อยู่แถวๆนี้แหละไม่ต้องไปส่งหรอกกลับเองได้จำทางบ้านตัวเองถูก”ผมไม่ใช่เด็กๆแล้วน่ะ
“ก็ได้คร้าบบบ งั้นไปแล้วนะครับบายยย”มันโบกมือลาก่อนจะเดินไปอีกทางทันทีเลยครับ ผมก็เดินกลับบ้านตัวเองต่อไปครับ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
~23:34 น.~
//พี่ยืน!พรุ่งนี้วันเสาร์ไปเที่ยวกันไหมครับ?// ยังไม่ทันที่ผมจะได้นอนอยู่ดีๆก็มีข้อความจากเบอร์คุ้นเคยส่งมาครับ ไอเจ้าเด็กบ้ารายเดิม=.=
#ไม่ไป!ขี้เกียจไม่อยากตื่นเช้าๆ#ผมก็พิมพ์ข้อความตอบมันกลับไปเช่นกัน
//โหหห ไปนะพี่-/\-// มันเริ่มง้องแง้งอีกแล้วครับ ให้ตายเถอะ!
#ไม่ไป!#สั้นง่ายได้ใจความและเด็ดขาดครับ แต่พอผมพิมพ์ไปแบบนั้นเสร็จก็กลายเป็นว่าไม่มีข้อความตอบกลับมาหาผมอีกเลยครับ ผมรออยู่ประมาณห้านาทีจนเป็นผมเองที่ทนไม่ไหวเลยโทรไปหามันแมร่งเลย!ไอนี่แมร่งต้องให้ง้อ ผมรอสายสักพักมันก็รับครับแต่มันไม่พูด เอาแล้วไงแสดงว่างอนจริง=.=
“กล้า?”ผมส่งเสียงไปเป็นเชิงถามครับเพื่อไม่ใช่มันไง
“ครับ”โอเคครับ เป็นมันแน่ๆ แต่ตอบกูแค่ว่าครับ? เฮ้อออ~~~~
“พรุ่งนี้อ่ะ จะไปเที่ยวไหน?”จริงๆผมจะไม่ง้อมันก็ได้นะ แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำให้ผมรู้สึกว่า…ไม่อยากให้มันเมินผม
“ถ้าพี่ไม่ว่างก็ไม่ต้องไปก็ได้ครับ”เสียงแมร่งประชดกูสุดๆ
“ไม่ใช่ไม่ว่างงง ก็ว่างแล้วไงจะไปไหนอ่ะ?”นี่กูง้อมึงแล้วนะ ถ้ายังเล่นตัวอีกจะวางสายแม่มม
“ไปแน่นะ?”เออดีไม่เล่นตัวแต่ถามซ้ำแทน-.-
“เอออ ที่ไหนกี่คนกี่โมงว่ามา”มึงบอกกูมาให้หมด!กูยอมมึงแล้วอ่ะ!
“ที่ห้างสองคนเก้าโมง”ตอบตรงคำถามเป๊ะๆ!แต่เดี๋ยวนะ?
“กี่คนนะ?”
“สองคนไงพี่ ก็มีพี่กับผมไปกันสองคน”อีกแล้วหรอo.o
“คนอื่นอ่ะ?”จะไปเดินห้างทั้งทีไปกันสองคน ก็คิดได้เนอะ
“ไม่เอา เอามาทำไมวุ่นวายไปกันสองคนนี่แหละ”เออๆสองก็สองว่ะ!
“เออๆก็ได้แล้วเจอกัน ง่วงแล้ว บานนน”พอผมพูดจบผมก็หาวทันทีเลยครับง่วงมากอ่ะตอนเนี้ยะ
“เดี๋ยวพี่!”พอมันพูดจบมันก็ตัดสายไปเลยครับ แต่พอสักพักมันก็โทรมา อะไรของมึงงงงงงงง
“อะไรของมึงเนี้ยะ!”ผมรับปุ๊บก็ถามมันปั๊บเลยครับ
“วันนี้ผมโทรฟรีอ่ะพี่ ได้ชั่วโมงหนึ่งมั้งตอนนี้”แล้วเกี่ยวไรกับกูอ่ะ?=.=
“พี่จะนอนนนนนน”เข้าใจไหมว่ากูง่วงงงงง
“พี่จะนอนก็นอนไปดิ แต่ห้ามวางสายผม”น่ะ!มีการบังคับอย่างนี้ด้วยเว้ย
“แต่…”
“ไม่แต่!นอนไปเลยง่วงแล้วไม่ใช่หรอ นอนๆๆห้ามวางสายด้วย”กูยังไม่ได้จะทันพูดอะไรเล้ยยยยย
“เออๆ ตามใจแล้วกัน นอนแล้ว”ผมพูดจบก็วางโทรศัพท์เอาไว้ข้างหมอนแล้วก็ล้มตัวลงปิดไฟนอนทันทีเลยครับ แต่ก่อนที่ผมจะได้ทันหลับ ผมก็ได้ยินเสียงๆหนึ่งที่ทำให้ผมหลับไปทั้งร้อยยิ้มครับ
“ฝันดีนะครับ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
TBC>>>
แต่งตอนดึกๆและง่วงๆ5555555555แต่งอย่างสดคร้าบบบ รู้สึกยิ่งแต่งยิ่งเละอ่ะ มันยังไม่มีตอนหวานๆใช่ไหมอ่ะ เค้าขอโทษษษษ เดี๋ยวจะรีบทำอารมณ์ให้แต่งได้เด้อจร้า~~~=w=
ปล.กล้าเริ่มเมะยังหว่า5555555
ปล2.หวังว่าจะถูกใจกันนะ เพราะแต่งออกมาแล้วมันดูเละๆจริงๆ
ความคิดเห็น