ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Rainy Season (Yuri)

    ลำดับตอนที่ #1 : พบเจอ (หรือเปล่า)

    • อัปเดตล่าสุด 14 ม.ค. 52


          อธิชา หรือ เรน สถาปนิกสาวสวยมาดเซอร์ ร่างสูงโปร่ง ผมยาวสีน้ำตาลอ่อน ผิวขาวแบบชาวยุโรป คิ้วเข้มโก่งเรียวเหนือนัยน์ตาคมสีฟ้าใส จมูกโด่งตัดกับริมฝีปากบาง ใครๆดูก็รู้ว่าเธอเป็นชาวต่างชาติ แต่ภาษาที่เปล่งออกมาจากปากบางกลับเป็นภาษาไทยชัดเจน

              เธอเดินเข้าประตูออฟฟิศอย่างร่าเริง หร้อมหูฟังที่เสียบอยู่ที่รูหูทั้ง2ข้าง ทุกคนมองเธอพลางอมยิ้ม เจ้านายของพวกเธอยังเหมือนเดิมแม้เวลาจะผ่านไป1ปีแล้วก็ตาม บนใบหน้าใสนั้นมักจะมีแต่รอยยิ้มและความขี้เล่นอารมณ์ดี ทำให้ผู้คนตกหลุมรักเธอได้อย่างไม่ยาก

              เรนเดินเข้าห้องส่วนตัวที่มีเพียงกระจกใสกั้นอยู่ แล้วเปิดดูแฟ้มงานเข้า-ออก
    \"ก๊อกๆๆๆ\"
    \"ค่าคุณนิ\" เรนตอบแล้วดึงสายหูฟังออก
    \"เดี๋ยวจะมีลูกค้าคนนึงมาตอน10โมงนะคะคุณเรน\"
    \"คุณนิอ๊ะ เรนพึ่งกลับมาเมื่อคืนเองนะคะ ขอเรนพักซักวันไม่ได้หรอ\"
    \"ไม่ได้ค่ะ ปกติคุณเรนก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากเล่นกับลูกน้องไปวันๆ\" นิชากัดเพื่อนรักที่ไม่ค่อยอยากจะทำงาน
    \"แถมเรนยังต้องไปดูแลโรงเรียนอีกนะคะ เฮ้อ ก็ด้าย ก็ด้ายย งั้นเดี๋ยวถ้าเค้าแล้วค่อยไปตามเรนนะคะ เย็นนี้เรนจะชวนลูกน้องไปคาราโอเกะ ฮิๆๆ\" เรนพูดแล้วกระโดดดึ๋งๆออกจากห้องไป ทิ้งเพื่อนรักให้ส่ายหน้ากับความเป็นเด็กของเธอ

    \"เอ๊าทุกโคนนนนน ในฐานะที่เรนพึ่งกลับมาจาอังกฤษ เราก็จะไปฉลองตอนรับเจ้านายคนเก่ากัน ดีมั้ยยยยยย\" เรนป่าวประกาศแก่ลูกน้องที่ร้องไชโยกันยกใหญ่
    \"ดีคร้าบ/ค่า\"
    \"อ้อ เหมือนเดิม ห้ามแอลกอฮอลนะ มันไม่ดีต่อสุขภาพ โอเค้\" เรนสั่งแล้วก็เดินจากไปทิ้งให้ลูกน้องนั่งยิ้มกว้าง ก็เพราะเจ้านายพวกเขาทั้งใจดี มีคุณธรรม พวกเขาจึงรักเจ้านายเสมือนพี่น้องอีกคน

    \"คุณเรนคะ คุณโอมาแล้วค่ะ\" นิชาร้องเรียกเรนแต่ไกล เรนสังเกตเห็นคนที่เดินมาข้างๆนิชาพลางสำรวจ -สูง ขาว ตี๋ หล่อ ดูมีฐานะ ติดตรงที่ว่า..ทำไมหน้าคุ้นอย่างงี้อ่ะ- เมื่อเรนคิดไม่ออกจึงปล่อยเลยตามเลย
    \"สวัสดีครับผมชื่อโอ ความจริงพี่สาวผมเป็นคนจ้างงานนี้น่ะครับแต่วันนี้เธอมาไม่ได้ เลยให้ผมมาแทน\" โอกล่าวแนะนำตัวอย่างเป็นมิตร
    \"งั้นเดี๋ยวรบกวนคุณโอช่วยเดินนำหน้าไปที่รถเลยนะคะ เดี๋ยวเรนขอไปเอาของก่อน เดี๋ยวตามไปค่ะ\" เรนพูดจบก็ลาก(??)นิชาตามไปด้วย
    \"เดี๋ยวคุณนิช่วยไปรับเรนตอนกลางวันด้วยนะคะ จะได้ไม่ต้องรบกวนให้คุณโอมาส่ง ขอบคุณค่ะ\" เรนร่ายอย่างเร็วแล้วรีบคว้ากระเป๋าวิ่งตามโอไป

              เรนและโอเดินเข้ามาในร้านที่โอต้องการให้เธอตกแต่งภายใน เรนมองไปรอบๆแล้วหันกลับมาหาโอ
    \"สวยจังเลยค่ะ จ้างวิศวกรที่ไหนคะ\" เรนเอ่ยชมจากใจจริง
    \"คุณอธิปน่ะครับ คุณเรนน่าจะรู้จัก เห็นมีคนบอกว่าเป็นเพื่อนสนิทคุณเรนเลย\"
    \"อ๋อค่ะ\"
    \"ผมขอตัวไปโทรบอกแอลก่อนนะครับ ป่านนี้คงจะรอโทรศัพท์อยู่แล้ว\" โอส่งยิ้มให้ทีนึงแล้วเดินออกไปเพื่อหามุมคุยโทรศัพท์
    -คุณโอนี่หน้าคุ้นมากเลยนะเนี่ย แต่คิดไงก็คิดไม่ออก- เรนคิดแล้วล้วงมือลงไปในกระเป๋าเพื่อหยิบสมุดโน๊ตกับดินสอแท่งอ้วนคู่ใจ จากนั้นก็เสียบหูฟังเข้ารูหู เรนทำปากขมุบขมิบไปตามเพลง แต่เธอก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อเธอนึกขึ้นได้ว่า -คุณโอเป็นเจ้าของค่ายเพลงนี่นา!!-
    \"คุณเรนฟังเพลงอยู่หรอครับ\" เสียงของโอดังขึ้นด้านหลังเรนที่ค่อยๆหันหลังไปอย่างช้าๆ
    \"คุณเรนเป็นไรหรือเปล่าครับ ดูทำหน้า\" โอพูดในขณะที่พยายามกลั้นหัวเราะอย่างเต็มที่
    \"คุณโอ...เป็นเจ้าของค่ายเพลงใช่มั้ยคะ\" เรนถามอย่างอึ้งๆ
    \"อ่าครับ อย่าบอกนะว่าเพิ่งนึกออก ทำหน้าเหมือนเห็นผีซะขนาดนั้น ฮ่าๆๆๆ\" โอกลั้นหัวเราะไม่ทันจึงทำให้หลุดหัวเราะไป ทำเอาเรนหน้าแดงด้วยความอาย
    \"คือคุณโอคะ นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว เดี๋ยวคุณนิก็คงจะมารับเรนแล้วงั้นเรนขอตัวนะคะ\"
    \"ไปทานข้าวด้วยกันสิครับ\"
    \"ถ้าคุณทานชายสี่แถวนี่ได้อ่ะนะคะ\"
    \"ผมเป็นคนนะครับ ทำไมจะทานไม่ได้ คุณพูดแปลกๆ ฮ่าๆๆๆ\" โอหลุดขำเป็นรอบที่2
    \"แหะๆๆ แล้วเจอกันค่ะ\"
    \"ครับผม\"

               เมื่อเรนเดินห่างจากโอมาแล้ว เธอก็ถอนหายใจอย่างแรงเพราะระหว่างที่คุยกันเธอเกร็งแทบแย่
    \"คุณนิๆๆๆๆๆๆ\" เรนเรียกนิชารัวๆ
    \"อะไรคะคุณเรน\" นิชาพูดยิ้มๆอย่างเอ็นดูในความเป็นเด็กของเรน
    \"คุณโอๆๆๆๆๆๆ\"
    \"คุณโอเป็นอะไรคะ\" นิชาสามารถบอกได้ว่าเรื่องที่เรนกำลังจะบอกนั้นไม่ได้ร้ายแรงอะไรเพราะเรนดูตื่นเต้นเหลือเกิน
    \"คุณโอเป็นเจ้าของค่ายเพลง\" เรนพูดแล้วทำตาปิ๊งๆ
    \"ทราบแล้วค่ะ อ้อ เมื่อกี้นิอ่านหนังสือพิมพ์แล้วเห็นเค้าลงข่าวคุณเรนด้วย\"
    \"ลงว่าไงคะ\" เรนถามไปส่งๆอย่างเบื่อๆ
    \"ไฮโซที่ถูกโหวตว่าฮอตที่สุดโดยผู้ชายและผู้หญิงได้กลับมาจากอังกฤษแล้วเมื่อคืนตอนตี1 13นาที\" นิชารายงานเพื่อนรัก
    \"เฮ้อ นักข่าวนี่ก็ข่าวเร็วเหลือเกินนะ ไม่รู้รู้ได้ไง\"
    \"ไม่รู้เหมือนกัน เอ้าถึงแล้ว นิไม่เคยเห็นเลยนะเนี่ย ไฮโซชอบกินชายสี่\"
    \"เรนผิดหรอคะ งั้นคุณนิก็ผิดเพราะคุณนิก็มากินชายสี่กับเรน\"
    \"เอ้าถึงแล้ว ลงไปเร็วๆเลยเพราะนิหิวมาแล้ว\" นิไล่สาวเซอร์ที่กระโดดออกจากรถแทบไม่ทัน

              ทั้ง3คนนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งแถวๆหน้าร้าน สาวเซอร์หันไปมองโอแล้วถาม
    \"คุณโอทานไรคะ\"
    \"ผมขอบะหมี่แห้งครับ\"
    \"คุณนิล่ะคะ\"
    \"บะหมี่น้ำค่ะ\"
    \"น้องคะ ขอแห้ง2 น้ำ2 เกี๊ยวน้ำอีก2 ด่วนเลยนะคะ\" เรนพูดแล้วยิ้มหวานทำเอาเด็กหนุ่มยืนค้างจนนิชาต้องปรามเรน เมื่อเรนหุบยิ้มหวานเด็กหนุ่มจึงกลับมาเป็นเหมือนเดิม
    \"อะไรเล่าคุณนิ\" เรนถามอย่างรำคาญ
    \"แล้วคุณเรนไปแกล้วเค้าทำไมล่ะคะ\" นิชาดุเรนเสียงเบา
    \"ดุกว่าแม่เค้าอีก เมื่อก่อนไม่เห็นว่าเลย เป็นไรมากป่าวเนี่ยคุณนิ\" เรนบ่นอุบ
    \"เอ่อ..\" นิชาอ้ำๆอึ้งๆแล้วหันไปมองโอเพื่อขอความช่วยเหลือ
    \"คุณนิคงหึงแทนแฟนคุณเรนมั้งครับ\" โอพูดยิ้มๆ
    \"แต่เรนไม่มีแฟนนะคะ\" เรนกล่าวอย่างงงๆกับอาการของเพื่อนเธอ
    \"งั้นคุณนิก็หึงแทนคนที่กำลังจะเป็นแฟนคุณเรนไงครับ\" โอพูดแล้วหันไปยิ้มกับนิชาที่ยิ้มตอบอย่างรู้ความหมาย เรนมองทั้งคู่อย่างงงๆแต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไรเมื่ออาหารถูกเสิร์ฟที่โต๊ะ

              เมื่อทั้ง3คนทานเสร็จ ปรากฏว่าเรนเป็นผู้ชนะไปด้วยบะหมี่แห้ง3ชาม น้ำ1ชาม เกี๊ยวน้ำ2 ส่วนรองชนะเลิศคือโอค้วยบะหมี่แห้งเพียง3ชาม และที่สุดท้ายคือนิชาที่ทานบะหมี่น้ำเพียง1ชาม



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×