ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หนุ่มหล่อเหลือร้ายจับหัวใจยัยตัวดี

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 21 มิ.ย. 52


              ตอนนี้ฉันที่เพิ่งบินกลับมาแคนาดาหมาดๆ เพราะพ่อแม่อยากให้กลับมาอยู่กลับพี่(เหตุผลปัญญาอ่อน) ที่จริงฉันอยู่ที่โน่นชีวิตก็มีความสุขแบบสุดขั้วอยู่แล้ว แต่ก็ไม่สามารถขัดพระบัญชาของคุณพ่อได้ ฉันจึงต้องบินกลับมาเรียนต่อที่ B.I.K University ก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องใช้ตัวย่อนะแต่ได้ยินว่า (จากพี่) เป็นมหาวิทยาลัยไฮโซสุดยอด ฉันมีชื่อว่า ยิปซี หน้าตาจัดว่าดี (รึเปล่า) ผมตรงสีน้ำตาลอ่อน ตาสีฟ้าเหมือนฟ้าหลังฝน ผิวขาว โดยรวมจัดว่าดี (ก็ยังชมตัวเอง) ฉันมีพี่ชื่อยิปซัม ชื่อค่อนข้างคล้ายกันด้วยเหตุผลที่พ่อแม่นึกชื่อที่ดีกว่านี้ไม่ออก มันก็เลยออกมาเป็นแบบนี้ ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ปี 2 คณะอักษรศาสตร์เอกปรัชญา
                ตอนนี้รถพี่ฉันแล่นมาจอดอยู่หน้ามหาวิทยาลัย พี่ฉันก็เรียนอยู่ที่นี่นะแต่อยู่ปี 4 นะ เห็นหน้ามหาวิทยาลัยแล้วรู้เลยแหละว่าหรูหราเหลือกินจริงๆ ไฮโซของแท้เลยนะเนี่ย อาคารก็เยอะ สวนก็กว้าง แถมดูนักเรียนพวกนั้นสิมีแต่ของดังๆใช้กันทั้งนั้นเลย(รู้สึกสมเพชตัวเอง)
                    "ซี...เดี๋ยวซัมไปเรียนก่อนนะ ซีมีเรียนบ่ายใช้มั้ย"
                    ปกติพี่ซัมจะไม่เรียกตัวเองว่าพี่ และฉันก็จะไม่เรียกซัมว่าพี่เช่นกัน เพราะซัมชอบให้เรียกแบบนี้ตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ
                    "อืม...แต่ซีไปห้องก่อนก็ได้ ใกล้บ่ายแล้วล่ะ"
                    "ดี...ซัมจะได้ไม่ห่วง"
                     ฉันลงจากรถของซัมแล้วก็เดินเข้าไปในมหาวิทยาลัยที่มีสวนเรียงรายไปด้วยดอกไม้นานาชนิด กลิ่นก็สดชื่น ไม่มีคนพลุกพล่านส่วนใหญ่จะอยู่ตามริมม้านั่งติวหนังสือบ้าง นั่งกินอาหารว่างบ้าง มหาวิทยาลัยนี่ก็ไม่เลวร้ายอะไรนะ ฉันเดินมาอยู่หน้าคณะของตัวเองแล้วฉันจะไปสิงสถิตอยู่ส่วนไหนของคณะดีเนี่ย
                    "เออ...เธอเป็นเด็กใหม่ใช่มั้ย"
                    ในขณะที่ฉันกำลังเหมือนลูกแมวน้อยๆกำลังหลงทางอยู่ในเมืองใหญ่ ก็มีสาวน้อยหน้าตาน่ารัก ผมสีดำยาวถึงกลางหลัง ตาสีดำสนิท ผิวขาว จมูกโด่ง น่ารักจังเลย
                    "อืม...ฉันอยู่ปี 2 น่ะ"
                    "หวัดดี ฉันชื่อปอยฝนปีเดียวกันแล้วก็คณะเดียวกันด้วย"
                    "จ้ะ...ฉันชื่อยิปซี"
                    ฉันยิ้มให้เธอ ชื่อปอยฝนหรอ น่ารักสมกับน่าตาจริงๆเลย
                    "แล้วรู้ได้ยังไงล่ะ...ว่าฉันย้ายเข้ามาใหม่"
                    เออ...ใช่รู้ได้ยังไง
                               "คือว่า นักศึกษาที่เข้ามาใหม่จะมีรูปกับชื่อติกอยู่ที่บอร์ด ทำให้รู้ได้เลยว่าใครเข้ามาใหม่
                    งั้น...รูปฉันก็ถูกแพร่กระจายไปไกลแล้วสิ
                    แต่ก็หน้ารักเหมือนในรูปจริงๆด้วยนะ
                    ขอบใจ
                    ตอนนี้ก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่ที่ชื่อว่าปอยฝนเรียบร้อยแล้วเธอพาฉันเดินชมมหาวิทยาลัยทั่วไปหมด แล้วก็บอกเรื่องที่ควรรู้เกี่ยวกับสถานที่ไฮโซแห่งนี้ด้วย
                    ซี...เธอไปเดินดูมหาวิทยาลัยเอาเองแล้วกัน รีบเข้าห้องเรียนด้วยล่ะ
                    เธอจะไปไหนล่ะ
                    เผอิญ...มีธุระนิดหน่อยน่ะ
                    อืม...งั้นเจอกันที่ห้องนะ
                    จ้ะ
                    เมื่อปอยฝนจากไปฉันก็กลายเป็นแมวน้อยหลงทางอีกครั้ง เฮ้อ....ใครก็ได้ช่วยฉันที

    คุยกันหน่อยนะค่ะ
    เรื่องนี้ก็แต่งแบบเล่นๆแค่อยากลอง เพราะฉะนั้นก็ช่วยกันคอมเม้นด้วยนะค้า แต่ถ้าเกิดว่ามันถูกลบไปก็ไม่ต้องแปลกใจนะค่ะ เพราะ logoจัง ค่อนข้างแต่งแบบไม่จบเรื่อง เป็นนิสัยแย่ติดตัวตั้งแต่เกิด แต่ก็จะพยายามแต่ให้จบค้า เพื่อทุกคน 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×