คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
เสียงเพลง...
แสงสี...
ผู้คน...
ฉันกำลังยืนอยู่ในสถานบันเทิงระดับชั้นนำของประเทศกับยัยอินนิว ตามคำท้าของใครบางคนที่ท้าให้ฉันมายืนอยู่ที่นี่ ฉันถอดแจ็กเก็ตยีนส์ที่ใส่มาด้วยออก เหลือเพียงแต่เสื้อกล้ามสีขาวครึ่งตัว กับกางเกงยีนส์ขาสั้น (ถ้าถอดตัวนี้ก็คงเหลือแต่กางเกงใน =_=) ฉันฝากแจ็กเก็ตไว้ที่อินนิว ก่อนจะเดินอย่างอาจหาญไปที่กลางฟลอร์ แต่ก็โดนรั้งไว้ก่อน...
“แก...จะไปจริงๆ หรอ =O=”
ยัยอินนิวบอกพร้อมกับคว้าแขนของฉันเอาไว้ด้วย
“อินนิว! มันท้าขนาดนั้น มีหรอที่ฉันจะไม่สนองน่ะ”
ฉันพูดแล้วหันไปยักคิ้วให้ผู้หญิงที่กำลังยืนรออยู่กลางฟลอร์ ยัยพวกนั้นต้องได้รับรู้ซะบ้างว่าฉันเป็นใคร!
“แต่มันเปลืองตัวจะตาย ฉันเป็นห่วงแกอ่ะ T^T”
อินนิวบอกก่อนจะทำหน้าเหมือนร้องไห้
“ยัยเพื่อนบ้า มันไม่ขนาดนั้นหรอก เลิกกลัวโน่นนี่ได้แล้ว”
ฉันผลักหัวเพื่อนสาวตัวเองเบาๆ ก่อนจะดันตัวยัยอินนิวให้ไปนั่งอยู่ที่บาร์เทนเดอร์ แล้วก็สั่งกำชับให้ดูแลเป็นอย่างดี (พอดีซี้กับบาร์เทนเดอร์) ก่อนจะเดินตรงไปยังกลางฟลอร์ที่ถูกเคลียร์พื้นที่ให้ฉันเดินไปถึงมันอย่างไม่มีใครขว้าง ฉันขยิบตาให้กับดีเจที่เหมือนจะถูกสั่งให้หยุดเพลงทุกอย่างโดยผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน ดีเจคนนั้นถึงกับเดินเซเปลี่ยนแผ่นเพลงไม่ถูกกันเลยทีเดียว
“มาแล้วหรอยัยยู่ยี๋!”
“นี่! กรุณาเรียกชื่อคนอื่นให้ถูกด้วย ฉันชื่อยีย่าย่ะยัยนาปี~”
“กรี๊ดดดด! แกนั้นแหละที่ต้องเรียกให้ถูก ฉันชื่อนาบี!!!”
กรี๊ดดดด!ๆๆๆ กรี๊ดเข้าไปยัยนาปี :p
“ถ้าจะเรียกฉันมาเถียงเรื่องไร้สาระกับเธอล่ะก็ ฉันกลับดีกว่า”
ฉันบอกแล้วทำท่าจะเดินกลับไปหาอินนิว แต่ก็มีเสียงประกาศกร้าวขึ้นก่อน
“ไม่กล้าล่ะสิ J”
ยัยนาบีกระตุกยิ้มชั่วร้ายแล้วก็ทำท่าเยาะเย้ยใส่
“เฮอะ! อย่ามาปรักปรำกันสิ เธอนี่มันไร้สาระขึ้นทุกวันเลยรู้มั้ยฮันนาบี ^^”
“งั้นก็มาแข่งกันสิ! L”
“ได้...กติกาล่ะ”
“ใครทำให้ผู้ชายทั้งหมดสนใจได้มากที่สุดก็เป็นผู้ชนะ!”
นาบีประกาศลั่นก่อนจะหันไปบอกดีเจ (ที่ตั้งสติได้แล้ว) ให้เปิดเพลงขึ้นมา เลือกกติกาผิดแล้วล่ะยัยนาบี J
~I ain’t have no daddy around uh! When I was growing up that's while I’m wild and I don't give a uh ya'll think cause these jeans fit! I’m a give it up don't let this cute face fool ya!~
แล้วเสียงเพลงกับจังหวะมันส์ๆ ก็ดังขึ้นอย่างฉุดไม่อยู่ ฉันกับนาบีต่างเต้นโยกย้ายส่ายสะโพกกันเต็มที่เพื่อนยั่วให้ผู้ชายทั้งหมดสนใจ แต่ดูเหมือนว่าฉันจะเป็นฝ่ายชนะนะ J
เพราะไม่ว่าฉันจะโยกไปทางไหน ทุกก็มอง...มอง...แล้วก็มอง...
ฉันขยิบตาไปให้ยัยนาบีที่กำลังพยายามเต้นยั่วสุดแรงเกิดแต่ก็ไม่มีใครสนใจ ยัยนั่นหัวเสียอย่างแรงก่อนจะงัดไม้เด็ดออกมาใช้ซึ่งมันก็เรียกร้องความสนใจได้ดีไม่น้อย...
“Wow!!!”
ยัยนี่เริ่มเปลื้องผ้าออกทีละนิด (ยัยหน้าด้าน -*-) ตอนแรกเริ่มจากเสื้อนอกที่ใส่ทับเสื้อเกาะอกสีดำ จากนั่นก็ค่อยๆ ถอดกระโปรงจนเหลือแต่กางเกงสั้นจู๋ที่ใส่อยู่ข้างใน เล่นไม้นี้หรอยัยนาปี L!!!
“Wow OoO!!!”
แล้วฉันก็เปลี่ยนสเต็ปจากโยกเบาๆ มาเป็นแรงๆ บ้าง ให้ตายยังไงฉันก็ไม่มีทางถอดนั่นโน่นนี่เหมือนยัยนาบีแน่ๆ
ฉันค่อยๆ เดินขึ้นบันไดอย่างเซ็กซี่ขึ้นไปบนเวทีที่อยู่สูงกว่าฟลอร์ปกติ และดูเหมือนจังหวะเพลงจะเปิดใจเมื่อมันเข้าสู่จังหวะที่เร็วได้ที่ ฉันก็เริ่มเต้นจนทำให้ผู้ชายทุกคนหันมาสนใจฉันเป็นตาเดียว และยัยนาบีที่สู้อะไรไม่ได้แล้วก็เอาแต่กรีดร้องอยู่ข้างล่าง จนเพลงจบลง
“วู้วววว~”
เสียงโฮ่ร้องของผู้ชายดังขึ้นเมื่อเพลงจบลง และแล้วฉันก็คือ...
The winner >O<b!!!
“นาบี ขอโทษนะ ที่เกมนี้ฉันชนะ ^.<”
ฉันขยิบตาให้ยัยนั่นแล้วแสยะยิ้มส่งท้าย ก่อนจะเดินออกจากฟลอร์ไปหายัยอินนิว ยัยนั่นยิ้มให้อย่างสบายใจก่อนจะส่งเสื้อแจ็กเก็ตของฉันมาให้
“เยี่ยมมาก ^O^”
“อยู่แล้ว ^-^”
แปะ!
แล้วเราทั้งสองคนก็แทะมือกัน ก่อนจะเดินออกไปจากที่นี่ ให้มันรู้ซะบ้างว่าฉันน่ะเป็นใคร J
อีกด้าน...
“ใครวะ โคตรเซ็กซี่เลย >.,<”
นั่นเป็นคำพูดของชายหนุ่มที่กำลังเสยผมสีกาแฟของเขาขึ้นเพราะมัวแต่มองหญิงสาวสุดเซ็กซี่ที่เต้นอยู่บนเวทีเมื่อกี้จนผมเสียทรง นัยน์ตาสีเทาเข้มฉายแววเจ้าเล่ห์อยู่ภายในแล้วก็มองตามหญิงสาวที่กำลังเดินออกไปจากผับ มองยังไงก็เซ็กซี่โคตรรรร~
“เลือดกำเดาฮะพี่ -_-;”
เฌอแตมบอกก่อนจะส่ายหน้าแบบเอือมระอา (แต่เมื่อกี้แอบเลือดกำเดาพุ่งไปแล้วทีหนึ่ง)
“ไอ้แตม แกเห็นมะ ผู้หญิงอาร้าย~ สวย เซ็กซ์ น่าแอ้มเป็นที่สุด J”
ผู้เป็นน้องชายมองพี่ชายของตัวเองแล้วก็พยักหน้าเห็นด้วย เพราะมันเป็นเรื่องจริง!
“แต่ผู้หญิงสวยๆ มักอันตรายยิ่งกว่ากุหลาบที่มีหนามนะฮะ -_-;;” ผู้เป็นน้องเตือน
“มันจะยากอะไร ก็เด็ดหนามออกซะ ยังไงก็ต้องเอามาประดับไว้บนแจกันให้ได้ J!”
ความคิดเห็น