ตะวัน( รัก )ซ่อน

ตะวัน(รัก)ซ่อน

ภาพตะวัน – จัดอยู่ในจำพวกผู้ชายสายโหดชนิดปรับโหมดไม่ได้

เกลียดสุด คือ คนอวดเก่ง แต่ที่เกลียดมากกว่าก็คงเป็น ‘ ยัยขวัญเสีย ’ เนี่ยล่ะ

ขวัญข้าว – สาวทึนทึกชนิดฉุดไม่อยู่ กู่ไม่กลับ

เกลียดสุดก็มนุษย์ขี้เก๊ก ผู้ผูกติดกับการตะแคงหน้าตามองศากล้อง

แต่ที่เกลียดประเภทเห็นแค่เงา ยังหายใจแทบไม่ออก อยากจะสำรอกอยู่ตลอดเวลา

น่าจะมีแค่ ‘ อีตาตะวันตกดิน ’ แค่นั้นแหละ

            “ โธ่เว้ย ยัยบ้า อะไรของเธอเนี่ย ” เสียงทุ้มตวาดลั่นอย่างหมดความอดทน ใบหน้าคมเข้มแสดงออกถึงอาการ ‘ ปรอทแตก ’ และพร้อมจะบิดคอสิ่งมีชวิตทุกชนิดที่ย่างกรายเข้ามาใกล้ ทว่าดูเหมือนสิ่งมีชีวิตตรงหน้าจะซื่อบื้อเกินกว่าจะรับรู้ถึงรังสีอันตรายของมัน

            “ แฮกๆ ขอโทษ  ฉันไม่ได้ตั้งใจ ” ขวัญข้าวรีบวิ่งมาทันทีที่รู้ว่าตัวเองพลาดเป้าไปอย่างจัง สีหน้าเหลอหลาภายใต้แว่นตากรอบหนาอันโตกับผมฟูๆ ที่ฟ่องกว่าเดิมจากการสู้ฟัดเต็มพิกัดเท้าเมื่อสักครู่ ยิ่งทำให้หญิงสาวใกล้เคียงจนเกือบจะเรียกว่าพนักงานรีไซเคิล แผนกจัดหาวัสดุเหลือใช้ได้เต็มปาก

            “ นี่อะไร ” มือใหญ่ยกรองเท้าผ้าใบรุ่นเก่ากึกชนิดที่ว่าคงจะไม่มีวางขายที่ไหนอีกแล้วขึ้นมาใส่หน้าขวัญข้าวจนเจ้าตัวผงะถอยหลังแทบไม่ทัน สภาพเกรอะกรังที่ไม่พูดก็พอจะเดาได้ว่าผ่านการใช้งานมาอย่างสมบุกสมบันแค่ไหน และต่อให้แสนจะแหยง แต่ความโกรธมันดันมีมากกว่า มากจนแทบจะจับร่างบางตรงหน้าทุ่มลงกับพื้นเลยด้วยซ้ำ

            “ อะ รองเท้าไง ” จะให้ไปสาบานวัดไหนก็ได้ว่าเธอไม่ตั้งใจจะกวนประสาท!

            “ เออ รู้แล้ว! ”

            “ แล้วจะถามทำไมวะ ” ขวัญข้าวบ่นพึมพำอย่างไม่เข้าใจและเริ่มจะหงุดหงิดในอารมณ์ขึ้นมาเป็นริ้วๆ บ้างแล้วเหมือนกัน

            “ เธอนี่มัน ! โว้ยย  ” ภาพตะวันถึงกับสบถกับความจนหนทาง รองเท้าคู่เน่าถูกซัดลงพื้นอย่างเหลืออด แม่นี่ต้องการอะไรกันแน่ เล่นสงครามประสาทเหรอวะ บอกเลยว่าเขาไม่ชอบเล่นเกมและความอดทนก็จัดอยู่ในระดับต่ำเตี้ยเรี่ยดินเอามากๆ

            “ อะไร ”

            “ มีใครเคยบอกมั้ยว่าเธอมันน่ารำคาญ ” ร่างใหญ่ยกแขนข้างหนึ่งขึ้นเท้าสะเอว ส่วนมืออีกข้างก็ส่งนิ้วขึ้นมาตราหน้าผู้หญิงน่ารำคาญประกอบคำพูดให้ชัดเจนขึ้น

            “ อ้าว เรื่องอะไรมาว่ากันล่ะ ก็ขอโทษแล้วจะเอาอะไรอีก ”

            “ หุบปาก! แล้วอย่าเข้าใกล้ฉันเกิน 5 เมตร ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน ”