ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Only one for me(Fic SNSD: Yulsic)

    ลำดับตอนที่ #5 : ใคร

    • อัปเดตล่าสุด 1 ก.ย. 53


    ณ จองควอนกรุ๊ป

    "สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าพบใครค่ะ"ประชาสัมพันธ์ด้านล่างเอ่ยถาม

    "มาพบประธานกรรมการ ควอน ยูริ"ร่างบางตอบ

    "ไม่ทราบนัดเอาไว้หรือเปล่าค่ะ"

    "ไม่จำเป็นต้องนัด แล้วฉันจะเข้าไปได้หรือยัง ถ้ายังฉันจะโทรหาควอน ยูริเอง"ร่างบางพูดใส่หญิงสาวตรงหน้า

    "เออ คือว่าฉันขอโทรถามก่อนนะค่ะ"หญิงสาวกำลังจะโทรขึ้นมายังด้านบน แต่ไม่ทันร่างบางเมื่อเธอได้ก้าวเข้าลิฟท์ไปเรียบร้อยแล้ว

    "น่ารำคาญจริงๆ ตัดสินใจอะไรชักช้า สงสัยต้องเปลี่ยนประชาสัมพันธ์ใหม่เป็นอันดับแรก แล้วเวลาลูกค้ามาพบ จะช้าอย่างนี้ไม่นะ"เจสสิก้าบ่นพลางหยิบโทรศัพท์ กดไปหาผู้เป็นพ่อ

    "ป๋าค่ะ ชั้นไหนนะค่ะ ค่ะ ชั้นที่15ค่ะ ได้ค่ะ แค่นี้นะค่ะป๋า "เจสสิก้าวางสายพร้อมกดลิฟท์ไปยังชั้นที่ต้องการ

    ตึ้ง.....................................

    "ควอน ยูริ อยู่มั้ย "เจสสิก้าถามเลขาหน้าห้อง

    "อยู่ค่ะ ไม่ทราบว่า............."ยังไม่ทันที่เลขาจะถามเสร็จ ร่างบางก็วีนขึ้นอย่างอารมณ์เสีย

    "นี่คุณ ไม่ทราบว่า ประธานกรรมการของคุณไม่ได้บอกหรือไงห๊ะ ว่าประธานกรรมการอีกคนจะเข้ามาทำงาน ถามกันอยู่นั่นล่ะ นัดไว้มั้ยค่ะ.............ถ้าไม่นัดจะเดินมาหาอะไรห๊า..............."เจสสิก้าว๊ากใส่เลขาหน้าห้องทันที

    "นี่คุณ แหกปากอะไรแถวนี้ คนเค้าจะทงานกัน แล้วก็เข้ามาได้แล้ว น่ารำคาญชะมัด ออ คุณเลขา ที่สั่งไว้ว่าให้เรียกพนักงานทุกระดับเข้าประชุมที่ห้องประชุมใหญ่ ทำหรือยัง"ควอน ยูริเดินออกพร้อมแหกปากใส่หน้าร่างบาง ก่อนจะกำชับเลขาหน้าห้อง

    "เรียบร้อยค่ะ บ่ายโมงครึ่่งค่ะ"เลขาบอก ก่อนยูริจะพยักหน้าแล้วเดินเข้าห้องทำงานไป

    ภายในห้องทำงาน

    "ไหนอ่ะ ห้องทำงานฉัน คุณยูริ"

    "นั่นไง โต๊ะอีกฝั่งหนึ่งของคุณ คุณเจสสิก้า เห็นป้ายชื่อป่ะ เขียนว่า จองซูยอน"ยูริเอ่ยอย่างกวนประสาท

    "ทำไมไม่มีห้องส่วนตัวล่ะ"ร่างบางถามกลับ

    "ไปถามพ่อกะคุณลุงดูดิ ฉันก็ไม่เข้าใจ"ร่างสูงพลางก้มหน้าอยู่กับงาน

    "เฮ้ย ฉํนต้องเจอหน้าคุณทุกวันหรอเนี่ย"เจสสิก้าบ่นพลางเดินไปที่โต๊ะ

    "ทำอย่างกับฉันอยากเจอผู้หญิงขี้วีนงั้นล่ะ เอานี้งานที่คุณจะต้องทำ"ยูริ บอกก่อนเดินถือเอกสาร 6-7แฟ้มไปให้

    "คุณจะดูแล ในส่วนของการตลาด บัญชี บุคลากรและลูกค้า"ร่สูงเอ่ยก่อนเดินกลับไปที่โต๊ะ

    "แล้วคุณทำอะไรล่ะ"เจสสิก้าเกิดคำถาม

    "ก็ดูในส่วนของงานวิศวกรรมทุกอย่าง คุณมาก็ดีฉันจะได้ทำงานนี้ให้เต็มที่ มีอะไรก็ถามได้นะ ศึกษางานไปก่อน แล้วเด๋วตอนบ่ายจะพาไปให้พนักงานรู้จัก จะได้ไม่ไปวีนใส่ใครๆเค้าอีก" ร่างสูงบอกก่อนก้มหน้าทำงานต่อ

    เจสสิก้าทำบ้าไม่พอใจใส่ร่างสูงแต่ก็ก้มหน้าอ่านเอกสารต่อไปอย่างสนใจ' นี้เธอเก่งขนาดนี้เลยหรอยูริ ขนาดไม่ได้จบมาทางด้านงานบริหาร แต่จัดสรรทุกอย่างได้ดี มีระบบขนาดนี้ 'พลางเง้ยหน้าขึ้นมองร่างสูงอย่าง 'ความจริงก็เท่ห์มากเลยนะ เวลาทำงานทำไมดูมีเสน่ห์อย่างนี้นะ แล้วรอยยิ้มนั้น โอ้ย ฉันจะบ้าตาย แต่เอ๊ะรอยยิ้ม หรือว่า............'ความคิดของร่างบางหยุดลงเมื่อได้ยินร่างสูงพูด

    "นี่คุณ มองฉันอยู่นั้นล่ะ หรือว่าจะชอบฉันซะล่ะ 5555555555"

    "นี่คุณยูริ ใครมองคุณลงตัวเอง อีกอย่างคุณต่างหากที่ต้องระวังอย่าตกหลุมรักฉัน"เจสสิก้าย้อนก่อนก้มหน้าทำงาน

    ควอน ยูริ ตอนนี้มีความสุขมากหรือเกินที่ได้ลับฝีปากกับร่างบาง เค้ายิ้มให้กับร่างบางตรงหน้า ความจริงเธอพูดถูกจองซูยอน ฉันรักเธอ รักตั้งแต่วันแรกที่พบ แต่คนอย่าง ควอน ยูริ จะรับง่ายๆก็ไม้ได้สิ ก่อนที่จะก้มหน้าทำงานต่อ

    ณ บริษัท ชเว เอ็กพอร์ต


    "โอ้ย ไอ้บ้าเอ่ย ทำงานไม่ได้โว้ย ยัยเตี้ยยยยยยยยยย......ภาพเธอทำไมต้องมาวิ่งในหัวฉันด้วยเนี่ย"ซูยองตะโกนลั่นห้องทำงาน ภาพที่ซํนนี่แสดงบนเวทีช่างติดต่าเค้าดีเหลือเกิน

    "เอาไงดีว่ะ........ ยัยเตี้ยเธอต้องรับผิดชอบ"ซูยองรีบเดินออกจากห้อง ตรงไปยังลานจอดรถก่อนจะขับไปยังจุดมุ่งหมาย


    ณ SM LEE WORLD

    "คุณ ลี ซุนกยู อยู่หรือป่าว"

    "เอ่อ ไม่ทราบว่าให้เรียนว่าใครมาพบค่ะ"

    "บอกว่าฉัน ชเว ซูยอง ประธานกรรมการบริษัมชเว เอ็กพอร์ต มาขอพบ"

    "ค่ะสักคูร่นะค่ะ..............................คุณซันนี่บอกให้เข้าไปได้ค่ะ"

    แอ๊ด.............................เสียงเปิดประตูดังขึ้น

    "สวัสดีค่ะ คุณชเว ซู.........."ซันนี่เอ่ยแต่ก่อนจะจบประโยคก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าคนที่หานั้นคือ คนที่เรียกเธอว่ายัยเตี้ย

    "อะไร คุณลี ซุนกยู เห็นแค่นี้ต้องอึ้งเลยหรอ"ซูยองเอ่ยแซว

    "คุณมีธุระอะไรห๊ะ คุณชเว ซูยอง"

    "ป่าวไม่มีอะไร แค่ง่วงเลยมาหาที่นอน ขอนอนหน่อยนะ เอ๊ะ เรียกฉันว่าซูก็ได้ อ่อฉันจะเรียกเธอว่าซันนี่เหมือนคนอื่นล่ะกัน"ซูยองบอกก่อนล้มตัวนอนบนโซฟา

    "คุณอะไรเนี่ย มานอนนี้ได้ไง กลับไปบริษัทคุณเลย หรือว่าที่คุณมาเนี่ยเพราะคิดถึงฉัน แน่ๆเลย หลงเสน่ห์ฉํนล่ะสิ"ซันนี่พูดอย่างมีชัย

    "เฮ้ย หลงตัวเองใครหลงเสน่ห์มั่ว ว่าแต่นี้กี่โมงแล้วว่ะ หืมอีกครึ่งชั่วโมงเที่ยง ไปกินข้าวกัน"ซูยองกระเด้งตัวขึ้นมาตอบอย่างมีพิรุธ พลางเปลี่ยนเรื่องคุย

    "นี่คุณมีพิรุธนะเนี่ย ชอบฉันแน่เลยๆ"ซันนี่ยังคงแซวต่อไปพร้อมกับยิ้มให้กับท่าทางร่างคนตัวใหญ่กว่า

    "นี่ยัยเตี้ยจะกวนประสาทฉันอีกนานป่ะ"ซูยองสวนกลับอย่างรวดเร็วกลัวความลับจะแตก

    "ใครกวนเธอย่ะ แล้วเธอมีสิทธิ์อะไรมาเรียกฉันว่าเตี้ย"คนตัวล็กตอบอย่างโมโห

    "มีสิ สิทธิ์อ่ะกำลังจะมีเร็วๆนี้ล่ะ แต่ตอนนี้ไปกินข้าวก่อนหิว"ซูยงอตอบพลางจูงมือคนตัวเล็กออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว

    "นี่ซู สิทธิ์ที่หมายถึงคืออะไรหรอ"ซันนี่พูดชื่อคนตัวใหญ่กว่า

    "ขอบคุณนะ ที่เรียกชื่อฉันซันนี่ ส่วนสิทธิ์อ่ะหรอ ก็แฟนเธอไง"ซูยองบอกพร้อมยกยิ้ม

    "เอ๊ ใครแฟนคุณ คุยกันให้รู้เรื่องก่อน เด๋วสิ จะลากอีกป่ะเนี่ยซู"ซันนี่โวยวายแต่ก็ยอมโดนลากไปขึ้นรถแต่โดยดี

    "ซันนี่ไง ตอนนี้ยังไม่ยอมรับ อีกหน่อยซันนี่ก็ต้องยอมรับเอง"ซูยองตอบก่อนขับรถก่อนไป

    "คนบ้า.......คุณนี้มันบ้าจริงๆ"ซันนี่บ่นออกมา แต่ในใจกลับเต้นรั่วไม่เป็นจังหวะ เธอรู้สึกดีกับคนตัวใหญ่คนนี้จังเลย ความจริงเค้าก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากนักหรอก ยกเว้นที่ปากจะไม่ดีไปหน่อย แต่ดูแล้วคงไม่หน่อยแล้วมั่ง ส่วหน้าตาก็.......เอาเป็นว่าเค้าดูดีเลยที่เดียว

    ซูยองที่ขับรถอยู่หันมาเห็นซันนี่นั่งมองตัวเองแล้วยิ้มเค้าจึงเลื่อนมือข้างที่ไม่ได้บังคับพวงมาลัยรถมากุ้มมือซันนี่นี่ไว้ และซันนี่ก็ไม่ได้ปฏิเสธการกระทำครั้งนี้เลย และมื้อเที่ยงของทั้งคุ๋ก็ผ่านไปได้ด้วยดี อาจจะมีทะเลาะกันบ้างแต่ก็สร้างรอยยิ้้มให้กับคนทั้งคู่

    ..................................................................................................................................................................................................



    555555555555555555555555

    ซูซันออกตัวไปก่อนเลย คนที่เหลือจะตามมานะจ๊ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×