ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    OH My God!!เกย์ล้นโลกแล้วเหรอเนี่ย!!YAOI

    ลำดับตอนที่ #11 : ที่โรงเรียน

    • อัปเดตล่าสุด 18 พ.ย. 51


    Part 11

     

     

                       ทำไมมาสายนักว่ะ.....แล้วทำไมโทรมเงี้ย!” พี่โล้นถามขึ้นเมื่อเห็นสภาพสองเพื่อนผองที่กำลังยืนอ้าขาจังก้าอยู่หน้าห้อง ใบหน้าเปี่ยมไปด้วยเหงื่อ หัวยุ่งแบบไม่มีขีดจำกัด.....

     

                                    พี่โล้นบ่นได้ ก็พี่โล้นไม่มีผมนี่ ฟิวเดินเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าบึ้งตึง

     

                                    อ้าว ไอ้นี่มาลงกับกุเรอะ เดี๋ยวปัดเหนี่ยว พี่โล้นตีหน้าดุ.....ทำท่าง้างมือ เล่นซะฟิวต้องหลับตาเสียววาบไปถึงก้นบึ้งปลายนิ้วเท้า....

     

                                    เฮ้ย! ไอ้เชนยังไม่มาเลย! มันไปไหนของมันว่ะ นี่มันลืมไปแล้วรึเปล่าว่ะเนี่ยว่าวันนี้มีแข่งน่ะ!!!!” เสียงของหนุ่มหน้าจืดคนหนึ่งตะโกนจากหลังห้องด้วยความดุดัน ขณะที่กำลังช่วยแซนและฮันแต่งตัวอยู่......

     

                                    อย่าได้บังอาจเรียกท่านเชนว่า ไอ้เชนนะ มิเช่นนั้น เจ้าจะได้ตายไม่ดีแน่ พิกรีบวางกระเป๋าลงบนโต๊ะแล้ววาดนิ้วชี้ไปที่บุคคลหยาบคายที่สุดในสายตาของพิกอย่างเหลือออด.....

     

                                                    พระเจ้าท่าน....ทุกคนในห้องล้วนแต่มองพิกเป็นสายตาเดียวกัน....แม้กระทั่งฟิว...

     

                                    เดี๋ยวนี้เมิงเปลี่ยนรสนิยมแล้วเรอะ ชัดทักขึ้นทันที.... เล่นซะพิกแทบหงายหลัง

     

                                    อะไรของเมิงนะ? กุ...กุว่า กุได้ยินไม่ชัดพิกถามอย่างเอาเรื่องและดูสับสน

     

                                    เปล๊า ขึ้นเสียงสูงอย่างรู้ได้ชัดว่าโกหก..... ..

     

                                    กุนับถือบูชาเค้าหรอกเว้ย.....คนเชี่ยอะไรว้า ไม่ได้ๆๆ คนอะไรก็ไม่รู้ อย่างกับเทพเจ้า สง่าสูงส่งชิบเป้งเลย เมื่อคืนท่านเชนไปนอนบ้านไอ้ฟิวมัน กุก็ไปนอนด้วย กุบรรลุเลยว่าไอดอลของกุจะต้องเป็นใคร พิกเล่าแบบลีลาลวดลายงามตระหง่าน

     

                                    เมื่อคืนนี้...เชนไปนอนบ้านเหรอ ทำไมไวอย่างเงี้ย กอนแทรกตัวเข้ามาฟิวที่กำลังวางกระเป๋าอย่างอยากรู้อยากเห็น

     

                                    อือ เดี๋ยวจะเล่าเรื่องให้ฟัง แต่ห้ามเอาไปบอกใครเลยนะ ไม่งั้น....กุโดนเชนเฉือนคอกุแน่ฟิวถลึงตากระซิบกระซาบกับกอน....ยังดีที่เพื่อนๆหลายๆคนไปรุมพิก กอนกับฟิวเลยไม่ค่อยมีใครสนใจเท่าไหร่

     

                                    เดี๋ยวนี้สนิทกันถึงขั้นนั้นแล้วเหรอ แซนเดินมาพร้อมกับชุดสูทสีขาว ร่างสูงสง่ามองด้วยท่าทางไม่พอใจ สีหน้าบึ้งตึงอย่างเห็นได้ชัด

     

                                    กะ...กับใคร ฟิวถามอย่างงงๆ

     

                                    ไอ้เชนไง....เดี๋ยวนี้สนิทกันถึงขั้นนั้นแล้วรึไง แซนตีหน้าสีหน้าไม่พอใจอย่างแรง

     

                                    นี่....พูดอะไรก็พูดให้พูดให้มันดีๆหน่อย ทำพูดซะอย่างกะว่าเอ็งเป็นเจ้าของตัวไอ้ฟิวมันงั้นหน่ะ กอนพลักแซนเบาๆ พลางพูดอย่างเอาเรื่อง

     

                                    ขอโทษที.....แต่ยังไงก็อยู่ห่างไอ้เชนมันหน่อยก็น่าจะดีกว่านะ.... แซนพูดพลางทำหน้าเป็นห่วงเต็มประดา ก่อนที่จะจากไปพร้อมกับคำปริศนาหลายข้อ.....

     

                                    อะไรของมันฟ่ะ กอนมองตามหลังอย่างเอาเรื่อง

     

                                    เออ ช่างมันไปเถอะ.....แล้วนี่จะต้องลงแข่งกี่โมงอ่ะ ฟิวถาม

     

                                    เห็นฮันบอกว่าประมาณ 9 โมง งานถึงจะเริ่มอ่ะ กอนเอ่ย

     

                                    9โมงเหรอ....อีกนานเลยดิ ไอ้เชนมาทันอยู่แล้วล่ะพูดไปพลางคิดอย่างถีถว้น

     

                                    ไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อนหน่อยดิ....แล้วเล่าเรื่องให้ฟังด้วย กอนชวน......ฟิวพยักหน้าเบาๆ ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินออกนอกห้อง แต่ก่อนที่จะได้ออกจากนอกห้อง....กอนก็ต้องแวะทักทายสาละมีก่อน.....

     

                                    เอาให้ชนะนะ กอนพูดพลางตบไหล่ฮันเบาๆ ส่วนฮันดูท่าจะไม่ชอบปล่อยโอกาศให้หลุดมือ รีบถลาเข้าหอมแก้มกอนแบบไม่ให้ตั้งตัว.....เล่นเสียงกรี๊ดให้กับสาวๆที่ยืนดูได้อย่างไม่เกรงกลัว.....

     

                                    อึก!

     

              ฟิวที่เห็นทุกเหตุการณ์ ยืนกระอักกระอ่วนแบบวิงเวียนคล้ายจะเป็นลม เชนก็ไม่อยู่จะเป็นลมแหล่อยู่แล้ว แต่ก็ทนๆไว้....พยายามเดินหน้าซีดตามหลังกอนไปอย่างเงียบๆ......

     

     

                                    ผ่านไปซักพัก เจ้าของร่างสูงสง่าก็เดินเข้ามาในห้องที่กำลังวุ่นวายแบบสุดๆ ด้วยมาดคุณชาย เรียกให้สายตาทุกคู่ต้องหันไปมองกันด้วยสายตาลุกวาว....โดยเฉพาะ....พิก

     

                                    พระเจ้าคุณลุนช่อง! งดงามประดั่งเทพบุตร  หล่อสุดๆเลยครับท่านเชน พิกแทบถลากับพื้นเข้ากราบเท้าเพื่อต้อนรับเชน...แต่ก็ยังดีที่พี่แกยังมีสติแค่เดินเข้าไปแล้วคุกเข่ายกมือสองขึ้นเพื่อประดับข้างให้ท่านชายดูดีขึ้น.....แต่ก็ไม่...เค้าดูดีของเค้าอยู่แล้ว - -

     

                                    ขอบคุณ เชนยิ้มฝืดๆให้พิก....มองพิกด้วยความงุนงงเล็กน้อย....แต่ก็พอจะเริ่มชินล่ะ เล่นเป็นอย่างงี้ตั้งแต่เมื่อคืน.....

     

                                    มาแล้วเหรอ....คุณชายสุดหล่อ รู้ไหมว่าปล่อยให้คนอื่นเค้ารอแบบนี้มันดีที่ไหน แซนเดินเข้าไปหาเรื่องเป็นบุคคลแรก

     

                                    ต้องของโทษจริงๆ....เผอิญว่าเมื่อเช้าคุณพ่อคุณแม่ของฟิวเค้ารั้งตัวไว้เพื่อแต่งตัวให้ ต้องขอโทษจริงๆ ทุกท่าน เชนเอ่ยอย่างอย่างอ่อนน้อมสามารถสะกดได้ทุกสายตา.....แต่เมื่อพูดถึงพ่อแม่ของฟิว คนนึงในห้องก็โพล่งพูดออกมาด้วยความตื่นเต้น

     

                                    หวาว! พ่อแม่ฟิวแต่งตัวให้เลยเหรอ....เฮ้ย ถ้าพ่อแม่ฟิวทำให้ไม่ต้องไปยุ่งกับไอ้เชนมันแล้ว.. สองคนนั้นน่ะ ระดับปรมาจารย์.....รู้เปล่าพ่อแม่ฟิวอ่ะ คือตำนานการแสดงของโรงเรียนเราเมื่อหลายสิบปีก่อนน่ะ สุดยอดอ่ะ.. ชายหนุ่มผู้นั้นพูดไปพร้อมกับความแววาวในดวงตา....และสามารถเรียกเสียงให้กับเพื่อนในห้องให้ตื่นเต้นได้อย่างไม่ขาดสาย.... แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่คนนึง.....

     

                                    แซนได้แต่มองเชนด้วยสายตาไม่พอใจอย่างรุนแรง....ขนาดที่ว่าสามารถฆ่าคนได้ เกือบ

    100 ชาติ.................ก็ว่าได้... - -

     

                       …………………………………………………..


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×