ราชันเทพอสูร ผงาดฟ้า

"ยุทธจักร หามีสิ่ง เเท้จีรัง"
มิตรรัก ศัตรูชัง ยากแยก
อย่าถือความ กังวลมาก ลากแอก
จงอย่าแบก ความแค้น นานา
ไม่ต้องมาก กฎยุทธจักร นักดอก
สหายร่วม ยกจอก หรรษา
โลกทั้งสิ้น อนิจจัง อนิจจา
ตามชะตา ที่ผ่านมา ก็ผ่านไป
ยกจอก!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
 

    หลงเฟิง  บุรุษหนุ่มรูปงามท่าทีคล้ายจอมยุทธก็ไม่ใช้คล้ายนักศึกษาคงเเก่เรียนก็ไม่เชิงการปรากฎตนสู่ยุทธจักร ได้สร้างวีรกรรมสะทกสะท้านลือลั่น  นั่นคือ  มันใช้วิชาฝีมืออันหายสาบสูญของสองสุดยอดฝีมือฝ่ายธรรมะเเละฝ่ายอธรรมที่หายสาบสูญจากยุธภพร่วมหลายร้อยปีที่ไร้ร่องรอยไปเเล้ว
    ในเส้นทางการท่องทั่วแผ่นดินมิเพียงสร้างความหวาดหวั่นให้เเก่เหล่าร้ายเท่านั้น
มันได้พบเจอเหล่าดรุณีบุปผางามตามเส้นทางหลายนาง การเข่นฆ่าศัตรูกวาดล้างเหล่าโจรร้ายนับพันมิได้ทําความลําบากให้มันแต่อย่างใด เหนืออื่นใดคืออารมณ์ร้ายของเหล่าบุปผางามนี้ต่างหากที่ทําให้มันตื่นตระหนกจนรับมือไม่หวั่นไม่ไหว มันมิคาดคิดว่า

 
ศัตรูนับพันที่ร้ายกาจ ยังมิอาจเทียบเท่าอารมณ์ร้ายของเหล่าบุปผาสะคราญ!

♣○♣○♣○♣○♣○♣○♣ ♣○♣○♣○♣○♣○♣○♣ ♣○♣○♣○♣○♣○♣○♣ ♣○♣○♣

หลงเฟิง

 

นิยายเรื่องนี้แนวสุขนิยมนะครับนักอ่านท่านใดมีคำติชมสามารถบอกได้ตามสบายนะครับ