[fic fairytail] LoVe & LuCky

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4 พี่สาวเปลี๊ยนไป่ร

[gray talk] ยัยลูซี่อะไรเนี่ย มีดีตงไหนแค่ขาวสวย อึ๋ม หุ่นดี ตรงเสปค (มากไปละ)  แต่ทำไรได้ละพี่ฮิบิกิ คนที่ไม่เคยคิดหรือ

ชอบใครเป็นตัวเป็นตน กับมาบอกว่ายัยนี่เป็นคู่หมั้น แปลกดีแฮะ  

หลังจากเหตุการณ์ตอนที่แล้ว:

[lucy talk] อะไรกันเนี่ย writer ทำอะไรลงไปอะ (ทำอะไร ข้าพเจ้าไม่รู้เรื่อง ลูซี่ให้ข้าพเจ้าแต่งไห้เองนะ) แงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแง

แงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแงแง (อ้ะ  กระดาษทิชชู หยุดร้องแล้วเตรียมรับเรื่องที่จะเกิดขึ้นข้างหน้านี้อีกเยอะ)  ฉัน

ตื่นขึ้นมาบนเตียงสีชมพูเป็นรูปหัวใจ และดูห้องนี่ซี่มันสวยมาก "ตื่นแล้วหรอค่ะ คุณลูซี่" "เธอเป็นใครหรอ" "อ๋อ ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่ฮิบิกิ กับพี่

เกรย์ น่ะ" "ชื่ออะไรหรอ" "เวนดี้ค่ะ"

(แนะนำตัวละคร ขอเป็น 3 คน ขึ้นไปนะ ขี้เกียดทำ) 

"เอ่อพี่ลูซี่ค่ะ  ไหนไหนพี่ก้ตื่นแล้ว พี่ฮิบิกิเรียกให้ไปกินข้าวด้วยกันข้างล่างน่ะ" "เรียกไปกินข้างล่างหมายความว่าอะไร นี่ไม่ไช่บ้านฉันหรอกหรอเนี่ย" "เปล่านิค่ะ นี่บ้านของพี่ฮิบิกิ  เมื่อคืนพี่ฮิบิกิเขาอุ้มพี่ขึ้นมาห้องนี่เองเลยนะ" "ห่ะ พูดว่าอะไรนะ ไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" "จริง"

"ไม่จริง" "จริง"  "ไม่จริง" เห้ยไอคนแต่งเดี๋ยวไปคุยกันหลังบอร์ดด้วยน่ะ (เคคร้าบ 555) ฉันเดินตามเด็กผู้หญิงคนนี่ไปจนถึงห้องทานข้าว 
 
 พบกับผู้ชายสามคน มีคนผมดำออกนํ้าเงินเข้ม  คนผมสีเหลืองทองเท่  คนผมสีนํ้าตาลเข้ม  "ไง ที่รัก หลับสบายไหม" ฮิบิกิพูดขึ้น "นายว่าไงนะ"

ฉันกระชากฮิบิกิลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ "ไม่มีอะไรจ้ะ ทีร... ลูซี่" และฉันก้มองไปรอบๆเห็นเกรย์ โลกิ และก้เวนดี้ อมยิ้ม หัวเราะอยู่ "นานแล้วนะที่ฮิบิกิ

มีความสุข" โลกิพูดขึ้น  "อือ" "ช่ายค่ะ"  เกรย์และเวนดี้เสริม  "ปึ้ก!!"  ทุกคนหันไป "ฉันบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าหัดเคาะประตูด้วย"ฮิบิกิพุดขึ้น  

"โทดทีครับ คือว่า...."  "คืออะไรห่ะ" เกรย์ว่า  "คือองค์หญิงมิร่าจะกลับมาแล้วอีก 3 วัน" "ว่าไงน่ะ" "องค์หญิงมิร่าจะมาแล้วครับ" ทุกคนดูสับสน

วุ่นวายไปหมด แม้กระทั่งเวนดี้ ยกเว้นฉันคนเดียวเท่านั้น "นี่ไม่ไช่เรื่องเล่นๆแล้วแหละ ลูซี่เธอกลับบ้านไปก่อน" "ไม่ต้องกลับหรอก" เสียงผู้หญิง

คนนึงดังขึ้น "พะพะพี พี่มิร่ากลับมาแล้ว" "เร็วไหมล่ะจ้ะ" "แล้วทำไมนายบอกพวกเราว่าอีก 3 วัน นายเป็นกาดภาษาอะไรฟ่ะ" "ไม่ต้องตำหนิเขา

หรอกเกรย์คุง ฉันสั่งให้เขาพูดเองจะได้ เซอร์ไพรส์ ไง" (หงัก หน้าทุกคนดูจะไม่เซอร์ไพรส์ด้วยนะ) "ที่จิงพี่กลับมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว รุ้เรื่องคู่หมั้น

ฮิบิกิก้เลยจะลองแกล้ง 555  เธอใช่ไหมลูซี่ ฮาดฟิเลีย" นิ้วเธอชี้มาทางฉัน  

[hibiki talk] พี่มิร่าเปลี่ยนไปมากจริงๆนะเนี่ย กินยาผิดปะเนี่ย สงสัยอยู่เมืองนอกนาน "ใช่แล้วครับ ลูซี่เป็นคู่หมั้นผม" ผมเอามือโอบลูซี่ และ

กระซิบว่า "ลูซี่ เธอต้องยอมเป็นคู่หมั้นฉันแบบหลอกหลอกก่อนนะ ไม่งั้นโดนพี่มิร่าฆ่าแน่ พี่มิร่าเกียจคนโกหกน่ะยิ่งเขาได้ข่าวนั้นไปแล้ว ทั้งเธอ

และฉัน ชีวิตเราแขวนบนเส้นด้ายนะ" "จะให้เชื่อได้ไงว่านายพูดความจริง" "เธอไม่เคยได้ยินหรอ องค์หญิงมาเฟียมิร่าเจน ฉายา สวยลากไส้น่ะ"

"เขาคือคนคนนี้หรอ" " yes"  "อ่าอ่า จะให้พี่เชื่อได้ยังไงว่าเธอสองคนไม่ได้เล่นละครหลอกพี่ ฮิบิกิ ลูซี่" ผมเลยต้องจูบลูซี่อีกครั้งแต่ครั้งนี้เป็นการ

เล้าโลมเลยล่ะ "โอเคเชื่อละ พี่ไปที่ห้องพี่ก่อนนะ" "ฮิบิกิปล่อยได้แล้ว พี่มิร่าไปละ" "อ่อลืมตัวไปหน่อย"