คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : นานมา
หนุนดวงใช้เวลาอยู่กับพี่ชายและน้องชายอีกครู่ใหญ่ ช่วยนำดวงตรวจเช็คข้าวของจนแน่ใจว่าไม่มีอะไรขาดเหลือแล้ว เขาจึงเอ่ยขอตัวกลับตึกบันทึกเสียง ซึ่งเป็นที่ทำงานและที่พักของตัวเอง
แม่ของเขาคือ “คุณนวลระวี” เป็นดาราและผู้จัดละครที่มีอิทธิพลคนหนึ่งในวงการบันเทิง แม่อยู่ในวงการมานานกว่าอายุของพวกเขาสามพี่น้อง เริ่มต้นจากการเป็นนางเอกภาพยนตร์ ก้าวผ่านยุคสมัยมาสู่จอแก้ว สะสมชื่อเสียง ฝีมือและบารมี เป็นนางเอกดาวค้างฟ้าที่คนในวงการบันเทิงให้ทั้งความเคารพนับถือและยำเกรง
แม่แต่งงานกับพ่อซึ่งเป็นพระเอกภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงในยุคนั้น ผ่านไปไม่กี่ปีก็จบชีวิตคู่ และแม่ก็เลี้ยงดูพวกเขาสามคนพี่น้องด้วยสองมือของตัวเอง
วันเวลาข้ามผ่าน ในวงการมีคนเข้าออกไม่ขาดสาย มีคนขึ้นสูงลงต่ำ มีคนประสบความสำเร็จและพ่ายแพ้ มีคนได้มีคนเสีย ในสายธารอันเชี่ยวกรากที่เรียกว่าวงการบันเทิง โลกงดงามที่แสนเย้ายวนใจ ทว่าเต็มไปด้วยอันตรายจากเสือสิงห์ มีแม่ของเขาอยู่หนึ่งคนที่สามารถหยัดยืนอย่างงามสง่ามาจนถึงปัจจุบัน
เมื่อพ้นช่วงเวลาของการเป็นนางเอก แม่ก็เลื่อนไปรับบทเป็นพี่สาว น้าสาว ป้า แม่ คุณหญิงคุณนาย ไม่ว่าจะเป็นบทบาทไหนๆ ล้วนแต่เป็นที่ประทับใจของคนดูทั้งสิ้น ก่อนที่แม่จะเปิดบริษัทผลิตละครเป็นของตัวเองเมื่อสิบปีก่อน มีโรงถ่ายขนาดใหญ่หลายสิบโรงในจังหวัดปทุมธานี มีโรงถ่ายขนาดเล็กลงมาหน่อยตั้งอยู่กลางเมือง และเมื่อพวกเขาสามพี่น้องเรียนจบปริญญาโทจากต่างประเทศ ก็ได้มาเสริมทัพช่วยงานแม่จนถึงปัจจุบัน
พี่นำ เรียนจบทางด้านคอมพิวเตอร์กราฟิค เชี่ยวชาญด้านการตัดต่อและทำกราฟิคต่างๆ นอกจากเป็นมือตัดต่อละครของแม่แล้ว ยังรับงานนอกต่างๆ ไม่ว่าจะภาพยนตร์ ละคร หรือโฆษณา มีรางวัลการันตีคุณภาพและฝีมือมากมาย นอกจากนั้นยังมีห้องตัดต่อให้เช่าทั้งรายชั่วโมงและรายวันอีกหลายห้อง ซึ่งเป็นห้องทันสมัย เต็มไปด้วยเทคโนโลยีล้ำหน้าที่หาได้ยากในเมืองไทย
ส่วนน้องเหนือนั้นเรียนจบด้านภาษาและวรรณคดี ละครของแม่เกือบทุกเรื่องล้วนแต่มีน้องเหนืออยู่เบื้องหลัง ไม่ว่าจะเป็นละครที่สร้างจากนิยาย หรือจากพล็อตที่แต่งขึ้นมาเอง ชื่อ “เหนือเมฆ” คนเขียนบทโทรทัศน์รุ่นใหม่ที่ได้รางวัลการันตีฝีมือจากเวทีประกาศรางวัลของวงการบันเทิง ละครที่เรตติ้งสูง เป็นที่ชื่นชอบของคนดูและสถานีโทรทัศน์นั้น ก็คือน้องเหนือนี่เอง
อย่างในตอนนี้ก็มีละครเรื่อง “ข้าวเคียงเหนือ” ซึ่งดัดแปลงเรื่องราวมาจากชีวิตจริงของน้องข้าว ภรรยาของน้องเหนือ ซึ่งละครเรื่องนี้เป็นละครฟอร์มใหญ่ของค่ายและของสถานี มีพวกเขาทุกคนร่วมแสดง ไม่ว่าจะเป็นแม่กับน้องข้าว ที่รับบทนางอิจฉาแม่ลูกในเรื่อง ส่วนนางเอกของเรื่องได้แก่ “พิมพิสา” ซึ่งเป็นศัตรูในชีวิตจริงของน้องข้าว รวมทั้งพวกเขาสามพี่น้อง และน้องอ่อน ว่าที่ภรรยาของพี่นำ ก็จับพลัดจับผลูถูกคนเขียนบทอย่างน้องเหนือ กวาดไปเป็นนักแสดงรับเชิญในเรื่องนี้ด้วย
ชีวิตของคนเราช่างอยู่เหนือการคาดเดา ใครจะคิดล่ะว่าวันหนึ่งน้องข้าวกับน้องอ่อนซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก คนหนึ่งจะกลายมาเป็นภรรยาของพี่นำ อีกคนมาเป็นภรรยาของน้องเหนือ และละครที่สร้างจากชีวิตจริงของน้องข้าว ก็มีศัตรูในชีวิตจริงตั้งแต่เด็กอย่างพิมพิสามารับบทเป็นนางเอก
นี่กระมังที่เรียกว่าโชคชะตา
ชะตาฟ้า ชะตาดิน ชะตาคน
ลุงอาจหาญ ซึ่งเชี่ยวชาญในเรื่องโหราศาสตร์ทั้งไทยและสากล เป็นผู้ดูแลแผนกมูเตลูของบริษัท เป็นผู้ดูดวงชะตาให้แม่ตั้งแต่วัยสาว มักจะบอกพวกเขาสามคนพี่น้องอยู่บ่อยครั้งว่า ชีวิตของคนล้วนขึ้นอยู่กับดวงชะตา แต่ถ้าเรารู้เท่าทันชะตา เราก็สามารถหาวิธีที่จะอยู่เหนือดวงได้เช่นกัน
แน่นอนว่าหนุนดวงไม่รู้วิธีที่ว่านั้น เนื่องจากเขาไม่เคยให้ความสนใจมาก่อน
หนุนดวงหยุดยืนอยู่หน้าตึกบันทึกเสียงของตัวเองครู่หนึ่ง มองตัวตึกสไตล์โมเดิร์นที่แบ่งพื้นที่ด้านข้างเกือบครึ่งเป็นสวนร่มรื่น มีทั้งไม้ใหญ่ให้ร่มเงา ไม้เล็กจำพวกไม้ประดับทั้งใบและดอก รวมทั้งไม้ผลสี่ห้าชนิดปลูกแทรกแซม พรรณไม้ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นไม้มงคลที่ผ่านการอนุมัติมาจากแม่และลุงอาจหาญ จากนั้นจึงสาวเท้าก้าวเข้าไปในสวน ทั้งที่ความตั้งใจแรกของเขาคืออยากไปนั่งเงียบๆ ในห้องพักผ่อน เปิดเพลงบรรเลงที่รังสรรค์ด้วยตัวเอง ให้ร่างกายและจิตใจได้ผ่อนคลายเป็นการพักผ่อน
การให้ธรรมชาติบำบัดก็น่าจะดีเหมือนกัน
วันนี้จิตวิญญาณเขาเหนื่อยเหลือเกิน ที่ได้เจอพลังความกดดันเรื่องไม่มีเมียมาจากพี่ชายและน้องชาย
ชายหนุ่มก้าวเท้าอย่างเชื่องช้า ลัดเลาะร่มไม้ใบบังไปบนถนนโรยกรวด จุดหมายคือท้ายสวนซึ่งมีศาลาหลังเล็ก สามารถใช้เป็นทางลัดตัดเข้าสู่ที่พักส่วนตัวของเขาได้ ตลอดทางเดินนั้นหนุนดวงไม่พบพนักงานสักคน เนื่องจากคนทำงานต่างรู้ดีว่าสวนทางด้านหลังนั้น เป็นพื้นที่ส่วนตัวที่เขาใช้พักผ่อน เช่นอ่านหนังสือ แต่งเสียง สร้างดนตรี รวมทั้งหาแรงบันดาลใจใหม่ๆ ในงานของตัวเอง แต่เมื่อเลี้ยวผ่านมุมไม้เลื้อยก่อนไปถึงศาลา หนุนดวงก็ต้องชะงักเท้า เมื่อพบว่าบนม้านั่งไม้ใกล้กับศาลานั้น มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่
คิ้วเข้มของหนุนดวงขมวดมุ่น ไม่ต่างจากคิ้วเรียวของเด็กสาวที่กำลังนั่งพิจารณาใบไม้ในมือของตัวเอง
เด็กสาวคนนั้นมีชื่อว่า “นานมา”
-------------
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น