เจ้าสาวหนุนดวง (มี E-book)

ลำดับตอนที่ #14 : วิธีแก้ปัญหา

นานมาเริ่มห่างหายจากครอบครัวของคุณนวลระวีตอนเธอเข้าชั้นมัธยม เพราะรู้สึกว่าตัวเองโตเป็นสาวเกินกว่าจะมาวิ่งตามพวกผู้ชาย ยิ่งพอจบมัธยมปลายแล้วไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ เธอก็ยิ่งห่างหายจากครอบครัวของหนุนดวงไปทุกที มีเพียงพี่ชายของเธอเท่านั้นที่ยังคงเหนียวแน่นในฐานะเพื่อนสนิทของพี่นำ และเป็น “พี่น่านที่น่ารัก” ของหนุนดวงกับเหนือดวงมาจนถึงทุกวันนี้

หญิงสาวทรุดตัวลงบนม้านั่งในศาลา ทอดสายตามองดอกบัวในสระ ราวกับอาศัยความสวยงามของดอกไม้และสายน้ำช่วยดับอารมณ์ร้อนรุ่มในใจตัวเอง แต่ดูเหมือนการนั่งในท่าธรรมดาจะไม่หายจากความกลัดกลุ้ม นานมาจึงยกขาขึ้นนั่งกอดเข่าเสียเลย 

“น้องนานจริงๆ ด้วย ทำอะไรอยู่หรือคะ?”

เสียงหวานใสดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง นานมาหันไปมองก็พบหญิงสาวคนหนึ่งในชุดย้อนยุคสีสันจัดจ้าน ทรงผมตีกระบัง แต่งหน้าเข้มจัด สวมรองเท้าส้นเตารีด เธอเขม้นมองอยู่นานกว่าจะจำได้ว่าผู้หญิงที่เอ่ยทักเธอคือใคร

“พี่ข้าว”

คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอนั้น คือเคียงข้าว สะใภ้เล็กของคุณนวลระวีนั่นเอง

“ไม่เจอกันไม่เท่าไหร่ น้องนานลืมพี่ข้าวแล้วเหรอคะ?” 

เคียงข้าวเอ่ยทักยิ้มๆ พร้อมทั้งเดินเข้ามาใกล้ ขณะที่นานมารีบแบ่งที่นั่งให้อีกฝ่าย และเอ่ยคำขอโทษ

“นานขอโทษค่ะ นานจำพี่ข้าวไม่ได้จริงๆ ไม่เคยเห็นพี่ข้าวแต่งตัวแต่งหน้าทำผมแบบนี้มาก่อนเลย”

นานมาพูดพลางกวาดตามองเคียงข้าวขึ้นลงโดยไม่ปกปิดสีหน้าตื่นตะลึง ทำเอาเคียงข้าวหัวเราะคิกออกมา

“วันนี้มีถ่ายละครค่ะ แต่ยังไม่ถึงคิวพี่…พี่เลยออกมาเดินรับลมหน่อย” เคียงข้าวตอบ ก่อนถามหญิงสาวที่มีวัยน้อยกว่าเธอเกือบสามปี “ว่าแต่น้องนานเป็นอะไรหรือเปล่าคะ พี่เห็นหน้าตาน้องนานเหมือนไม่ค่อยสบายเท่าไหร่”

เมื่อเคียงข้าวพูดแบบนั้น นานมาก็พรูลมหายใจออกมา สองจิตสองใจว่าควรบอกเล่าปัญหาของตัวเองให้อีกฝ่ายรับฟังดีหรือเปล่า

เธอมีโอกาสได้รู้จักเคียงข้าวตอนหนีพ่อแม่ไปเที่ยวเมืองพุทธคยา ประเทศอินเดีย จากนั้นก็หอบกระเป๋าออกจากโรงแรม วิ่งตามหนุนดวงไปพักอยู่ในวัดที่พวกเขาพักกันอยู่ จึงมีโอกาสได้พบกับครอบครัวของคุณนวลระวีอีกครั้ง รวมทั้งได้รู้จักพี่ข้าว ซึ่งตอนนั้นเพิ่งจดทะเบียนสมรสกับพี่เหนือ รวมทั้งพี่อ่อน ซึ่งในเวลานั้นกำลังศึกษาดูใจกับพี่นำ

เคียงข้าวกับอ่อนช้อย เป็นผู้หญิงที่นานมาสามารถพูดได้เต็มปากว่าชื่นชม ทั้งคู่มีอายุมากกว่าเธอเพียงสองสามปี แต่มีความรับผิดชอบต่อตัวเองและครอบครัวเป็นอย่างมาก ก็อย่างที่หนุนดวงพูดนั่นแหละว่า ในช่วงอายุที่เท่ากัน ทั้งเคียงข้าวและอ่อนช้อยมีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเธอหลายเท่า

เฮ้อ…ทำไมพ่อของเธอไม่มีเมียน้อยกับเขาบ้างนะ หรือทะเลาะตบตีกับแม่บ้างก็น่าจะดี ชีวิตของเธอจะได้มีดราม่า ให้เธอหาทางแก้ไขปัญหาแบบครอบครัวของคนอื่นเขาบ้าง

เอ่อ ไม่ใช่ละ…

นานมาสลัดศีรษะรัวๆ จากนั้นยกมือตีปากของตัวเองเบาๆ เพราะกลัวว่าสิ่งที่เผลอคิดจะกลายเป็นจริงขึ้นมา 

ขนาดครอบครัวไม่มีปัญหาใดๆ  มีแค่เรื่องนายเอกประสานเรื่องเดียว เธอยังปวดหัวตุบๆ หาทางแก้ไขปัญหาไม่ได้ ยังกล้าร้องขอปัญหาครอบครัวที่ใหญ่เกินตัวอย่างนั้นหรือ

สุดท้ายนานมาก็ถอนหายใจออกมาอีกเฮือกใหญ่

“น้องนานโอเคมั้ยคะ เป็นอะไรหรือเปล่า?”

เคียงข้าวซึ่งนั่งมองหญิงสาวมาตั้งแต่แรก ตัดสินใจถามขึ้นอีกครั้ง กิริยาของนานมาบ่งบอกชัดเจนว่ากำลังมีปัญหาอะไรบางอย่าง เพราะหญิงสาวเอาแต่นั่งถอนหายใจสลับกับกัดริมฝีปากล่างของตัวเอง ขณะที่ดวงตาคู่งามก็เต็มไปด้วยร่องรอยของการครุ่นคิด

เมื่อได้ยินเสียงของเคียงข้าว นานมาจึงได้สติ  

“เอ่อ นานขอโทษค่ะพี่ข้าว นานใจลอยไปหน่อย”

“ไม่เป็นไรค่ะ” เคียงข้าวยิ้มให้นานมา ก่อนจับมือบอบบางของหญิงสาวอย่างปลอบใจ “ถ้ามีอะไรที่พี่สามารถช่วยได้ น้องนานไม่ต้องเกรงใจนะคะ”

“คือ เอ่อ…” 

นานมาอึกอักอยู่ครู่หนึ่ง เหมือนคิดไม่ตกว่าควรพูดดีไหม แต่สุดท้ายเธอก็กลั้นใจพูดออกมา 

“พี่ข้าวพอจะรู้จักหมอเสน่ห์ หรือหมอผีสักคนมั้ยคะ?”