ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปั่นๆๆ ปั่นลูก

    ลำดับตอนที่ #18 : Debris

    • อัปเดตล่าสุด 6 ต.ค. 58


    ใบสมัคร(เซเปล)

     


     

    ชื่อ-สกุล : เดบริส // Debris ( แปลว่าเศษซากค่ะ )

    สีผม/สีตา : ผมสีน้ำเงินเข้ม ดวงตาสีเขียวหยกมรกต

    ส่วนสูง/น้ำหนัก : สูง 140 ซม. หนัก 30 กก.

    เพศ : ชาย

    อายุ : 14 ปี

    สายพลัง : สายพลังจิต

    *อาวุธ : -

    ลักษณะนิสัย : เงียบๆ นิ่งๆ ชอบทำหน้าเศร้าๆตลอดเวลา ใช่ว่าจะเย็นชานะ บางครั้งถ้าได้คุยกับคนอื่นเขาก็ตอบบ้างแหละ ยิ้มยาก เขินง่าย

    ขี้อาย(ดังรูป -.-) ปากไม่ตรงกับใจ(ซึนค่ะพี่น้อง) ชอบอยู่คนเดียว ชอบหักโหมตัวเอง (ทำร้ายตัวเองนั่นแหละค่ะ) หัวเราะยาก ไม่ร่าเริงนะ แต่แค่

    ไม่ค่อยพูด ชอบแอบ ทำตัวอย่างกับว่าตัวเองด้อยกว่าคนอื่นไปซะทุกอย่าง ขี้กลัว ขี้ระแวง กลัวได้ทุกอย่างแหละ ( เดี๋ยวๆ ลูกขของเรามันต้องขี้กลัว

    ทุกคนเลยเรอะ ) มีมุมคล้ายเด็กเก็บกฎ เวลาจะโผล่มาก็โผล่มาอย่างผี อยู่ดีๆก็โผล่ สังคมน้อย โลกแคบ เป็นคนเดาใจยากระดับหนึ่งเลย มักไม่

    ชอบเปิดเผยตัวตน ไม่เคยเล่าอดีตให้ใครฟัง มีมุมน่ารักบ้าง//โดนเตะ บางทีก็เหมือนอ้อน หน้าตามันบอก -.- บางทีก็งอน หน้าตาก็บอก -_- 

    กระฉับกระเฉง มีความพยายามและความอดทนอย่างสูง ชอบมองตาขวางใส่คนอื่น ( แต่คนมักไม่กลัวเพราะน้องนี่มันน่ารักเกินไป//โดนเตะ)

    เข้ากับคนยาก เพราะ ไม่กล้าคุย กลัวคนแปลกหน้า สุภาพหน่อยๆ ถ้าโกรธจริงๆจะน่ากลัวอยู่เหมือนกัน // บ่นยาวแถมมีขนมเปี๊ยะด้วย

    ดูไปดูมานิสัยก็คล้ายพี่สาวคนโตในบ้าน//ขอโทษค่ะ พี่ชาย -3- แต่ก็ยังไม่ค่อยกล้าแสดงออก ไม่ค่อยคุยกับคนอื่น แต่ถ้ามีเพื่อนที่ดีต่อเขาล่ะก็

    เขาจะเสียสละแม้แต่ชีวิตของเขาเองแล้วก็จะเชื่อฟังคนนั้นคนเดียว อ่อนโยน อ่อนหวาน อย่างกับผู้หญิง//โดนน้องเตะ  ก็พูดไม่เก่ง แรงน้อย

    เวลาเศร้ามักไปเศร้าไม่ให้ใครเห็น หัวไว ฉลาด ทักษะการพึ่งพาตัวเองมีบ้าง ตาไวเป็นแมวมองเลยแหละ

    ประวัติโดยคร่าว : ถูกทิ้ง...( สั้นไปๆ )  ก็พอถูกทิ้งไปก็ได้แต่หากินตามซอกขยะ ตามถนน ตามป่าบ้าง จนเติบโตมาได้จนถึง 10 ปี ก็ยังไร้แววว่า

    จะมีใครรับไปเลี้ยงเลย จนก็คิดว่าอยากทำความรู้จักกับคนอื่นบ้างแต่ก็ถูกไล่ตะเพิดออก ก็เลยต้องอาศัยอยู่คนเดียวมาสิบกว่าปี จนวันหนึ่ง

    ได้เจอกับมนุษย์สาวคนหนึ่ง เธอเป็นคนแรกที่คุยกับชายหนุ่ม ถึงจะคุยได้แค่ที่ในป่าลึก แต่ก็ได้สร้างความสัมพันธ์มากขึ้นจนเหมือนกับว่า

    เป็นเพื่อนสนิทกัน จนวันหนึ่งที่เมื่อหญิงสาวเริ่มมีอาการแปลกจากเดิมนั่นคือรีบกลับเขตมนุษย์ไวและไม่ค่อยมีเวลามาคุยด้วย จนกระทั่ง

    วันหนึ่งเธอก็หายไปอย่างไร้วี่แววและไม่เคยกลับมาอีกเลย...... จนทำให้น้องต้องกลับมาอยู่คนเดียวอีกครั้ง

    ชอบ/เกลียด/กลัว : ชอบขนมหวาน ผู้ที่คุยกับตนได้ เพื่อนสนิท เกลียด ผู้ที่เห็นชีวิตเป็นของเล่น กลัว การที่ต้องอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต

    งานอดิเรก : อ่านหนังสือ คุยกับสัตว์

    เพิ่มเติม : น้องเป็นสุดยอดเคะ // โดนเตะ  เคะตัวพ่อค่ะ  คุยกับสัตว์ได้

     

    บทสัมภาษณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ

    01 ) ข้าจะไม่ให้เสียเวลามาก ก่อนอื่น เจ้าคิดอย่างไรกับพวกมนุษย์หรือ?

    คำตอบของเจ้าคือ?  :: " ผมว่าพวกเขาก็ดูไม่น่ารังเกียจอะไร แค่พวกเขากลัวพวกเราเท่านั้นเอง แต่ผมก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมพวกเขาถึงเกลียด

    พวกเรา " พูดแล้วหลบตาหนี

    02 ) แล้วเรื่องเล่าเกี่ยวกับพันธะสัญญาต้องห้ามเล่า เจ้ามีความเห็นว่าอย่างไร?

    คำตอบของเจ้าคือ? " ก็คิดว่ามันก็คงเป็นสิ่งที่ทำให้มนุษย์กับเซเปลใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้..."

    03 ) ขอบคุณสำหรับคำตอบ จะว่าไป ข้าก็ลืมเลยเชียว ก่อนจากกัน ช่วยแนะนำตัวเองหน่อยได้ไหม? ข้าอยากรู้ว่าเจ้าเป็นใคร แต่เจ้าคงไม่ต้องรู้จักข้าหรอกกระมัง? (ยกยิ้ม)

    เช่นนั้นตัวเจ้าคือ...? " ผมไม่ค่อยอยากจะบอกอะไรคุณมากมายหรอก ผมชื่อ เดบริส ....... แค่นี้ก็พอสินะครับ "

    CR.SHL
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×