ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : part1
5ปีต่อมา
ปัง ปัง ปัง ปัง
"ไอ้ซู ไอ้บ้าเล่นอะไรของแกนี้ โผล่ออกไป ตามมาเป็นแถวเลย"ยูริบ่นออกว่าก่อนจะหันไปเล็งปืนใส่คนร้ายต่อ ก็ไอ้เพื่อนบ้าของเธอดันโผล่ออกไปแล้วตะโกนใส่คนร้ายว่า แน่จริงก็มาสิว่ะ ฉันอยู่นี่ คนร้ายก็กรู่ออกมาจากโกดังกระหน่ำยิงใส่พวกเค้า
"เอาน่าตื่นเต้นดี สิงโต เรียก อินทรีย์ สิงโต เรียกอินทรีย์ ตอนนี้เหยื่อออกมาแล้วบุกเข้าโกดังได้ อ่อ อย่าลืมกำลังเสริมมาช่วยสิงโตด้วย เพราะสิงโตกำลังถูกไล่"ซูยอง วอเรียกกำลังเสริม
ปัง ปัง ปัง ปัง
"ไอ้ยูลพร้อมนะ เอาไป"ซูยองโยนระเบิดยาสลบให้พร้อมหน้ากาก ร่างสูงที่ได้รับก็ใส่หน้ากากก่อนจะปามันออกไปยังกลุ่มคนร้าย ซึ่งยาสลบเป็นชนิดแร้ง หากไม่มีการป้องกันถ้าเผลอดมเข้าไป ได้สบภายในสามสิบวินาที
"เรียบร้อยไปไอ้ซู"ยูริลุกขึ้นยืนก่อนจะส่งมือให้ซุยองดึงเพื่อที่จะเดินเข้าไปสมทบกับกลุ่มตำรวจที่ตรวจของกลางอยู่ และบริเวณภายนอกก็มีตำรวจที่จับคนร้ายราวๆสามสิบคนใส่กุญแจมือเพื่อนำไปสอบสวน
ปัง
"โอ้ยยยยยย"ยูริทรุดลงกับพื้นทันที เลือดไหลออกมาจากบริเวณต้นแขน ซูยองที่เห็นก็เข้าไปประคองเพื่อนก่อนจะเล็งปืนไปที่หัวคนร้ายและปล่อยกระสุนให้เจาะกระโหลกทันที
"ไอ้ยูล ไม่เป็นไหรมากใช่ป่าวว่ะ ไปโรงพยาบาลกัน"ซูยองประคองตัวยูริขึ้นรถพยาบาลที่เตรียมไว้ตั้งแต่เริ่มการสลายแก็งค์ค้ายาเป็นที่เรียนร้อยแล้ว
โรงพยาบาล
"ไอ้ยูล ไอ้ยูล อยู่ห้องไหนว่ะ พูดให้ชัดๆสิไอ้ซู" คิม แทยอนพี่สาวต่างมารดาของยูริ โวยใส่ต้นเสียงอย่างซูยอง
"อะไรนะ พี่แท พี่ซูพูดไม่รู้เรื่องหรอ เอามานี้ม่ะ ยุนคุยเอง" อิม ยุนอา น้องสาวที่หน้าตาถอดแบบมาจากยูริ แต่ใช้นามสกุลแม่ เหมือน แทยอน ดึงโทรมากจากพี่สาวทันที
"ว่าไง พี่ซูจะพูดให้รู้เรื่องได้ป่ะ มองพยาบาลอยู่นั่นล่ะ"ซูยองที่ได้ยินยุนอาบอกก็ถึงกับสะดุ้ง
"แกรู้ได้ไงไอ้ยุน"ซูยองหันซ้านหันขวาก่อนจะไปสะดุดกับสองพี่น้องที่ยืนมองอย่างเอาเรื่อง
"ให้ไวไอ้ซู ห้องไหน มันน่าจะนัก"แทยอนง้างมือเตรียมจะฟาดลงที่แขนของอีกคน แต่คนตังสูงกับลื่นหลบไปได้ทัน
"ห้องนี้ ตามมาเลย อะไรว่ะ โหดกันจริงๆตระกูลนี้"ซูยองเปิดประตูเข้ามายังห้องพัก พบว่าอีกคนนั่งอยู่บนเตียงกดทีวีเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา
"ไอ้ยูลเป็นไงบ้าง ฉันบอกแกแล้วใช่มั้ยให้เลิกเป็นตำรวจ"แทยอนที่เป็นห่วงน้องสาวใส่เป็นชุด
"พี่แทก้พูดแปลก ตอนพ่อบอกให้พี่แทเลิกเป็นทนายพี่แทยังไม่ยอกเลย แล้วพี่ยูลจะยอมหรอ"ยูริพยักหน้าเห็นด้วยกับน้องสาว
"พวกแกนิ ฉันเป็นพี่แกนะ "ทแยอนตอนนี้เหนื่อยใจกับน้องสาวตัวดีทั้งสองของตนเหลือเกิน อีกคนก้เป็นตำรวจคอมมานโด อีกคนก็นั่งแท่นบริหารแมกกาซีนบริษัทในตระกูล แต่ไม่ยอมบอกใครว่าเป็นผู้บริหาร จีบนางแบบไปวันๆ
"แหม ทนายคิม พี่จะฟ้องพวกเราป่ะล่ะ ยูลจะได้จ้างทนายในสำนักงานพี่มาสู้"ยูริยิ้มแต่ก็ต้องหุบลงเมื่อพี่สาวส่งสายตาดุมาให้
"ว่าแต่เรื่องทั้งหมดให้ยุนเดานะ พี่ซูต้องเล่นอะไรแพลงๆแน่เลย"ซูยองยิ้มแห้งให้ต้นเสียงทันที
"ก็มันดันตะโกนเรียกคนร้ายในขณะที่พี่เปลี่ยนปืนอยู่ แล้วพวกมันก็แห่ออกมา เกือบตาย"แทยอนที่ได้ยินก็เอื้อมมือไปจับคอคนตัวสูงก่อนจะเลี่ยงเดินออกจากห้อง
"ไม่ต้องมาหนี่ไอ้ซู แกต้องรับผิดชอบ แกต้องเลี้ยงข้าวพวกฉันเดือนนึง"แทยอนออกคำสั่ง
"อะไรอ่ะ ทนายคิม พี่มีเงินเยอะกว่าซูอีกนะ ให้ซูเลี้ยงทั้งสามคนมีหวังอดตาย"ยุนอาที่ได้ยินก็ขมวดคิ้ว
"แน่ใจหรอพี่ซู ได้ข่าวว่าเงินพี่สองคนเนี่ยสูงมากเลยไม่ใช่หรอ"ยุนอายิ้ม
"ไอ้ยุนความลับราชการ ตำรวจฝีมือดีเงินมันก็ต้องดีสิ"ยูริตอบน้องสาวตัวเอง
"ตำรวจบ้าระห่ำอย่างแกสองคนมากกว่า"แทยอนส่ายหน้าไปมา ตั้งแต่เกิดมารู้จักคนก็เยอะ ตำรวจยศใหญ่ก็เยอะ ก็มีแต่ไอ้ผู้กองหน่วยคอมมานโดสองคนนี้ล่ะที่บ้าที่สุด แถมทำงานก็ไม่เปิดเผยหน้าตาอีก
ก็อกๆๆๆ ก็อกๆๆๆๆๆ
"ขออนุญาตินะค่ะ ผู้กอง ควอน ยูริ ขอตรวจหน่อยนะค่ะ"แทยอนที่เห็นคุณหมอเดินเข้ามาก็เกิดอาการค้าง
"พี่แท เป็นอะไรว่ะไอ้ยุน"ยุนอาหันไปมองตามที่ซูยองบอก
"อาการแบบนี้ตกหลุมรักนะ พี่ซู ไม่ต้องไปสนหรอก"ยุนอาโบกมือไปมา แต่ซูยองนึกสนุก
"อ่ะคุณหมอค่ะ ยูลเป็นยังไงบ้าง ฉันล่ะเป็นห้ช่วงเพื่อนจริงๆ"ซูยองเดินเลียบเข้าไปใกล้หมอสาว
"ผู้กองไม่เป็นอะไรมากแล้วค่ะ มะรืนน่าจะกลับบ้านได้"แทยนอที่มองซูยองอยู่เดินเข้าไปใกล้ก่อนจะดึงหูอีกคนออกมา
"โอ้ย พี่แท ซูเจ็บ"แทยอนปล่อยมือลง
"ขอโทษค่ะ คุณหมอ ไม่ทราบว่าคุณหมอชื่ออะไรค่ะ"แทยนอฉีกยิ้มจนถึงหู ทำให้บรรดาน้องหมั่นไส้มาก
"ค่ะ ฮวัง มิยองค่ะ หรือ ทิฟฟานี่ค่ะ เรียกฟานี่ก็ได้นะค่ะ"ทิฟฟานี่ยิ้มจนตาปิด
"ค่ะฉัน คิม แทยอนค่ะ จะเรียกแทก็ได้นะค่ะ"
"อ่ะ คิม แทยอน ทนายมือหนึ่งที่ค่าตัวแพงสุดตอนนี้หรือเปล่าค่ะ"แทยอนส่ายหน้าไปมา
"ไม่ค่ะ แพงอะไรกันบางคดีฉันก็สู้ให้ฟรี่ค่ะ ถ้าเป็นคนจน"ยูริที่เห็นพี่สาวตัวเองจีบคุณหมออยู่ก็นึกอยากแกล้ง
"พี่แท เมียพี่โทรมานะ อ่ะโทรศัพท์"แทยอนที่ได้ยินน้องสาวตัวเองพูดก็ขมวดคิ้วมองอย่างคาดโทษ
"เออ แฟนคุณโทรมาไม่รับหรอค่ะ"ทิฟฟานี่ยิ้มเจือนให้อีกคนทันที
"ไม่ใช่ค่ะ คือพวกนั้นมัน.........."
"ฉันขอตัวก่อนนะค่ะ พอดีมีตรวจคนไข้อีก"แทยอนที่เห็นคุณหมอเดินออกไปก็ตรงไปยังน้องๆ
"พวกแกนี้มัน เราฉันไปมีเมียตั้งแต่เมื่อไหร่ห๊ะไอ้ลิงบ้า"แทยอนตะโกนลั่นห้อง มันน่าจะฆ่าทิ้งให้หมด
"ก็มีตอนที่พี่เริ่มจะจีบคุณหมออ่ะล่ะหมั่นไส้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่"ยุนอาเสริมก่อนดึงรีโมทมาจากมือพี่สาวคนรอง
"พวกแกนี่มัน ฝากไว้ก่อนเหอะ"แทยอนทิ้งตัวลงบนเก้าอี้อย่างเจ็บใจ
"น่ารักดีเนอะ อิอิ คิม แทยอน"ทิฟฟานี่ที่แอบฟังหน้าประตูตอนนี้ยิ้มจนแก้มปริไปเรียบร้อยแล้ว จะว่าไปเธอก็ปลื้มในความสามารถของคนตัวเล็กอยู่แล้วแต่เมือมาเจอแบบนี้ เธอไม่คิดด้วยช้ำว่าอีกคนจะทักเธอก่อน
"บ้าไปแล้วฟานี่ ไปทำงานต่อเหอะ"ทิฟฟานี่เดินไปยังห้องต่างๆต่อ
"ไอ้ยูล แกออกจากโรงพยาบาล ผู้การบอกให้เข้าไปพบด้วยพร้อมฉัน"ซูยองบอกพร้อมกัดแอปเปิ้ลอย่างเมามัน
"อืม รู้แล้ว ว่าแต่แกไม่กลับบ้านกลับช่องหรือไง อยู่ก็เปลืองของกิน"
"ไม่อ่ะ อยู่กับแกมีของกิน ที่บ้านฉันแม่ไม่อยู่ไม่มีคนทำกับข้าว อีกสามวันแม่ถึงจะกลับ"ยูริที่เห็นเพื่อนตัวเองตอบก็พยักหน้ารับ
"พี่ยูล พี่แท พี่ซู ยุนไปก่อนนะ มีงานนะ แล้วเด๋วมาหา่ใหม่ไปล่ะ"ยุนอาลุกขึ้นแต่โดนพี่คนโตดึงไว้
"รอด้วย พี่ไปด้วย แกลืมหรือไงว่าแกแวะรับพี่มาจากสำนักงาน เอาพี่ไปส่งด้วย"แทยอนยักคิ้วหใ้ยูริและซูยองก่อนจะเดินออกไปพร้อมยุนอา
"แกว่าจะมีอะไรหรือเปล่าว่ะไอ้ยูล"ซูยองเปรยถามจากเพื่อนก็ร้อยวันพันปีไม่เคยให้ไปพบ
"ไม่หรอก หรือไม่รู้ดี คอยดูต่อไป"ยูริพูดจบก้หลับตาลงเพราะฤทธิ์ ฃยา ซูยองที่เห็นก็เดินไปนอนที่โซฟาเป็นเพื่อนร่างสูง
ปัง ปัง ปัง ปัง
"ไอ้ซู ไอ้บ้าเล่นอะไรของแกนี้ โผล่ออกไป ตามมาเป็นแถวเลย"ยูริบ่นออกว่าก่อนจะหันไปเล็งปืนใส่คนร้ายต่อ ก็ไอ้เพื่อนบ้าของเธอดันโผล่ออกไปแล้วตะโกนใส่คนร้ายว่า แน่จริงก็มาสิว่ะ ฉันอยู่นี่ คนร้ายก็กรู่ออกมาจากโกดังกระหน่ำยิงใส่พวกเค้า
"เอาน่าตื่นเต้นดี สิงโต เรียก อินทรีย์ สิงโต เรียกอินทรีย์ ตอนนี้เหยื่อออกมาแล้วบุกเข้าโกดังได้ อ่อ อย่าลืมกำลังเสริมมาช่วยสิงโตด้วย เพราะสิงโตกำลังถูกไล่"ซูยอง วอเรียกกำลังเสริม
ปัง ปัง ปัง ปัง
"ไอ้ยูลพร้อมนะ เอาไป"ซูยองโยนระเบิดยาสลบให้พร้อมหน้ากาก ร่างสูงที่ได้รับก็ใส่หน้ากากก่อนจะปามันออกไปยังกลุ่มคนร้าย ซึ่งยาสลบเป็นชนิดแร้ง หากไม่มีการป้องกันถ้าเผลอดมเข้าไป ได้สบภายในสามสิบวินาที
"เรียบร้อยไปไอ้ซู"ยูริลุกขึ้นยืนก่อนจะส่งมือให้ซุยองดึงเพื่อที่จะเดินเข้าไปสมทบกับกลุ่มตำรวจที่ตรวจของกลางอยู่ และบริเวณภายนอกก็มีตำรวจที่จับคนร้ายราวๆสามสิบคนใส่กุญแจมือเพื่อนำไปสอบสวน
ปัง
"โอ้ยยยยยย"ยูริทรุดลงกับพื้นทันที เลือดไหลออกมาจากบริเวณต้นแขน ซูยองที่เห็นก็เข้าไปประคองเพื่อนก่อนจะเล็งปืนไปที่หัวคนร้ายและปล่อยกระสุนให้เจาะกระโหลกทันที
"ไอ้ยูล ไม่เป็นไหรมากใช่ป่าวว่ะ ไปโรงพยาบาลกัน"ซูยองประคองตัวยูริขึ้นรถพยาบาลที่เตรียมไว้ตั้งแต่เริ่มการสลายแก็งค์ค้ายาเป็นที่เรียนร้อยแล้ว
โรงพยาบาล
"ไอ้ยูล ไอ้ยูล อยู่ห้องไหนว่ะ พูดให้ชัดๆสิไอ้ซู" คิม แทยอนพี่สาวต่างมารดาของยูริ โวยใส่ต้นเสียงอย่างซูยอง
"อะไรนะ พี่แท พี่ซูพูดไม่รู้เรื่องหรอ เอามานี้ม่ะ ยุนคุยเอง" อิม ยุนอา น้องสาวที่หน้าตาถอดแบบมาจากยูริ แต่ใช้นามสกุลแม่ เหมือน แทยอน ดึงโทรมากจากพี่สาวทันที
"ว่าไง พี่ซูจะพูดให้รู้เรื่องได้ป่ะ มองพยาบาลอยู่นั่นล่ะ"ซูยองที่ได้ยินยุนอาบอกก็ถึงกับสะดุ้ง
"แกรู้ได้ไงไอ้ยุน"ซูยองหันซ้านหันขวาก่อนจะไปสะดุดกับสองพี่น้องที่ยืนมองอย่างเอาเรื่อง
"ให้ไวไอ้ซู ห้องไหน มันน่าจะนัก"แทยอนง้างมือเตรียมจะฟาดลงที่แขนของอีกคน แต่คนตังสูงกับลื่นหลบไปได้ทัน
"ห้องนี้ ตามมาเลย อะไรว่ะ โหดกันจริงๆตระกูลนี้"ซูยองเปิดประตูเข้ามายังห้องพัก พบว่าอีกคนนั่งอยู่บนเตียงกดทีวีเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา
"ไอ้ยูลเป็นไงบ้าง ฉันบอกแกแล้วใช่มั้ยให้เลิกเป็นตำรวจ"แทยอนที่เป็นห่วงน้องสาวใส่เป็นชุด
"พี่แทก้พูดแปลก ตอนพ่อบอกให้พี่แทเลิกเป็นทนายพี่แทยังไม่ยอกเลย แล้วพี่ยูลจะยอมหรอ"ยูริพยักหน้าเห็นด้วยกับน้องสาว
"พวกแกนิ ฉันเป็นพี่แกนะ "ทแยอนตอนนี้เหนื่อยใจกับน้องสาวตัวดีทั้งสองของตนเหลือเกิน อีกคนก้เป็นตำรวจคอมมานโด อีกคนก็นั่งแท่นบริหารแมกกาซีนบริษัทในตระกูล แต่ไม่ยอมบอกใครว่าเป็นผู้บริหาร จีบนางแบบไปวันๆ
"แหม ทนายคิม พี่จะฟ้องพวกเราป่ะล่ะ ยูลจะได้จ้างทนายในสำนักงานพี่มาสู้"ยูริยิ้มแต่ก็ต้องหุบลงเมื่อพี่สาวส่งสายตาดุมาให้
"ว่าแต่เรื่องทั้งหมดให้ยุนเดานะ พี่ซูต้องเล่นอะไรแพลงๆแน่เลย"ซูยองยิ้มแห้งให้ต้นเสียงทันที
"ก็มันดันตะโกนเรียกคนร้ายในขณะที่พี่เปลี่ยนปืนอยู่ แล้วพวกมันก็แห่ออกมา เกือบตาย"แทยอนที่ได้ยินก็เอื้อมมือไปจับคอคนตัวสูงก่อนจะเลี่ยงเดินออกจากห้อง
"ไม่ต้องมาหนี่ไอ้ซู แกต้องรับผิดชอบ แกต้องเลี้ยงข้าวพวกฉันเดือนนึง"แทยอนออกคำสั่ง
"อะไรอ่ะ ทนายคิม พี่มีเงินเยอะกว่าซูอีกนะ ให้ซูเลี้ยงทั้งสามคนมีหวังอดตาย"ยุนอาที่ได้ยินก็ขมวดคิ้ว
"แน่ใจหรอพี่ซู ได้ข่าวว่าเงินพี่สองคนเนี่ยสูงมากเลยไม่ใช่หรอ"ยุนอายิ้ม
"ไอ้ยุนความลับราชการ ตำรวจฝีมือดีเงินมันก็ต้องดีสิ"ยูริตอบน้องสาวตัวเอง
"ตำรวจบ้าระห่ำอย่างแกสองคนมากกว่า"แทยอนส่ายหน้าไปมา ตั้งแต่เกิดมารู้จักคนก็เยอะ ตำรวจยศใหญ่ก็เยอะ ก็มีแต่ไอ้ผู้กองหน่วยคอมมานโดสองคนนี้ล่ะที่บ้าที่สุด แถมทำงานก็ไม่เปิดเผยหน้าตาอีก
ก็อกๆๆๆ ก็อกๆๆๆๆๆ
"ขออนุญาตินะค่ะ ผู้กอง ควอน ยูริ ขอตรวจหน่อยนะค่ะ"แทยอนที่เห็นคุณหมอเดินเข้ามาก็เกิดอาการค้าง
"พี่แท เป็นอะไรว่ะไอ้ยุน"ยุนอาหันไปมองตามที่ซูยองบอก
"อาการแบบนี้ตกหลุมรักนะ พี่ซู ไม่ต้องไปสนหรอก"ยุนอาโบกมือไปมา แต่ซูยองนึกสนุก
"อ่ะคุณหมอค่ะ ยูลเป็นยังไงบ้าง ฉันล่ะเป็นห้ช่วงเพื่อนจริงๆ"ซูยองเดินเลียบเข้าไปใกล้หมอสาว
"ผู้กองไม่เป็นอะไรมากแล้วค่ะ มะรืนน่าจะกลับบ้านได้"แทยนอที่มองซูยองอยู่เดินเข้าไปใกล้ก่อนจะดึงหูอีกคนออกมา
"โอ้ย พี่แท ซูเจ็บ"แทยอนปล่อยมือลง
"ขอโทษค่ะ คุณหมอ ไม่ทราบว่าคุณหมอชื่ออะไรค่ะ"แทยนอฉีกยิ้มจนถึงหู ทำให้บรรดาน้องหมั่นไส้มาก
"ค่ะ ฮวัง มิยองค่ะ หรือ ทิฟฟานี่ค่ะ เรียกฟานี่ก็ได้นะค่ะ"ทิฟฟานี่ยิ้มจนตาปิด
"ค่ะฉัน คิม แทยอนค่ะ จะเรียกแทก็ได้นะค่ะ"
"อ่ะ คิม แทยอน ทนายมือหนึ่งที่ค่าตัวแพงสุดตอนนี้หรือเปล่าค่ะ"แทยอนส่ายหน้าไปมา
"ไม่ค่ะ แพงอะไรกันบางคดีฉันก็สู้ให้ฟรี่ค่ะ ถ้าเป็นคนจน"ยูริที่เห็นพี่สาวตัวเองจีบคุณหมออยู่ก็นึกอยากแกล้ง
"พี่แท เมียพี่โทรมานะ อ่ะโทรศัพท์"แทยอนที่ได้ยินน้องสาวตัวเองพูดก็ขมวดคิ้วมองอย่างคาดโทษ
"เออ แฟนคุณโทรมาไม่รับหรอค่ะ"ทิฟฟานี่ยิ้มเจือนให้อีกคนทันที
"ไม่ใช่ค่ะ คือพวกนั้นมัน.........."
"ฉันขอตัวก่อนนะค่ะ พอดีมีตรวจคนไข้อีก"แทยอนที่เห็นคุณหมอเดินออกไปก็ตรงไปยังน้องๆ
"พวกแกนี้มัน เราฉันไปมีเมียตั้งแต่เมื่อไหร่ห๊ะไอ้ลิงบ้า"แทยอนตะโกนลั่นห้อง มันน่าจะฆ่าทิ้งให้หมด
"ก็มีตอนที่พี่เริ่มจะจีบคุณหมออ่ะล่ะหมั่นไส้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่"ยุนอาเสริมก่อนดึงรีโมทมาจากมือพี่สาวคนรอง
"พวกแกนี่มัน ฝากไว้ก่อนเหอะ"แทยอนทิ้งตัวลงบนเก้าอี้อย่างเจ็บใจ
"น่ารักดีเนอะ อิอิ คิม แทยอน"ทิฟฟานี่ที่แอบฟังหน้าประตูตอนนี้ยิ้มจนแก้มปริไปเรียบร้อยแล้ว จะว่าไปเธอก็ปลื้มในความสามารถของคนตัวเล็กอยู่แล้วแต่เมือมาเจอแบบนี้ เธอไม่คิดด้วยช้ำว่าอีกคนจะทักเธอก่อน
"บ้าไปแล้วฟานี่ ไปทำงานต่อเหอะ"ทิฟฟานี่เดินไปยังห้องต่างๆต่อ
"ไอ้ยูล แกออกจากโรงพยาบาล ผู้การบอกให้เข้าไปพบด้วยพร้อมฉัน"ซูยองบอกพร้อมกัดแอปเปิ้ลอย่างเมามัน
"อืม รู้แล้ว ว่าแต่แกไม่กลับบ้านกลับช่องหรือไง อยู่ก็เปลืองของกิน"
"ไม่อ่ะ อยู่กับแกมีของกิน ที่บ้านฉันแม่ไม่อยู่ไม่มีคนทำกับข้าว อีกสามวันแม่ถึงจะกลับ"ยูริที่เห็นเพื่อนตัวเองตอบก็พยักหน้ารับ
"พี่ยูล พี่แท พี่ซู ยุนไปก่อนนะ มีงานนะ แล้วเด๋วมาหา่ใหม่ไปล่ะ"ยุนอาลุกขึ้นแต่โดนพี่คนโตดึงไว้
"รอด้วย พี่ไปด้วย แกลืมหรือไงว่าแกแวะรับพี่มาจากสำนักงาน เอาพี่ไปส่งด้วย"แทยอนยักคิ้วหใ้ยูริและซูยองก่อนจะเดินออกไปพร้อมยุนอา
"แกว่าจะมีอะไรหรือเปล่าว่ะไอ้ยูล"ซูยองเปรยถามจากเพื่อนก็ร้อยวันพันปีไม่เคยให้ไปพบ
"ไม่หรอก หรือไม่รู้ดี คอยดูต่อไป"ยูริพูดจบก้หลับตาลงเพราะฤทธิ์ ฃยา ซูยองที่เห็นก็เดินไปนอนที่โซฟาเป็นเพื่อนร่างสูง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น