คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ชายปริศนากับเหตุการณ์ในซอยเปลี่ยว
“นี่ซาลาเปาอันละเท่าไรเหรอฉันหิวจัง” ใบหน้าหวานถามคนขายพลางช้อนตามองที่คนขายหนุ่มอย่างน่าสงสารราวกับไม่ได้กินอะไรมาสามวันก่อนจะแกล้งบีบน้ำตา
“อะ...เออผมให้ฟรีเลยครับ” คนขายหนุ่มเลิกลั่กตอบไม่วายหน้าแดงกับความสวยของคนตรงหน้า
“จริงเหรอนายใจดีจังเลยขอบคุนนะงั้นฉันขอ5ลูกละกันนะ” ว่าเสดร่างเล็กก็โกยซาลาเปาลูกโตไว้ในมือก่อนจะเดินเคี้ยวแง่บๆไปจากร้านอย่างสบายอารม
“ฮ่าๆโชคดีจริงวุ้ยได้ของฟรีมากินอีกละก็งี้ละนะพวกไม่เคยเจอออร่าขาววิ้งของช้าน แง่บๆ” เดินไปพูดไปโดยยังคงไม่ลืมที่จะกลืนซาลาเปาลูกที่ห้าลงท้อง
เอิ้ก! (เรอง่ะ)
“ไงจ๊ะน้องสาวมาคนดียวเหรอจ๊ะ” จู่ไอ้ร่างยักษ์สองตัวก็เดินมาขวางหน้าฮยอกแจไว้
“แล้วแกเห็นฉันเดินมากับหมาที่ไหนละ” คิดว่าฮยอกแจคนนี้จะกลัวเรอะ...หึ...คุณคิดถูก
ผมกลัวอ่ะT_Tแต่ต้องทำปากเก่งตามฟอร์มไปก่อน
“ว้าว! สวยแล้วยังปากดีอีกแนะน่าจับมาจูบสักทีสองที” ร่างยักษ์อีกคนพูดขึ้น
“ไปจูบกับแม่แกเถอะแล้วอีกอย่างฉันเป็นผู้ชายโว้ยไอ้เปรต!” ใช่ถึงฉันจะสวยถึงฉันจะขาวไปหน่อยก็เหอะ
พอพูดจบไอ้ยักษ์สองตัวเลยชะงักนิดนึงมองขึ้นๆลงมาที่เขาสักพักก่อนแสยะยิ้ม
“หึ!พวกฉันไม่สนหรอกว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงขอแค่สวยก็พอ”
พูดจบมันก็กระชากร่างเล็กเพื่อที่จะเข้าไปในซอยเปลี่ยวทันที
“อ๊ากกก!ปล่อยช้านนนนนช่วยด้วยๆๆๆ” ช่วยไก่ด้วยT_Tฮือๆเร็วสิใครก็ได้ช่วยฉันเร็วๆก่อนที่ผมจะตกเป็นเมียไอ้ร่างยักษ์นี่
“เฮ้ย!หยุด!” นั่นไงมาแล้วเสียงสวรรค์ของผม
เสียงแปร่งๆที่ดังมาพร้อมกับร่างสูงปริศนาที่เดินเข้ามากระหน่ำหมัดเข้าใส่ไอ้ร่างยักษ์สองตัวนัน่ไม่ยั้งพร้อมกับลูกถีบประทับรอยเท้าไว้ที่ใบหน้าของมันทั้งสอง
“แกจะทำเรือ่งชั่วๆอย่างงี้อีกมั้ย” ร่างสูงปริศนาถามมันสองตัวที่ตอนนี้นอนแอ้งแม้งไม่เปนท่าเสียงเรียบ
“ฉันถามว่าแกจะทำเรือ่งชั่วๆอย่างงี้อีกมั้ย!” คราวนี้ร่างสูงตะโกนก่อนจะกระทืบซ้ำไปที่ร่างยักษ์อีกคนละสองสามที
“มะ..ไม่แล้วคร้าบ..ผะ..ผมไม่ทำแล้วครับ” สองคนนั่นตอบก่อนจะล้มลุกคลุกคลานวิ่งหนีไม่คิดชีวิต
ตอนนี้จึงเหลือเพียงฮยอกแจที่กลัวจนทรุดลงไปนั่งกับพื้นและร่างสูงที่ยังคงยืนหันหลังอยู่
“อะ..เออขอบใจนะ” ฮยอกแจตัดสินใจเอ่ยออกมาในที่สุดส่งผลให้อีกฝ่ายค่อยๆหันมา
“ไม่เป็นอะไรนะ” ร่างสูงก้มลงมานั่งข้างร่างเล็กก่อนจะสำรวจว่าเขาไม่ได้รับอันตรายอะไร
“อะ..อืม..” ร่างบางตอบก่อนจะก้มหน้างุดเพราะอีกฝ่ายเอาหน้าเข้ามาใกล้เกินไปแล้ว
“ขอบคุนนะ”
“ไม่เป็นไรมันเป็นหน้าที่ของผม” จบคำร่างสูงก็เดินหนีหายเข้าไปในซอยเปลี่ยวทันที
“เด็จพี่เป็นอะไรไปนะ” คยูฮยอนเอ่ยถามฮอยกแจที่ตั้งแต่เช้ามาก็นั่งคิดอะไรก็ไม่รู้แล้วบางทีก็ยังยิ้มสะใจแบบแปลกๆอีก
“คยูมาพอดีเลยมานี่ๆ” ฮยอคแจกวักมือเรียกน้องชายมาที่โต๊ะก่อนจะยื่นกระดาษใบนึงมาให้
“อะไรเนี่ย”
“ไปซือ้มาตามที่พี่เขียนไว้นะแล้วพรุ่งนี้เจ้าจะได้ขำจนปวดท้องแน่” ฮอยกแจสั่งก่อนจะแสยะยิ้มชั่วร้าย
“อ้อพรุ่งนี้เสด็จพ่อจะพาองครักนั่นมานิหม่อมฉันเข้าใจแล้วหึ!มันส์แน่” ว่าจบคยูก็เดินหายออกไปเพื่อหาซื้อของตามที่ฮยอคแจเขียนสั่ง
----------------
มาอัพเเล้วคับ^_^ตอนนี้เเอบสั้น
เพราะตอนนี้ไรเตอร์กำลังทุ่มเทกับการเเต่ง sf อยู่คาดว่าจะเสด
เร็วๆนี้ละไม่รู้จะถูกใจกันมั้ยเอ่ย
เม้นท์นะคับเม้นท์อยากรู้ความเหนของทุกคน
PS.คนอ่านคนเม้นท์จงเจริญ!!!!
ความคิดเห็น