ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เมียเหนือเมฆ (Re-up มี E-book)

    ลำดับตอนที่ #24 : เคียงข้าง เคียงข้าว

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 19.95K
      47
      9 ก.พ. 64

    ก่อนที่เหนือดวงจะออกมาจากห้องน้ำ ชายหนุ่มค่อยๆ ชะโงกศีรษะออกมาก่อน เมื่อไม่เห็นความเคลื่อนไหวใดๆ จากเคียงข้าว จึงค่อยเบาใจ ตัดสินใจก้าวขาย่องออกมาทีละก้าวด้วยฝีเท้าเบากริบ พร้อมทีท่าตื่นตัวระมัดระวัง โดยที่ท่อนล่างพันผ้าเช็ดตัวสีขาวเอาไว้อย่างแน่นหนารัดกุม 

    แน่ล่ะ…เกิดยายผู้หญิงที่ไม่รู้จักมองการณ์ไกลยังไม่หายแค้น วิ่งเอาครีมพุ่งเข้ามาทา พร้อมอาสาจะนวดให้อย่างที่พูด ลูกช่อนยักษ์ของเขาผู้แสนบอบบาง คงเกรียมไหม้กลายเป็นปลาช่อนย่างอย่างแน่นอน

    ก็คิดดูเถอะ ขนาดถูสบู่ไปเกือบสิบรอบ แต่ความปวดแสบปวดร้อนก็ยังเหลืออยู่ ตอนอาบน้ำเมื่อกี้เขาปวดฉี่ ก็ต้องหัดฉี่แบบสโลว์ไลฟ์ ค่อยๆ ปล่อยน้ำออกมาช้าๆ เบาๆ ราวกับคนเป็นนิ่ว…แต่พอฉี่เสร็จ…ไม่ว่าจะเป็นส่วนหัวหรือทั่วท่อนลำ ก็ปวดแปลบส่งท้ายขึ้นมาอีกรอบจนต้องหลับตาร้องซี้ด กัดฟันข่มกลั้นความเจ็บอย่างทรมาน 

    เหนือดวงเพิ่งเข้าใจหัวอกของผีก็ตอนนี้เอง ว่าการปวดแสบปวดร้อนตอนโดนข้าวสารเสกมันเป็นยังไง นี่ก่อนออกมาจากห้องน้ำ เขายังต้องโรยแป้งเย็นบรรเทาอาการปวดแสบไปเกือบครึ่งกระป๋อง ขาวโพลนไปทั้งหน้าขา น่าอับอายขายขี้หน้าที่สุด

    ขนาดฉี่ธรรมดายังทรมานขนาดนี้ ถ้าถึงเวลาปล่อยน้ำโปรตีนประจำตัว ไม่อยากคิดเลยว่าจะเจ็บปวดขนาดไหน เพราะน้ำนั่นเวลามันออก ก็มักจะพุ่งกระฉูดออกมาเอง ไม่สามารถคอนโทรล ค่อยๆ ปล่อยออกมากะปริบกะปรอยทีละนิดทีละน้อยได้

    ยิ่งคิดก็ยิ่งกลุ้ม!

     

    เรือนร่างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของเหนือดวงมีหยดน้ำเกาะพราว ค่อยๆ เดินออกจากห้องน้ำด้วยท่าทางระแวดระวัง สองมือถือผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก ยีศีรษะพร้อมเช็ดเรือนผมของตัวเองไปด้วย ขณะที่สองตาก็มองหาเคียงข้าวว่าซุ่มอยู่ตรงไหน ก่อนที่เขาจะเห็นหญิงสาวกำลังนอนตะแคง หันหลังคุดคู้กอดตัวเองราวกับนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง

    เหนือดวงหรี่ตา…

    หลับจริงหรือเปล่านั่น?

    ไม่ใช่ว่าเสแสร้งแกล้งหลับ แต่จริงๆ กำลังวางแผนคิดทำมิดีมิร้ายลูกช่อนยักษ์ของเขาอยู่นะ!

    ชายหนุ่มย่นหัวคิ้ว ถามตัวเองอย่างคนรอบคอบ ก่อนค่อยๆ เดินย่องเข้าไปดูอีกด้าน…คือด้านหน้าของหญิงสาว โดยเลือกเดินห่างออกไกลจากเตียงเล็กน้อย ไม่เข้าใกล้จนมากเกินไป พอเห็นหลอดยาสีฟ้าตกอยู่บนพื้น เขาก็เอาปลายเท้าเตะกระเด็นออกไปด้วยความรังเกียจ สบถสาบานในใจว่าจากนี้และตลอดไป จะไม่ใช้ครีมแก้อักเสบยี่ห้อนี้อีกเลยตลอดชีวิต

    เมื่อเดินอ้อมเตียงมาด้านหน้า เหนือดวงก็ค่อยๆ ยืดคอ สังเกตพิจารณามองเคียงข้าวที่นอนอยู่ว่าหลับจริงหรือเปล่า เมื่อเห็นหญิงสาวหลับตานอนนิ่ง หายใจเข้าออกแผ่วเบาอย่างเป็นจังหวะ เหมือนไม่ได้แกล้งหลับ เขาก็ค่อยวางใจ กล้าขยับเท้าเข้าไปใกล้เตียงอีกหน่อย

    เหนือดวงยืนมองใบหน้าซีกหนึ่งของเคียงข้าว มองผมยาวเคลียไหล่บางส่วนของเธอระอยู่บนใบหน้าเนียนใสไร้เครื่องสำอาง แพขนตาหลับพริ้มอย่างผ่อนคลาย จมูกได้รูปเชิดรั้นเล็กน้อย บ่งบอกถึงความไม่ยอมคน ขณะที่ปากสีชมพูสดใสธรรมชาติเหมือนมีรอยยิ้มประดับอยู่เบาบาง คล้ายกับเจ้าตัวกำลังฝันถึงบางเรื่องที่มีความสุข

    ความสุขที่ว่านั้นก็คงไม่ใช่อะไรหรอก แต่เพราะได้รังแกลูกช่อนยักษ์ของเขานี่แหละ!

    เหนือดวงคิดแล้วก็ค้อนอยู่คนเดียว ถึงแม้หญิงสาวที่นอนหลับอยู่ จะไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวด้วยเลยก็ตามที

    จริงสิ…ไหนๆ ยายตัวแสบก็นอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวแบบนี้ เขาควรเอาคืนเธอบ้างดีไหม?

    เหนือดวงคิดในใจอย่างตื่นเต้น ก่อนนั่งลงบนขอบเตียง พิจารณามองดูหญิงสาว พลางคิดหาวิธีกลั่นแกล้งอีกฝ่าย

    เออ เอาสีเมจิคแบบล้างไม่ออกมาแต่งหน้าให้เธอดีไหม พรุ่งนี้พอไปจดทะเบียน จะได้เป็นที่หัวเราะขบขันของเจ้าหน้าที่ในเขต…

    ชายหนุ่มคิด ก่อนรีบสลัดความคิดทิ้งไปอย่างรวดเร็ว 

    ขืนเขาทำแบบนั้น แม่คงได้ลงโทษสั่งสอนขนานหนักแน่ๆ เผลอๆ อาจสั่งให้เขาคาบไม้บรรทัด นั่งคุกเข่าสำนึกผิดที่ลานจอดรถ คงเป็นที่ขบขันโจษจันไปทั้งบริษัทอย่างแน่นอน 

     

    เมื่อวิธีที่หนึ่งใช้ไม่ได้ เหนือดวงก็ครุ่นคิดนึกหาวิธีที่สองต่อ แต่เมื่อนั่งคิดนานๆ ก็เริ่มเมื่อยก้น เขาจึงเปลี่ยนจากนั่งขอบเตียง ขึ้นมานั่งอยู่บนเตียง จากนั้นไม่นานก็ค่อยๆ ยืดตัวเหยียดขา เปลี่ยนจากท่านั่งเป็นนอนตะแคงข้าง หันหน้าเข้าหาเธอ มือข้างหนึ่งเท้าคาง ขณะที่มืออีกข้างก็จับปอยผมที่ระอยู่บนแก้มของหญิงสาวไปทัดไว้ให้ที่ข้างหู

    ตอนนั้นเองที่เหนือดวงสังเกตเห็นว่า มือของเคียงข้าวที่คุดคู้วางอยู่ตรงหน้าอก มือข้างหนึ่งยังถือหลอดยาสีส้ม ขณะที่มืออีกข้างยังถือกรรไกร!

    ชายหนุ่มผุดลุกขึ้นนั่งอย่างตื่นตระหนก

    โง่จริง! เกิดนอนละเมอว่าฆ่าตัวตาย แล้วเอากรรไกรมาแทงตัวเองจะทำยังไงนี่!

    เหนือดวงนึกตำหนิหญิงสาว จากนั้นค่อยๆ ดึงกรรไกรเอาไปวางในลิ้นชักหัวเตียง ส่วนหลอดยาสีส้ม ชายหนุ่มใช้ปลายนิ้วคีบออกมาอย่างขยะแขยง จากนั้นก็โยนออกไปทางไหนไม่รู้ด้วยความรังเกียจ สบถสาบานว่านอกจากไอ้หลอดสีฟ้าแล้ว อีหลอดสีส้มนี่เขาก็จะไม่ใช้อีกตลอดชีวิตเช่นเดียวกัน

    หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เหนือดวงก็กลับมานอนตะแคงข้าง มองหน้าเคียงข้าวอยู่เงียบๆ ก่อนที่ความง่วงงุนจะเริ่มทักทายทีละน้อย 

    แล้วจากนั้นไม่นาน 

    เหนือดวงก็ผล็อยหลับอยู่บนเตียง…เคียงข้างหญิงสาวนั่นเอง…

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×