คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ผู้หญิงที่มีดวงชะตาสูงส่ง
เหนือดวงบ่นไป ล้างสบู่ถูลูกช่อนยักษ์ไป สุดท้ายไหนๆ ก็เปียกโชกไปกว่าครึ่งตัวแล้ว ก็อาบน้ำเสียเลยก็แล้วกัน กว่าจะเสร็จสิ้นภารกิจทั้งหมดทั้งมวล เวลาก็ผ่านไปแล้วกว่าครึ่งชั่วโมง
และเมื่อชายหนุ่มออกมาจากห้องน้ำอีกครั้ง ก็พบว่าผู้หญิงที่ “ไม่รู้จักมองการณ์ไกล” นั้น…ตอนนี้กำลังนอนหลับอย่างแสนสบายอยู่บนเตียง
ในห้องทำงานของคุณนวลระวี หญิงวัยหกสิบกว่ารับฟังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับลูกชาย จากปากของนายชัยคนขับรถ เธอซักถามรายละเอียดต่างๆ จนแน่ใจว่าเหนือดวงแค่หน้ามืดเป็นลม ไม่มีอะไรให้ต้องเป็นห่วง
ถึงแม้ลึกๆ คุณนวลระวีไม่อยากเชื่อว่า ลูกชายคนเล็กที่ร่างกายแข็งแรง ชอบออกกำลังกายอยู่เป็นนิจ จะเป็นลมได้ แต่ในเมื่อนายชัยยืนยันมาแบบนั้น เธอก็ไม่คิดค้าน แค่เหนือดวงไม่เป็นอะไรให้ต้องเป็นห่วง ก็ดีมากแล้ว จึงอนุญาตให้คนขับรถออกไปจากห้อง
เหตุการณ์ผ่านไปกว่าชั่วโมงแล้ว แต่เช็คจากกล้องวงจรปิดหน้าออฟฟิศ ก็พบว่าทั้งลูกชายและว่าที่ลูกสะใภ้ยังอยู่ในห้อง ไม่ได้ออกมาจากห้องทำงาน รถของเหนือดวงก็ยังจอดอยู่ที่ลานจอดรถ บางทีทั้งสองคนอาจจะกำลังพักผ่อนหรือนอนหลับอยู่ เธอเองก็ไม่คิดรบกวน
พรุ่งนี้ทั้งคู่จะจดทะเบียนสมรสกันแล้ว หากจะใกล้ชิดสนิทสนมกันบ้าง คุณนวลระวีก็ไม่ใช่แม่หัวโบราณที่จะคิดถือสา
ดีเสียอีก เผื่อเธอจะได้อุ้มหลานไวไว
คุณนวลระวีกดโทรศัพท์บนโต๊ะ สัญญาณเรียกเพียงครั้งเดียว ก็ได้ยินเสียงนุ่มนวลของอ่อนช้อยตอบรับจากปลายสาย
“ลูกอ่อน เข้ามาหาแม่ที่ห้องหน่อยจ้ะ”
ไม่ใช่ทุกคนที่คุณนวลระวีจะแทนตัวเองว่า “แม่” แต่อ่อนช้อยเป็นหนึ่งในนั้น เธอถึงขนาดแอบวาดหวังว่า อ่อนช้อยจะใจอ่อนยอมเป็นลูกสะใภ้ของเธอ เพราะนำดวงนั้นชื่นชอบอ่อนช้อยยิ่งนัก…ชอบมาแต่ไหนแต่ไร ตั้งแต่ครั้งแรกที่ “โชคชะตา” นำพาลูกชายคนโตของเธอให้รู้จักอ่อนช้อยเมื่อนานมาแล้ว รวมทั้งตัวเธอเองด้วย ถึงแม้เลขาสาวจะยังคงเรียกเธอด้วยความเคารพว่า “คุณนวล” และเรียกลูกชายคนโตของเธอว่า “คุณนำ” อยู่ทุกครั้งก็ตามที
เมื่อเสียงเคาะประตูดังขึ้น คุณนวลระวีเอ่ยปากอนุญาต อ่อนช้อยก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมสมุดปากกาในมือ หญิงสาวยังไม่ทันได้เอ่ยปากถาม คุณนวลระวีก็กวักมือเรียกให้เธอมานั่งที่เก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานเสียก่อน
“หนูอ่อนมานี่ มานั่งใกล้แม่”
คุณนวลระวีบอก ขณะที่อ่อนช้อยก็เดินเข้ามาด้วยกิริยาเรียบร้อย
ทันทีที่นั่งลง คุณนวลระวีก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเหนือดวงให้อ่อนช้อยฟังคร่าวๆ ก่อนเข้าประเด็น
“ทีแรกแม่คิดว่าลูกเหนือกับหนูข้าวจะไปช็อปปิงกัน แต่ดูท่าแล้วคงไม่ได้ไป หรือต่อให้ไปก็คงไม่ทัน เพราะฉะนั้นแม่จึงอยากให้ลูกอ่อนโทรไปที่ห้องเสื้อเลยดีกว่า”
คุณนวลระวีพูดชื่อห้องเสื้อทั้งของไทยและต่างประเทศออกมาสี่ห้าแบรนด์ ทุกแบรนด์ที่พูดมานั้นล้วนแต่มีชื่อเสียง คุณภาพ และราคาแพงลิบ ซึ่งคุณนวลระวีมีเส้นสายคอนเน็คชั่นด้วยดีมาอย่างยาวนาน
“เลือกสีธาตไฟกับธาตุไม้อย่างที่ท่านซินแสบอกนะลูก พวกสีแดง ส้ม ชมพู เขียว ม่วง เน้นสีพวกนี้เป็นหลัก ของลูกเหนือเอามาหมด ทั้งพวกสูท เสื้อยืด กางเกงแนวสปอร์ตแบบที่เขาชอบ แล้วก็กางเกงขาสั้นลำลอง…อ้อ เพิ่มเนคไท เข็มขัด ผ้าเช็ดหน้า กระเป๋าสตางค์ กับรองเท้ามาด้วยสักหลายคู่นะจ๊ะ”
คุณนวลระวีสั่งการอย่างเป็นขั้นเป็นตอน รายละเอียดมากมายไม่มีตกหล่น ขณะที่อ่อนช้อยก็จดทุกอย่างลงสมุดด้วยความรวดเร็ว
“ส่วนของหนูข้าวเน้นที่ชุดกระโปรงก็แล้วกัน มีกี่สีกี่แบบก็เอามาให้หมด เหลือดีกว่าขาด นอกจากกระโปรงแล้ว เอากางเกงมาเพิ่มสักหลายๆ ตัวก็ดีนะจ๊ะ จะเป็นยีนส์หรือกางเกงผ้าก็ได้ แล้วก็กระเป๋าถือ กระเป๋าสะพายกับกระเป๋าสตางค์ ผ้าเช็ดหน้าก็เอามาด้วย”
รอจนอ่อนช้อยจดทุกอย่างหมดแล้ว คุณนวลระวีจึงพูดต่อ
“ลูกเหนือสูงร้อยเก้าสิบ สวมรองเท้าเบอร์สิบเอ็ด…แม่ว่าไซส์ของลูกเหนือ ทางห้องเสื้อน่าจะมีเก็บเอาไว้แล้วแหละ ส่วนของหนูข้าว หนูอ่อนคงเดาได้นะจ๊ะ”
“ค่ะ อ่อนรู้ไซส์ของยายข้าว” หญิงสาวตอบเสียงนุ่ม
“อ้อ แล้วก็ชุดชั้นในของทั้งคู่ ก็สั่งมาพร้อมกันเลย เอามาอย่างละห้า…ไม่…เอามาสิบชุดก็แล้วกัน เลือกสีธาตุไฟกับธาตุน้ำเหมือนกันนะ”
“ค่ะ”
อ่อนช้อยตอบรับแล้วก้มหน้าจดอีก ก่อนที่คุณนวลระวีจะนึกขึ้นได้
“เดี๋ยวนะ…” คุณนวลระวีทำท่าคิดครู่หนึ่ง ก่อนพูดขึ้น “พรุ่งนี้เป็นวันมงคลของลูกเหนือกับหนูข้าว จะให้พวกเขาใส่ชุดใหม่กันแค่สองคนได้อย่างไร พวกเราก็ต้องสวมใส่ชุดใหม่ด้วยสิ…เอาแบบนี้ นอกจากสั่งของลูกเหนือกับหนูข้าวแล้ว แม่อยากให้ลูกอ่อนสั่งเผื่อทุกคนด้วยให้หมด…ของแม่ ของตานำตาหนุน แล้วก็ของลูกอ่อนด้วย พวกเราเอามาสักคนละห้าชุดก็พอ กระเป๋า รองเท้า ชุดชั้นใน แอคเซสซอรี่ต่างๆ ก็สั่งมาด้วยเหมือนกันเลย แล้วก็ให้ทางร้านเอาทุกอย่างมาส่งที่นี่ก่อนหนึ่งทุ่ม”
อ่อนช้อยอ้าปากค้าง ชักจะเชื่อแล้วสิว่าดวงชะตาของเคียงข้าวสูงส่งพอๆ กับดวงชะตาของบรรดาฮองเฮา ไทเฮา อย่างที่ซินแสว่า
ก็ดูสิ…อยู่ดีๆ เธอก็พลอยได้รับอานิสงส์ไปด้วยเฉยเลย!
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น