Love language รักนี้การันตีความร้อนแรง

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2

 2

เอี๊ยดดดดดดดดดดด!!!!

เสียงเบรกรถดังลั่นสนามในช่วงเวลาหัวค่ำของค่ำคืน ฉันขยี้พื้นถนนจนเป็นแนวยาว ไม่ว่าจะตอนขับหรือตอนจอด พร้อมกับทุบพวกมาลัยของรถอย่างเจ็บใจ

‘จูบร้อนแรงมากเลยนะยาหยี J’

กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!

มันเป็นใครถึงทำให้ฉัน เสียท่า เสียหน้า แถมเสียจูบแบบนี้!!!

ปรื๋นนนนนน~

ว่าแล้วฉันก็เหยียบคันเร่งจนมิด ใช้ความเร็วระบายอารมณ์ในสนามแข่ง ก่อนจะต้องเบรกอีกครั้ง!

เอี๊ยดดดดดดดดดด!!!

ฉันเบรกรถหน้าทิ่มกับพวงมาลัยจนรู้สึกเจ็บขึ้นมานิดๆ ก่อนจะตั้งสติได้แล้วเปิดประตูลงไปด่าคนที่มันมาขวาง

ปัง!

“ทำบ้าอะไรน่ะ!!!”

ฉันเดินลงไปประชันกับคนขับรถสปอร์ตสีควันบุหรี่ที่ขับรถมาจอดขวางทางฉัน แถมยังยืนพิงรถอยู่อย่างสบายใจไม่กลัวถูกชนอีกต่างหาก

“หึๆ เธอสินะ คนที่กำลังครองสนามนี้อยู่ในตอนนี้น่ะ”

ชายตรงหน้าถาม ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ฉันพร้อมกับเชยคางฉันพิจารณา

“สวยไม่หยอกเลย J”

เพียะ!

ฉันตบหน้าเขาจนหน้าหันให้สมกับที่กล้าแตะต้องตัวฉัน

“อย่ามาแตะ ทำราคาฉันเสียหมด -_-!”

ฉันพูดนิ่งๆ คนที่ถูกตบแสยะยิ้ม ก่อนที่รถของเขาจะเปิดประทุนออก เผยให้เห็นผู้หญิงร่างบาง ผมสีชา ที่กำลังหลับไหลอยู่ภายในรถของมัน

“อินนิว!!!”

ฉันรีบวิ่งเข้าไปหาอินนิวที่นอนหลับไม่ได้สติ แต่ก็ถูกรวบตัวเอาไว้โดยชายอีกสองคนที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ พวกมันคว้าแขนทั้งสองข้างของฉันเอาไว้ไม่ให้ไปไหน ส่วนไอ้คนที่ถูกฉันตบหน้าหันเมื่อกี้ก็เข้ามาประจันหน้ากับฉันอีกครั้ง

“เห็นสวยๆ แบบนี้ไม่น่าจะฤทธิ์มากเลยนะ”

“จับเพื่อนฉันมาทำไม!!! ปล่อยฉันนะ!!!”

ฉันพยายามดิ้นสุดแรง แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันหลุดออกมาเลย

“ปล่อยให้เธอมาตบหน้าฉันน่ะหรอ ไม่มีทาง!”

“ก็นายอยากโง่ให้ฉันตบเองทำไมล่ะ”

ฉันบอกแล้วแสยะยิ้ม ส่วนคนตรงหน้าก็แค่ยักไหล่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

“ฉันชื่อจิมมี่ ยินดีที่ได้รู้จักนะยีย่า ^^”

จิมมี่?

“อ๋อ~ ที่แท้ก็แฟนยัยฮันนาบีน่ะเอง”

“ใช่แล้วล่ะ แฟนฉันน่ะเจ็บใจมากเลยนะ”

“แฟนนายมันไม่มีปัญญาชนะฉันเองมากกว่า”

“งั้นหรอ ฉันล่ะเสียดายความสวยของเธอจริงๆ”

จิมมี่พูดพร้อมกับเชยปลายคางฉันขึ้น แล้วโน้มหน้าเข้ามาใกล้

“ปล่อย!”

ฉันพูดเสียงแข็ง ก่อนที่หมอนั่นจะทำหน้าช่างใจอย่างแรง แล้วก็ปล่อยใบหน้าของฉันให้เป็นอิสระ ฉันไม่คิดจะใช้ของร่วมกับใคร โดยเฉพาะกับยัยนาปีนั่น!

“จับเพื่อนฉันมาทำไม!”

“มาแลกกับตัวเธอไง”

จิมมี่บอกพร้อมกับอธิบายต่อเมื่อเห็นฉันทำหน้างง

“วันนี้ตอนเที่ยงคืน จะมีคนมากมายมาแข่งรถ ของรางวัลก็คือ...”

“!?”

“...ยัยนั่น”

ไม่นะ!!!

“นอกเสียจากว่า เธอจะสละร่างกายของเธอมาเป็นของรางวัลแทนเพื่อนของเธอ J”

“!!!”

“คิดดูดีๆ นะ ถ้าเธอเป็นของรางวัล เพื่อนเธอก็จะรอด แต่ถ้าเธอไม่ยอม เพื่อนเธอก็คงจะ...”

“ตกลง!”

ฉันรีบตอบทันทีแบบไม่ต้องคิด จิมมี่พอใจในคำตอบอย่างมาก เลยสั่งให้พวกลูกน้องของเขาเอาตัวอินนิวที่กำลังหลับอยู่ออกมา

“ง่ายดายเหลือเกิน เธอนี่รักเพื่อนเกินคาดนะ”

จิมมี่แสยะยิ้ม ก่อนจะสั่งให้ลูกน้องพาตัวอินนิวออกไป

“พวกนายจะพาอินนิวไปไหนน่ะ!”

“พาไปไว้ในพื้นที่ปลอดภัย ไม่ต้องห่วง ฉันก็แค่กันไว้ กลัวเธอตุกติกน่ะสาวน้อย J”

“ไอ้พวกชั่ว!!!”

“เฮ้ย! พายัยนี่เข้าไปเตรียมตัว!”

“ครับ!”

แล้วไอสองคนที่กำลังจับแขนฉันอยู่ก็ลากฉันขึ้นรถ ก่อนจะขับออกไป

 ยัยนาบี ฝีมือของหล่อนใช่มั้ย!!!

เที่ยงคืน สนามแข่งรถ

ฉันอยู่ในชุดเดรสรัดรูปสีดำตัวเดิมกับที่ใส่เมื่อเช้า แต่เสื้อแจ็กเก็ตยีนส์ถูกไอ้พวกชั่วนั่นโยนทิ้งไปเรียบร้อยแล้ว หนาวไปหมดแล้วเนี่ย แถมยุงก็เยอะอีกต่างหาก TOT

“สวัสดีครับ วันนี้เราจะพาทุกคนพบกับศึกแห่งความเร็ว โดยที่ผู้ชนะจะได้สาวสวยคนนี้ไปครอบครองคร้าบบบบ~”

แล้วไฟสปอร์ตไลท์จากรถยนต์จะส่องมาทางฉัน

“Wow!!!”

ทุกคนในสนามถึงกับอุทานกับเป็นเสียงเดียว ก่อนที่สปอร์ตไลท์จะดับลงแล้วเสียงเร่งเครื่องยนต์ของรถก็ดังขึ้น แงๆ ฉันไม่ยอมเอาตัวเข้าไปยุ่งกับไอ้พวกนักแข่งเวรนี่เด็ดขาด แล้วอีกอย่าง! ฉันเป็นเจ้าของสนามแห่งนี้น้า~ TTOTT

“Are you Ready?”

ถามทำไม -*- ยุติการแข่งเดี๋ยวนี้น้า TOT

“Go!!!”

ปัง!

สิ้นเสียงสัญญาณปืน รถทั้งหมดก็แล่นออกจากสนามด้วยความไวแสง ฉันอาศัยจังหวะช่วงที่ทุกคนกำลังสนอกสนใจอยู่กับการแข่ง รีบวิ่งออกไปพร้อมกับโทรศัพท์ที่แอบขโมยมา

“จะไปไหน ^^+”

ไอ้จิมมี่!!!

“ไปเข้าห้องน้ำ >.<;”

ตอแหล อย่างนี้ต้องแหลอย่างเดียว -O-

“ไปทำไม”

เอ้า! ไอ้นี่ คนปวด XXX ก็ไม่ให้ไป -*-

“ฉันปวดฉี่ -*-!”

“ไม่จริง -_-+”

“ฉันปวดอึ -*-!!!”

“ไม่ให้ไป -_-++”

เอ้า! ไอ้บ้านี่! กรี๊ดๆๆๆๆ

“แต่ฉันปวดจะตายอยู่แล้วนะ T^T”

ฉากเรียกน้ำตา~ มันต้องเรียกน้ำตา ><

“เฮ้ๆ อย่ามองฉันแบบนั้นสิคนสวย มันทำให้ฉันใจอ่อนนะ TOT”

ดีๆ งั้นฉันก็ใส่อีกๆ กรี๊ดๆๆ >O< (สนุกใหญ่ -_-)

“จิมมี่ ให้ฉันไปเถอะนะ ฉันจะหนีไปไหนได้ พวกนายเดินอยู่เต็มไปหมดแบบเนี่ย T_T”

เรียกน้ำตา...ออดอ้อน...ตอแหล...คลอเคลีย...ทำมันเข้าไป >O<!

“นะคะคนดี ปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันไม่หนีหรอก *_*”

ฉันทำตาวิ้งๆ ก่อนจะค่อยๆ เอามือไปโอบรอบคอของจิมมี่ก่อนจะ

ตุบ!

กดจุดตายทำให้น็อคสลบคาที่แบบไม่ตื่นไปอีกหลายชั่วโมง อยากจะเหยียบจุดสำคัญให้กุดไปเลย แต่สงสารยัยนาบี กลัวไม่มีใครเอาไปทำพันธุ์ ฉันไม่ทำก็ได้ J

ฉันกดเบอร์โทรของวีนัสที่จำได้แม่นยำก่อนจะกดโทรออก รับเถอะนะ T^T

ตู้ด...ตู้ด...ตู้ด...

(ฮัลโหล~)

เพิ่งตื่นหรอเนี่ย =O=

“วีนัส >O< นี่ยีย่านะ ช่วยไอด้วย TOT”

(อะไรนะ เธอเป็นอะไร =O=!)

“ฉันถูกจับมาเป็นของรางวัลในสนามของตัวเองอ่ะ ช่วยทีๆ”

(สนาม? สนามที่เธอครองอยู่น่ะหรอ -_-;)

“ใช่ๆ ช่วยทีสิ TTOTT”

(ฉันรู้แล้วล่ะว่าใครจะช่วยเธอได้)

“แต่ยัยอินนิวถูกจับไปด้วยนะ”

(หา!!!)

“ไปช่วยอินนิวหน่อยสิ ฉันน่ะพอแหลๆ ได้ แต่ยัยอินนิวน่ะซื่อจะตาย”

แอบด่าเพื่อนตัวเองไปด้วย -.-

(โอเคๆ รอก่อนนะ เดี๋ยวฉันจะรีบไป)

ติ๊ด!

แล้ววีนัสก็กดตัดสายไป

“ใครน่ะ!”

แย่แล้ว! มีคนมา ><;

ทำไงดีล่ะแง้ๆ ถ้าพวกมันมาเห็นจิมมี่นอนสลบอยู่แล้วไม่เห็นฉัน มันจะต้องสงสัยแล้วก็ล่าตัวฉันแน่นอนเลยอ่ะ งั้น...

ฉันไม่อยากทำเลย TOT

แควก!

ฉันฉีกเดรสตัวให้เว้าเล็กน้อย ก่อนจะพยายามปลดชิปด้านหลังลงจนโชว์แผ่นหลัง ขยี้หัวตัวเองให้ยุ่งจนฟูฟ่ง ก่อนจะปลดกะดุมจิมมี่ออกจนหมดแล้วก็จัดการถอดเสื้อหมอนั่นออกซะ เอาล่ะ! เซ็ตฉาก!!!

พรึ่บ!

แสงไฟจากไฟฉายส่งมาทางฉันที่กำลังนอนคร่อมจิมมี่แล้วซุกไซ้หน้าไปกับซอกคอของผู้ชายตรงหน้า (เรตมากฉากนี้)

“เฮ้ย!”

ทั้งสองคนทิ้งไฟฉายลงกับพื้น เพราะฉันมองพวกนั่นด้วยสายตาที่ร้อนแรงมาก เหมือนกับกำลัง xxx อยู่จริงๆ

“ขอโทษครับ ไม่ได้ตั้งใจจะขัดจังหวะ -O-”

หนึ่งในสองคนนั้นพูดขึ้นแล้วก็มองฉัน (ในความมืด) อย่างแทะโลม ขนาดมันมองไม่ชัด มันยังมองฉันได้โลมเลียขนาดนี้เลยอ่ะ T^T

“รู้แล้วก็ถอยไปสิ คนกำลังมันส์ ใช่มั้ยคะที่รัก”

แล้วฉันก็ค่อยๆ เห็นไอ้สองคนนั่นเดินหายไป เฮ้อออออ~ เกือบไปแล้วเรา TOT

สนามแข่ง

โคศกกำลังบรรยายการแข่งอย่างเมามัน แต่ความเมามันนั้นไม่ได้เข้ามาในโซนประสาทของฉันเลย สิ่งที่เข้ามามีแต่ความกลัว ระแวง เมื่อไหร่วีนัสจะมาช่วยฉันซักที นี่มันช่วงสุดท้ายของการแข่งแล้วนะ TTOTT

“เอาล่ะครับ เหลือสองคันสุดท้ายแล้วนะครับที่กำลังเข้าชิงกันอย่างขับเคี้ยว ไม่มีใครยอมใครเลยทีเดียว หรือมันจะเป็นเพราะของรางวัลในค่ำคืนนี้กันแน่!!!”

ว่าแล้วสปอร์ตไลท์ก็ส่องมาที่ฉันอีก แต่สภาพฉันตอนนี้คือเสื้อที่เป็นส่วนหน้าออกขนาดเผยให้เห็นชุดชั้นในสีดำ กระโปรงแหวกขึ้นมาประมาณคืบ แง้ๆ อย่างมาส่องไฟใส่ฉันนะ TOT!!!

“Wow…Wow…O.,O”

ฉันเกลียดเสียงว้าวจากสนามที่สุดเลยอ่ะ TOT

“ถ้าดูดีๆ สาวสวยคนนี้คือใครเอ่ย?...”

อะ...ไอ้โคศกบ้า =[]=!!!

“ใช่แล้วครับ เธอคือยีย่า ราชินีแห่งความเร็วที่ครองสนามนี้อยู่น่ะเอง >w<”

กรี๊ดดดดดดดด!!! ฉันเกลียดมานนนน TOT

“เฮ้!!!!”

แล้วเสียงไชโยกับเสียงเฮฮาของคนในสนามดังขึ้นเมื่อรู้ว่าฉันเป็นใคร ฉันพยายามจะหนีแต่ไอ้ยักษ์สองคนที่ขนาบข้างฉันอยู่คงไม่ให้ผ่านไปง่ายๆ แน่ๆ

วีนัส!!! นายอยู่ไหน TTOTT

เอี๊ยดดดดดดด!!!

“จับตาดูให้ดีครับ รถสองคันที่ขับเคี้ยวกันเพื่อสาวน้อยคนนี้กำลังจะเข้าเส้นไชแล้วคร้าบบบบ~”

“เฮ!!!!”

แล้วทุกคนก็ส่งเสียงดีใจกันราวกับหลุดออกมาจากป่าก็ไม่ปาน =_= รถที่กำลังนำอยู่คือรถจากัวร์สีดำที่แทบจะกลืนไปกับความมืดยามค่ำคืน กับแลมเบอร์กินี่สีแดง (สีโคตรเจ็บ -_-) รู้สึกว่ามันกำลังพยายามถีบรถอีกคันให้ตกเหวที่เป็นสนามแข่งโค้งสุดท้าย สงสัยนี่คงจะเป็นสงครามนองเลือดขนาดย่อมแน่ๆ

“มาแล้วครับ สองคันที่กำลังมาเข้าเส้นชัย ใครกันที่จะเป็นคนแรก!!!”

สาวสวยที่ยืนแสตนบายโบกธงกำลังตั้งท่าเตรียมพร้อมแบบสุดๆ อีกสามวิจะเข้าเส้นชัย

สาม...

สอง...

หนึ่ง...

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด!!!

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด!!!

ปังๆ

เสียงยิงปืนขึ้นฟ้าสองนัดแปลว่าการแข่งสิ้นสุดแล้ว และรถที่เข้าเส้นชัยนั่นก็คือ...

“แลมเบอร์กีนี่เป็นผู้ชนะคร้าบบบบ~”

แล้วเสียงเฮรอบสนามก็ดังขึ้น ก่อนที่เจ้าของรถจะค่อยๆ เปิดประตูลงมาอย่างองอาจ -_-;; ฉันเห็นหน้าเขาไม่ชัดเลยเพราะสปอร์ตไลท์ที่ส่องตาฉัน ทำให้การมองเห็นพร่ามัว ชายร่างสูงสาวเท้าเข้ามาใกล้ๆ ก่อนที่สปอร์ตไลท์จะไม่เป็นอุปสรรค์อีกต่อไป แต่พอเห็นหน้าใกล้ๆ ฉันก็ถึงกับอึ้งค้าง...เขาก็คือ!!!