คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [SF] สนใจ .. ll Kai x Chanyeol
Title :: สนใ ..
Couple :: Kai x Chanyeol
Note :: อย่าใไป โฮะๆ
ผมื่ออินหรือ ไ ผมเป็นหนุ่มหล่อมาแมนแฮนั่ม สาวๆรี๊ร๊าประหนึ่บอยแบน์เาหลีมาโรเรียนรับ เสยผมประหนึ่เป็นทเร้และหอแรในเพลโอปป้าโอปป้า อนนี้ผมอยู่ไฮสูลปี3 โรเรียนเสมียนสแวร์ส์ โรเรียนมเป็นโรเรียนไฮโหรูหราโอ่อ่าแ่ิอย่าเียวรับ... เวลาเ้าโรเรียนทุนในโรเรียน้อนั่รถุุ๊๊เ้าโรเรียนรับ.... เพราะถนนมันไม่ีรับ มีแ่ฝุ่น รถุ๊เท่านั้นที่เ้าไ้ อีเส้นทาือ้ามเรือรับ เรือพายนะไม่ใ่เรือเรื่อ.. ไะไม่ทน!!
“เี่ยร้อนเว้ยยยยย” ไม่ใ่ผมนะผมไม่ไ้บ่นเพื่อนสนิทอย่าริสั้หาที่บ่นนะ
“เออ ู็ร้อนเว้ย ไปเหอะไปเินพาราอนันมึ ูเบื่อโรเรียน” ผมทำหน้าเหนื่อยใส่มัน พลาลาอีน ไปที่ท่ารถุ๊ประำโรเรียน
“เี่ย ไม่มีใรึ้นเลยหรอว่ะ” มันว่า พร้อมับยัร่าวายๆ(?)อมันเ้าไปในรถ
“เี๋ยวูึ้น ็มีสาวๆมาึ้นล่ะเพื่อน” แน่นอนรับ ผมหล่อมาุ็รู้
“ถุ้ยยยยยย ูหล่อว่าว่ะรับ”
“ูหล่อว่า อย่าเถียู นั่น มีนมาล่ะเลิเถีย เรา้อทำัวเป็นนหล่อสุภาพเรียบร้อย” เพราะมีนึ้นใหม่ทำให้ผมับริส้อเลิเถียพร้อมหันมาสนในึ้นใหม่
.
.
.
(((o(*ﾟ▽ﾟ*)o)))
แม่นนี้แหละใ่เลย สู าว หัวเรียนแบบมีสไล์ ฟันเรียันเป็นระเบียบเรียบร้อย นนี้แหละไะเอา!!
ยัไม่พอ! ยัไม่พอ!
มอหน้าูอีเี๋ยวพ่อับปล้ำแม่!! โอ้ยายไะไม่ทน
“อ้าว สวัสีานยอล” ผมรีบหันไปมอนพู เี่ยริส! มึรู้ัน้อยอลอู(?)้วยหรอ
“อ่า สวัสีริส นี่ะไปไหนหรอ” เสีย็เพราะทุ้ม่ำับใโอ้แม่นาฟ้าอไ นั่นอย่ายิ้มแบบนั้นไะละลาย
“ะพาไอ้ำไปแว้นนะ” ห้ะใร ? ใรำ ? ใรำไม่มีเว้ยยยยยยย
“เห้ยูไม่ไ้ำมึแ่าวเินไป”
“แล้วนี่ยอละไปไหนหรอ”ูมันเห็นนอื่นีว่าเพื่อนัวเอ
“เราำลัะลับบ้านนะ” พูบ็ยิ้มโว์ฟันาว อย่ายิ้มแบบนั่นสิรับเี๋ยวเอ้อหา..
“นาย นายอย่ายิ้มแบบนั้นสิ เี๋ยวเอ้อหา”
“หื้อ ้อหาไรอ่ะ” อย่าทำหน้าาใสื่อแบบนั้นสิ ไะายยยยย
“้อหาโมยหัวใ m/_” ผมพูบเสยผมรับ อ่า.. ยอลหน้าแ้วยล่ะ เินวามหล่อมเ้มล่ะสิ้
ผลั๊วะ!
“เี่ยยยยมึบหัวูทำไมไอุ้๊!” ผมลูบหัวัวเอเพราะวามเ็บ เี่ยุ๊ทำร้ายู
“ม่อนะมึอ่ะ”
“พอใเว้ย”
“ไปๆลเลยมึ” มันพูบ็ลาผมลารถูยัไม่ไ้แนะนำัวับานยอลที่รัเลยนะมึ
หลัาที่ไอุ้๊พาผมไปแว้นส่อสาว(?)แล้วผม็แยัวออมาหลัาที่มันไ้สาวไปว แน่นอนรับผมไม่วใรหรอรับ อนนี้ผมมอบายถวายใให้านยอลไปหมแล้ว
(((o(*ﾟ▽ﾟ*)o)))
“นาย นายอ่ะ” ผมหันไปมอาม้นเสีย
“านยอล” นาฟ้าหัวเรียนเรียผมโอ้ยใสั่น
“หืม”
“นายนะ.. ื่อไร” ร่าบาเินมาหยุรหน้าผม ทำให้ผม้อเยหน้าุยับร่าบาเพราะอีนสูว่าผมเล็น้อย
“อิน หรือไ” ผมอบพร้อมยิ้มที่หล่อที่สุให้อีน
“ยินีที่ไ้รู้ันะ” อีนยิ้มอบ โฮววววววุๆนี้ใผมละลายไปหมแล้ว เอาไปเลยเอาไป เอาไปเอาไปไ้เลย
“เ่นันรับ.. แล้วานยอลลับยัไ” ผมไม่รู้ว่าัวผมทำหน้าแบบไหน แ่ผมะฮาแน่ๆเพราะอีนำลัลั้นหัวเราะ มายแอเิ้ลอผมอย่าทำแบบนั้นสิ
“นั่รถสิ ไม่เหาะลับหรอนะ”
.
.
.
……….
(￣(工)￣)
เป็นไล่ะ แุ
ไม่น่าถามเลยู ไม่น่าเลย..
“อ่า แล้วบ้านยอลอยู่แถวไหน”
“อยู่แถวบ้านไไ” ผมเลิิ้วึ้นอย่าแปลใ
“รู้หรอรับ ว่าบ้านผมอยู่แถวไหนนะ” ผมยื่นหน้าเ้าไปใล้อีนอย่าสสัย และใแล้อีน อยาเห็นว่าอีนะเป็นยัไ
“รู้สิรู้..” อีนหน้าแพร้อม้มหน้าล้วยวามเิน อ่า..น่ารััรับ นาฟ้าหัวเรียนอผม
“แล้วรู้ไ้ไรับ?” ผมยื่นหน้าเ้าไปใล้อีน พร้อมบีบมูอีนอย่าหมั่นไส้ อ่า.. หน้าแน่ารัมา
“ื้อ อย่าเอาหน้าเ้ามาใล้สิไ!”
“บอ่อนิ"” ผมเลิิ้วมออีนอย่าวนๆ
“เี๋ยวบอ ออไปเลยนะ!” ผมหัวเราะเบาๆ ผมับถอยออมาอย่าเสียาย
“เอาล่ะ ว่าไ?”
“ที่เรารู้นะเพราะเรามอนายอยู่บ่อยๆไ”
“หืม?”
“็.. ็ามนั้นแหละ!” ผมหัวเราะเบาๆ
“สนใผม้วยหรอรับ?”
“อืม!” ร่าบาเม้มปาแน่น ผมหัวเราะเบาๆแล้วระิบ้าหูอีนว่า
“สนใใ้นามสุลิมไหมรับ?”
-FIN-
Talk:; หนีมาเปิใหม่ เรื่อยาวอันเ่าพล็อหายไปับเมม TT
เลยเปืฟิพิศารให้อ่านัน 555555555555555
เอ็นอยแอน์อมเม้นท์พลีสสสสสสสสสสสสสสส
ความคิดเห็น