ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 >> Who are you? ::80%:: ยังไม่ได้ตรวจสอบ
บทที่ 2
Who are you?
Who are you?
"อ๊ะ..."ฉันลืมตาขึ้นพร้อมกับความรู้สึกมึนๆ ที่หัว มันเกิดอะไรกับฉันเนี่ย? เอ๊ะ? ฉันโดนไอ้พวกบ้าเมื่อคืนนั่นโปะยาสลบนี่หว่า...ตายหล่ะ ที่นี่ที่ไหนเนี่ย?
แอ๊ด เสียงประตูที่อยู่ด้านหน้าเตียงของฉันถูกเปิดออก ฉันพึ่งสังเกตว่าห้องนี้เป็นห้องสีดำ โอ๊ะ! เตียงมีผ้าม่านด้วย อ๊ะ เกือบลืม ใครเข้ามาเนี่ย
"ตื่นแล้วหรือครับ...องค์หญิง"แน่ะ องค์หญิงอีกแล้ว อำฉันเล่นใช่ไหมเนี่ย? ไม่เอาแล้วนะ!
"องค์หญิงอะไรของนาย ฉันชื่อน้ำหวานย่ะ!"ฉันมองหน้าไอ้บ้านั่น ใบหน้าของเขาสวยมาก สวยจน...ไม่เหมือนผู้ชาย(อันนี้ชมหรือด่า???)
"โอ๊ะโอ องค์ชายคงรอเจ้าหญงไม่ไหวแน่ๆ รีบๆ อาบน้ำซะนะครับ ห้องน้ำอยู่ตรงนั้นนะ รีบๆ อาบซะล่ะ เดี๋ยวเจ้าชายจะมาหานะ หึหึ"เจ้าบ้านั่นพูดด้วยท่าทางกวนสุดฤทธื์
แอ๊ด เสียงประตูที่อยู่ด้านหน้าเตียงของฉันถูกเปิดออก ฉันพึ่งสังเกตว่าห้องนี้เป็นห้องสีดำ โอ๊ะ! เตียงมีผ้าม่านด้วย อ๊ะ เกือบลืม ใครเข้ามาเนี่ย
"ตื่นแล้วหรือครับ...องค์หญิง"แน่ะ องค์หญิงอีกแล้ว อำฉันเล่นใช่ไหมเนี่ย? ไม่เอาแล้วนะ!
"องค์หญิงอะไรของนาย ฉันชื่อน้ำหวานย่ะ!"ฉันมองหน้าไอ้บ้านั่น ใบหน้าของเขาสวยมาก สวยจน...ไม่เหมือนผู้ชาย(อันนี้ชมหรือด่า???)
"โอ๊ะโอ องค์ชายคงรอเจ้าหญงไม่ไหวแน่ๆ รีบๆ อาบน้ำซะนะครับ ห้องน้ำอยู่ตรงนั้นนะ รีบๆ อาบซะล่ะ เดี๋ยวเจ้าชายจะมาหานะ หึหึ"เจ้าบ้านั่นพูดด้วยท่าทางกวนสุดฤทธื์
"เอ๋?...แล้วชุดล่ะ"
"เปิดไปในตู้เสื้อผ้าตรงนั้นนะครับ...หึหึ"ไอ้บ้านั่นพูดขึ้นมาอีกครั้งด้วยเสียงกวนๆ ขัดกับใบหน้ามากมาย -*-
"อืม...แล้วฉันจะรีบอาบ..."ตอนนี้ฉันรู้สึกเบลอๆ กับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด...อะไร เจ้าหญิง เจ้าชาย เล่นบ้าอะไรกันเนี่ย...เฮ้อ~ พักสักแป๊บดีกว่า -*-
"ซ่าาาาาาาาา"เสียงน้ำที่ไหลออกมาจากฝักบัวกระทบกับพื้นกระเบื้องหินอ่อนสีขาวโพลน กลิ่นผลไม้ที่ไม่คุ้นแต่กลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก แสงไฟสีส้มอ่อนๆ ได้บรรยากาศกลิ่นอายของธรรมชาติ...เมื่อฉันเดินเข้าไปข้างในเรื่อยๆ ก็พบกับอ่างอาบน้ำกับฝักบัวสีขาวหิมะ และกลีบดอกไม้สีสันหลากหลาย พร้อมกับการตกแต่งของห้องอาบน้ำแบบนี้ ทำให้ชวนอาบนน้ำเป็นอย่างยิ่ง
ฉันค่อยๆ หย่อนขาลงไปในอ่างอย่างช้าๆ อุณหภูมิของน้ำที่กำลังดี ไม่ร้อนหรือเย็นเกินไป ทำให้ฉันรู้สึกสบายและอย่ากลงไปแช่มากยิ่งขึ้น...หลังจากที่ฉันแช่ได้ซักพัก ก็รู้สึกว่าลืมอะไรไปบางอย่าง...อะไรหว่า...อะไรน้อ...ช่างมัน มีความสุขต่อดีกว่า ล้า ลา ~ :)
ผ่านไปอีกซักพัก ก็มีเสียงเปิดประตูดังขึ้น พร้อมกับเสียงเข้มๆ ของผู้ชาย อ๊าย ผู้ชายยยย
"ยัยบ้า! เธออยู่ไหน ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!"
"อ๊าย นาย! หยุดเดี๋ยวนี้นะ ออกป๊ายย ออกปายยย >O<"
"ก็เธออยากอาบน้ำช้าเองนี่ ฉันกับเพื่อนๆ รอกันนานแล้วเว้ย!"
"ก๊..."อะไรดีหว่า...จะบอกว่าลืมก็ไม่ได้ -*-"อ๋อ! ก็ฉันเป็นผู้หญิงนี่!"
"ไม่ต้องมาแก้ตัวเลย...ฉันรู้ว่าเธอลืม"
"เออ...ลืม รู้แล้วก็ออกไปสิ คนเขาจะแต่งตัว"
"เออๆ น่ารำคาญจังว่ะ ผู้หญิงอะไรวะเนี่ย"ต๊ายยย ผู้ชายด่า หยาบคาย ต่ำ ทรามที่สุด T^To
หลังจากหมอนั่นออกไป...ฉันก็รีบออกมาล๊อคห้องทันที แล้วเปิดตู้เสื้อผ้าที่อยู่มุมห้อง...เห้ยย อะไรเนี่ย มีแต่ชุดแบบเดียวกันหมดเลยนี่ เ้ค้าเรียกชุดอะไรหว่า...คล้ายๆ ชุดเมด (ชุดโลลิต้าย่ะ) ช่างมันเหอะ แต่ฉันต้องใส่ไอ้นี่จริงๆ นะ แหวะ ไม่ชอบเลย แต่มันจำเป็นนี่เนอะ! (ที่จริงก็อยากใส่อ่ะนะ)
ฉัันเดิลงตามบันไดของที่นี่ มันยาวมาก ยาวจนจะบรึ้มส์(?) ย๊าว ยาว ยาว ยาวที่สุด แบบว่าคนสวยเหนื่อย ช่วยกันหน่อยเซ่!!! อ๊ะ ฉันเห็นผู้ชายสี่คนกำลังคุยกันอยู่ตรงนั้นแหละ!
"เฮ้ยๆ...ยัยนั่นลงมาแล้วว่ะ"เสียงผู้ชายผมสีม่วงเข้ม เสียงคล้ายๆ กับคนที่ไปเรียกฉันลงมา...สงสัยจะใช่แล้วล่ะ เพราะกิริยาวาจาท่าทางและลักษณะการพูดมันเหมือนกันเปี๊ยบเลย
"เอาล่ะ...องค์หญิง"คำนี้...มันมาอีกแล้ว"พวกเราคือองครักษ์ของเจ้าชายแห่งโลกปีศาจ ข้า อีวิล ส่วนคนที่ยืนด้านซ้ายท่าน นามว่า ไดเกนส์ ส่วนคนที่ยืนข้างขวาของท่าน คือหัวหน้าองครักษ์ของเรา เชด"ฉันมองไปที่อีวิล ผมสีดำเด่นสะดุดตาของเขาทำฉันหลงสเน่ห์จนใจจะละลาย ส่วนไดเกนส์ ผมสีขาวโพลนดุจหิมะ เอ๊ะๆ หน้าตาคล้ายๆ กับอีวิลนี่หว่า อ๊าย สงสัยพี่น้องกันอ่ะ ส่วนเชด ผมสีทองส่องประกาย ประกอบด้วยท่าทางที่ดูขรึมๆ โอ๊ย ใจจะละลาย สงสัยที่นี่คงจะไม่ใช่โลกปิศาจแล้วล่ะ คงเป็นดงผู้ชายหน้าตาดีมากกว่า เอิ้กๆ
"แล้วอีตาหัวแดงตรงนั้นล่ะ = =^" ฉันชี้ไปทางคนที่เรียกฉันลงมา...พอหันหน้ามาเท่านั้นแหละ โอ้ จอร์จ แบบนี้แหละ ที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ต้องการ ผมสีแดงเพลิง ดวงตาคมกริบสีนิล ใบหน้าเรียวยาวได้รูป...ชอบมากกกกกกก
"อะไรน่ะ ยัยบ้า...เรีัยกฉันดีๆ หน่อยสิ ฉันน่ะเป็นถึงเจ้าชายรัชทายาทแห่งดินแดนนี้เชียวนะ!!! วะฮะฮะฮ่า"ขอถอนคำชมเมื่อตะกี๊ออกนะเออ คนอะไร หน้าตาดีซะเปล่า นิสัยแย่มาก! (อันนี้ด่า)"อยู่ดีๆ หน่อยสิ ที่นี่วังฉันนะ อุตส่าห์เอาตัวมา เฮ้อ"หมอนั่นถอนหายใจ ทำเพื่อ? คนที่ต้องทำน่ะ ฉันเฟ้ย อีตาเจ้าชายเส็งเคร็ง - -*
"ใครขอให้นายพามาล่ะยะ อยากมาตายแหละ"
"ก็เธอเป็นคู่หมั้นฉันไง เธอเลยเป็นเจ้าหญิงรัชทายาทและว่าที่ราชินีของโลกนี้ไง..."ตลก ฮะฮะ มันเป็นเรื่องตลกใช่มั้ย
"หึ...นายโกหกฉัน ฉันไม่เชื่ออออ~!!!"
"โกหกอะไร...ดูหลักฐานมั๊ยล่ะ?"หมอนั่นชี้ไปที่เครื่องใช้บางอย่าง รูปร่างคล้ายโทรทัศน์อ่ะนะ...เมื่อหมอนั้นใส่อะไรไม่รู้ลงไปก็มีรูปผูหญิงผมสีบลอนด์ยาวไปถึงเท้า ดวงตาของเธอมีสีม่วงเข้ม เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้เล็กๆ และมีฉากด้านหลังเป็นน้ำพุในสวน...สวนนี่ คล้ายๆ เหมือนเคยเห็นเลยนะ...แต่ที่สำคัญ ใบหน้าของหล่อน คล้ายกับใบหน้าของฉันมากเลยนะนี่...หน้าฉันโหลมากเลยเหรอ ?
'อ๊า...สวัสดีจ๊ะลูกรัก...ชาเลนจ์ลูกแม่...ตอนนี้ลูกคงจะเรียนอยู่ ม.ปลายสินะลูก...แหม...นะ...ตอนที่ลูกได้ดูวิดิโอม้วนนี้นะ...แม่คงจะไม่ได้อยู่กับลูกแล้วล่ะ คือแม่ได้ฝากฝังลูกไว้กับองค์รัชทายาทดินแดนแห่งโลกปิศ่าจนะ...ในก่อนวันคล้ายวันเกิดของลูกสามเดือน...เขาจะมารับลูก...และ...'เสียงในวิดิโอหายขาดไปอีกครั้งพร้อมกับภาพที่ดับไป...
"ว้า...สงสัยเก็บไว้นาน...เสียเลยนะเนี่ย..."
"อะไรกัน...ฉันชื่อน้ำหวานนะ ๆไม่ใช่ชาเลนจ์อะไรนั่นซักหน่อย"
"เธอไม่มีสิทธิ์เลือก!"เขาตะคอกใส่หน้าฉัน"เธอเป็นคู่หมั้นฉันแล้ว...ถ้าเธอไม่ยอม...ฉันจะจับเธอขังไว้ในคุกมืด...ที่ที่เธอไม่สามารถมองเห็นแสงสว่าได้...แม้เพียงเล็กน้อย..."
"เปิดไปในตู้เสื้อผ้าตรงนั้นนะครับ...หึหึ"ไอ้บ้านั่นพูดขึ้นมาอีกครั้งด้วยเสียงกวนๆ ขัดกับใบหน้ามากมาย -*-
"อืม...แล้วฉันจะรีบอาบ..."ตอนนี้ฉันรู้สึกเบลอๆ กับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด...อะไร เจ้าหญิง เจ้าชาย เล่นบ้าอะไรกันเนี่ย...เฮ้อ~ พักสักแป๊บดีกว่า -*-
"ซ่าาาาาาาาา"เสียงน้ำที่ไหลออกมาจากฝักบัวกระทบกับพื้นกระเบื้องหินอ่อนสีขาวโพลน กลิ่นผลไม้ที่ไม่คุ้นแต่กลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก แสงไฟสีส้มอ่อนๆ ได้บรรยากาศกลิ่นอายของธรรมชาติ...เมื่อฉันเดินเข้าไปข้างในเรื่อยๆ ก็พบกับอ่างอาบน้ำกับฝักบัวสีขาวหิมะ และกลีบดอกไม้สีสันหลากหลาย พร้อมกับการตกแต่งของห้องอาบน้ำแบบนี้ ทำให้ชวนอาบนน้ำเป็นอย่างยิ่ง
ฉันค่อยๆ หย่อนขาลงไปในอ่างอย่างช้าๆ อุณหภูมิของน้ำที่กำลังดี ไม่ร้อนหรือเย็นเกินไป ทำให้ฉันรู้สึกสบายและอย่ากลงไปแช่มากยิ่งขึ้น...หลังจากที่ฉันแช่ได้ซักพัก ก็รู้สึกว่าลืมอะไรไปบางอย่าง...อะไรหว่า...อะไรน้อ...ช่างมัน มีความสุขต่อดีกว่า ล้า ลา ~ :)
ผ่านไปอีกซักพัก ก็มีเสียงเปิดประตูดังขึ้น พร้อมกับเสียงเข้มๆ ของผู้ชาย อ๊าย ผู้ชายยยย
"ยัยบ้า! เธออยู่ไหน ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!"
"อ๊าย นาย! หยุดเดี๋ยวนี้นะ ออกป๊ายย ออกปายยย >O<"
"ก็เธออยากอาบน้ำช้าเองนี่ ฉันกับเพื่อนๆ รอกันนานแล้วเว้ย!"
"ก๊..."อะไรดีหว่า...จะบอกว่าลืมก็ไม่ได้ -*-"อ๋อ! ก็ฉันเป็นผู้หญิงนี่!"
"ไม่ต้องมาแก้ตัวเลย...ฉันรู้ว่าเธอลืม"
"เออ...ลืม รู้แล้วก็ออกไปสิ คนเขาจะแต่งตัว"
"เออๆ น่ารำคาญจังว่ะ ผู้หญิงอะไรวะเนี่ย"ต๊ายยย ผู้ชายด่า หยาบคาย ต่ำ ทรามที่สุด T^To
หลังจากหมอนั่นออกไป...ฉันก็รีบออกมาล๊อคห้องทันที แล้วเปิดตู้เสื้อผ้าที่อยู่มุมห้อง...เห้ยย อะไรเนี่ย มีแต่ชุดแบบเดียวกันหมดเลยนี่ เ้ค้าเรียกชุดอะไรหว่า...คล้ายๆ ชุดเมด (ชุดโลลิต้าย่ะ) ช่างมันเหอะ แต่ฉันต้องใส่ไอ้นี่จริงๆ นะ แหวะ ไม่ชอบเลย แต่มันจำเป็นนี่เนอะ! (ที่จริงก็อยากใส่อ่ะนะ)
ฉัันเดิลงตามบันไดของที่นี่ มันยาวมาก ยาวจนจะบรึ้มส์(?) ย๊าว ยาว ยาว ยาวที่สุด แบบว่าคนสวยเหนื่อย ช่วยกันหน่อยเซ่!!! อ๊ะ ฉันเห็นผู้ชายสี่คนกำลังคุยกันอยู่ตรงนั้นแหละ!
"เฮ้ยๆ...ยัยนั่นลงมาแล้วว่ะ"เสียงผู้ชายผมสีม่วงเข้ม เสียงคล้ายๆ กับคนที่ไปเรียกฉันลงมา...สงสัยจะใช่แล้วล่ะ เพราะกิริยาวาจาท่าทางและลักษณะการพูดมันเหมือนกันเปี๊ยบเลย
"เอาล่ะ...องค์หญิง"คำนี้...มันมาอีกแล้ว"พวกเราคือองครักษ์ของเจ้าชายแห่งโลกปีศาจ ข้า อีวิล ส่วนคนที่ยืนด้านซ้ายท่าน นามว่า ไดเกนส์ ส่วนคนที่ยืนข้างขวาของท่าน คือหัวหน้าองครักษ์ของเรา เชด"ฉันมองไปที่อีวิล ผมสีดำเด่นสะดุดตาของเขาทำฉันหลงสเน่ห์จนใจจะละลาย ส่วนไดเกนส์ ผมสีขาวโพลนดุจหิมะ เอ๊ะๆ หน้าตาคล้ายๆ กับอีวิลนี่หว่า อ๊าย สงสัยพี่น้องกันอ่ะ ส่วนเชด ผมสีทองส่องประกาย ประกอบด้วยท่าทางที่ดูขรึมๆ โอ๊ย ใจจะละลาย สงสัยที่นี่คงจะไม่ใช่โลกปิศาจแล้วล่ะ คงเป็นดงผู้ชายหน้าตาดีมากกว่า เอิ้กๆ
"แล้วอีตาหัวแดงตรงนั้นล่ะ = =^" ฉันชี้ไปทางคนที่เรียกฉันลงมา...พอหันหน้ามาเท่านั้นแหละ โอ้ จอร์จ แบบนี้แหละ ที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ต้องการ ผมสีแดงเพลิง ดวงตาคมกริบสีนิล ใบหน้าเรียวยาวได้รูป...ชอบมากกกกกกก
"อะไรน่ะ ยัยบ้า...เรีัยกฉันดีๆ หน่อยสิ ฉันน่ะเป็นถึงเจ้าชายรัชทายาทแห่งดินแดนนี้เชียวนะ!!! วะฮะฮะฮ่า"ขอถอนคำชมเมื่อตะกี๊ออกนะเออ คนอะไร หน้าตาดีซะเปล่า นิสัยแย่มาก! (อันนี้ด่า)"อยู่ดีๆ หน่อยสิ ที่นี่วังฉันนะ อุตส่าห์เอาตัวมา เฮ้อ"หมอนั่นถอนหายใจ ทำเพื่อ? คนที่ต้องทำน่ะ ฉันเฟ้ย อีตาเจ้าชายเส็งเคร็ง - -*
"ใครขอให้นายพามาล่ะยะ อยากมาตายแหละ"
"ก็เธอเป็นคู่หมั้นฉันไง เธอเลยเป็นเจ้าหญิงรัชทายาทและว่าที่ราชินีของโลกนี้ไง..."ตลก ฮะฮะ มันเป็นเรื่องตลกใช่มั้ย
"หึ...นายโกหกฉัน ฉันไม่เชื่ออออ~!!!"
"โกหกอะไร...ดูหลักฐานมั๊ยล่ะ?"หมอนั่นชี้ไปที่เครื่องใช้บางอย่าง รูปร่างคล้ายโทรทัศน์อ่ะนะ...เมื่อหมอนั้นใส่อะไรไม่รู้ลงไปก็มีรูปผูหญิงผมสีบลอนด์ยาวไปถึงเท้า ดวงตาของเธอมีสีม่วงเข้ม เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้เล็กๆ และมีฉากด้านหลังเป็นน้ำพุในสวน...สวนนี่ คล้ายๆ เหมือนเคยเห็นเลยนะ...แต่ที่สำคัญ ใบหน้าของหล่อน คล้ายกับใบหน้าของฉันมากเลยนะนี่...หน้าฉันโหลมากเลยเหรอ ?
'อ๊า...สวัสดีจ๊ะลูกรัก...ชาเลนจ์ลูกแม่...ตอนนี้ลูกคงจะเรียนอยู่ ม.ปลายสินะลูก...แหม...นะ...ตอนที่ลูกได้ดูวิดิโอม้วนนี้นะ...แม่คงจะไม่ได้อยู่กับลูกแล้วล่ะ คือแม่ได้ฝากฝังลูกไว้กับองค์รัชทายาทดินแดนแห่งโลกปิศ่าจนะ...ในก่อนวันคล้ายวันเกิดของลูกสามเดือน...เขาจะมารับลูก...และ...'เสียงในวิดิโอหายขาดไปอีกครั้งพร้อมกับภาพที่ดับไป...
"ว้า...สงสัยเก็บไว้นาน...เสียเลยนะเนี่ย..."
"อะไรกัน...ฉันชื่อน้ำหวานนะ ๆไม่ใช่ชาเลนจ์อะไรนั่นซักหน่อย"
"เธอไม่มีสิทธิ์เลือก!"เขาตะคอกใส่หน้าฉัน"เธอเป็นคู่หมั้นฉันแล้ว...ถ้าเธอไม่ยอม...ฉันจะจับเธอขังไว้ในคุกมืด...ที่ที่เธอไม่สามารถมองเห็นแสงสว่าได้...แม้เพียงเล็กน้อย..."
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น