ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 4 ฆาตรกรรมในที่มืด (คลี่คลายคดี)
��������������� ณ.หอประชุมในมหาลัย สารวัตรได้เดินเข้ามาหาโฮมส์
�������������� "โฮมส์เธอว่าอะไรนะ เธอรู้ตัวคนร้ายแล้วใช่ไหม่"
�������������� "ครับ คนร้ายก็คืออาจาร์ยมินิ คุณนั้นแหละคือคนร้าย"
�������������� "ฉันรึค่ะ ไม่จริง"
�������������� "ผมได้ยินมาหมดแล้วครับ เกียวกับจดหมายขู่นั้นคนที่เขียนจดหมายนั้นคุณคงเป็นคนเขียนเพราะในจดหมายนั้นมันมีกลิ่นน้ำหอมของคุณ เพราะคุณใช่Hypnose By Lancome ใช่ไหม"
�������������� "ใช่ค่ะ ถึงฉันเป็นคนเขียนจดหมายขู่จึง แต่ฉันไม่ได้ฆ่าผู้อำนวยการณ์นะค่ะ
�������������� "ไม่ต้องแก้ตัวแล้ว สารวัตรครับผมตัวเธอไปเลยครับ"สารวัตรเดินมาหามินิ
�������������� "อาจารย์มินิผมขอจับตัวคุณในผู้ต้องสงสัยในการฆ่าผู้อำนวยการณ์โรงเรียน เชิญคุณไปโรงพัก"
�������������� "คดีนี้ก็ปิดอย่างง่ายด่ายอีกแล้ว ขอขอบคุณโฮมส์ด้วยนะครับ ฉันไปแล้วนะ"
�������������� "อือ ครับ"
��������������� หลังจากที่ตำรวจก็กลับไปกันหมดแล้ว ก็มีชายนิรนามปรากฎตัวที่บนเวที กำลังเก็บของบางอย่างอยู่ แสงไฟ กระพริบมาที่ชายคนนั้นเอง
�������������� "คนร้ายคือคุณจริงๆด้วย คุณแจ็ค"
�������������� "อะไรกันคุณโฮมส์ คนร้ายคือคุณมินิไม่ใช้หรือ"
�������������� "ไม่ใช้หรอก มันคือกลลวงไว้ให้หลอกคนร้ายมาไง"
�������������� "ไหนคุณลองบอกมาหน่อยสิว่าผมอยู่ที่ข้างเวที แล้วผมจะฆ่าผู้อำนวยการณ์ได้ยังไง"
�������������� "ก็ได้ เชือกมันไม่หลุดออกมาเองหรอกแต่เป็นโดนของบางอย่างทำให้เชือกขาดเอง"
�������������� "อะไรนะ เชือกโดนทำให้ขาดเอง"สารวัตรถาม
�������������� "ใช่ครับ สารวัตรครับ คุณขึ้นไปด้านบนของเวทีแล้วนำที่จุดชนวนระเบิด วางไว้ที่เชือกแล้วตั้งเวลาเพื่อทำให้ระเบิดทำงาน แล้วถึงเวลางานคุณก็รอให้ผู้อำนวยการณ์มาถึงรอเวลาที่ทำให้ชนวนจุดเวลาระเบิดทำให้ป้ายหล่นลงมาทับเขาเอง"
�������������� "ข้อสันนิษฐานทุกอย่างก็ดีนะ แต่ตอนนั้นป้ายหล่นลงมาทับใส่ร่างผู้อำนวยการณ์ คนอืนหลบกันหมดแต่ทำไหมเขาไม่หลบไปล่ะ"
�������������� "เพราะผู้อำนวยการณ์โดนพิษปลาปักเปาเข้าไปยังไงล่ะ"
�������������� "พิษปักเปา"
�������������� "มันทำให้ร่างกายหยุดชะหงักบางระยะทำให้ผู้อำนวยการณ์หยุดชั่วขณะนั้นเอง"
�������������� "แล้วอุปกรณ์ล่ะ ข้อสงสัยล่ะมันอยู่ที่ไหนเอามาให้ดูสิ"
�������������� "นั้นแหละนี่ที่ทำยังหาอยู่ เลยต้องใช้อาจารย์มินิเป็นนกตัวเลย เพื่อคนร้ายนำของนั้นมายังไงล่ะ"
��������������� โฮมส์ไปหยิบของนั้นมา "นี้แหละของที่ผมตามหาตั้งนานมันคือเข็มฉีดยาที่มีพิษปักเปาตอดอยู่ยังไงล่ะ ถ้านำไปตรวจรอยนิ้วมือละก็คงมีรอยนิ้วมือของคุณแน่"
�������������� "ผมไม่ได้ตั้งใจเอง ผมก็ไม่อยากฆ่าเขาหรอกแต่มันจำเป็นที่ผมต้องทำ"
�������������� "เหตุจูงใจนั้นคือท่านผู้อำนวยการณ์จะให้คุณออกใช่ไหม"
�������������� "ใช่เขาเป็นคนที่ให้ผมออกจากงาน ผมทำงานมานานตั้ง13ปีที่นี้ผมยังไม่อยากออกเลยต้องฆ่าเขานั้นเอง"
�������������� "คุณแจ็คผมขอจับคุณในข้อหาผู้ต้องสงสัยในคดีฆ่าผู้อำนวยการณ์ พาตัวไปโรงพัก"
�������������� "ครับ"
�������������� "ขอบใจนะ โฮมส์ที่ช่วยฉันอีกแล้ว"
�������������� "ไม่เป็นไร"
�������������� "ฉันไปก่อนนะ"
�������������� "ครับ ล่าก่อนครับ"
������������
�������������� "โฮมส์เธอว่าอะไรนะ เธอรู้ตัวคนร้ายแล้วใช่ไหม่"
�������������� "ครับ คนร้ายก็คืออาจาร์ยมินิ คุณนั้นแหละคือคนร้าย"
�������������� "ฉันรึค่ะ ไม่จริง"
�������������� "ผมได้ยินมาหมดแล้วครับ เกียวกับจดหมายขู่นั้นคนที่เขียนจดหมายนั้นคุณคงเป็นคนเขียนเพราะในจดหมายนั้นมันมีกลิ่นน้ำหอมของคุณ เพราะคุณใช่Hypnose By Lancome ใช่ไหม"
�������������� "ใช่ค่ะ ถึงฉันเป็นคนเขียนจดหมายขู่จึง แต่ฉันไม่ได้ฆ่าผู้อำนวยการณ์นะค่ะ
�������������� "ไม่ต้องแก้ตัวแล้ว สารวัตรครับผมตัวเธอไปเลยครับ"สารวัตรเดินมาหามินิ
�������������� "อาจารย์มินิผมขอจับตัวคุณในผู้ต้องสงสัยในการฆ่าผู้อำนวยการณ์โรงเรียน เชิญคุณไปโรงพัก"
�������������� "คดีนี้ก็ปิดอย่างง่ายด่ายอีกแล้ว ขอขอบคุณโฮมส์ด้วยนะครับ ฉันไปแล้วนะ"
�������������� "อือ ครับ"
��������������� หลังจากที่ตำรวจก็กลับไปกันหมดแล้ว ก็มีชายนิรนามปรากฎตัวที่บนเวที กำลังเก็บของบางอย่างอยู่ แสงไฟ กระพริบมาที่ชายคนนั้นเอง
�������������� "คนร้ายคือคุณจริงๆด้วย คุณแจ็ค"
�������������� "อะไรกันคุณโฮมส์ คนร้ายคือคุณมินิไม่ใช้หรือ"
�������������� "ไม่ใช้หรอก มันคือกลลวงไว้ให้หลอกคนร้ายมาไง"
�������������� "ไหนคุณลองบอกมาหน่อยสิว่าผมอยู่ที่ข้างเวที แล้วผมจะฆ่าผู้อำนวยการณ์ได้ยังไง"
�������������� "ก็ได้ เชือกมันไม่หลุดออกมาเองหรอกแต่เป็นโดนของบางอย่างทำให้เชือกขาดเอง"
�������������� "อะไรนะ เชือกโดนทำให้ขาดเอง"สารวัตรถาม
�������������� "ใช่ครับ สารวัตรครับ คุณขึ้นไปด้านบนของเวทีแล้วนำที่จุดชนวนระเบิด วางไว้ที่เชือกแล้วตั้งเวลาเพื่อทำให้ระเบิดทำงาน แล้วถึงเวลางานคุณก็รอให้ผู้อำนวยการณ์มาถึงรอเวลาที่ทำให้ชนวนจุดเวลาระเบิดทำให้ป้ายหล่นลงมาทับเขาเอง"
�������������� "ข้อสันนิษฐานทุกอย่างก็ดีนะ แต่ตอนนั้นป้ายหล่นลงมาทับใส่ร่างผู้อำนวยการณ์ คนอืนหลบกันหมดแต่ทำไหมเขาไม่หลบไปล่ะ"
�������������� "เพราะผู้อำนวยการณ์โดนพิษปลาปักเปาเข้าไปยังไงล่ะ"
�������������� "พิษปักเปา"
�������������� "มันทำให้ร่างกายหยุดชะหงักบางระยะทำให้ผู้อำนวยการณ์หยุดชั่วขณะนั้นเอง"
�������������� "แล้วอุปกรณ์ล่ะ ข้อสงสัยล่ะมันอยู่ที่ไหนเอามาให้ดูสิ"
�������������� "นั้นแหละนี่ที่ทำยังหาอยู่ เลยต้องใช้อาจารย์มินิเป็นนกตัวเลย เพื่อคนร้ายนำของนั้นมายังไงล่ะ"
��������������� โฮมส์ไปหยิบของนั้นมา "นี้แหละของที่ผมตามหาตั้งนานมันคือเข็มฉีดยาที่มีพิษปักเปาตอดอยู่ยังไงล่ะ ถ้านำไปตรวจรอยนิ้วมือละก็คงมีรอยนิ้วมือของคุณแน่"
�������������� "ผมไม่ได้ตั้งใจเอง ผมก็ไม่อยากฆ่าเขาหรอกแต่มันจำเป็นที่ผมต้องทำ"
�������������� "เหตุจูงใจนั้นคือท่านผู้อำนวยการณ์จะให้คุณออกใช่ไหม"
�������������� "ใช่เขาเป็นคนที่ให้ผมออกจากงาน ผมทำงานมานานตั้ง13ปีที่นี้ผมยังไม่อยากออกเลยต้องฆ่าเขานั้นเอง"
�������������� "คุณแจ็คผมขอจับคุณในข้อหาผู้ต้องสงสัยในคดีฆ่าผู้อำนวยการณ์ พาตัวไปโรงพัก"
�������������� "ครับ"
�������������� "ขอบใจนะ โฮมส์ที่ช่วยฉันอีกแล้ว"
�������������� "ไม่เป็นไร"
�������������� "ฉันไปก่อนนะ"
�������������� "ครับ ล่าก่อนครับ"
������������
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น