คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เเผนร้ายของปีศาจผู้ชั่วช้าตอนที่ 1 สร้างความวุ่นวาย
เมืองไอเซียน่า อาณาจักรไอซีเรีย
“น่าเบื่อที่สุด ทำไมข้าต้องถ่อมาทำอะไรแบบนี้ด้วยล่ะ”เสียงบ่นกระปอดกระแปดดังมาจากเด็กสาวร่างเล็กเจ้าของเรือนผมสีเงินเป็นประกายรับกับดวงตาสีม่วงประหลาด ใบหน้างามที่บัดนี้ขมวดมุ่นแสดงถึงอารมณ์หงุดหงิดได้เป็นอย่างดี
“เอาน่า อาร์เทมิส ถึงเจ้าจะบ่นยังไง ตอนนี้เจ้าก็มาแล้วนี่ จริงไหม”ชายหนุ่ม ที่เรียกได้ว่ารูปงามมากๆ เอ่ยตอบอย่างอารมณ์ดี พลางหันซ้ายแลขวาเหมือนเด็กน้อยที่ได้มาเที่ยว
“ท่านก็เป็นแบบนี้ทุกที อีกอย่าง เราสองคนเป็นฝาแฝดกันนะ จะต้องทะเลาะกันอีกกี่ปีกัน อะพอลโล”
เด็กสาวนามอาร์เทมิสตอบอย่างหงุดหงิด สาเหตุก็มาจาการที่เพื่อนสาวตัวดีเรียกตัวพวกเธอสองคนให้มาหา แล้วพอเธอถามถึงเหตุผล เจ้าหล่อนก็ตอบแค่ว่าเดี๋ยวมาถึงนี่ก็จะรู้เอง
แล้วนี่ แล้วนี่เธอมาแล้วทำไมถึงยังไม่รู้เหตุผลเลยล่ะ คงต้องไปถามจากปากเจ้าตัวเองแล้วล่ะมั้ง
“กรี๊ด!!! ช่วยด้วย”เสียงกรีดร้องที่ดังมาจากสุดปลายถนนเรียกความสนใจของคนทั้งสองได้อย่างรวดเร็ว เมื่อหันไปมองก็พบกับหญิงสาวในชุดคลุมสีดำสนิท ดูเผินๆก็เหมือนกับคนทั่วไปแต่ถ้ามองอย่างละเอียดก็จะมองเห็นผิงสีซีดเป็นเกล็ดคล้ายงู กรงเล็บที่แค่ดูก็รู้ว่าคมกริบกับปีกค้างคาวขนาดใหญ่กำลังไล่ตามหญิงสาววัยกลางคนอยู่
น่ากลัวว่าแม้แต่คนที่โง่ที่สุดยังรู้ว่า ปีศาจตนนี้คงไม่มีเจตนาดีแน่
“เจ้าไปเถอะ อะพอลโล”เด็กสาวพูดเมื่อฝาแฝดของตนหันมาถามความเห็นจากเธอ
“อืม”
อาร์เทมิสยืนมองอะพอลโลวิ่งออกไปที่ต้นเสียงแล้วครุ่นคิด
อาณาจักรไอซ์ซีเรียไม่ควรมีปีศาจออกมาเพ่นพ่าน โดยเฉพาะเมืองไอเซียน่าที่อยู่กลางอาณาจักรแล้วยิ่งไม่ควรมีปีศาจอย่างฟิวรี่มาเพ่นพ่าน
ฟิวรี่เป็นภูตพยาบาทที่ทำงานรับใช้ฮาเดสในนรก ทำหน้าที่ลงทัณฑ์วิญญาณบาป มี 3 ตน คือ อะเล็กโต ผู้ตามล่า มีเกร่า ผู้เคียดแค้น และทิซิโฟน ผู้ล้างแค้น ถึงแม้จะทำหน้าที่ลงทัณฑ์วิญญาณบาปแต่คนที่ยังมีชีวิตก็อาจถูกตามล่าได้เช่นกัน
“ไปกันเถอะ”อะพอลโลที่กลับมาแล้วเมื่อไหร่ก็ไม่รู้เอ่ยชวน
“อื้อ”
ถึงแม้อะพอลโลจะฆ่ามันไปแล้วแต่ปีศาจจะไม่มีวันตาย ต่างจากมนุษย์ที่เมื่อลมหายใจสุดท้ายจางหายไปแล้วจะต้องไปรับการพิพากษาที่ยมโลกหรือนรก แต่ปีศาจไม่ใช่อย่างนั้น เราทำได้เพียงกักขังมันไว้เท่านั้น เพราะว่ามันดำรงอยู่ด้วยความเชื่อและศรัทธาจากมนุษย์
ความเชื่อว่าพวกมันมีตัวตน
ความเชื่อว่าพวกมันมีพลังอำนาจ
มีมนุษย์มากมายที่หลงระเริงไปกับความโลภ ความโกรธ ความหลงและเพลิงราคะ ปีศาจได้ปรากฏออกมาในรูปของสิ่งเหล่านั้น ปีศาจที่ล่อลวงมนุษย์ผู้โง่เขลาให้เริงระบำมาสู้กับดักที่ถูกซ่อนเร้นอย่างชาญฉลาด ล่อลวงและเชื้อเชิญมนุษย์ผู้มีดวงตามืดมัวให้ตกหลุมพรางแห่งชั่วร้าย การบูชายัญด้วยเลือดและวิญญาณของผู้บริสุทธิ์ หรือกระทั่งการขายวิญญาณให้กับเจ้าแห่งความตาย...ฮาเดส หรือที่มนุษย์รู้จักในนามของซาตาน
เพราะฉะนั้น ปีศาจจะไม่มีวันหายไป พวกมันตายได้ แต่ไม่นานพวกมันก็จะเกิดใหม่และกลับมามีพลังอำนาจเช่นเดิม เป็นเช่นนี้จนกว่าจะถึงวันที่มนุษย์ไร้ซึ่งความเชื่อและศรัทธาพวกมัน วันนั้นคือวันที่พวกมันจะไร้ซึ่งอำนาจและสลายหายไปตลอดกาล...หายไปแบบที่ไม่มีวันได้ฟื้นคืนมาอีกเลย
เช่นเดียวกัน ฟิวรี่ตนนั้นก็จะฟื้นขึ้นมาอีกและตามล้างแค้นผู้ที่สังหารมัน
“เฮ้อ...”
เสียงถอนหายใจมาจากคนที่ยังกลุ้มไม่เลิก
“คิดอะไรมากมาย กลุ้มไปก่อนก็ไม่ช่วยอะไรหรอกน่า น้องสาวพี่ กินขนมนี่ดีกว่า อร่อยนะ..”
คนที่ยังคงเรียกตัวเองว่าพี่อย่างไม่ยอมแพ้ กล่าวลอยๆ แล้วพยายามยัดเยียดขนมปังรูปปลามาให้คนเป็นน้องสาว
“เราเป็นฝาแฝดกันต่างหาก...”อาร์เทมิสว่าอย่างไม่ยอมแพ้
ก็อย่างที่อะพอลโลพูด กลุ้มไปก่อนก็ม่ได้อะไรขึ้นมารังแต่จะทำให้ปวดหัวเปล่าๆ
เดี๋ยวเธอค่อยไปถามเอาจากอาธีน่าแล้วกัน
==========================================
หนึ่งเม้นเท่ากับหนึ่งกำลังใจนะคะ ช่วยกันติชมเพื่อฟ้าจะได้เอาไปเเก้ไขค่ะ ^^
ความคิดเห็น