ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ครูกิ่งแก้ว
" สวัสดีค่ะ นักเรียนทุกคน วันนี้เรียบร้อยดีมาก จัดโต๊ะเสร็จเร็ว วันนี้ครูมีงานใหม่มาให้นักเรียนทำกันนะคะ เป็นการบ้าน ส่งปีหน้าค่ะ" ครูกิ่งแก้ว ไม่ทราบนามสกุล ครูแนะแนวของฉัน ส่งเสียงตั้งแต่เปิดประตูห้องเข้ามา ครูกิ่งแก้วเป็นคนร่างผอม สูง ใส่แว่นทรงสี่เหลี่ยม ตัดผมทรงหน้าม้าทันสมัยเหมือนวัยรุ่น แน่นอน!! ครูกิ่งแก้วเป็นครูแนะแนว ซึ่งย่อมมีนักเรียนวัยรุ่นมาปรึกษาปัญหาต่างๆ ครูกิ่งแก้วจึงต้องทำตัวทันสมัยตามวัยรุ่นเสมอ
" น่าเบื่อชะมัด!!! วันพุธ น่าเบื่อที่สุด เรียนตั้ง 10 คาบ โอ้ย!!!! เบื๊อ เบื่อ" เจ๊จีน เพื่อนสนิทของฉันบ่นเป็นชุด
" ไม่เป็นไรหรอกจีน อีกแป๊ปเดียวก็ปิดเทอมแล้ว อย่าไปคิดถึงมันเลย" ฉันปลอบใจเจ๊จีน
" อ๋อม งานแสงทองอ่ะ ไปกับเค้ามั้ย กอล์ฟ มิ้นท์ หนึ่ง ไปเกือบหมดห้องเลย"
" ไม่อะ เค้าไม่ชอบงานแบบนี้เท่าไหร่ เชิญจีนไปสวีทกับกอล์ฟเถอะ" ฉันปฏิเสธ
" นักเรียนสองคนนั้นอย่าคุยกันสิคะ ตั้งใจเรียนหน่อย" ครูกิ่งแก้วหันมาดุ
แหะๆ ฉันไม่รู้ว่าจีนรู้สึกอย่างไร แต่สำหรับฉัน หน้าแตกทันที.....
2 วันก่อนงานคริสต์มาสแสงทอง....
หน้าโรงเรียนของฉัน (บอกได้แค่ว่าเป็นโรงเรียนมัธยม) ได้มีพี่หลายๆคน มายืนขายบัตรในงานต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น บัตรสอยดาว บัตรบ้านผีสิง หรือแม้แต่บัตรขายไก่ทอด = = จีนก็ยังตื๊อฉันไม่เลิก ชวนฉันไปงานแสงทองทุกวัน วันละ 24 ชั่วโมง
" ไปเถอะน่า อ๋อม บัตรบ้านผีสิง เค้าเลี้ยงเองก็ได้ นะ นะ อ๋อม ไปสนุกด้วยกันก่อนสอบไง"
งานคริสต์มาสจัดก่อนโรงเรียนของฉันสอบ 1 วัน แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ฉันไม่อยากไป ซึ่งการที่ฉันตัดสินใจไม่ไปเที่ยวงาน ก็ส่งผลทั้งดีและร้ายต่อฉันเอง
" ไม่ล่ะ จีน ไม่เป็นไร" ฉันปฏิเสธ " เค้าไปเล่นบาสก่อนนะ"
วันที่ 19 ธันวาคม
ตอนเย็น แม่และฉันไปเทีี่่่ยวห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง พลางก็นึกว่า ตอนนี้ที่แสงทอง เพื่อนๆ ของฉันคงสนุกกันใหญ่แล้ว
ทันใดนั้น กอล์ฟ แฟนเจ๊จีน ก็โทรมาหาฉันพอดี
" อ๋อมๆๆๆ จำนายคิงได้มั้ย ที่ตัวขาวๆ หลานครูมาลัยอ่ะ"
แหม! ฉันต้องจำได้อยู่แล้วสิยะ ฉันเป็นคนเล่าเรื่องนายคิงให้เธอฟังเองนิ เธอรู้จักคิงก็เพราะฉันนี่แหละ ให้ตายสิ! ฉันอยากตอบออกไปอย่างนั้น แต่เพราะเกรงใจเพื่อน เลยไม่ได้พูดอะไรออกไป
" จำได้ ทำไมเหรอ คิงสารภาพรักแกรึไง"
" ไม่ใช่ๆๆๆ คิงไม่รู้จักเค้าด้วยซ้ำ"
" อ่อ ใช่ แล้วตกลงนายคิงทำไม"
" เป็นหลานครูกิ่งแก้ว"
" นายคิงเนี่ยนะ หลานครูกิ่งแก้ว!!!!!"
" ใช่ๆๆ เมื่อกี้ เค้าเห็นครูกิ่งแก้วมาเที่ยวกับลุกแล้วก็นายคิง เห็นคิงเล่นฟันดาบลูกโป่งกับน้องอยู่"
" ฮ่าๆๆๆๆ จินน์จะว่าไงเนี่ย ถ้าได้รู้ว่าที่รักตัวเองเล่นดาบลูกโป่ง"
จินน์ (เรื่องนี้เป้นข่าวลือในขณะนั้น) เป็นคนที่คิงแอบชอบ หรือถ้าไม่ต้องคิดอะไรจริงๆจังๆนัก จินน์ ก็คืออีกคำๆหนึ่งที่มีความหมายว่าแฟนของนายคิงนี่เอง
" อ้อ อ๋อมน่าจะมานะ พี่บอลมาด้วยอ่ะ"
โอ้ย!!! ให้ตายสิ ฉันน่าจะไปงานนั้นด้วยนะ พี่บอล คือพี่ของจีน ตอนนี้ศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 แล้วเป็นคนที่หล่อมากๆๆๆ เวลาฉันกับจีนเดินผ่านพี่บอล (ที่โรงเรียน) ทีไร พวกเรามักกรี๊ดสลบกันแทบจะทุกที
" แค่นี้ก่อนนะอ๋อม เดี๋่ยวจีนจะโทรมารายงานข่าวต่อ บาย"
แล้วกอล์ฟก็วางสายไปเลย...
เฮ้ยๆๆๆ ฉันยังไม่อยากเชื่อ คิง นาวิน ไม่ทราบนามสกุล นี่นะ จะเป็นหลานครูกิ่งแก้วไปได้ ถ้าเป้นครูมาลัยว่าไปอย่าง หน้าตาเหมือนกันยังกับโคลนนิ่ง แต่นี่ คิงกับครูกิ่งแก้ว ดูยังไงก็ดูไม่ออก ว่าเป็นญาติกัน โชคดีนะเนี่ย ที่ฉันไม่เคยนินทาอะไรเรื่องคิงต่อหน้าครูกิ่งแก้ว
นาทีต่อมา เจ๊จีนก็โทรมาหาฉัน
เรื่องที่เจ๊จีนโทรมารายงานฉันนั้น ก้เหมือนที่กอล์ฟโทรมารายงานไม่มีผิด ฉะนั้น ฉันจึงไม่ขอเล่าแล้ว แต่เจ๊จีนเสริมขึ้นมาเรื่องหนึ่งที่กอล์ฟไม่ได้เล่าให้ฉันฟังว่า
" อ๋อม เค้าเจอมินด้วย"
มิน คือพี่ม. 2 ที่ฉันเจอหน้าบ่อยที่สุดในโรงเรียน เจอเช้า เที่ยง เย็น วันละ 5-7 รอบ เจ๊จีนและมิ้นท์บอกว่า พี่มินและฉันคือเนื้อคู่กัน แต่ฉันไม่มีวันเชื่อเรื่องไร้สาระพวกนี้แน่ เพราะพี่มินกับฉัน ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
ฉันกลับบ้านไปด้วยความเสียดายที่ไม่ได้ไปงาน ไม่ใช่ว่าฉันเสียดายเพราะไม่ได้เจอคิง (อย่างที่ทุกคนเข้าใจกัน) แต่ฉันเสียดายที่ไม่ได้เจอพี่บอลต่างหาก และฉันยังตกใจไม่หายที่รู้ว่าคิงเป็นหลานครูกิ่งแก้ว และฉันคงจะตกใจมากกว่านี้ถ้ารู้ว่า การที่ครูกิ่งแก้วกับคิงเป็นน้าหลานกันนี่ จะเกิดเรื่องที่ตามรังควานฉันไปตลอดอีกนานทีเดียว....
" น่าเบื่อชะมัด!!! วันพุธ น่าเบื่อที่สุด เรียนตั้ง 10 คาบ โอ้ย!!!! เบื๊อ เบื่อ" เจ๊จีน เพื่อนสนิทของฉันบ่นเป็นชุด
" ไม่เป็นไรหรอกจีน อีกแป๊ปเดียวก็ปิดเทอมแล้ว อย่าไปคิดถึงมันเลย" ฉันปลอบใจเจ๊จีน
" อ๋อม งานแสงทองอ่ะ ไปกับเค้ามั้ย กอล์ฟ มิ้นท์ หนึ่ง ไปเกือบหมดห้องเลย"
" ไม่อะ เค้าไม่ชอบงานแบบนี้เท่าไหร่ เชิญจีนไปสวีทกับกอล์ฟเถอะ" ฉันปฏิเสธ
" นักเรียนสองคนนั้นอย่าคุยกันสิคะ ตั้งใจเรียนหน่อย" ครูกิ่งแก้วหันมาดุ
แหะๆ ฉันไม่รู้ว่าจีนรู้สึกอย่างไร แต่สำหรับฉัน หน้าแตกทันที.....
2 วันก่อนงานคริสต์มาสแสงทอง....
หน้าโรงเรียนของฉัน (บอกได้แค่ว่าเป็นโรงเรียนมัธยม) ได้มีพี่หลายๆคน มายืนขายบัตรในงานต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น บัตรสอยดาว บัตรบ้านผีสิง หรือแม้แต่บัตรขายไก่ทอด = = จีนก็ยังตื๊อฉันไม่เลิก ชวนฉันไปงานแสงทองทุกวัน วันละ 24 ชั่วโมง
" ไปเถอะน่า อ๋อม บัตรบ้านผีสิง เค้าเลี้ยงเองก็ได้ นะ นะ อ๋อม ไปสนุกด้วยกันก่อนสอบไง"
งานคริสต์มาสจัดก่อนโรงเรียนของฉันสอบ 1 วัน แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ฉันไม่อยากไป ซึ่งการที่ฉันตัดสินใจไม่ไปเที่ยวงาน ก็ส่งผลทั้งดีและร้ายต่อฉันเอง
" ไม่ล่ะ จีน ไม่เป็นไร" ฉันปฏิเสธ " เค้าไปเล่นบาสก่อนนะ"
วันที่ 19 ธันวาคม
ตอนเย็น แม่และฉันไปเทีี่่่ยวห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง พลางก็นึกว่า ตอนนี้ที่แสงทอง เพื่อนๆ ของฉันคงสนุกกันใหญ่แล้ว
ทันใดนั้น กอล์ฟ แฟนเจ๊จีน ก็โทรมาหาฉันพอดี
" อ๋อมๆๆๆ จำนายคิงได้มั้ย ที่ตัวขาวๆ หลานครูมาลัยอ่ะ"
แหม! ฉันต้องจำได้อยู่แล้วสิยะ ฉันเป็นคนเล่าเรื่องนายคิงให้เธอฟังเองนิ เธอรู้จักคิงก็เพราะฉันนี่แหละ ให้ตายสิ! ฉันอยากตอบออกไปอย่างนั้น แต่เพราะเกรงใจเพื่อน เลยไม่ได้พูดอะไรออกไป
" จำได้ ทำไมเหรอ คิงสารภาพรักแกรึไง"
" ไม่ใช่ๆๆๆ คิงไม่รู้จักเค้าด้วยซ้ำ"
" อ่อ ใช่ แล้วตกลงนายคิงทำไม"
" เป็นหลานครูกิ่งแก้ว"
" นายคิงเนี่ยนะ หลานครูกิ่งแก้ว!!!!!"
" ใช่ๆๆ เมื่อกี้ เค้าเห็นครูกิ่งแก้วมาเที่ยวกับลุกแล้วก็นายคิง เห็นคิงเล่นฟันดาบลูกโป่งกับน้องอยู่"
" ฮ่าๆๆๆๆ จินน์จะว่าไงเนี่ย ถ้าได้รู้ว่าที่รักตัวเองเล่นดาบลูกโป่ง"
จินน์ (เรื่องนี้เป้นข่าวลือในขณะนั้น) เป็นคนที่คิงแอบชอบ หรือถ้าไม่ต้องคิดอะไรจริงๆจังๆนัก จินน์ ก็คืออีกคำๆหนึ่งที่มีความหมายว่าแฟนของนายคิงนี่เอง
" อ้อ อ๋อมน่าจะมานะ พี่บอลมาด้วยอ่ะ"
โอ้ย!!! ให้ตายสิ ฉันน่าจะไปงานนั้นด้วยนะ พี่บอล คือพี่ของจีน ตอนนี้ศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 แล้วเป็นคนที่หล่อมากๆๆๆ เวลาฉันกับจีนเดินผ่านพี่บอล (ที่โรงเรียน) ทีไร พวกเรามักกรี๊ดสลบกันแทบจะทุกที
" แค่นี้ก่อนนะอ๋อม เดี๋่ยวจีนจะโทรมารายงานข่าวต่อ บาย"
แล้วกอล์ฟก็วางสายไปเลย...
เฮ้ยๆๆๆ ฉันยังไม่อยากเชื่อ คิง นาวิน ไม่ทราบนามสกุล นี่นะ จะเป็นหลานครูกิ่งแก้วไปได้ ถ้าเป้นครูมาลัยว่าไปอย่าง หน้าตาเหมือนกันยังกับโคลนนิ่ง แต่นี่ คิงกับครูกิ่งแก้ว ดูยังไงก็ดูไม่ออก ว่าเป็นญาติกัน โชคดีนะเนี่ย ที่ฉันไม่เคยนินทาอะไรเรื่องคิงต่อหน้าครูกิ่งแก้ว
นาทีต่อมา เจ๊จีนก็โทรมาหาฉัน
เรื่องที่เจ๊จีนโทรมารายงานฉันนั้น ก้เหมือนที่กอล์ฟโทรมารายงานไม่มีผิด ฉะนั้น ฉันจึงไม่ขอเล่าแล้ว แต่เจ๊จีนเสริมขึ้นมาเรื่องหนึ่งที่กอล์ฟไม่ได้เล่าให้ฉันฟังว่า
" อ๋อม เค้าเจอมินด้วย"
มิน คือพี่ม. 2 ที่ฉันเจอหน้าบ่อยที่สุดในโรงเรียน เจอเช้า เที่ยง เย็น วันละ 5-7 รอบ เจ๊จีนและมิ้นท์บอกว่า พี่มินและฉันคือเนื้อคู่กัน แต่ฉันไม่มีวันเชื่อเรื่องไร้สาระพวกนี้แน่ เพราะพี่มินกับฉัน ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
ฉันกลับบ้านไปด้วยความเสียดายที่ไม่ได้ไปงาน ไม่ใช่ว่าฉันเสียดายเพราะไม่ได้เจอคิง (อย่างที่ทุกคนเข้าใจกัน) แต่ฉันเสียดายที่ไม่ได้เจอพี่บอลต่างหาก และฉันยังตกใจไม่หายที่รู้ว่าคิงเป็นหลานครูกิ่งแก้ว และฉันคงจะตกใจมากกว่านี้ถ้ารู้ว่า การที่ครูกิ่งแก้วกับคิงเป็นน้าหลานกันนี่ จะเกิดเรื่องที่ตามรังควานฉันไปตลอดอีกนานทีเดียว....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น