บารามอสคิล&เฟริน

เนื้อเรื่อง

"คิลไปตลาดกันได้ข่าวว่าวันนี้มีแม่ค้าคนใหม่มาขายของสวยโคตรไปปะ"
เฟรินเอ่ยขึ้นหลังจากทานข้าวเช้าเสร็จ
"แกนี่น้าหัดทำตัวให้เหมือนผู้หญิงกะเค้าบ้างสิ"คิลว่า
""แล้วตกลงแกไม่ไปช่ายมะ"
"ไปสิของดีอย่างนี้ไปพลาดหรอกแล้วไอ้คาโลละ"
"ช่างไอ้บ่านั่นประชุมได้ทั้งปีไปกับนายดีกว่าหนุกกว่าเยอะ"เจ้าตัวดียิ่มร่าพร้อมกระโดมาคว้าแขนคิลไปคล้องพลางลากออกไปอย่างรวดเร็ว
"คิลๆๆๆฉันอยากกินเเอเปิ้ล"เฟรินเข้ามาเกาะแขนเขาพลางทำหน้าละห้อย
"ก้อไปซื้อสิวะมาบอกอะไรฉัน"
"โธ่แกก้อรุนิคิลว่าฉันมันโจรตกอับเงินทองไปค่อยจะมี"เขาจ้องหน้าสวยๆของเจ้าตัวเเสบแล้วก้อต้องใจออ่นตัดใจซื้อให้มันจนได้หลังจากนั้นมันก้อลากเขาเข้าร้านโน้นร้านนี้
"อะนี่"เฟรินพูดพลางยื่นบางอย่างมาให้เขา
"อะไรอะ"เขารับไว้อย่างงงแล้วก้อแกะห่อออกมาดูพบว่ามันเปนสร้อยคอเงินรูปมีดที่สวยถูกใจเขาอย่างมาก
"ให้ฉันเหรอ"
"ก้อใช่นะสิเห็นแกกไม่ซื้ออะไรสักอย่างก้อเลยซื้อให้ซะเลยถูกใจปะ"
เค้ายิ้มก่อนตอบว่า"ถูกใจสิถูกใจมากๆเลยขอบใจนะเฟริน"ช่ายมันเป็นของชิ้นเเรกที่เฟรินให้เขา
"นี่คิลฉันเหนื่อยเเล้วละพักก่อนมะ"
"เอาสิอยากกินไรอีกป่าว"
"ไม่อะนั่งนี่สิคิล"เฟรินฉุดให้เค้านั่งลงข้างๆมันก่อนจะเอาหัวมาซบที่ไหล่ของเขา
จนทำให้เขารุสึกหวั่นไหวประหลาดๆๆขึ้นมาทันทีอะไรกันความรุสึกนี้