คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แนะนำตัวละคร
คิบอม . . ผู้ชายที่ไม่เคยถามตัวเองสักครั้งว่า"ถ้าหากไม่ปล่อยให้คนรักต้องเหงา..
ตอนนี้จะมีความสุขแค่ไหน" สำหรับเค้าแล้ว..เค้าเพียงแต่รอรับคำปลอบโยน
จากคนอีกคนเท่านั้น แม้ว่าผู้ปลอบโยนนั้นจะแค่ทำไปตามหน้าที่พี่ที่ดี
คยู . . ทำทุกอย่างแค่ขอในเค้าคนนั้นมีความสุข โดยไม่แคร์ว่า
"ตอนนี้หัวใจของเค้าไม่อาจเป็นผ้านวมให้ใครอุ่นใจ
เป็นเบาะรับการกระทำที่ทำร้ายจิตจากเจ้าชายคนนั้นได้อีกแล้ว"
เยซอง . . พยามทำหน้าที่แฟนที่ดีและผู้รับผิดชอบ[โดยไม่จำเป็น]
ค่อยบอกตัวเองเสมอว่า"ต้องไม่ทำให้เค้าเสียน้ำตา"
รักแฟนเป็นที่สุดแต่กลับค่อยเอาใจคนที่ตนเรียกว่า"น้องชาย"
"ทุกอย่างอาจไม่เลวร้ายแบบนี้ถ้าเพียงแต่ นาย..จะแคร์ฉันมากกว่าเค้า"
ทงเฮ . . ความน่ารักของเค้าเป็นที่มาของความเจ็บ เจ็บกับคำว่า"แฟน"และ"หักหลัง"
เจ็บกับคำว่า"ตัวสำรอง"ใน"ตอนที่ไม่มีใคร" เจ็บกับคำว่า"น้องชาย" . .
"ที่ไม่มีทางเป็นมากว่าน้อง" และเจ็บที่สุด เมื่อเห็นน้ำตาของคนที่รัก
ซองมิน . . ซื่อสัตย์ และรอคอยชายคนเดียว แม้จะต้องร้องไห้จนนำตาเป็นสายเลือด
แม้ต้องเจ็บกับภาพบาดตาทุกวัน แต่ก็ยังรอที่สักวันจะหยุดเจ็บได้สักที
แล้วความเจ็บนั้นจะจบลงได้อย่างไร "ความรัก ความสนใจต่อกัน" หรือคำว่า "ลา"
ฮีชอล . . ผู้ไม่เคยคิดถึงคำว่า"รัก"ทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับเค้า คือความสุข
และเสียงหัวเราะ "ถ้าถามว่าความรักคืออะไร..ผมคงตอบไม่ถูก
เพราะในเมื่อผมรักทุกคนที่รักผม แล้วทุกๆคนก็รักผม 555+ อย่าอิจฉาผมเลยนะ"
เรียวอุค . . ถูกประนามว่าเห็นแก่ตัว ทั้งที่เค้าไม่เคยต้องการหัวใจหรือแม้แต่ความใส่ใจ
จากคนที่มีเจ้าของ แค่เพียงต้องการให้คนที่เค้ามอบใจให้ มองเค้าในฐานะคนที่ชอบเค้าบ้าง
แค่เท่านั้น
ตัวแสดงรับเชิญ
.
.
.
.
.
.
.
บอกไม่ได้....ต้องรอดู
ความคิดเห็น