ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไปเข้าค่ายกันเถอะ
ในทีสุดวันที่เป็นวันเริ่มต้อนของการเข้าค่ายก็มาถึง พวกเค้าทั้ง 4 คนนัดพวกรุ่นน้องให้ไปรอขึ้นรถที่หน้าศาลากลางจังหวัด เวลา 6.00 น. แต่ว่าพวกเค้าไปสาย
“หวัดดีครับ น้องๆพวกพี่ไม่สายมากใช่มั้ย นี่แค่ 6 โมงครึ่งเอง เหอะๆ” จุลพูด
“………..”
“เอาล่ะ ก่อนอื่นพี่ขอเช็คชื่อก่อนนะ” แซมพูด
“มาสายแล้วยังเร่งอีกวุ๊ย” รุ่นน้องคนหนึ่งพูดประชด
“พี่ขอโทษนะน้อง เอาล่ะเช็คชื่อก่อน น้องตอง……น้องไวส์……น้องกระเต็น…….น้องแก้ว…….น้องโอ๊ต…….น้องกุ๊ก……น้องแอน…….น้องยุ……น้องยุมารึยัง น้องยุครับ นี่ใครสามารถติดต่อน้องยุได้มั่งครับ” แซมเช็คชื่อน้องๆที่อยู่ในกลุ่มจนหมด ขาดก็แต่น้องยุที่ยังไม่มา
…………………..
…………………..
“มาแล้วค่ะ แฮกๆๆๆ ขอโทษที่ให้รอ” น้องยุวิ่งหอบแฮกๆ มารายงานตัว
“ปัญหามากนะเราน่ะ” นุกพูด
“พี่นุกอ่า ยุตื่นสายอ่า” ยุพยายามอธิบาย
“เฮ้ย นี่แกรู้จักน้องคนนี้เหรอ” จุลถามนุก
“ญาติห่างๆ”
“เอาล่ะ งั้นก็ครบละนะ ขึ้นรถเลยครับ ใครอยากนั่งตรงไหนก็ตามสบายเลยนะ ใครหาที่นั่งไม่ได้ ตักพี่นุกกับพี่จุลก็ยังว่างนะ เหอะๆ” แซมพูด
“ไม่เอา หนัก” นุกพูด
“นิสัยยังเหมือนเดิมเลยนะ ไอ้โรคกลัวผู้หญิงเนี่ย” จุลพูดเหน็บแนมนุก
“ไม่ได้กลัว แค่ไม่ชอบ” นุกพูด
“ขอโทษ พี่เป็นเกย์เหรอ” น้องที่ชื่อกุ๊กถาม
“แล้วน้องล่ะ เคยตายปะ”
“เออน่า อย่าเพิ่งทะเลาะกัน นี่พวกเราจะต้องไปอยู่ด้วยกันอีกเป็นอาทิตย์เลยนะ” จุลพูด
“เออๆ ขึ้นรถๆ เสียเวลามามากแล้ว” นุกเร่งทุกคน พร้อมกับเหล่ตาไปทางน้องยุ เพื่อเป็นการกดดันที่มาสาย
ระหว่างที่ทุกคนนั่งรถเพื่อไปที่ภูสอยดาว บรรยากาศภายในรถสนุกสนานมาก ทุกคนแนะนำตัวกันและทำความรู้จักกัน ก่อนที่ทุกคนจะมาใช้ชีวิตร่วมกัน 7 วัน 7 คืน
และรถก็ได้มาถึงที่ภูสอยดาวในเวลา 9 โมง ซึ่งเร็วมากๆ ก็เป็นเพราะตัวจังหวัด ห่างจากภูกระดึงแค่ ร้อยกว่ากิโลเมตร ซึ่งใกล้มากๆ
“นี่ทุกคนรออยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่กับพี่แซม จะเข้าไปติดต่อเจ้าหน้าที่ก่อนนะ” จุลพูด
…………….
…………….
“พี่เควินคะ ขนมปังมั๊ยค่ะ” น้องที่ชื่อแก้วเข้ามาหาเควินพร้อมกับยื่นขนมปังให้
“ขอบคุณครับน้อง” เควินขอบใจน้อง
“แล้วพี่ล่ะ พี่นุกไม่หิวเหรอ”
“ไม่หรอก กินข้าวเช้ามาแล้ว” นุกตอบ
…………….
“พี่นุกค่ะ กินน้ำผลไม้มั๊ยค่ะ” น้องที่ชื่อตองถามบ้าง
“บอกแล้วไง ไม่หิว ไม่กินอะไรทั้งนั้น”
“เอ้า แกอย่าทำให้น้องเค้าเสียน้ำใจสิวะ” จุลเดินออกมาพอดี และพูดกับนุก
“ก็ได้ แต่ว่าพี่ไม่กินนะ พี่อยากให้เอาไปให้น้องคนที่นั่งอยู่ตรงนั้นน่ะ ท่าทางจะหิวมาก เมื่อเช้าคงรีบตื่น ปกติคงจะตื่นเที่ยงๆมั้ง เลยไม่ได้กินไรมา เอาไปให้น้องคนนั้นละกันนะ” นุกพูดพร้อมชี้มือไปทางน้องไวส์ จากนั้นตองก็เดินไปหาน้องไวส์และชวนน้องไวส์มากินอะไรด้วยกัน
“นี่ๆ ไอ้นุก ดูน้องไวส์สิ น่ารักว่ะ” จุลพูด
“บ้าป่าว เจ้าชู้ไม่เลิกเลยนะ ดูไอ้วินกับไอ้แซมนู่น ไม่เห็นมันจะเหมือนแกเลย” นุกว่า
“เอ้า ก็ไอ้สองคนนั้นมีแฟนแล้วนี่” จุลพูด
“เออ ก็จริง”
“แล้วแกล่ะ ไม่สนใจน้องคนไหนมั่งเหรอ เค้ายังจำได้นะโว๊ย แกกับเค้ามันสเปคเดียวกัน แบบว่าชอบเด็กเหมือนกันน่ะ ฮ่าๆๆๆ” จุลถามนุก
“ไม่เอา ไม่อยากยุ่งกับใครทั้งนั้น” นุกปฏิเสธ
TO BE CONTINUE…
“หวัดดีครับ น้องๆพวกพี่ไม่สายมากใช่มั้ย นี่แค่ 6 โมงครึ่งเอง เหอะๆ” จุลพูด
“………..”
“เอาล่ะ ก่อนอื่นพี่ขอเช็คชื่อก่อนนะ” แซมพูด
“มาสายแล้วยังเร่งอีกวุ๊ย” รุ่นน้องคนหนึ่งพูดประชด
“พี่ขอโทษนะน้อง เอาล่ะเช็คชื่อก่อน น้องตอง……น้องไวส์……น้องกระเต็น…….น้องแก้ว…….น้องโอ๊ต…….น้องกุ๊ก……น้องแอน…….น้องยุ……น้องยุมารึยัง น้องยุครับ นี่ใครสามารถติดต่อน้องยุได้มั่งครับ” แซมเช็คชื่อน้องๆที่อยู่ในกลุ่มจนหมด ขาดก็แต่น้องยุที่ยังไม่มา
…………………..
…………………..
“มาแล้วค่ะ แฮกๆๆๆ ขอโทษที่ให้รอ” น้องยุวิ่งหอบแฮกๆ มารายงานตัว
“ปัญหามากนะเราน่ะ” นุกพูด
“พี่นุกอ่า ยุตื่นสายอ่า” ยุพยายามอธิบาย
“เฮ้ย นี่แกรู้จักน้องคนนี้เหรอ” จุลถามนุก
“ญาติห่างๆ”
“เอาล่ะ งั้นก็ครบละนะ ขึ้นรถเลยครับ ใครอยากนั่งตรงไหนก็ตามสบายเลยนะ ใครหาที่นั่งไม่ได้ ตักพี่นุกกับพี่จุลก็ยังว่างนะ เหอะๆ” แซมพูด
“ไม่เอา หนัก” นุกพูด
“นิสัยยังเหมือนเดิมเลยนะ ไอ้โรคกลัวผู้หญิงเนี่ย” จุลพูดเหน็บแนมนุก
“ไม่ได้กลัว แค่ไม่ชอบ” นุกพูด
“ขอโทษ พี่เป็นเกย์เหรอ” น้องที่ชื่อกุ๊กถาม
“แล้วน้องล่ะ เคยตายปะ”
“เออน่า อย่าเพิ่งทะเลาะกัน นี่พวกเราจะต้องไปอยู่ด้วยกันอีกเป็นอาทิตย์เลยนะ” จุลพูด
“เออๆ ขึ้นรถๆ เสียเวลามามากแล้ว” นุกเร่งทุกคน พร้อมกับเหล่ตาไปทางน้องยุ เพื่อเป็นการกดดันที่มาสาย
ระหว่างที่ทุกคนนั่งรถเพื่อไปที่ภูสอยดาว บรรยากาศภายในรถสนุกสนานมาก ทุกคนแนะนำตัวกันและทำความรู้จักกัน ก่อนที่ทุกคนจะมาใช้ชีวิตร่วมกัน 7 วัน 7 คืน
และรถก็ได้มาถึงที่ภูสอยดาวในเวลา 9 โมง ซึ่งเร็วมากๆ ก็เป็นเพราะตัวจังหวัด ห่างจากภูกระดึงแค่ ร้อยกว่ากิโลเมตร ซึ่งใกล้มากๆ
“นี่ทุกคนรออยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่กับพี่แซม จะเข้าไปติดต่อเจ้าหน้าที่ก่อนนะ” จุลพูด
…………….
…………….
“พี่เควินคะ ขนมปังมั๊ยค่ะ” น้องที่ชื่อแก้วเข้ามาหาเควินพร้อมกับยื่นขนมปังให้
“ขอบคุณครับน้อง” เควินขอบใจน้อง
“แล้วพี่ล่ะ พี่นุกไม่หิวเหรอ”
“ไม่หรอก กินข้าวเช้ามาแล้ว” นุกตอบ
…………….
“พี่นุกค่ะ กินน้ำผลไม้มั๊ยค่ะ” น้องที่ชื่อตองถามบ้าง
“บอกแล้วไง ไม่หิว ไม่กินอะไรทั้งนั้น”
“เอ้า แกอย่าทำให้น้องเค้าเสียน้ำใจสิวะ” จุลเดินออกมาพอดี และพูดกับนุก
“ก็ได้ แต่ว่าพี่ไม่กินนะ พี่อยากให้เอาไปให้น้องคนที่นั่งอยู่ตรงนั้นน่ะ ท่าทางจะหิวมาก เมื่อเช้าคงรีบตื่น ปกติคงจะตื่นเที่ยงๆมั้ง เลยไม่ได้กินไรมา เอาไปให้น้องคนนั้นละกันนะ” นุกพูดพร้อมชี้มือไปทางน้องไวส์ จากนั้นตองก็เดินไปหาน้องไวส์และชวนน้องไวส์มากินอะไรด้วยกัน
“นี่ๆ ไอ้นุก ดูน้องไวส์สิ น่ารักว่ะ” จุลพูด
“บ้าป่าว เจ้าชู้ไม่เลิกเลยนะ ดูไอ้วินกับไอ้แซมนู่น ไม่เห็นมันจะเหมือนแกเลย” นุกว่า
“เอ้า ก็ไอ้สองคนนั้นมีแฟนแล้วนี่” จุลพูด
“เออ ก็จริง”
“แล้วแกล่ะ ไม่สนใจน้องคนไหนมั่งเหรอ เค้ายังจำได้นะโว๊ย แกกับเค้ามันสเปคเดียวกัน แบบว่าชอบเด็กเหมือนกันน่ะ ฮ่าๆๆๆ” จุลถามนุก
“ไม่เอา ไม่อยากยุ่งกับใครทั้งนั้น” นุกปฏิเสธ
TO BE CONTINUE…
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น