ll Forward Love ส่งรักผ่านหัวใจให้ยัยจอมห้าว ll - นิยาย ll Forward Love ส่งรักผ่านหัวใจให้ยัยจอมห้าว ll : Dek-D.com - Writer
×

    ll Forward Love ส่งรักผ่านหัวใจให้ยัยจอมห้าว ll

    ฮ่าๆๆๆ...ไม่อยากจะเชื่อตาตัวเองเลย นายโปรเจ็กต์ นายโง่เอ๊ย! ทำไมอยู่ดีๆถึงได้ตกลงจากรถมอเตอร์ไซค์อย่างนั้นล่ะ อะไรนะ! จะให้ฉันช่วยแบกนายไปห้องพยาบาลอย่างนั้นหรอ? ง่ายไปรึเปล่าจ๊ะ...

    ผู้เข้าชมรวม

    145

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    145

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  26 พ.ค. 51 / 17:18 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ตอนที่ 1

     

    31 พฤษภาคม 25XX วันเปิดภาคเรียนที่ 2

     

    ฟ้าว! ตุ้บ!

                    โอ๊ยยย!

                    อุ๊บส์..ฮ่าๆๆ~  ก๊ากๆๆ~

                    เสียงหัวเราะแปดสิบเดซิเบลของเธอดังกระหึ่มทั่วบริเวณหน้าโรงเรียน  เมื่อภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้านั้นคือภาพของผู้ชายคนหนึ่งที่เธอรู้จักเป็นอย่างดีกำลังนั่งก้นจ้ำเบ้าอยู่กับพื้น  เพราะตกจากรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่นั่งเข้ามาจากหน้าปากซอย  สีหน้าและท่าทางที่แลดูเจ็บปวดของ  เขา  ทำให้  เธอ  ที่บังเอิญเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดดั่งภาพสโลวโมชั่นนั้นสะใจมิใช่น้อย...

                    ฮ่าๆๆ~  \^O^/  พระเจ้าช่วยกล้วยขี้เกียจทอด!  ฉันล่ะอยากจะหัวเราะดังๆ  ให้ปากมันฉีกไปถึงตาตุ่มเลยจริงๆ  ก็เพราะว่านายโปรเจ็กต์น่ะสิ...ไม่รู้ว่าไปนั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์อีท่าไหน  มันถึงได้ตกลงมานั่งกองกับพื้นแบบเนี้ย  ก๊ากๆๆ...พื้นมันอยู่ของมันดีๆ  นายจะเอาก้นไปกระแทกกับมันทำม้ายยย~?  หรือมันอาจจะเป็นเพราะว่าพรสวรรค์ความโง่อันไร้ขีดจำกัดที่ติดตัวนายมาตั้งแต่เกิดก็ได้ล่ะมั้ง  นายเลยโง่แบบโนลิมิตได้ถึงขนาดเนี้ย

                    โอยยย...เจ็บชะมัดเลย  T_T

                    ฮ่าๆๆ...ขำว้อยยย!  นี่ถ้ายัยโมเมมาเห็นเข้าจะทำหน้ายังไงวะเนี่ย?

                    ยัยโมเมที่ฉันพูดถึงก็คือเพื่อน ( เกือบจะ ) สนิทของฉันเองแหละ  ฉันน่ะเคยได้ยินพวกที่ชอบเม้าท์จนน้ำลายแตกฟองในห้องเรียนเค้าลือกันให้แซดว่า  นายโปรเจ็กต์น่ะเคยสารภาพรักกับยัยโมเมตอนที่อยู่มอสอง  แต่ก็ถูกปฏิเศษกลับมาทั้งๆ  ที่ยัยโมเมก็ชอบนายโปรเจ็กต์อยู่แท้ๆ

                    เฮ้อ...ฉันล่ะงงกับยัยโมเมจริงๆ  จะเล่นตัวไปถึงไหนก็ไม่รู้  -O-

                    นี่เธอ!  อย่ามัวแต่หัวเราะได้มั้ย  หัดมีน้ำใจช่วยเหลือผู้อื่นซะบ้างสิ  - -^ เขาว่า พลางแหงนหน้าขึ้นมามองฉันที่กำลังยืนกอดอกค้ำหัวเขาอยู่  โอ๊ย!  สุขจายยย~  นานๆ  ทีจะได้สูงกว่าคนอื่นเค้า  โฮะๆ~

                    คนสวยไม่ได้มีน้ำใจกันทุกคนหรอกนะ!  -O-

                    สวยจริงๆ...

                    แน่นอน~  ^O^

                    สวยเหมือนลิงเลย  -O-;;

                    ^O^  >>  =O=  >>  \>O</   <<  ( หน้าฉัน )

                    วาจาที่แสนจะยียวนกวนประสาทของเขาทำเอาฉันสั่นเป็นเจ้าเข้า  สมองทุกส่วนพยายามสรรหาคำพูดที่จะมาชม  ( ประชด )  ให้สาสมกับปากที่เลี้ยงสุนัขไว้ข้างในของเขาแต่นึกยังไงก็นึกไม่ออก  ฉันเลยได้แต่ยืนชี้หน้าแล้วอ้าปากพะงาบๆ

                    หนอยยย~!  วิจารณ์แต่หนังหน้าฉัน  หน้านายหล่อตายแหละ!  >O<

                    ฮ่าๆๆ...ดูทำท่าเข้าสิ  อย่างกับลิงเลยว่ะ

                    ไอ้โปรเจ็กต์! หยุดหัวเราะได้แล้ว  นี่คือคำสั่ง!   ฉันตวาดเขาอย่างเคืองๆ

                    แล้วทำไมฉันต้องทำตามคำสั่งเธอด้วยล่ะ  เธอไม่ใช่แม่ฉันสักหน่อย

                    ก็ถ้านายไม่เลิกหัวเราะ ฉันก็จะไม่ช่วยแบกนายเข้าโรงเรียนหรอกนะเฟ้ย!

                    เหรอ~   เขาพูดลากเสียงยาว พลางทำหน้าทะเล้นใส่ฉัน

                    ยี้~!  อย่ามาทำหน้าทะเล้นใส่ฉันนะ!  เพราะที่เป็นอยู่มันก็อนาถพออยู่แล้วอ่ะ  >O<

                    โอเคๆ~  ฉันยอมรับก็ได้ว่าไอ้ที่ฉันพูดมาเมื่อกี้มันตรงข้ามกับนายโปรเจ็กต์ทั้งหมด  เขาไม่ได้หน้าตาอัปลักษณ์น่าเกลียดอะไรมากมาย  แถมยังเข้าขั้นดีเลยด้วยซ้ำ เฮอะ!  ( ไม่ค่อยอยากจะยอมรับเท่าไหร่ -_- )

                    ผู้ชายรูปร่างสูงโปร่ง  ใบหน้าคมเข้ม  ผิวขาวอมชมพูสะอาดเกลี้ยงเกลา  ผมสีน้ำตาลเข้มธรรมชาติที่ถูกซอยให้ยาวระบ่ากว้างรับกับใบหน้ารูปใข่ของเขาเป็นอย่างดี  คิ้วเรียวยาวพาดเหนือดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนฉายแววขี้เล่นล้อมกรอบด้วยแพขนตางอนยาว  จมูกโด่งเป็นสัน  ริมฝีปากบางสีแดงระเรื่อ...

                    เชอะ!  ถึงแม้ว่านายโปรเจ็กต์จะหน้าตาดีขนาดไหน  แต่นิสัยที่ชอบกวนประสาทแบบสุดๆ  ของเขา  ฉันรับไม่ได้เลยจริงๆ !!!

                    โอเคๆ ฉันหยุดหัวเราะแล้วก็ได้ และเธอก็พาฉันไปห้องพยาบาลได้แล้ว

                    เวลาขอความช่วยเหลือจากคนหน้าตาดีอย่างฉัน เค้าพูดกันอย่างนี้เรอะ?

                    ฉันจะชมตัวเอง  ใครเถียง!!  >O<       

                    ฉันยื่นข้อเสนอที่น่าสนใจสุดๆ  ( ในความคิดของฉัน ) ให้นายโปรเจ็กต์  สังเกตได้จากสีหน้าที่เริ่มเจื่อนขึ้นมาทันทีอย่างเห็นได้ชัดของเขา  แหงแซะ! ก็นายนี่เคยพูดเพราะๆ  กับใครซะที่ไหนล่ะ  จะมีก็เห็นแต่ยัยโมเมคนเดียวเท่านั้นแหละ   เฮอะ!

                    ..........

                    เงียบ... ไร้การตอบรับใดๆ  ทั้งสิ้น  -O-;;

                    เอ้า!  พูดซักทีสิเว้ยเฮ้ย  กะอีแค่ประโยคๆ  เดียวมันจะขาดใจตายเลยหรือไง?

                    เอ่อ...แบบว่า... - / / / -

                    เออ  งั้นฉันไปและ -__-;;

                    ดะ..เดี๋ยวก่อน ชะ..ช่วยฉันด้วย

                    หางเสียงหายไปไหน -O-

                    ช่วยผมด้วย..คะ..ครับ T^T

                    เออ!  ให้มันได้อย่างงี้สิไอ้น้อง  มานี่...พี่สาวคนนี้จะช่วยนายเอง เอ้า!  ลุกขึ้นมา

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น