[fic fairytail] LoVe & LuCky

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 อุปสรรคก่อนถึงบ้านในวันแรก

[lucy talk] เห้อ เรียนจบแล้ว เพิ่งไปเรียนเป็นเด็กใหม่วันแรก การบ้านเป็นปลึกเบย  ทำไงดี ทำไงดี  ตึก!!! ฉันชนเข้ากับอะไรไม่รุ้นุ่มๆ  "เฮ้ นาย

เดินดีดีหน่อยดิ ดูตาม้าตาเรือซะบ้าง"  (ตอนนี้ก้มหน้าอยู่  พอมองขึ้นมานั่นแหละ)  พบกับ เด็กหนุ่มผมทองคนหนึ่ง   เห้ยหล่อดีนิ อิอิ

..........................................................................................................................................................................
 


ฮิบิกิ เรย์ติส
อยู่ปี 5 ฉายา ร้อยราตรี  เป็นที่รักของนักศึกษา  ครู  ผู้ปกครอง หรือคนที่เดินผ่านทุกคน นิสัยชอบจีบผู้หญิงทุกคนที่เห็นเลย (เลือกด้วย)

.......................................................................................................................................

"โทดทีนะคุณ...."  "ลูซี่ ค่ะ ไม่เปนไรหรอกคะ"  "เอ่อคับ" "เดี๋ยวๆๆๆ  คุณชื่อไรค่ะ"  "ฮิบิกิน่ะ"  เราคุยกันอยู่นาน จนกระทั่ง  

"ลูจัง" เสียงตะโกนของยัยเลวี่ดังขึ้นมา เป็น กขค. จริงจริงเลย  "มีไรหรอเลวี่จัง"  "คือ วันนี้ฉันขอไปนอนบ้านลูซี่นะ"  

ไรฟ่ะ  รู้จักกันไม่ถึง 12 ชั่วโมง "ได้จ้ะ คือเดี๋ยวเราค่อยคุยกันทีหลังนะเลวี่"  "เอ่อออ  โอเค" (เลวี่เหลือบมองไปเห็นฮิบิกิ)

แล้วยัยเลวี่ก้วิ่งมากระซิบข้างหูฉัน "หมอนั่นจีบเธอหรอ"  "ม่ะม่ะไม่ไช่อย่างนั้น" ทันใดนั้นเด็กหนุ่มผมทองก็หัวเราะขึ้น "ฮ่ะ  

ฮะ ฮ่ะ  ขอโทดนะคุณลูซี่  ไว้เจอกันใหม่ จุ๊...." (สังเกตข้างหลังไอจุ๊... มันควรเป้น จุ๊บ  แต่คนเขียนไม่อยากให้เป้นมากกว่า

เพื่อนเร็ว)  หลังจากนี้ ฉันก็พาเลวี่กลับบ้านฉัน   เมื่อถึงบ้าน "เลวี่นี่ห้องนี่  เป็นห้องเธอไปก่อนนะ ว่าแต่ทำไมเธอไม่กลับ

บ้านตัวเองล่ะมีปัญหาไรหรอ"  "คือ  ไม่มี๊ ไรหรอกลูจัง ออกไปก่อนเถอะ" บ้านใครกันแน่เนี่ย "โอเค จ้ะจ้ะ"   หลังจากนั้นลูซี่

ก้กลับห้องตัวเอง เปิดโน้ตบุ็คขึ้นและกำลังเช็คอีเมลอยู่นั่น ก็มีอีเมลส่งเข้ามา 
                 
                                                 ลูซี่มาคนเดียวน่ะ ที่บ้านฉันมีงานเลี้ยงพรุ่งนี้ 5 โมงเย็น
                                                 
                                                 ปล.  บ้านฉันอยู่ที่ lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll            
                                                                                                   
                                                                                                                       ฮิบิกิ

กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด บ้านแตก  หนุ่มหล่อขนาดนั้นมาชวนไปบ้าน

เนี่ยนะ   ตอนเช้ามา นี่ก็เป็นวันศุกร์ ที่ 13 (ไรมันจะตรงขนาดเนี่ย)   หลังจากกลับจากเรียนฉันก็รีบวิ่งกลับบ้านไปเปลี่ยน

เสื้อเป็น 
 

และก้ไปตามที่อยุ่นั้น ไปถึงปุ๊ป ก็แทบตกใจเพราะมันเป็นคฤหาสน์ชัดๆ "ขนาดบ้านฉันเป็นเศรษฐีบ้านยังไม่ขนาดนี้เลย"