The myth of flower พันธสัญญากลีบดอกไม้

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

© Tenpoints !

สายลมอ่อนพัดผ่านเข้ามาในสวนดอกไม้หลังคฤหาสน์ที่จัดแต่งอย่างงดงามจนเกิดเสียงหวีดหวิวราวกับเชิญชวนเจ้าของสวนดอกไม้ให้ออกมาเยี่ยมเยียน

ตึก...ตึก... เหมือนกับจะตอบรับคำเชิญชวนนั้นเมื่อหญิงสาวร่างโปร่งเดินออกมาจากประตูบานหนาหนักของคฤหาสน์และก้าวเดินผ่านดอกไม้นานาชนิดในสวน ดวงตาสีน้ำเงินเข้มราวมหาสมุทรเหม่อมองไปไกลและไร้แววใดๆ

เสียงฝีเท้าที่แผ่วเบานั้นหยุดลงที่หน้าประตูรั้วที่กั้นหญิงสาวจากทุ่งดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์ที่ ดอกไม้ประจำตัวของเธอ

แซฟไฟน์...ดอกไม้แห้งการรอคอยชั่วนิรันดร์

ในหัวของหญิงสาวมีแต่ความรู้สึกมากมายที่ไม่อาจกลั่นออกมาเป็นคำพูดได้ เธอคิดถึงเขาคนนั้นเหลือเกิน เขาคนที่คอยคุยเล่น คอยดูแล และผู้เป็นเจ้าของอ้อมกอดแสนอบอุ่นที่มีให้เธอเพียงคนเดียว

...เจ้าผิดสัญญานะรู้ไหม ฮาร์ฟ  เจ้าทำให้ข้ารอคอยเจ้ามานานแล้วนะ เจ้าช่างใจร้าย ทิ้งข้าไว้แล้วไปไหนก็ไม่รู้คนเดียว ใจร้ายที่สุดเลย

...เจ้ายังจำได้ไหม วันที่เจ้าบอกรักข้า และวันที่เจ้าทำให้ชีวิตข้ามีความหมายกว่าวันไหนๆที่ผ่านมา

...เจ้ารู้ความหมายของดอกแซฟไฟน์ใช่ไหม ใช่ เจ้าต้องรู้อยู่แล้วล่ะ ก็ข้าเป็นคนบอกเจ้าเองนี่นา

...ตำนานเล่าขานถึงความรักของหญิงสาวที่มอบให้ชายหนุ่มหมดหัวใจ แต่เพราะหน้าที่และความรับผิดชอบ เขาจำต้องสละชีวิตเพื่อปกป้ององค์ราชัน ทิ้งให้หญิงสาวนั้นเฝ้าคอยเขาด้วยหัวใจที่เจ็บปวด แม้จะเป็นอย่างนั้น แต่เธอก็ยังยืนยังที่จะรอคอยเขา ทั้งที่รู้ดีว่าเขาจะไม่มีวันกลับมาหาเธอได้อีก แต่เธอก็ยังยินดีที่จะหลอกตัวเองว่ายังมีชีวิตอยู่ และกำลังจะกลับมาหาเธอ…

...ข้าชอบนะ ตำนานของดอกไม้นี้น่ะ ข้าเองก็ยังรอเจ้าอยู่ ข้าไม่เคยลืมเจ้าได้เลย

...ฮาร์ฟ เจ้าต้องกลับมานะ กลับมาหาข้า ไม่ว่าจะนานแค่ไหนข้าก็จะรอคอยแต่เพียงเจ้า ทุกลมหายใจของข้ามอบแด่เจ้าเพียงผู้เดียว…

...ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ข้าขอสาบานต่อองค์มหาเทพ เจ้าจะเป็นรักแรก รักเดียว และรักครั้งสุดท้ายของข้าตลอดไป...

 ...ขอท่านอย่าพรากเขาไปจากข้าเลย...

ห่างออกไปบนระเบียงที่ยื่นจากห้องนอนมีหญิงสาวที่หน้าตาเหมือนกับน้องสาวฝาแฝดของเธอที่กำลังยืนเหม่ออยู่หน้าทุ่งดอกแซฟไฟน์นั่งอยู่บนราวระเบียงอย่างน่าหวาดเสียวว่าถ้าลมพัดแรงๆเธออาจจะตกลงไปกระดูกหักได้

เรือนผมสีชมพูสวยปลิวไสวเพราะลมอ่อนๆยามราตรีรับกับดวงตาสีเงินเกิดเป็นงานศิลป์ชิ้นเอกราวกับถูกแต่งแต้มด้วยพู่กันและสีชั้นดีโดยจิตรกรมากฝีมือ หากแต่ดวงตาคู่นั้นยามเมื่อสะท้อนภาพของน้องสาวฝาแฝดของตนที่อยู่เบื้องล่างกลับฉายแววเศร้าสร้อย

จริงอยู่ที่เธอรู้สึกสงสารน้องสาวของตน แต่เธอเองก็มีสภาพไม่แพ้กัน

นิ้วเรียวค่อยๆดึงดอกไม้สีชมพูหวานออกจากแจกันข้างตัว ริมฝีปากบางเอ่ยกระซิบแผ่วเบากับสายลมราวกับจะฝากข้อความให้กับใครอีกคนที่อยู่ห่างออกไปไกลแสนไกล

“ Sweet Pea ดอกไม้แห่งข้า...”

“ My flower…Sweet Pea. That’s mean I will wait for you forever. ผู้เป็นที่รักของข้า  ข้ารอเจ้าอยู่นะรู้ไหม ข้าคิดถึงเจ้าตลอดเวลา หัวใจของข้าเฝ้าฝันถึงแต่วันที่เราจะได้พบกันครั้ง...”

หญิงสาวเอ่ยช้าๆและปล่อยดอกไม้ในมือให้สายลมพัดพาไปหาคนที่เธอเฝ้าคิดถึงทุกลมหายใจ หยาดน้ำตาเอ่อล้นในดวงตาคู่สวย ก่อนจะไหลรินออกมาช้าๆ

ไม่มีใครรู้ดีเท่าพวกเธอสองพี่น้องว่าการรอคอยนั้นทรมานเพียงใด  ยิ่งถ้าสิ่งที่เรารอคอยเป็นเจ้าของหัวใจของเราแล้วละก็...

“สวรรค์ทรงโปรด ขอให้เราได้พบกันอีกสักครั้ง สักครั้งก็ยังดี...”

เรื่องราวในอดีตค่อยๆไหลผ่านเข้ามาเรื่อยๆ  เรื่องทั้งหมดเริ่มต้นในวันนั้น

วันที่พวกเธอสองพี่น้องได้รับคำสั่งจากมาสเตอร์... 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบตอนเเรกเเล้วค่า~
กระดี้กระด้ามากมาย
ยังไงก็ช่วยเม้นท์กันด้วยนะคะ^^