คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3
“เควียโร!”
ฉันอุทานชื่อเขาออกมา พยายามทำให้เบาที่สุด แต่ใบหน้าช็อกของฉันคงอยู่เหนือการควบคุม =[]=
“เป็นไง ฉันเหมือนบุรุษขี่ม้าขาวเลยใช่มะ ><”
ชายตรงหน้าพูดด้วยใบหน้าทะเล้น ก่อนจะ...
“กรี๊ดดดดดดด!”
ฉันกรีดร้องดังลั่นเมื่อเควียโรอุ้มฉันขึ้นแล้วก็พาลงไปนั่งในรถของเขา
“งั้นผมขอของรางวัลไปล่ะนะครับ J”
ปัง!
จากนั่งเขาก็ปิดประตูแล้วอ้อมมานั่งที่หลังพวงมาลัย ฉันไม่ไปกับนายนี่นะ! =O=
ปรื๋นนนนนน~
แล้วรถแลมเบอร์กินี่สีแดงก็แล่นออกจากสนามด้วยความเร็ว ทำเอาคนทั้งสนามถึงกับอึ้งในความเร็วของเขา หน้าทึ่งมากๆ ทั้งๆ ที่จากัวร์สีดำเป็นฝ่ายนำแท้ๆ แต่เขาก็เบียดขึ้นมาเป็นผู้นำได้ ทำได้ไง =[]=!!!
“ไม่ต้องกลัวหรอกน่า วีนัสบอกให้ฉันมาช่วยเธอ”
อ่าวเหรอ =O=!
“แล้วอินนิวล่ะ -O-!”
เพื่อนรักของฉัน TOT
“วีนัสเจอยัยนั่นถูกทิ้งอยู่ตรงป้ายรถเมล์น่ะ เลยช่วยมาได้แล้ว”
ป้ายรถเมล์ =[]=! หน็อย!!!!
“แต่ดูเหมือนการช่วยเธอจะลำบากสุด พวกมันยังไม่เลิกตามเธอมาเลยนะนั่น”
เควียโรบอกพร้อมมองกระจกหลัง จริงด้วย! ชายชุดดำกับรถสปอร์ตสีควันบุหรี่กำลังตามฉันมา คงรู้แล้วสินะว่าจิมมี่สลบ ไม่ได้ทำอะไรกับฉันน่ะ
“จะทำยังไงดีล่ะ TOT”
ฉันหันไปถามเควียโร หมอนั่นแย้มรอยยิ้มนิดๆ ก่อนจะ...ขับช้ากว่าเดิม =O=!!!
“นี่นายจะทำอะไรน่ะ =[]=!”
ฉันโวยทันที แต่ดูคนขับจะสบายอุรามาก
“ก็มันอยากตาม ฉันก็จะให้มันตาม อ้อ...คืนนี้เราสองคนคงไม่ได้กลับไปนอนบ้านซะแล้วล่ะ”
“?”
“เพราะเราต้องนอนที่นี่!”
เจ้าตัวบอกแล้วเลี้ยวเข้าไปยัง =O=!!!
ม่านรูด!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!! TTOTT
“ไอ้บ้า! วีนัสให้นายมาช่วยฉันนะ ไม่ได้ให้นายมาปล้ำช้านนนนน TOT”
ฉันโวยวายแล้วก็ทุบคนตรงหน้าไปด้วย จอดเดี๋ยวนี้นะ นี่แน่ะๆๆๆ >O<!!!
“เฮ้ย! จะบ้าหรอ ฉันก็กำลังช่วยเธออยู่เนี่ย!”
ตรงไหนฟะ! ปล่อยช้านๆๆๆๆ
“ช่วยสนองความต้องการของนายน่ะสิ ไอ้บ้าๆๆๆ”
แล้วฉันก็ยังทุบตีเขาไม่เลิกจน...
เอี๊ยดดดดด!
รถเข้ามาจอดในม่านรูดเรียบร้อย =[]=!
“ปล่อยฉันนะ!!!”
หมับ!
มือทั้งสองข้างของฉันถูกรวบไว้โดยชายตรงหน้า ก่อนที่เขาจะเอามืออีกข้างมาปิดปากฉันไปด้วย
“ฤทธิ์เยอะจริงๆ นะเธอเนี่ย ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก -_-;”
“อั๋น( ><) ไอ้(>< ) เอื้อ( ><)” (ฉันไม่เชื่อ)
ฉันพูดไปพรางส่ายหน้าไปพราง คนตรงหน้าขมวดคิ้วก่อนจะอธิบายให้กระจ่าง
“ถ้าฉันพาเธอไปส่งบ้าน เดี๋ยวพวกมันก็รู้หมดว่าฉันมาช่วยเธอ แล้วเธอก็จะโดนจับไปอีก นี่เป็นทางเลือกเดียวที่เรารอด เข้าใจมั้ย -_-!”
“อ่อย!” (ปล่อย!)
แล้วเขาก็ปล่อยฉันให้เป็นอิสระ เฮ้ออออ~ ค่อยหายใจคล่องหน่อย U.U
“ทีนี้เข้าใจฉันหรือยัง”
“ก็ได้ -^-!”
“ดีมาก งั้นเธอก็เอานี่ไป”
เขาบอกแล้วเอื้อมไปหยิบชุดจากทางเบาะหลังของรถ
“หือ?”
“หรือเธอจะไม่เอา J”
ถึงฉันจะไม่เข้าใจ แต่รอยยิ้มแบบนั้นมันทำให้ร่างกายฉันรับชุดที่เขาให้อย่างอัตโนมัติ แง่ง!
“ไปอาบน้ำนอนได้แล้ว ^^”
เขาบอกแล้วเอามือลูบหัวฉัน ฉันรีบโยกหัวออกแล้วลงจากรถทันที ปกปิดใบหน้าที่แดงก่ำของตัวเอง >///<
บ้าน่า! ฉันน่ะ ภูมิต้านทานผู้ชายสูงปรี๊ดเลยนะ แล้วหมอนี่มันเป็นครายยยยย =///=!!!
ฉันเข้าไปในห้องแล้วจัดการอับน้ำให้เรียบร้อย โอ๊ยยยยย~ สบาย ><
พออาบน้ำแร่แช่น้ำนมจนสะใจ ฉันก็เอื้อมไปหยิบผ้าชนหนูมาเช็ดตัว แต่...
คว้าอากาศ =O=!
กรี๊ดดดด! ลืมหยิบมันเข้ามาด้วยอ่ะ TOT
“เควียโร”
ฉันตะโกนเรียกหมอนั่นจากในห้องน้ำ ก็รู้สึกอายอยู่เหมือนกันอ่ะนะ แต่ทำไงได้ TOT
“เห? อยากให้เข้าไปถูหลังให้หรอ ><”
อะ...ไอ้นี่!!!
“ไม่ใช่โว้ยยยย!!! หยิบผ้าเช็ดตัวให้หน่อย -_-!”
“ได้ๆ”
แล้วเสียงเขาก็เงียบไป ก่อนที่เสียงเปิดประตูห้องน้ำจะดังขึ้น ฉันซ่อนตัวอยู่หลังม่านแล้วก็เอื้อมมือออกไปเอาผ้าเช็ดตัว
“นี่! รีบๆ ส่งมาสิ -*-”
ฉันบอกแล้วกวักมือไปมา ไอ้บ้านี่มันทำไรอยู่เนี่ย!
“อะ...อืมๆ O.,O”
ทำไมทำเสียงแปลกๆ -*-
พรึ่บ!
ฉันคว้าผ้าเช็ดตัวมาแล้วมาเช็ดเรือนร่างที่เปียกน้ำ แต่พอมองผ่านม่านฉันก็ถึงกับโวยวาย
“ทำไมนายยังไม่ไปอีกหา!!!”
“ก็มัน....อู้วววว~”
กรี๊ดดดดด!!! ดูมันทำเสียง TOT
“นะ...นี่อย่าบอกนะว่านาย...”
เห็นนะ! ม่านมันก็กั้นอยู่นี่
“พอดีไฟในนั้นทำให้เงาของทรวดทรงเธอประจักสู่สายตาฉันหมดเลย โคตรเซ็กซี่เลยอ่ะ >.,<”
“กรี๊ดดดดดดดดด!!! ออกไปนะๆๆๆ TOT”
“เฮ้! อย่างขว้างของสิ =O=!”
ไม่ฟังโว้ยยยย!!! ฉันนุ่งผ้าเช็ตัวแล้วเปิดม่านคว้าของทุกอย่างในห้องน้ำหันไปคว้าใส่เควียโร หมอนั่นหลบแทบไม่ทัน ทั้งสบู่ ยาสระผม ยาสีฟัน แก้วน้ำ ปาให้หมด!!!
“ก็ออกไปสิยะ อีตาบ้า!!!”
“ออกแล้วๆๆๆ”
แล้วหมอนั่นก็วิ่งหายออกไป กรี๊ดดดดดดดดด!!! อยากจะกรีดร้อง TTOTT
ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดที่เขาให้ อยากจะบอกว่าฉันใส่กางเกงที่เขาให้ไม่ได้ ฉันก็เลยใส่แค่เสื้อตัวโคตรใหญ่ของเขากับชุดชั้นใน แค่เสื้อของเขาตัวเดียวก็เกือบจะคลุมเข่าฉันอยู่แล้ว
“อ่ะ”
ฉันยื่นกางเกงไปให้เขาที่กำลังนอนอยู่บนเตียงอย่างสบายใจเฉิบ
“ไม่ใส่หรอ”
“มันใส่ได้ที่ไหนเล่า -*-”
เขาลุกขึ้นมาแล้วคว้ากางเกงของตัวเอง แล้วก็นอนต่อ...
“นี่!”
“อะไรอีกล่ะ”
“ทำไมมีแค่เตียงเดียว (. .)”
ฉันถามอย่างสงสัยใคร่รู้ ก็ดูห้องนี้ดิ มีแค่เตียงเดียวเอง TOT
“ที่นี่ที่ไหน”
“ม่านรูด”
“แล้วคนมาม่านรูดเขาทำอะไร”
“ก็มีเซ...=O=!!!”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!
“เข้าใจแล้วใช่มะ งั้นเราก็มานอนกันเถอะ J”
“ไม่มีทาง -_-!”
ใครจะไปนอนร่วมเตียงกับนายยยยย TOT
“ไปนอนที่โซฟาเลย”
ฉันบอกแล้วชี้ไปที่โซฟา เควียโรขมวดคิ้วก่อนจะคว้าข้อมือฉันให้นอนลงกับเตียง ว๊ายยยย ><!!!
“ปล่อยฉันนะ”
แล้วฉันก็มาอยู่ในอ้อมกอดของเควียโรเรียบร้อย ดิ้นมากก็ไม่ได้ เดี๋ยวกางเกงในโผล่ TOT
“นอนซะคนดีของผม ^^”
“ใครไปเป็นคนดีของนาย -_-!”
“ถ้าไม่รีบหลับฉันจะ...”
“จะอะไร -*-”
เควียโรมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาสุดเจ้าเล่ห์ กรี๊ดดดดด!!! ดูมัน! L
“อย่าคิดเชียวนะ! L”
“งั้นก็หลับดีๆ ถ้าฉันไม่เห็นเธอ เธอก็จะปลอดภัย”
“นอนกับนายเนี่ยนะ ไม่เอาอ่ะ -^-!”
“ทำไม -*-+”
มันยังมีหน้ามาถาม -O-
“นายมันไม่น่าไว้ใจ แถมไม่ยอมอาบน้ำอีกต่างหาก -_-!”
ข้อหลังนี่สำคัญมากเลยนะ L
“โอเคๆ ฉันไปอาบน้ำก็ได้”
“ดี!”
แล้วหมอนั่นก็ปล่อยฉันเป็นอิสระ ก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วหายเข้าไปในห้องน้ำ
ผ่านไป 5 นาที...
จ๊อกกกก~
โอ๊ยยยย~ หิวข้าวจัง U.U
เหนื่อย...
หนาว...
หิวข้าว...
TTOTT
ทำไมชีวิตฉันมันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยนะ T^T
ฉันค่อยๆ โน้นตัวลงไปนอนบนเตียงแล้วก็หลับตาลงช้าๆ ความเหนื่อยล้าออกฤทธิ์และมันทำให้ร่างกายฉันหยุดทำงานไป...
ชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพสวมเสื้อคลุม เขามองไปที่หญิงสาวที่กำลังหลับพริ้มขดตัวอยู่บนเตียง กว่าจะสิ้นฤทธิ์ได้ก็ทำเอาเหนื่อยไม่น้อย
เขาเดินเข้าไปใกล้ๆ ร่างบางก่อนจะห่มผ้าให้ เขาปัดผมสีน้ำตาไหม้ที่ปรกหน้าเธออยู่ ใบหน้าสวยตอนเวลาหลับไม่แพ้ตอนที่เธอลืมตากลมโตสีเขียวของเธอเลย ไม่ว่าจะหลับหรือตื่นก็ทำให้เขาแทบคลั่งได้ทั้งนั้น หน้าสวย หุ่นดี เซ็กซี่ สเป็กเขาทุกอย่างเลยนี่นา ทำเอาเพลย์บอยอย่างเขาทึ่งในทุกครั้งที่เจอเลยทีเดียว
ชายหนุ่มส่ายหัวตัวเองไปมาเบาๆ เมื่อมีความคิดอยากจะครอบครองเธอเกิดขึ้น มันเป็นอะไรที่ไม่ยุติธรรมกับผู้หญิงเลยซักนิด เขาเดินออกมาจากร่างนั้นแล้วเดินออกมาไปนอนยังอีกฝั่งของเตียง พยายามนอนให้ห่างเธอที่สุด
พรึ่บ!
ไฟในห้องดับลง ชายหนุ่มกำลังพยายามข่มตาหลับ แต่...
พรึ่บ!
หญิงสาวพลิกตัวเอาใบหน้าของตัวเองมาซุกไซ้กับแผงอกของเขา นั้นแทบทำให้เขาทนไม่ได้ จะตบะแตกแล้วโว้ยยยย!!!
แล้วเขาก็ก้มหน้าลงไปประทับริมฝีปากประกบกับริมฝีปากของเธอเบาๆ แก้ขัดไปก่อน ถ้าขืนไม่ทำอะไรซักอย่างมีหลัวเขากลายเป็นหมาป่าขย้ำลูกแกะแน่ๆ เขาถอนริมฝีปากออก ก่อนจะรวบร่างบางของเธอไปกอดไว้แน่นตลอดคืน ก่อนที่เขาจะค่อยๆ เผลอหลับไป...
“อื้อ~”
ฉันครางออกมาเบาๆ แล้วก็พยายามพลิกตัว แต่ก็ทำไม่ได้ เมื่อร่างกายของฉนถูกพันธนาการไว้ด้วยบางอย่าง
“กรี๊ดดดดดดดดดด!!!”
ฉันกรีดร้องลั่นเมื่อตื่นขึ้นมาเห็นตัวเองกำลังนอนอยู่ในอ้อมแขนของเควียโรที่ใส่แค่เสื้อคุมอาบน้ำ กรี๊ดดดดดดดด!!! TOT
“อรุณสวัสดิ์ยาหยี ^^”
เขาสะลึมสะลือตื่นขึ้นมายิ้มแฉ่ง ยังมีหน้ามายิ้มอีกหรอ!!!
“ปล่อยฉันนะ!!!”
ฉันบอกแล้วพยายามแกะมือของเขาออก แต่มันก็ยิ่งแน่นขึ้นซะยิ่งกวากาวตราช้าง แง้ๆๆ
จุ๊บ!
แล้วเขาก็โน้มตัวลงมาจุ๊บที่แก้มของฉันก่อนจะปล่อยฉันให้เป็นอิสระ ไอ้บ้า!!!
“เควียโร!!!”
“เธอเรียกฉันว่าเคียวเฉยๆ ก็ได้นะ ^^”
“ไม่โว้ยยยย!!!”
“เป็นเลดี้พูดวะๆ โว้ยๆ ไม่ดีนะครับ”
จุ๊บ!
แล้วเขาก็ขโมยจุ๊บแก้มของฉันไปอีกข้างด้วยความรวดเร็ว
“กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!”
ฉันจะฆ่านายเควียโร =[]=!!!
ความคิดเห็น