คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3 เผ่าสุดป่วน..[yaoi]
ใบสมัคร
ชื่อ. โคอิจิ เฮเอนเทียส
ชื่อเล่น. เฮเทียส เฮจัง (แล้วแต่จะเรียก หมอนี่ไม่โกรธหรอก)
อายุ. 18 ปี
รูป.
รูปร่างภายนอก. ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่ซ่อนอยู่ภายใต้ผ้าปิดปากอย่างนินจา เห็นแต่ดวงตาสีน้ำเงินที่ดูคมกริบราวกับใบมีด เส้นผมสีฟ้าอ่อนยาวระต้นคอมีผ้าคาดสีเทาปักรูปดาวสีแดงอยู่ ผิวขาวเกินคนทั่วไป เรียกได้ว่าขาวราวกับกระดาษ ส่วนสูง 181 ซม. น้ำหนัก 53 กก.
นิสัย. นินจาหนุ่มผู้ชอบแวบไปแวบมา มักทำตัวน่าสงสัยบ่อยๆ แต่ก็ไม่มีพิษภัยอะไร อาทิเช่น ชอบแอบออกไปข้างนอกตอนกลางคืนบ่อยๆ บางทีก็ปลีกตัวออกนอกกลุ่ม เป็นต้น เป็นคนเงียบๆ ค่อนข้างรักสันโดษ มีจิตใจดีงามมาก ไม่ว่าเรื่องเล็กใหญ่แค่ไหนเขาก็พร้อมจะช่วยเหลือตลอดเวลา มีฝีมือการต่อสู้ดีเข้าขั้นดีมาก แต่มักทำตัวเป็นเสือซ่อนเล็บ ถนัดการซุ่มโจมตี แต่จะให้สู้แบบระยะประชิดก็ทำได้เช่นกัน มีอาวุธเก็บกับตัวไม่รู้กี่สิบชนิด ไม่รู้เอาไปเก็บไว้ส่วนไหน
ประวัติ. นินจาหนุ่มที่เสียพ่อแม่ไปจากเหตุการณ์ไฟไหม้หมู่บ้านนินจา เลยต้องออกเร่ร่อนฝึกวิชาในป่าตั้งแต่อายุ 5 ขวบ ทำให้สามารถทำให้ทุกอย่าง ตั้งแต่งานง่ายๆอย่างทำอาหาร ไปจนถึงการฆ่าปีศาจระดับหัวหน้า
ชอบ. ที่เงียบสงบ เต็มไปด้วยธรรมชาติ ถ้าเจอจะค่อยๆปลีกตัวจากกลุ่ม แล้วก็ไปนั่งสมาธิอยู่ตรงนั้นอยู่นานสองนาน , ชาแบบที่ไม่มีสิ่งเจือปน (ไม่ได้ใส่นม น้ำตาล) เพราะเป็นสิ่งที่แม่ของเฮเทียสทำให้ทานบ่อยๆ
ไม่ชอบ. สถานที่ที่แออัด เช่น ตลาด จะรีบปลีกตัวห่างอย่างไปอยู่บนหลังคามันซะเลย...
กลัว. ไฟไหม้ จะพยายามออกห่าง แล้วก็หายตัวไปเลย
ลักษณะการพูด. แทนตัวเองว่า ‘ข้าน้อย’ และลงท้ายด้วย ‘ขอรับ’ อย่างนินจา น้ำเสียงจะสุภาพตลอดเวลา บางทีคำศัพท์ก็โบราณไปนิดหน่อย
“เฮจัง~ ช่วยกางเต้นท์หน่อยนะ”
“ได้ขอรับ มีอย่างอื่นให้ข้าน้อยทำอีกมั้ยขอรับ?”
อาวุธ. มีเยอะจนไม่สามารถบอกได้ แต่ที่ใช้บ่อยมี ระเบิดควัน ระเบิดแสง ดาวกระจาย มีดสั้น ดาบคาตะนะ และกลีบดอกไม้(?) อย่างอื่นเช่น ระเบิดแรงพอๆกับนิวเคลียร์ลง ประทัด(?) ไม้เบสบอล(?) ยาพิษ ฯลฯ
ความสามารถธรรมดา. ทำอาหาร (แต่เป็นอาหารมังสวิรัติ) / ใช้อาวุธได้หลากหลาย / พรางตัวดีเยี่ยม
ความสามารถเหนือธรรมชาติ. เปลี่ยนกลีบดอกไม้เป็นคมมีดสังหาร / แวบไปแวบมาแบบนินจา / ดวงตาที่สามารถสะกดให้ทุกอย่างหยุดนิ่ง (อย่างมากได้แค่ห้านาที ไม่งั้นถึงตายได้ และดวงตาจะเปลี่ยนเป็นสีดำ)
จุดเด่น. ผ้าปิดปากและผ้าคาดผมอย่างนินจา
จุดอ่อน. การที่ชอบช่วยเหลือคนอื่นมากจนเกินไป บางทีก็เกิดภัยแก่ตน
บท. มนุษย์ที่ชอบแวบมาช่วยอาวาฟรอทบ่อยๆ เคยช่วยอาวาฟรอทล่าภารกิจบ้างบางครั้ง
บทสำรอง. แล้วแต่จะยัดจ้า
เพิ่มเติม. -
คำถามของลูกๆ
ดีจ้า เราชื่อ"ปริษนา"
ตอบ. ดวงตาสีน้ำเงินมองตาของบุคคลตรงหน้า ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพขัดกับดวงตาคมกริบ “สวัสดีครับ ข้าน้อยชื่อโคอิจิ เฮเอนเทียส จะเรียกเฮเทียสก็ได้นะขอครับ”
ยินดีที่ได้รู้จักนะ//ปริษนายิ้มแสยะแล้วยื่นมา
ตอบ. ดวงตาสีน้ำเงินเริ่มมองคนตรงหน้าอย่างไม่ค่อยไว้ใจ แต่ก็จำต้องยื่นมือตอบอย่างมีมารยาท “เช่นกันนะขอรับ”
เอาละ เรามาเริ่มคำถามแรกเลย
ตอบ. “ขอรับ” เฮเทียสตอบรับอย่างสุภาพเช่นเคย แต่เขาก็พร้อมจะต่อสู้ทุกเมื่อถ้าคนตรงหน้าเริ่มก่อน
ทำไมนายถึงมาทำภารกิจนี้ละ?
ตอบ. “ข้าน้อยไม่ได้ทำภารกิจนี้หรอกขอรับ แค่มาช่วยสหายเก่าเป็นบางคราวน่ะขอรับ” เฮเทียสตอบพร้อมคลี่ยิ้มละลายใจน้อยๆ แต่รอยยิ้มนั้นซ่อนอยู่ภายใต้ผ้าปิดปาก
อื้ม...แล้วสเป็กที่ชอบละ??
ตอบ. “สเปค? หมายถึงคนที่ชอบหรือขอรับ ข้าน้อยไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก” เมื่อเห็นดวงตาคาดคั้นของผู้ถาม ก็จำต้องตอบตามมารยาทเช่นเคย “แต่ถ้าให้ตอบจริงๆล่ะก็...คงจะเป็นคนเรียบร้อยๆหน่อยล่ะขอรับ แต่นั่นขึ้นอยู่กับโชคชะตานะขอรับ”
โอเค แล้วถ้าหากคนรักของนายต้องตายนายจะทำยังไง//ปริษนาแสยะยิ้มออกมา
ตอบ. “ท่านถามแบบนี้ต้องการอะไรหรือขอรับ?” ดวงตาสีน้ำเงิบวาววับ แต่ยังคงน้ำเสียงสุภาพอย่างเคย มือเรียวแตะบริเวณมีดสั้นข้างตัว “ถ้าให้ข้าน้อยตอบ ผู้เป็นสาเหตุที่ทำให้คนรักข้องข้าน้อยตาย คือบุคคลที่ต้องชดใช้ด้วยชีวิต ถึงแม้ว่าจะเป็นตัวข้าน้อยเองก็ตามขอรับ”
555 โอเคๆ งั้นขอบคุณที่มาตอบคำถามนะ..
ตอบ. “ขอรับ ขอให้ท่านโชคดี” เฮเทียสลุกขึ้น แล้วค้อมตัวอย่างมีมารยาท ก่อนจะหายวับไปอย่างไร้ร่องรอย
คำถามของพ่อ-แม่
สวัสดีจ้า รู้จักเราไหม? เราชื่อเบลนะ
ตอบ. ชื่อพลอยขอรับ (ติดนิสัยคุณลูกมาแล้วว)
คิดยังไงมาสมัครอะ??
ตอบ. ก็...มันน่าหนุกดี...
แล้วถ้าไม่ติดจะว่าไหม??
ตอบ. เอาไปเป็นตัวประกอบก็ยังดี...
เราถามมากไปหรือเปล่า???
ตอบ. ไม่ๆ
อื้มๆ งั้นบาย //ยิ้ม
ตอบ. บายย
ความคิดเห็น