ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : -----Chapter 1 . เปิดเทอม .!!!!---
ต่อจากนี้ไปคือเรื่องราวของ F4 next geneate
-----Chapter 1…. เปิดเทอม….!!!!---
“ในที่สุดก็ถึงวันเปิดเทอมสักที ฉันนะนับวันรอเลยเธอรู้ไหม”
“ช่ายยย…..แต่ว่า…..นอกจากเด็กมหาวิทยาลัยเราแล้ว มันก็มีคนนอกมาอออยู่ที่ประตูมหาวิทยาลัยซะด้วยสิ”
“ก็เพราะหนุ่ม ๆ 4 คนนั่นน่ะแหละ”
“ อ๊ะ พอพูดถึงก็มากันเลย” ............. มีเสียงกรี๊ดดังมาไม่ขาดระยะ
“Ohhhhh…..จางเหวิน….ซิงฝู…..รูอิ…..หมิงเทียน” .......สาวๆมองพวกเขานัยน์ตาเพ้อฝันสุดขีด
“เอ๋!!….+_?…..เธอเห็นอย่างที่ฉันเห็นไหมเงาดำๆนั่นมันอะไร”
เงาดำๆที่ว่า คือร่างของเด็กหญิง!!……ไม่ใช่สิ….หญิงสาวคนหนึ่ง…..จริงแล้วเธอก็สูงเท่าๆกับผู้หญิงทั่วไป แต่ว่าพอมาเดินพร้อมๆ กับกลุ่มของ F4 เธอก็เลยดูตัวเล็กมาก……
ผมยาวสลวยถึงกลางหลังใส่แว่นหนาเตอะ และผมข้างหน้าที่ยาวจัดบังเกือบครึ่งหน้า ชุดที่ใส่นั้นรัดกุมมากๆทั้งที่เป็นหน้าร้อน และยังมีรัศมีอึมครึม ดูไม่เข้ากับ……สิ่งที่มีชีวิตเจิดจ้า~_~ อย่างกลุ่ม F4 เลย
(ยืมคำชาวบ้าเขามาใช้นะ….สิ่งมีชิวิตที่เจิดจ้า…..)
“ทำไมฉันต้องเดินมาโรงเรียนด้วยเนี่ย..!.”หมิงเทียนบ่นอย่างหัวเสีย
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ก็น่านน่ะสิ……..ฉันจะให้คุณนายบ้านซึกิมาส่งอยู่แล้วเชียว”
“ไม่ได้นะซิงฝู ..... ก็คุณจื่อหลานน่ะ....จางเหวินเอ่ย พลางมองหญิงสาวข้างๆด้วยอาการขยาด :\'(
“ก็ถ้ายายนี่ไม่อุตริจะเดินมาพวกเราก็คงไม่ต้องลำบากอย่างนี้หรอก.....เฮ้!รูอิ นายตื่นรึยัง”
รูอิ เดินเงียบมาตลอดทาง รูปร่างสูงเพรียว มือสองข้างที่สอดไว้ในกางเกงตัวหรู และก้มหน้านั้น
ทำให้หมิงเทียนสงสัยว่าเพื่อนกำลังเดินละเมอ ซะมากกว่า
“อื่อ....”_”.....\" เขาเงยหน้ามาแล้ว ขนตาที่งอนยาวยิ่งกว่าผู้หญิงเปิด เห็นดวงตาสีฟ้า!!.........
“ถึงแล้วหรือ”
“ฉันล่ะนับถือนายจริงๆ......สามารถเดินมาทั้งที่หลับได้อย่างนี้”.......ซิงฝูเข้ามากอดคอเพื่อนเดิน
“ฉันก็ไม่ได้บอกให้พวกเธอตามมาไม่ใช่เหรอ.....” เสียงเย็นๆนั้นทำให้ 4 หนุ่มสะดุ้งโหยงโดยอัตโนมัติ
“ นี่ จื่อหลาน อย่าโผล่มาโดยไม่ให้สุ้มเสียงได้ไหม มันน่าตกใจนะ” ซิงฝูทำหน้าสยอง ในขณะที่จางเหวิน..................
“ นี่!...... ... จางเหวิน......นายลงไปจากตัวฉันได้ไหม “ หมิงเทียนยืนเกาะอกมีร่างจางเหวินเกาะอยู่ .....….…...เหมือนลูกหมีโคอาล่าเกาะแม่อย่างไรอย่างนั้น
มีเสียงโจษขานอื้ออึงด้วยความแปลกใจ ที่กลุ่ม F4 เดินมากับ……..
.......สิ่งที่ห้ามกล่าวถึง..... :-X .......(เป็นสรรพนาม หมายถึง จื่อหลาน)
++++++++
---flash back ---- ย้อนกลับไป เมื่อปีก่อน
มหาวิทยาลัยอิงเต๋อ........
นักศึกษาหลายคนเดินขวักไขว่ แน่นอนทุกคนล้วนใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนม..........
ที่ล็อคเกอร์..........มีเสียงฮือฮาดังขึ้น.........มีกระทาชายนายหนึ่งยืนหน้าซีดอยู่หน้าล็อคเกอร์ของตัวเอง (คุ้น ๆ ไหมคะ )
แน่นอน................สิ่งที่แปะอยู่ที่นั่น..............คือใบแดง!!!!!
“ กึก .... กึก....กึก......กึก” เสียงของรองเท้าดังก้องมาตามทางเดิน ร่างของชายหนุ่มทั้ง 3 ปรากฏ..........ทุกคนต่างหลีกทางให้โดยอัตโนมัติ
ชายหนุ่มผู้เคราะห์ร้ายหน้าซีดตัวสั่น.........และในที่สุดก็เป็นลมไป........
“ ไอ้หมอนี่ใจเสาะชะมัด “ ชายหนุ่มผู้ที่มีทรงผมเป็นเอกลักษณ์เอาเท้าเขี่ยๆร่างนั้นดูอีกที
“ นั่นน่ะสิมหาวิทยาลัยนี้น่าเบื่อชะมัด ......รึนายว่ายังไง..........“ ชายหนุ่มหน้าตาดีขยับแว่นตาถามเพื่อนอีกคน
“ ................ “ไม่มีคำตอบใดๆ
“ นี่ ! พวกนายน่ะ......” เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้น หล่อนหน้าตาสวยน่ารักผมยาวสวย ยืนเท้าเอวจ้องหน้าพวกเขาอย่างเอาเรื่อง
“ ซันไช่!!!!!!….” :o
\"โป๊ก !”
\" ใครสั่งสอนให้เรียกชื่อเมียฉันด้วยชื่อต้นฟะ…….” เต้าหมิงซื่อนั่นเอง
\"หมิงเทียน…..ใบแดงนี่มันอะไรกัน? “ ซันไช่แปะใบแดงเข้าที่หัวลูกชาย
\"ก็แค่ของเล่นน่ะ ซันไช่” หมิงเทียนยังคงเรียกชื่อต้น
\" ว่าแต่พ่อกับซันไช่ มาทำอะไรที่มหาวิทยาลัยนี่กัน??!! “
\"เต้าหมิงซื่อ ซันไช่.......รอฉันด้วยซี่.......\"
\"รุ่นพี่ชิงเหอคะ.....รุ่นพี่\"
เป็นชิงเหอกับมี่มี่นั่นเอง ชิงเหอวิ่งกระหึดกระหอบในขณะที่มีมี่มี่วิ่งตามหลัง
\" ทำไมนายไม่รอฉันเลยล่ะ ก็ไหนว่าจะรับฉันเป็นสมาชิกคนที่ 5 ของ F 4 ไง\"
\" ฉันพูดเมื่อไหร่กัน ไอ้เศรษฐีใหม่......\"
\" นั่นน่ะสิ แล้วไอ้รถลีมูซีนหน้าอายคันนั้นเมื่อไหร่นายจะเลิกขับซะที ..... ชิงเหอ.......\" ซีเหมินนั่นเองเขาเดินกอดอกเข้ามาร่วมกลุ่ม
\" มี่มี่เธอไม่อายบ้างเหรอเป็นแฟนกับไอ้หน้าจิ้งเหลนเนี่ย\" เหม่ยจั้วเดินสะบัดผมมาตามทางเดิน (ผมยังงามพลิ้วเหมือนเดิม)........พร้อมกับ.....Lei
\" Xie Men !......Mei Zhua.!...Lei !.....\" ซันไช่อุทานอย่างดีใจ เธอไม่คาดว่าจะเจอพวกเขาที่นี่
\" พวกเธอมาอยู่นี่ได้ยังไง ?\"
\" มาเยี่ยมมหาวิทยาลัยเก่าไง......แล้วอีกอย่าง.....เหม่ยจั้วน่ะ......ตามมาเฝ้าเหม่ยหลิน.......คงกลัวใครตามจีบมั้ง.......ฮะๆๆๆๆ สมน้ำหน้า.....บอกแล้วให้มีลูกชาย.....ไม่เชื่อ5555555555555..........\"
\" เธอจะบ้ารึซีเหมิน ใครจะไปกำหนดได้.............อีกอย่างหนูเหม่ยหลินน่ะน่ารักจะตาย\"
\" ใช่ ซันใช่เธอพูดถูก.........เหม่ยหลินน่ะน่ารัก บริสุทธิ๋ จะให้ฉันปล่อยไปไหนมาไหนคนเดียวได้ยังไง\"
\" แล้วเหม่ยหลินล่ะเหม่ยจั้ว\"
\" ก็....เดิน...ตา......... :o \" เหม่ยจั้วหน้าตาเหลอหลา เพราะลูกสาวสุดที่รักหายไป
ใช่แล้วที่นั่นไม่มีใครนอกจาก F4 , ซันไช่ และ มี่มี่
\" พวกเขาหายไปไหนกัน ????? \"
\" เหม่ยหลินน่ะ ไม่ได้ตามมาตั้งแต่แรกแล้ว แล้วเจ้าพวกนั้นก็เห็นเดินออกไปตั้งนานแล้วนี่ \" เล่ยพูดขึ้นมาหลังจากเงียบอยู่นาน
\" Lie......แล้วทำไมนายไม่บอกช้านนนนนนนนนน \" เหม่ยจั้วแทบจะกระโดดบีบคอเล่ย
\" ก็.....ไม่ใช่เรื่องของฉันนี่ \" เล่ยยังคงมองไปทางอื่นไม่รู้ไม่เห็นเรื่องชาวบ้านเช่นเดิม
พวกเขาทั้งหมดเดินตัดสินใจไปหาอะไรกินกันที่โรงอาหาร.......ที่ประจำของพวกเขา..........แม้แต่การเดินเป็นกลุ่มธรรมดา ๆ ...............ก็ยังคงเป็นจุดสนใจเฉกเช่นเดิม.................มีเสียงฮือ ฮา!!! และชี้ชวนกันดู.
..........F4 ..และ San Chai .....ตำนานแห่งมหาวิทยาลัยอิงเต๋อ
+++++++++++++++++
-----Chapter 1…. เปิดเทอม….!!!!---
“ในที่สุดก็ถึงวันเปิดเทอมสักที ฉันนะนับวันรอเลยเธอรู้ไหม”
“ช่ายยย…..แต่ว่า…..นอกจากเด็กมหาวิทยาลัยเราแล้ว มันก็มีคนนอกมาอออยู่ที่ประตูมหาวิทยาลัยซะด้วยสิ”
“ก็เพราะหนุ่ม ๆ 4 คนนั่นน่ะแหละ”
“ อ๊ะ พอพูดถึงก็มากันเลย” ............. มีเสียงกรี๊ดดังมาไม่ขาดระยะ
“Ohhhhh…..จางเหวิน….ซิงฝู…..รูอิ…..หมิงเทียน” .......สาวๆมองพวกเขานัยน์ตาเพ้อฝันสุดขีด
“เอ๋!!….+_?…..เธอเห็นอย่างที่ฉันเห็นไหมเงาดำๆนั่นมันอะไร”
เงาดำๆที่ว่า คือร่างของเด็กหญิง!!……ไม่ใช่สิ….หญิงสาวคนหนึ่ง…..จริงแล้วเธอก็สูงเท่าๆกับผู้หญิงทั่วไป แต่ว่าพอมาเดินพร้อมๆ กับกลุ่มของ F4 เธอก็เลยดูตัวเล็กมาก……
ผมยาวสลวยถึงกลางหลังใส่แว่นหนาเตอะ และผมข้างหน้าที่ยาวจัดบังเกือบครึ่งหน้า ชุดที่ใส่นั้นรัดกุมมากๆทั้งที่เป็นหน้าร้อน และยังมีรัศมีอึมครึม ดูไม่เข้ากับ……สิ่งที่มีชีวิตเจิดจ้า~_~ อย่างกลุ่ม F4 เลย
(ยืมคำชาวบ้าเขามาใช้นะ….สิ่งมีชิวิตที่เจิดจ้า…..)
“ทำไมฉันต้องเดินมาโรงเรียนด้วยเนี่ย..!.”หมิงเทียนบ่นอย่างหัวเสีย
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ก็น่านน่ะสิ……..ฉันจะให้คุณนายบ้านซึกิมาส่งอยู่แล้วเชียว”
“ไม่ได้นะซิงฝู ..... ก็คุณจื่อหลานน่ะ....จางเหวินเอ่ย พลางมองหญิงสาวข้างๆด้วยอาการขยาด :\'(
“ก็ถ้ายายนี่ไม่อุตริจะเดินมาพวกเราก็คงไม่ต้องลำบากอย่างนี้หรอก.....เฮ้!รูอิ นายตื่นรึยัง”
รูอิ เดินเงียบมาตลอดทาง รูปร่างสูงเพรียว มือสองข้างที่สอดไว้ในกางเกงตัวหรู และก้มหน้านั้น
ทำให้หมิงเทียนสงสัยว่าเพื่อนกำลังเดินละเมอ ซะมากกว่า
“อื่อ....”_”.....\" เขาเงยหน้ามาแล้ว ขนตาที่งอนยาวยิ่งกว่าผู้หญิงเปิด เห็นดวงตาสีฟ้า!!.........
“ถึงแล้วหรือ”
“ฉันล่ะนับถือนายจริงๆ......สามารถเดินมาทั้งที่หลับได้อย่างนี้”.......ซิงฝูเข้ามากอดคอเพื่อนเดิน
“ฉันก็ไม่ได้บอกให้พวกเธอตามมาไม่ใช่เหรอ.....” เสียงเย็นๆนั้นทำให้ 4 หนุ่มสะดุ้งโหยงโดยอัตโนมัติ
“ นี่ จื่อหลาน อย่าโผล่มาโดยไม่ให้สุ้มเสียงได้ไหม มันน่าตกใจนะ” ซิงฝูทำหน้าสยอง ในขณะที่จางเหวิน..................
“ นี่!...... ... จางเหวิน......นายลงไปจากตัวฉันได้ไหม “ หมิงเทียนยืนเกาะอกมีร่างจางเหวินเกาะอยู่ .....….…...เหมือนลูกหมีโคอาล่าเกาะแม่อย่างไรอย่างนั้น
มีเสียงโจษขานอื้ออึงด้วยความแปลกใจ ที่กลุ่ม F4 เดินมากับ……..
.......สิ่งที่ห้ามกล่าวถึง..... :-X .......(เป็นสรรพนาม หมายถึง จื่อหลาน)
++++++++
---flash back ---- ย้อนกลับไป เมื่อปีก่อน
มหาวิทยาลัยอิงเต๋อ........
นักศึกษาหลายคนเดินขวักไขว่ แน่นอนทุกคนล้วนใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนม..........
ที่ล็อคเกอร์..........มีเสียงฮือฮาดังขึ้น.........มีกระทาชายนายหนึ่งยืนหน้าซีดอยู่หน้าล็อคเกอร์ของตัวเอง (คุ้น ๆ ไหมคะ )
แน่นอน................สิ่งที่แปะอยู่ที่นั่น..............คือใบแดง!!!!!
“ กึก .... กึก....กึก......กึก” เสียงของรองเท้าดังก้องมาตามทางเดิน ร่างของชายหนุ่มทั้ง 3 ปรากฏ..........ทุกคนต่างหลีกทางให้โดยอัตโนมัติ
ชายหนุ่มผู้เคราะห์ร้ายหน้าซีดตัวสั่น.........และในที่สุดก็เป็นลมไป........
“ ไอ้หมอนี่ใจเสาะชะมัด “ ชายหนุ่มผู้ที่มีทรงผมเป็นเอกลักษณ์เอาเท้าเขี่ยๆร่างนั้นดูอีกที
“ นั่นน่ะสิมหาวิทยาลัยนี้น่าเบื่อชะมัด ......รึนายว่ายังไง..........“ ชายหนุ่มหน้าตาดีขยับแว่นตาถามเพื่อนอีกคน
“ ................ “ไม่มีคำตอบใดๆ
“ นี่ ! พวกนายน่ะ......” เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้น หล่อนหน้าตาสวยน่ารักผมยาวสวย ยืนเท้าเอวจ้องหน้าพวกเขาอย่างเอาเรื่อง
“ ซันไช่!!!!!!….” :o
\"โป๊ก !”
\" ใครสั่งสอนให้เรียกชื่อเมียฉันด้วยชื่อต้นฟะ…….” เต้าหมิงซื่อนั่นเอง
\"หมิงเทียน…..ใบแดงนี่มันอะไรกัน? “ ซันไช่แปะใบแดงเข้าที่หัวลูกชาย
\"ก็แค่ของเล่นน่ะ ซันไช่” หมิงเทียนยังคงเรียกชื่อต้น
\" ว่าแต่พ่อกับซันไช่ มาทำอะไรที่มหาวิทยาลัยนี่กัน??!! “
\"เต้าหมิงซื่อ ซันไช่.......รอฉันด้วยซี่.......\"
\"รุ่นพี่ชิงเหอคะ.....รุ่นพี่\"
เป็นชิงเหอกับมี่มี่นั่นเอง ชิงเหอวิ่งกระหึดกระหอบในขณะที่มีมี่มี่วิ่งตามหลัง
\" ทำไมนายไม่รอฉันเลยล่ะ ก็ไหนว่าจะรับฉันเป็นสมาชิกคนที่ 5 ของ F 4 ไง\"
\" ฉันพูดเมื่อไหร่กัน ไอ้เศรษฐีใหม่......\"
\" นั่นน่ะสิ แล้วไอ้รถลีมูซีนหน้าอายคันนั้นเมื่อไหร่นายจะเลิกขับซะที ..... ชิงเหอ.......\" ซีเหมินนั่นเองเขาเดินกอดอกเข้ามาร่วมกลุ่ม
\" มี่มี่เธอไม่อายบ้างเหรอเป็นแฟนกับไอ้หน้าจิ้งเหลนเนี่ย\" เหม่ยจั้วเดินสะบัดผมมาตามทางเดิน (ผมยังงามพลิ้วเหมือนเดิม)........พร้อมกับ.....Lei
\" Xie Men !......Mei Zhua.!...Lei !.....\" ซันไช่อุทานอย่างดีใจ เธอไม่คาดว่าจะเจอพวกเขาที่นี่
\" พวกเธอมาอยู่นี่ได้ยังไง ?\"
\" มาเยี่ยมมหาวิทยาลัยเก่าไง......แล้วอีกอย่าง.....เหม่ยจั้วน่ะ......ตามมาเฝ้าเหม่ยหลิน.......คงกลัวใครตามจีบมั้ง.......ฮะๆๆๆๆ สมน้ำหน้า.....บอกแล้วให้มีลูกชาย.....ไม่เชื่อ5555555555555..........\"
\" เธอจะบ้ารึซีเหมิน ใครจะไปกำหนดได้.............อีกอย่างหนูเหม่ยหลินน่ะน่ารักจะตาย\"
\" ใช่ ซันใช่เธอพูดถูก.........เหม่ยหลินน่ะน่ารัก บริสุทธิ๋ จะให้ฉันปล่อยไปไหนมาไหนคนเดียวได้ยังไง\"
\" แล้วเหม่ยหลินล่ะเหม่ยจั้ว\"
\" ก็....เดิน...ตา......... :o \" เหม่ยจั้วหน้าตาเหลอหลา เพราะลูกสาวสุดที่รักหายไป
ใช่แล้วที่นั่นไม่มีใครนอกจาก F4 , ซันไช่ และ มี่มี่
\" พวกเขาหายไปไหนกัน ????? \"
\" เหม่ยหลินน่ะ ไม่ได้ตามมาตั้งแต่แรกแล้ว แล้วเจ้าพวกนั้นก็เห็นเดินออกไปตั้งนานแล้วนี่ \" เล่ยพูดขึ้นมาหลังจากเงียบอยู่นาน
\" Lie......แล้วทำไมนายไม่บอกช้านนนนนนนนนน \" เหม่ยจั้วแทบจะกระโดดบีบคอเล่ย
\" ก็.....ไม่ใช่เรื่องของฉันนี่ \" เล่ยยังคงมองไปทางอื่นไม่รู้ไม่เห็นเรื่องชาวบ้านเช่นเดิม
พวกเขาทั้งหมดเดินตัดสินใจไปหาอะไรกินกันที่โรงอาหาร.......ที่ประจำของพวกเขา..........แม้แต่การเดินเป็นกลุ่มธรรมดา ๆ ...............ก็ยังคงเป็นจุดสนใจเฉกเช่นเดิม.................มีเสียงฮือ ฮา!!! และชี้ชวนกันดู.
..........F4 ..และ San Chai .....ตำนานแห่งมหาวิทยาลัยอิงเต๋อ
+++++++++++++++++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น