ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    OH My God!!เกย์ล้นโลกแล้วเหรอเนี่ย!!YAOI

    ลำดับตอนที่ #6 : วุ่นวายที่สุด - -......

    • อัปเดตล่าสุด 11 ธ.ค. 51


    Part 6

     

                       บ้านผมทำธุรกิจ ส่งอัญมณีออกนอก...ส่วนใหญ่จะส่งออกแถบยุโรปแล้วก็อเมริกา....แล้วพ่อของผมก็แก่มากแล้วด้วย....คนที่จะสืบทอดงานของพ่อก็คือผม...แต่ว่าหุ้นส่วนบางคนไม่ยอม...ดิ้นรนเอาชีวิตผมเพื่อจะขึ้นเป็นเจ้าของบริษัทแทน.....เรื่องก็แค่นั้นเองเชนเล่ามาอย่างสบายๆ

     

                                    โหวว บ้านนายรวยน่าดูเลย....อ๊ะ แต่นี่มันไม่ใช่เรื่องแค่นั้นนะ.....นายต้องตกอยู่ในอันตรายที่เสี่ยงถึงชีวิตแบบนี้....มันไม่ใช่เรื่องแค่นี้แล้ว!!!!” ฟิวเริ่มฉุนเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าดูไม่ค่อยใส่ใจกับชีวิตอันล้ำค่าของตนเลย.....

     

                                    โอย คุณ อย่าตะโกนสิ......แสบแก้วหูชะมัด.....เนี่ย....เสียงของคุณมันทำให้ผมเจ็บแขนแปลบๆแล้วเนี่ย...พูดพลางทำหน้านิ่งเฉย....- -

     

                                    ขอโทษ!! เจ็บไหม! โทดๆๆ.....ปัดโถ่เว้ย!! พี่!! ขับให้เร็วกว่านี้หน่อยได้ไหมอ่ะ!! เพื่อนผมเจ็บจะตายอยู่แล้ว!” ฟิวขอโทษขอโพยเชนใหญ่ ก่อนที่หันมาต่อว่าคนขับรถเมล์ที่ขับอย่างกับหมาวิ่งหาเจ้าของ ด้วยความดุเดือด เชนมองคนข้างๆอย่างระอาระปลื้มใจเล็กน้อย......ตัวเค้าเองยังเฉยๆกับลูกกระสุนที่ฝังอยู่ในต้นแขนของเขา....แต่คนตัวเล็กข้างๆนี่สิ โหวกเหวกอย่างกับโดนเองยังไงยังงั้น.....

     

                                    มีใครเคยห่วงเราแบบนี้บ้างไหม........

     

                    คำถามเกิดขึ้นกลางใจกลางสมองกลางลำตัวของเชน.....ความรู้สึกเจ็บในหัวใจ...ปลาบเข้ามาทันที....เกิดมายังไม่เคยมีใครห่วงเค้ามาก่อน...ยกเว้นพี่เลี้ยงที่เลี้ยงเค้าตอนอายุ11 ขวบ......แต่ก็ดันมาตายเพราะน้ำมือพวกที่อยากได้ตำแหน่งประธานบริษัทกันหัวซุกหัวซุนอย่างกับหมาเห่าจรวดของnasa........ยิ่งคิดยิ่งคับแค้นใจ.......ความเจ็บปวดลั่นขึ้นใจสมองทันใด....ขนาดพ่อของเขาเองยังไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำที่เค้าถูกตามฆ่าไม่เว้นวันแบบนี้......

     

                                    เฮ้! หน้านายซีด!! ไม่ได้การแล้วมั้ง!! พี่คร้าบบบบ! ช่วยขับให้เร็วอีกหน่อยได้ไหมอ่ะ! ผมขอร้องเพื่อนผมจะตายแล้วนะ ผมไม่ได้พูดเล่นๆนะครับพี่!!” ตะโกนอย่างเหลืออด แต่พอฟิวพูดว่าจะตายแล้วคนขับก็เหยียบคันเร่งโดยอัตโนมัติทันใด ความเร็วเพิ่มขึ้นสุดปรี่......แต่เชนกลับมองฟิวประมาณว่า....นี่แช่งกันใช่ไหมเนี่ย - -..........

     

                                    โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเต๊บ!.........

     

                                    หมอๆๆๆๆ......ช่วยเพื่อนผมก่อนๆๆ......เพื่อนผมไม่ไหวแล้ววว ขอโทษนะครับขอโทษครับ.....หมอ!!!เพื่อนผมถูกยิงงงง!!!” ฟิวรีบลากเชนเข้ามาในโรงพยาบาลแบบอลังการ ตะโกนโหวกเรียกความสนใจให้กับอามงอาม่าที่นั่งก้มหน้างุดรอคิวแบบวันต่อวันให้หันมามองด้วยความสนใจ.......นางพยาบาลที่เดินผ่านรีบเข้าคว้าร่างคนเจ็บแบบไม่ต้องคิด....ใจหนึ่ง หล่อแฮะ...ใจหนึ่ง สัตย์ในอาชีพ.....นางพยาบาล 2 คนช่วยกันหาม แบกเชน ทั้งๆที่เชนเองก็เดินอย่างสงบนิ่ง ราวกับไม่ใช่คนไข้....แต่ก็ยังพยายามแบก......ฟิวรีบเดินตามหลังมาอย่างลุกลี้ลุกลน.....ก่อนที่เชนจะเข้าห้องๆหนึ่งไป....ฟิวอาศัยจังหวะที่นางพยาบาลไม่เห็นเข้าสวมเข้าห้องตามไปแบบติดๆ......

     

                                    ไม่ต้องแบกก็ได้ครับ ผมเดินไหว เชนพยายามบอกนางพยาบาลไม่ให้เสียแรงเปล่า....แต่ดูท่านางทั้งสองจะไม่ฟัง....ยิ่งโอบแนบชิดเข้าไปใหญ่เลยด้วยซ้ำ......แต่เมื่อถึงมือหมอที่นั่งมองคนไข้เข้ามาแบบตะลึงใจ....ก็รีบถลาเข้าไปช่วยทันใด......นางพยาบาลวางคนไข้ลงบนเตียงอย่างเบามือ.....คุณหมอหนุ่มหล่อรีบหาอุปกรณ์มาวาง ก่อนที่จะค่อยๆรูดซิบแจ็คเก็ตออก.....แล้วถอดเสื้อยืดสีขาวของเชนออกแบบมีเลศนัย.....แต่ไม่! นี่คือหมอผู้ซึ่งต้องรักษาคนแบบไม่คิดอะไรกับคนไข้เด็ดขาด!!!

     

              ฟิวที่วิ่งตามเข้ามา......พอเข้ามาเห็นภาพหมอกำลังถอดเสื้อเชนอยู่ก็ถึงกับกระตุกสะดุ้งอ้วกแตกพรวกพลาดโดยไม่รู้ตัวแบบหยุดยั้งไม่ได้ทันที!!....

     

                                    พรวดดด!!!!!!

              อ้วกกกกกก!!!!!!!!

     

                       อ้วกออกมาอย่างเต็มที่......

     

              กรี๊ดดดด!!!!!!!!! 

                                    นางพยาบาลกรีดร้องจากการเปื้อนอ้วกอันไม่ได้ตั้งใจของฟิวเต็มๆ

     

                    โหว....หมอคนนี้ดูท่าจะเป็นเกย์แบบขั้นปรมาจารย์ว่ะ.....

     

                                    คิดไปพลางหอบอ่อนๆไป.....นางพยาบาลที่เห็นเหตุการณ์รีบเข้ามาพยุงคนที่ใกล้จะเป็นคนไข้อีกคนไว้ทันที.....ก่อนที่จะพยุงฟิวเข้าห้องอีกห้องหนึ่ง...ซึ่งหมอหน้าเข้มกำลังนั่งตรวจเช็คงานอยู่...แต่เมื่อเห็นคนไข้อย่างฟิวเข้ามาอย่างเหนื่อยล้า....ก็รีบเข้ามาพยุงทันใด.....แต่พอจับตัวฟิว....เหมือนกระแสจิตความเป็นเกย์ของหมอคนนี้จะพุ่งหลาวเข้ามายังเลือดทุกรูขุมขนของฟิว.......

     

                                                    ฟิวอ้วกแบบจ่อเป้าหมาย ใส่หน้าหมอหน้าเข้มทันใด....จนหมอหน้าเข้มต้องหลับตาปี๋....ริมฝีปากเบ้ลงอย่างเห็นได้ชัด.....ฟิวอยากจะขอโทษมากมาย แต่แรงที่จะยืนยังไม่ค่อยจะมีเลยด้วยซ้ำ......เล่นอ้วกต่อกันสองล๊อตแบบนี้ ไม่ไหวเหมือนกัน.....อ๋ออยยยย.......ถามจริง ทั้งโรงพยาบาลที่แต่หมอเกย์เหรอ? คิดได้แต่ในใจ

     

                                                    ว๊ายยยยย!!!!!

     

              นางพยาบาลผู้ขวัญอ่อน กรีดร้องอีกครั้ง

                                    คุณเป็นอะไรไปคะ!!” นางพยาบาลถามอย่างเป็นห่วงเป็นใย(ละมั้ง....หมั่นไส้มากกว่ารึเปล่าไม่รู้ - -)

     

                                    เอ่อ....ขอ....ขอ....แฮก....ขอโทษ.....โทษนะหมอ.....ผม...ผม..ผมแพ้....แพ้.....เกย์....อ๊อกกพอฟิวพูดได้จบประโยคล้มพับสลบลงไปทันที.......เป็นอันว่า.....มาโรงพยาบาลอย่างคุ้ม......มาครั้งเดียวเข้าสองคน โปรโมชั่นแบบไม่ทันตั้งตัวจริงๆ........- -

     

                                    อ๊ายยยยย คนไข้เป็นลมไปแล้วว!!

     

                       คนไข้ห้องข้างๆก็เป็นลมเพราะเหม็นอ้วกไปแล้วเหมือนกัน!!

                      

                       เตรียมเครื่องปั๊มหัวใจ!!! (ขนาดนั้นเลยเรอะ - -)

     

                       ว๊ายยย!! พื้นมีแต่อ้วก! เหม็น!!! ภารโรง!! มาเก็บกวาดหน่อยค่า!!

     

                                    กรี๊ดดด ลื่นอ้วกก!

     

                                    แหยะ! เปื้อนอ้วกอีกแล้วว!!

     

                       ยี่!! เหม็นนน.....

     

                                    กรี๊ดดด!!!......

     

              ...............................

    ชุลมุนวุ่นวายที่สุด.....- -



    ----------------------

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×