ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : แผนการ
ณ ซอ อคาเดมี
"คุณ ซอจูฮยอน อยู่มั้ย"ยุนอาถามเลขาหน้าห้อง พร้อมชธโงกหน้าเข้าไปมองในห้อง
"เ่อ่อ ออกไปได้สักพักแล้วค่ะ ไม่ทราบคุณยุนอามีธุระอะไรฝากไว้ได้นะค่ะ"เลขาตอบอย่างตะกุกตะกัก
ยุนอาที่ตอนนี้กำำลังจนปัญญากลับการหาโอกาสเข้าใกล้นี่ก็จะครบอาทิตย์แล้ว ที่เค้ามาโดยไม่ได้พบหน้ารุ่นน้องคนนี้ พลางหันหน้าไปเห็นว่าในห้องมีคนอยู่
"นึกว่าจะพบพ้นหรอยัยเด็กบ้า"ยุนอาบ่น พร้อมกับ คิดแผนแก้เผ็ดไว้ ทันทีที่คิดออกเค้าก็เริ่มแผนทันที
ซอฮยอนที่ดูเหตุการณ์อยู่ในห้องได้แต่สงสัยว่าวันนี้ทำไมวันนี้ยุนอาไม่ยอมกลับง่ายๆ ทันทีที่รู้ว่าเธอไม่อยู่ ก็จะเดินคอตกกลับไป ทำให้เธออดขำไม่ได้เหมือนวันก่อนๆ
"วันนี้มาแปลก มีอะไรหรือป่าว หวังว่าคงไม่คิดทำอะไรแพลงๆนะพี่ยุน"รุ่นน้องได้แต่ภาวนา แต่ความต้องการของเธอไม่่เป็นผลเมื่อพบว่า
ยุนอาได้สร้างเรื่องให้เธอแล้ว
"ซอ จร้าา ที่รัก พี่ยุนขอโทษ พี่จะไม่ทำอีกแล้วนะ อย่าหึงพี่เลยนะ"ยุนอายกยิ้มพลางคุกเข่าทำหน้าเศร้า
"ขอโอกาสพี่นะจ๊ะที่รัก "ยัง ยังไม่ออกมาใช่มั้ยซอจูฮยอน
"สามีคนนี้มาขอโทษ ภรรยาแล้วนะจ๊ะ จะไม่ยกโทษ................"
"นี่ อิม ยุนอา คุณจะมากไปแล้วนะ ใครภรรยาคุณ แล้วมาคุกเข่าอะไรในโรงเรียนของฉัน ออกไปเด๋วนี้เลย"ซอฮยอนบอกอย่างสติแตก ไอ้พี่ยุนบ้า ไม่คิดว่าจะใช้วิธีนี้
"ซอ ยกโทษให้พี่แล้วหรอจ๊ะ"ยุนอายังคงไม่เลิก
"ยุนอา บอกให้หยุด คุณทำอะไรนะ ฉันเป็นครูนะ แล้วถ้าเด็กๆมาเห็นเข้า เค้าจะเคารพฉันมั้ยห๊ะ อิม ยุนอา"รุ่นน้องตะคอกใส่ชุดใหญ่แต่คนอย่างอิม ยุนอาก็ยังยิ้มร่าก็แผนสำเร็จนี้
"งั้นก็ยอมให้พี่เข้าไปคุยดีๆสิจ๊ะ นะที่รัก"ร่างโปร่งยังคงเล่นต่อ พลางคลานเข้้าไปกุ้มมือรุ่นน้อง
"จะเข้าก็เข้ามา คุณนี่มันน่าจับตีให้ตายจริงๆ"รุ่นน้องเดินนำรุ่นพี่เข้าไปข้างใน
"กว่าจะออกมาหาได้ ต้องให้เหนื่อยนะ ซอ ออกมาง่ายๆก็จบแล้ว คิดจะแกล้งพี่ยาก"ร่างโปร่งเดินไปนั่งยังโซฟา
"อย่างน้อยฉันก็ได้เห็นคุณคอตกกลับไปหลายวันล่ะกัน แต่จะว่าไปมันไม่คุ้มเลยนะเนี่ย"ซอฮยอนทำท่าเซ็ง ยุนอาที่เห็นดังนั้นก็เดินเข้ามาจับที่ข้อมือพลางฉุดขึ้น
"ไปกินข้าวกัน แล้วเด๋วจะพาไปหาบรรดาพี่ๆของเธอที่บริษัทไอ้ยูล ตอนบ่ายคงอยู่กันครบป่ะ"ยุนอาตอบพร้อมไม่รอให้รุ่นน้องออกความคิดเห็น
"นี่คุณ ถามฉันสักคำยังว่าจะไปหรือ............"ยังไม่ทันที่รุ่นน้องจะตอบ ยุนอาก็เอาริมฝีปากบางทาบลงบนปากของอีกคนทันที
"นี่โทษฐานที่ 1.หลอกพี่ ทำให้พี่เศร้าหลายวัน 2.เธอทำให้พี่เข้าใจผิดคิดว่าเธอไม่รักพี่เมื่อสามปีก่อน 3.เธอทำให้พี่คิดถึงเธอตลอดเวลา
4.เมื่่อไหร่จะเรียกพี่ยุนเหมือนเดิมสักที ฟังแล้วขัดหู "ยุนอายิ้มพลางเดินเข้าไปกอดรุ่นน้องตรงหน้าอย่างอ่อนโยน
"พี่ยุน ซอ........"ก่อนที่ซอฮยอนจะได้เอ่ยคำต่อไป ยุนอกาก็ประกบปากของเค้ากับรุ่นน้องอีกรอบ เค้ามอบจูบที่อ่อนใญนให้ซอฮยอนก่อนผละออก
"ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เมื่อกี้เป็นคำสัญญาว่าพี่จะดูแลซอนับจากนี้ไป ให้โอกาสพี่นะ"ซอฮยอนยิ้มตอบ พร้อมกระชับกอดคนตรงหน้าทันที
"ไปเหอะ หิวแล้ว"ยุนอาลูบท้องก่อนเดินนำไป
"คนนี้สินะซอฮยอนที่เธอต้องการตลอดเวลา เค้ากลับมาแล้วนะ อย่าปล่อยเค้าไปไหนอีกล่ะ "ซอฮยอนบอกกับตัวเองก่อนเดินตามออกไป
ลานจอดรถ ซอ อาเดมี่
"พี่ยุนทำบ้าอะไรไว้เห็นมั้ย พนักงาน ครู เค้ามองกันทั้งตึกเลย"ยุนอายังคงยกยิ้ม พอใจกับสิ่งที่ตนทำ
"ก็พี่ทำให้คนปากแข็งออกมาหาพี่ไง และอีกอย่างก็ดีแล้วที่เค้ารู้ตอนนี้ เวลาเห็นเราสวีทกันจะได้ไม่อายไง"ซอฮยอนหันมองหน้ารุ่นพี่ทันที่
"เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันเลยนะพี่ยุน จะมาสวีทได้ไง "ยุนอางงกลับคำตอบของรุ่นน้อง ก่อนจะหันไปมองอย่างสงสัย
"ก็พี่ยุน ไม่เคยขอซอเป็นแฟนดิ"ยุนอาที่ได้ยินคำตอบ กลับหัวเราะดังลั่นรถ นี่เค้าขอเธอเป็นแฟนไปแล้วนะ แต่เธอกับไม่รู้เรื่อง เอาว่ะขอฏขอ
"งั้นซอเป็นแฟนพ่ได้ป่าว"ซอฮยอนพยักน้าแทนคำตอบ ยุนอาที่ไม่พอใจในคำตอบของรุ่นน้องจึงแกล้งต่อ
"พยักหน้าแปลว่าไรล่ะซอ พี่ไม่เข้าใจ พูดไม่ได้หรอ"ซอฮยอนที่ได้ยินดังนั้น ได้ได้แต่ตอบเสียงอู้อี้ในลำคอ
"ก็ได้ค่ะ........"
"อะไรนะซอ พี่ไม่ได้ยิน"ยุนอายังคงไม่เลิก
"ซอเป็นแฟนพี่ยุนค่ะ ได้ยินมั้ยค่ะ"รุ่นน้องตะโกนออกมา เพราะรู้ว่าถ้าไม่พูดออกมาดังๆมีหวังโดนแกล้งไม่เลิกแน่
ยุนอายกยิ้มพลางหอมแก้มซอฮยอนก่อนขับรถออกไป เพื่อไปร้านอาหารก่อนจะไปพบกับเพื่อนๆตัวแสบของเค้า
............................................................................................................................................................................................................
"คุณ ซอจูฮยอน อยู่มั้ย"ยุนอาถามเลขาหน้าห้อง พร้อมชธโงกหน้าเข้าไปมองในห้อง
"เ่อ่อ ออกไปได้สักพักแล้วค่ะ ไม่ทราบคุณยุนอามีธุระอะไรฝากไว้ได้นะค่ะ"เลขาตอบอย่างตะกุกตะกัก
ยุนอาที่ตอนนี้กำำลังจนปัญญากลับการหาโอกาสเข้าใกล้นี่ก็จะครบอาทิตย์แล้ว ที่เค้ามาโดยไม่ได้พบหน้ารุ่นน้องคนนี้ พลางหันหน้าไปเห็นว่าในห้องมีคนอยู่
"นึกว่าจะพบพ้นหรอยัยเด็กบ้า"ยุนอาบ่น พร้อมกับ คิดแผนแก้เผ็ดไว้ ทันทีที่คิดออกเค้าก็เริ่มแผนทันที
ซอฮยอนที่ดูเหตุการณ์อยู่ในห้องได้แต่สงสัยว่าวันนี้ทำไมวันนี้ยุนอาไม่ยอมกลับง่ายๆ ทันทีที่รู้ว่าเธอไม่อยู่ ก็จะเดินคอตกกลับไป ทำให้เธออดขำไม่ได้เหมือนวันก่อนๆ
"วันนี้มาแปลก มีอะไรหรือป่าว หวังว่าคงไม่คิดทำอะไรแพลงๆนะพี่ยุน"รุ่นน้องได้แต่ภาวนา แต่ความต้องการของเธอไม่่เป็นผลเมื่อพบว่า
ยุนอาได้สร้างเรื่องให้เธอแล้ว
"ซอ จร้าา ที่รัก พี่ยุนขอโทษ พี่จะไม่ทำอีกแล้วนะ อย่าหึงพี่เลยนะ"ยุนอายกยิ้มพลางคุกเข่าทำหน้าเศร้า
"ขอโอกาสพี่นะจ๊ะที่รัก "ยัง ยังไม่ออกมาใช่มั้ยซอจูฮยอน
"สามีคนนี้มาขอโทษ ภรรยาแล้วนะจ๊ะ จะไม่ยกโทษ................"
"นี่ อิม ยุนอา คุณจะมากไปแล้วนะ ใครภรรยาคุณ แล้วมาคุกเข่าอะไรในโรงเรียนของฉัน ออกไปเด๋วนี้เลย"ซอฮยอนบอกอย่างสติแตก ไอ้พี่ยุนบ้า ไม่คิดว่าจะใช้วิธีนี้
"ซอ ยกโทษให้พี่แล้วหรอจ๊ะ"ยุนอายังคงไม่เลิก
"ยุนอา บอกให้หยุด คุณทำอะไรนะ ฉันเป็นครูนะ แล้วถ้าเด็กๆมาเห็นเข้า เค้าจะเคารพฉันมั้ยห๊ะ อิม ยุนอา"รุ่นน้องตะคอกใส่ชุดใหญ่แต่คนอย่างอิม ยุนอาก็ยังยิ้มร่าก็แผนสำเร็จนี้
"งั้นก็ยอมให้พี่เข้าไปคุยดีๆสิจ๊ะ นะที่รัก"ร่างโปร่งยังคงเล่นต่อ พลางคลานเข้้าไปกุ้มมือรุ่นน้อง
"จะเข้าก็เข้ามา คุณนี่มันน่าจับตีให้ตายจริงๆ"รุ่นน้องเดินนำรุ่นพี่เข้าไปข้างใน
"กว่าจะออกมาหาได้ ต้องให้เหนื่อยนะ ซอ ออกมาง่ายๆก็จบแล้ว คิดจะแกล้งพี่ยาก"ร่างโปร่งเดินไปนั่งยังโซฟา
"อย่างน้อยฉันก็ได้เห็นคุณคอตกกลับไปหลายวันล่ะกัน แต่จะว่าไปมันไม่คุ้มเลยนะเนี่ย"ซอฮยอนทำท่าเซ็ง ยุนอาที่เห็นดังนั้นก็เดินเข้ามาจับที่ข้อมือพลางฉุดขึ้น
"ไปกินข้าวกัน แล้วเด๋วจะพาไปหาบรรดาพี่ๆของเธอที่บริษัทไอ้ยูล ตอนบ่ายคงอยู่กันครบป่ะ"ยุนอาตอบพร้อมไม่รอให้รุ่นน้องออกความคิดเห็น
"นี่คุณ ถามฉันสักคำยังว่าจะไปหรือ............"ยังไม่ทันที่รุ่นน้องจะตอบ ยุนอาก็เอาริมฝีปากบางทาบลงบนปากของอีกคนทันที
"นี่โทษฐานที่ 1.หลอกพี่ ทำให้พี่เศร้าหลายวัน 2.เธอทำให้พี่เข้าใจผิดคิดว่าเธอไม่รักพี่เมื่อสามปีก่อน 3.เธอทำให้พี่คิดถึงเธอตลอดเวลา
4.เมื่่อไหร่จะเรียกพี่ยุนเหมือนเดิมสักที ฟังแล้วขัดหู "ยุนอายิ้มพลางเดินเข้าไปกอดรุ่นน้องตรงหน้าอย่างอ่อนโยน
"พี่ยุน ซอ........"ก่อนที่ซอฮยอนจะได้เอ่ยคำต่อไป ยุนอกาก็ประกบปากของเค้ากับรุ่นน้องอีกรอบ เค้ามอบจูบที่อ่อนใญนให้ซอฮยอนก่อนผละออก
"ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เมื่อกี้เป็นคำสัญญาว่าพี่จะดูแลซอนับจากนี้ไป ให้โอกาสพี่นะ"ซอฮยอนยิ้มตอบ พร้อมกระชับกอดคนตรงหน้าทันที
"ไปเหอะ หิวแล้ว"ยุนอาลูบท้องก่อนเดินนำไป
"คนนี้สินะซอฮยอนที่เธอต้องการตลอดเวลา เค้ากลับมาแล้วนะ อย่าปล่อยเค้าไปไหนอีกล่ะ "ซอฮยอนบอกกับตัวเองก่อนเดินตามออกไป
ลานจอดรถ ซอ อาเดมี่
"พี่ยุนทำบ้าอะไรไว้เห็นมั้ย พนักงาน ครู เค้ามองกันทั้งตึกเลย"ยุนอายังคงยกยิ้ม พอใจกับสิ่งที่ตนทำ
"ก็พี่ทำให้คนปากแข็งออกมาหาพี่ไง และอีกอย่างก็ดีแล้วที่เค้ารู้ตอนนี้ เวลาเห็นเราสวีทกันจะได้ไม่อายไง"ซอฮยอนหันมองหน้ารุ่นพี่ทันที่
"เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันเลยนะพี่ยุน จะมาสวีทได้ไง "ยุนอางงกลับคำตอบของรุ่นน้อง ก่อนจะหันไปมองอย่างสงสัย
"ก็พี่ยุน ไม่เคยขอซอเป็นแฟนดิ"ยุนอาที่ได้ยินคำตอบ กลับหัวเราะดังลั่นรถ นี่เค้าขอเธอเป็นแฟนไปแล้วนะ แต่เธอกับไม่รู้เรื่อง เอาว่ะขอฏขอ
"งั้นซอเป็นแฟนพ่ได้ป่าว"ซอฮยอนพยักน้าแทนคำตอบ ยุนอาที่ไม่พอใจในคำตอบของรุ่นน้องจึงแกล้งต่อ
"พยักหน้าแปลว่าไรล่ะซอ พี่ไม่เข้าใจ พูดไม่ได้หรอ"ซอฮยอนที่ได้ยินดังนั้น ได้ได้แต่ตอบเสียงอู้อี้ในลำคอ
"ก็ได้ค่ะ........"
"อะไรนะซอ พี่ไม่ได้ยิน"ยุนอายังคงไม่เลิก
"ซอเป็นแฟนพี่ยุนค่ะ ได้ยินมั้ยค่ะ"รุ่นน้องตะโกนออกมา เพราะรู้ว่าถ้าไม่พูดออกมาดังๆมีหวังโดนแกล้งไม่เลิกแน่
ยุนอายกยิ้มพลางหอมแก้มซอฮยอนก่อนขับรถออกไป เพื่อไปร้านอาหารก่อนจะไปพบกับเพื่อนๆตัวแสบของเค้า
............................................................................................................................................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น