รักแรกคือเขา รักสองคือนาย รักสุดท้ายคือเทอ

ลำดับตอนที่ #3 : ใครกันนะ...?...

    

     "  เอาล่ะนักเรียนทุกคน  ปีใหม่นี้เที่ยวให้สนุกนะ   ดูแลตัวเองดีๆด้วยล่ะ  "

     เฮ้อในที่สุดเราก้อจะได้หยุดยาวสักที     แต่พอมาคิดๆดูแล้ว   ต่างคนต่างก้อได้ไปกับแฟนกันหมด     ส่วนฉันก้อคงต้องนั่งเหงาอยู่กับบ้านคนเดียวแหงๆๆ.....



  

     "  เฮ้ย!  เติ้ลแกจะไปกับน้องคนนั้นใช่ไม๊ว่ะ  "

    

  

     "  มันก้อแน่อยู่แล้ว   ถามทำไมวะไอ้นี่นิ่  "

  

  

     "  ก้อคนมันอิจฉานี่หว่า  "

     ยิ่งฉันได้ยินแบบนั้นมันก้อยิ่งทำให้ฉันเจ็บ    เจ็บจนบอกไม่ถูก    ทำไมนะ?   ทำไมคนที่เติ้ลชอบไม่ใช่ฉัน     ทำไม???.....



                                                  ..............................................................



  



      กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ      โอ้ย!ใครก้อได้รับโทรศัพท์ที     นี่มันดึกมากแล้วนะ

    

  

      "  ฮัลโหล!   ใครอ่ะแค่นี้นะ  "

      กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



    

      "  อะไรว่ะ!!   คนจะนอนโว้ย   ไอ้บ้า!!!  "

  

  

     "  สาม...สอง...หนึ่ง    happy  new  year   ขอให้มีความสุขมากๆนะ   อะไรที่ไม่ดีก้อทิ้งมันไว้ข้างหลังเถอะ     แล้วเริ่มใหม่

                                            

    

     "  เอ่อ..........  "

              

  

     "     ขอให้เทอผ่านพ้นคืนวันอันโหดร้าย  

           ฉันจะอยู่ข้างกายเทอเสมอ

           ขอให้เทอรักและเชื่อมั่นในตัวเทอ

           สักวัน....เราคงได้พบเจอกัน   "

      ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



    

     "  เดี๋ยวสิ!!  เดี๋ยวก่อน  "

      หนังตาของฉันเบิกกว้างขึ้นทันที    ที่ได้ยินคำว่า"  happy  new  year "    ใครจะไปรู้ว่าคนที่ฉันด่าว่าไอ้บ้า    เค้าจะโทรมาเพื่ออวยพรปีใหม่ให้กับฉัน    แต่ฉันว่าไอ้กลอนพวกนั้นสำนวนมันคุ้นๆอยู่นะ    เหมือนในจดหมายที่ฉันได้รับอยู่บ่อยๆเลย

    

     แต่ว่า.............เค้ารู้เบอโทรศัพท์ที่บ้านฉันได้ยังไง



     "  ดุ๊กหรอ  "

     ฉันคิดแบบนั้นนะ   ก้อไม่มีใครแล้วนี่หน่าที่จะทำดีกับฉันได้ขนาดนี้       ฉันนั่งมองพระจันทร์ตรงหน้าระเบียง     ที่วันนี้มันช่างสวยเหลือเกิน       ถึงฉันจะยังไม่มั่นใจว่าคนๆนี้จะใช่ดุ๊กไม๊      แต่ฉันก้อรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้อ่านกลอนของเค้า      และถ้าหากเป็นดุ๊กจิงๆ       ตอนนี้เค้าคงจะอยู่ที่ไหนสักแห่งนึง      ที่สามารถมองเห็นฉันได้



  



      คืนนั้นฉันฝันว่าได้เดินเข้าไปในที่ๆหนึ่ง     ที่ๆฉันเองก้อไม่รู้จัก      ในภาพความฝันของฉันมันเป็นภาพแผ่นหลังของคนๆนึง       ที่ฉันก้อไม่แน่ใจว่าเคยเห้นมันมาก่อนรึป่าว      ที่นั่นเป้นงานเลี้ยงอะไรสักอย่าง      ที่ฉันก้อไม่แน่ใจอีกว่ามันเป็นงานอะไร       ฉันไม่เห็นหน้าของเค้า    ไม่เห็นอะไรเลยนอกจากแผ่นหลังอันนั้น    ต้องใช่ดุ๊กแน่ๆ    แต่ทำไมฉันต้องฝันถึงเค้าด้วย     ก้อมันนานมากแล้ว     นานพอๆกับการที่ฉันจะลืมแผ่นหลังของเค้าเสียที       แต่คนๆนั้นจะเป็นใครกันล่ะถ้าไม่ใช่ดุ๊ก     คนที่ฉันเคยแอบมองแผ่นหลังของเค้ามาก่อน



    

     แต่จะอะไรก้อช่างเถอะนะ   ฉันไม่อยากจะคิดอะไรให้มันมากมายนัก      เพราะคำว่ารักสำหรับฉันในตอนนี้      ฉันไม่อยากจะรู้จักมันสักเท่าไหร่     ยิ่งถ้าเป็นความรักที่ฉันจะมีให้ใครแล้วล่ะก้อ     ในตอนนี้มันคงจะยังไม่ถึงเวลา      



    

    ฉันคนที่เคยมีความรักมาแล้วสองครั้ง     ครั้งแรกต้องอกหักทั้งๆที่ยังไม่ได้บอกอะไรเค้าสักคำ        ต่อมาก้อครั้งล่าสุด      ที่ฉันต้องยอมรับกับคำว่าเพื่อน       ที่เค้าพยายามยัดเยียดให้กับฉัน     มาถึงตอนนี้ฉันก้อเลย       ยังไม่อยากจะทุ่มเทความรู้สึกให้กับใคร ( ตัดพ้อตัวเองซะ )



     นี่ก้อใกล้จะขึ้นปีใหม่แล้ว     ซึ่งฉังคิดว่าฉันจะเป็นคนใหม่     คนที่เข้มแข็ง   ไม่อ่อนแอ   ไม่เหงา   ไม่เศร้า    คนเดิมคนใหม่ที่มีแต่สิ่งที่ดีขึ้นและดีขึ้น     ฉันสัญญากับตัวเองไว้แบบนั้น





     "   เป็นยังไงกันบ้างนักเรียนปีใหม่นี้เที่ยวกันสนุกไม๊  "

     เพื่อนๆในห้องต่างพากันแย่งพูดถึงสิ่งที่ตนได้ไปกันมา    แต่ว่าฉันน่ะก้อได้แต่นั่งแกล้งยิ้ม     ทำเป็นว่าตัวเองมีความสุขซะงั้น ( ทั้งๆที่แสนจะน้อยใจตัวเองเหลือเกิน )

     แต่ว่าไม่รู้ทำไม่เติ้ลดูเหงาๆไปก้อไม่รู้

    



     "  เติ้ล  เป็นอะไรวะแก   ทำหน้าเป็นหมาเหงาไปได้  "

     ฉันพยายามทำให้มันยิ้มแล้วนะ   แต่ทำไมมันทำหน้าหยั่งกับจะร้องไห้ซะอย่างนั้นก้อไม่รู้





     " ปาล์ม   ฉันเลิกกับน้องเขาแล้วว่ะ  "





     " แล้วทำไมแกถึง.........."





     "  เขาไม่ได้มีฉันแค่คนเดียว  ฉันก้อเลยบอกเลิกเขาไป  "

     โอ้ย!!  เติ้ลฉันอยากจะบอกแกนานแล้ว ว่านังมารร้ายคนนั้นน่ะ     มันจับปลาหลายมือ     ฉันอยากจะบอกอีกนะ    ว่าแกทำโคตรจะทำถูกเลย ( มารร้ายตัวจริงมารายงานตัวแล้วค่ะ)





     "  เติ้ล  แกยังจะมีฉันยังมีไอ้โจ้นี่หน่า  แกอย่าคิดมากเลยนะ  "

    

    

     "  ฉันน่าจะรับรักแกตั้งแต่แรกนะปาล์ม  "

     อ้าว ไหงงั้นนะ   จู่ๆๆ ก้อทำให้ฉันใจเต้นแรงขึ้นมา   ไอ้นี่นิ่!!

แต่ว่าฉันก้อหวั่นๆๆใจเหมือนกันนะ    เพราะตั้งแต่เติ้ลอกหักมา      มันก้อเริ่มทำดีกับฉันขึ้นเรื่อยๆๆ     แถมบอกว่าฉันน่ารักทุกวันๆ     ฉันว่านะ     มันคงกำลังจะพยายามทำให้ถ่านกองเก่ามันปะทุขึ้นมาอีกครั้ง     ส่วนฉันเองก้อยังไม่รู้ว่าถ่านอย่างฉัน   จะทนการปะทุของไฟครั้งนี้ได้หรือเปล่า





     "  ปาล์มวันนี้เดินตลาดด้วยกันนะ.......แกด้วยไอ้โจ้  "

    



     "  จ๊ะ/เออ"

     ตลาดที่เราไปกันมีของเยอะแยะ   แต่ที่ฉันมองอยู่น่ะมันเป็นนาฬิกาคล้องคอเก่าๆเรือนนึง    มันสวยมากแต่มันก้อแพงมากเหมือนกัน   ฉันเองก้อได้แต่ลูบๆคลำๆ

    



     "   ปาล์มอยากได้อะไรในวันปัจฉิม"

    เติ้ลถามฉันตอนที่นาฬิกาเรือนนั้นอยู่ในมือของฉัน

    

     "  นี่ไง"

    ฉันยกให้เขาดูแต่เหมือนกับว่า   เขาไม่ค่อยสนใจมันเท่าไหร่   ทั้งๆที่ฉันคิดว่ามันต้องมีค่ามากแน่ๆ   ถ้าเขาเป็นคนที่ซื้อให้กับฉัน  





  <><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>