คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 2 (80%)
บทที่ 2
ภายในห้อแ่ัวที่ถูแยออมาพิเศษ ระาราพยายามะถอสร้อยออาลำอแ่็เป็นไปไ้ยาเหลือเิน ในะที่เมธายืนพิสะโพมอูเธออยู่เียบๆ
“ทำไมถอไม่ไ้ันนะ...” หิสาวพึมพำอยู่หน้าระ เมธาเห็นเธอพยายามอยู่นาน็เริ่มหุหิ
ึเินไปิแผ่นหลับา ระาราใเรียมที่ะยับหนี
แ่ถูเาสอมือา้านหลัเ้ามาโอบเอวิ่วเอาไว้
พร้อมับใบหน้ามเ้มยื่นไปเยบนบ่าบา ไอร้อน่านที่แผ่ผ่านมาระทบลำอระหทำเอาหิสาวรู้สึวูบวาบไปทั้ัว
“ุ...ุะทำอะไร…”
“ะถอสร้อยให้…” เสียทุ้มสั่นเล็น้อยบอ้าใบหูเล็ ลมหายใอุ่นร้อนยัเป่ารออ
ส่ผลให้เธอทำอะไรไม่ถู ะยับห่า็ิวแนแร่ทีู่ะรัแน่นึ้นว่าเิม
สุท้ายเธอ็ถูเาบัับให้หันมาเผิหน้าและเบียสะโพหนาแนบับสะโพผายโ้เว้า
“ุ…ันถอเอไ้นะ...ปล่อย…”
ระาราเบี่ยัวออแ่ไม่เป็นผล
ใบหน้าาม้อนึ้นมอเาะที่วามำลั้อเธออยู่
“ทำเอไ้เสร็ไปนานแล้ว”
เมธาบอเหมือนรำานเธอิว่าเาโรธที่ไม่ไ้ไปส่แฟน
“ุไปส่แฟน่อน็ไ้นะะ
ะไ้ไม่หุหิใส่ันแบบนี้” ร่าอ้อนแอ้นยมือทั้สอ้าั้นลาเพราะแผ่นอว้าบเบียับออวบอิ่มนบู้บี้
“รู้ี
ถ้าอยาไปส่ริ้าริไม่มาอุอยู่แบบนี้หรอน่า อย่าหึสิ” เาทิ้ท้ายพร้อมทั้ถือโอาสูบแ้มแระเรื่อฟอหนึ่
“ฮื่ม…เรื่ออะไรัน้อหึุ้วย
หลัวเอ ปล่อยันเี๋ยวนี้นะ” ระาราเบือนหน้าหนี
มือิ๋วพยายามทุบลบนอแร่ระรัวเป็นุ
“ไม่รู้สิ เห็น้อนาว่ำเลย
หรือแล้ทำเพราะอยาให้ผมอหืม…” ายหนุ่มีรวนยิ้มๆ
แววามไหวระริและรับรู้ถึวามนุ่มหยุ่นอทรวออวบ อีทั้ยัมีลิ่นายหอมๆ
ที่ผสมับลมหายใทำเอาเลือลมอเาวิ่พล่านไปหม
ภาพสาวเิ่มเยไร้เสน่ห์วันนี้ไม่มีอยู่ในหัวแล้ว
“่าินะุ ไอ้ที่ออยู่เนี้ย
ัน็บอปล่อยั้หลายรอบแล้ว ็ไม่ปล่อยสัที สรุปว่าใรอยาอใรันแน่”
“ผมอยาอ็ไ้...อทีไริหนึบเหมือนาวรา้าทุที
เห็นมั้ยล่ะ” เมธา้มลไประิบบอใล้ๆ
นนฟั้อหอหนีเหมือนเ่า
่อนะโยัวพยศแรเพื่อให้นเอหลุพ้นาพันธนาารอนัล่าสวาท
“ุ…” ริมฝีปาิ้มลิ้มเรียมะ่อว่าแ่็้าว่าริมฝีปาหยัที่ประบลมาอย่ารวเร็วโยที่ไม่ทันไ้ั้ัว
เมื่อไ้สัมผัสร่าำยำถึับเร็้าเพราะไม่ใ่แ่วามหวานละมุนลึึ้
หาลิ่นายหอมรุ่นและสัส่วนลมลึน่าลูบไล้เหมือนแม่เหล็ั้นีที่รึอารม์เาให้ถอนัวไม่ไ้
ลมหายใปะทะลมหายใ มูโ่มถูไถับมูเรียวเล็ ายหนุ่มแทบลั่ับรสาิที่วนให้สมอพร่าพราย
มัน่า่ำหวานราวับน้ำผึ้ผสมวิสี้
ึ่ให้ทั้วามหวานละมุนและมึนเมาในราวเียวัน
“อื้อ…” เธอราเมื่ออาาศหายใเริ่มไม่เพียพอ
เมธาระับอ้อมแนแน่นว่าเิมและเลื่อนปาไปูบทั่ววหน้าสวยเพื่อเปิโอาสให้เธอไ้หายใหายอ
หิสาวสูเอาออิเนเ้าปอยาวเหยียราวับนที่ออำลัายมาอย่าหนั
“ปะ…ปล่อยนะ...ุเมธา…”
นที่นั่ลำบาประท้ว สอมือ้ำยันแผ่นอว้าไว้
แ่วามหวานล้ำอันวนลุ่มหลทำให้เาไม่ยอมผละออห่า่ายๆ
“ไม่น่าเื่อว่าสาวโบราอย่าุ
ปาะหวานนานี้” เมื่อให้เวลาเธอเิมเ็มอาาศเ้าไปนุ่มปอแล้ว
ปาร้อนๆ ็เลื่อนมาประบปิอีรั้ านั้นึ่อยๆ บเบียลืนินลิ้นเล็ๆ
ที่ทั้หนึบและนุ่มเหมือนนมึ่ำลัละลายในปาโยไม่้อเี้ยว
เมธาุมพิแบบิวหาพาฝัน
บรรเย้าหยอ้วยลีลาั้นเิที่เหนือว่า ลิ้นสาระายระรานไปทั่วโพรปาบาอย่าุน
ออนสำรวนเธออ่อนระทวย มือไม้ไร้สิ้นเรี่ยวแรที่ะัืน
หาหัวใลับเ้นแรโรมราม วามหวาหวั่นอัแน่นอยู่ในอ
และพยายามเปล่เสียร้อห้ามเาอยู่ลอ แ่เสียนั้น็ถููลืนหายไปทุรา...
สาวน้อยอ่อนประสบาร์อย่าระารา
ูบยัไม่ประสาบวับวามหอมหวานยัรุ่นอยู่รอบายสาว
ทำให้เารุ่มร้อนหนัมาึ้นเรื่อยๆ
“ฮื่ม…ฮื่ม...ปะ…ปล่อย” เสียหวานเอ่ยห้ามเหมือนนำลัะาใาย
ะเียะายหาลมหายใ่อเิม แ่เาไม่มีท่าทีะหยุ รุไล่อย่าหนัหน่ว
“อื้อ...ปล่อย่ะ” ใบหน้าามส่ายหนีระริ
“ออีหน่อยนะ…” เาบอเสียพร่าสั่นไม่่าัน แล้วลาริมฝีปาลไปามลำอระห
วเ้าหาบ่าเปล่าเปลือย
“ปล่อยสิ บอให้ปล่อย...” เธอออแริ้น เมธาราอย่าัในนิๆ แ่ยอมถอยห่าออมา
พลามอวหน้านวลที่อนนี้แแปร๊เป็นลูมะเือเทศสุ ริมฝีปาหยัไ้รูปยยิ้มอย่าพอใับวามเอะเินที่เธอแสออมา
“ุใสุ่แบบนี้ สวยเ็ี่
ทำไมไม่ใส่บ่อยๆ ผมอบ” ะที่พูนั้น
ฝ่ามือหนา็ลูบไล้สำรวเรือนร่าามสมส่วนไปทั่ว นเามั่นใว่าเธอสวยแ่ไหน
ทุอย่าบนเรือนายนี้ไม่มีส่วนไหนที่ไม่สวย ไม่มีส่วนไหนมีำหนิ
สวยนเาเฝ้า่น่าัวเอว่าาถั่วอยู่ไ้นานหลายปี
“แ่มันโป๊นี่…ใส่แล้วไม่มั่นใเอาะเลย” เธอเินอายและเบี่ยัวออาวแนแร่
เา้มลไปหอมแ้มทั้้ายวา่อนะอเอวบาหลวมๆ
“ปล่อยเถอะ่ะ เรา้อลับบ้านนะ”
“ผมถอสร้อยให้รับ”
ระาราไม่ทันอนุาิ เา็ถอสร้อยให้้าๆ
ปลายนิ้วแ็แรแะลบนลำอาว เหมือนถ่านร้อนที่ลวเนื้ออ่อนๆ นแระเรื่อ
เวลาแ่วินาทีผ่านไปเื่อ้ามาสำหรับหิสาว
เพราะว่าเาะถอเสร็เธอั้นหายใไม่รู้ี่รอบ่อี่รอบ
“เสร็แล้วรับ” เาวาสร้อยใส่ล่อ้าายเธอ “่าหูล่ะะให้ถอมั้ย”
เาเอ่ยถาม้วยแววาเ้าเล่ห์ เธออายแล้วอายอี
“ันถอเอไ้่ะ…”
“ถอเอไม่ถนันะรับ ผมถอให้นะ เราะไ้รีบลับไ” เาไม่รอให้เธออนุาิอี มือหนา็่อยๆ บรรถอ่าหูให้ ใบหน้าม้มลไปใล้นเธอนลุู่ ว่าะเสร็สำหรับายหนุ่มเพียแ่อึใ แ่สำหรับเธอ่านานเหลือเินนั นอ่อนั้ันเพราะเาไม่ถออย่าเียว ปาร้อนๆ อยแะโน้นแะนี่วุ่นวายไปหม
ผลานเรื่ออื่นๆ
 |
|
ความคิดเห็น