เป็นวันวานหรือวันนี้

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

วิวววววววว............................สายลมพัดผ่านแผ่วเบาทำให้ผู้ที่ตกอยู่ในพะวังแห่งความคิดได้สติ วกกลับเข้ามาในโลกปัจจุบัน  นั่นสินะ มันคงจะไม่มีอีกแล้วหล่ะ  วันที่เหมือนกับเมื่อวานนี้ไม่มีอีกแล้ว คนที่เคยอยู่กับเราตรงนี้  ที่ๆเคยมองท้องฟ้าด้วยกันในวันที่แจ่มใส  "พี่คะ  พี่ไปอยู่ที่ไหนคะ มิลคิดถึงพี่จังเลยค่ะ" สาวน้อยร่างบอบบางนัยตาที่ควรจะหวาน กลับมีแววแห่งความเศร้า มากกว่าวัยที่ควรจะเป็น   รำพึงรำพันผ่านสายลมแผ่วเย็นเบาๆ   "คุณมิลคะ" ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อมีเสียงเรียกดังมาจากด้านหลังหากแต่พอได้เห็นหน้าผู้มากวัยกว่าที่แสนจะคุ้นเคยหญิงสาวนามมิลก็รีบปรับเปลี่ยนสีหน้า ให้กลับมาดูสดใสสวยงามอีกครั้ง  
"ป้านวล มาซะเงียบเชียวค่ะ มิลตกใจหมดเลย  มีอะไรรึเปล่าคะ" 
"คุณเพรียวมาค่ะ"  เกิดความเงียบระหว่างนายบ่าวขึ้นมาในทันใด จนป้านวลต้องเข้ามาดึงแขนพาร่างงามเข้าไปในตัวอาคาร เพื่อพบกับแขกที่ดูเหมือนคุณหนูของบ้านลังเลที่จะพบเจอ "คุณมิลมาแล้วค่ะ" สาวใหญ่รายงานกับร่างสูงใหญ่ที่ยืนรออยู่ภายในห้องด้วยเสียงเรียบเฉยพร้อมทั้งเดินเลียงออกไปรออยู่ด้านนอกของห้องรับแขกตามมารยาท  เพรียว หรือณัฐภูมิ  ธารานนท์ ลูกชายท่านทูตประจำกรุงลอนดอน ผู้มากด้วยทรัพย์สินและรูปทรัพย์เป็นที่หมายปองของสาวเล็กสาวใหญ่ในสังคมชั้นสูงหรือที่เรียกกันว่าสังคมไฮโซ  แต่ไม่ใช่กับสาวน้อยรู้ร่างบอบบางนัยตาหวานนามว่ามิล หรือนิรมล ชลธาร คนนี้  "สวัสดีค่ะคุณเพรียว  วันนี้มาหามิลมีเรื่องด่วนอะไรกับมิลหรือคะ"เสียงใสทักทายอย่างเนือยตามมารยาทพร้อมทั้งเดินนำแขกไปนั่งพักที่โซฟารับแขกขนาดใหญ่ภายในห้อง