ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 รวมพลครบทีม
��������� "ผมว่าการที่ กลุ่มแมนดาลินสืบรู้เรื่องนี้ได้น่าสนใจมากกว่าผมคิดว่าพวกเขาเป็นนักแฮกเกอร์เกิดอะไรขึ้น"
��������� "ทุกอย่างกำลังเปลี่ยนไป เมื่อไม่นานนี้คนส่วนมากเข้านอน และคิดถึงสิ่งบ้าบอในโลกนี้ โดยคิดว่าเรื่องพิลึกที่สุดในโลก คือมหาเศษฐีพันล้านบินไปมาในชุดเหล็ก แล้วก็มีจอมขมังเวทย์ที่มาจากจักรวาลอื่นมาบุกโลกและพ่ายแพ้กลับไป โดยกลุ่มดิ อเวนเจอร์ และคนแต่งชุดฮีโร่ในยุค40 ทั้งเทพเจ้า และ มนุษย์มีกรงเล็บผู้เป็นอมตะ"
��������� "ในทางเทคนิคแล้ว ผมไม่คิดว่าทอร์เป็นเทพเจ้า"
��������� "ก็คุณไม่ได้ใกล้แขนเขานี่การต่อสู้ในนิวยอร์กคือจุดจบของโลก นี่...ตอนนี้คือโลกใหม่ผู้คนแตกต่างกันพวกเขาเข้าถึงเทคโนโลยี่และสูตร ความลับที่พวกเขายังไม่พร้อมสำหรับมัน"
��������� "ทำไหมผมถึงถูกดึงตัวมาจากปรารีส?"
��������� "นั้นคุณต้องถามเอเย่นต์เจ็ทแล้วล่ะ"
��������� "เอ่อ...ครับถึงผมอยู่ลำดับ 4 ผมก็รู้ว่าเจ็ท โคลสันออกจากทีมดิ อเวนเจอรส์แล้วและก็ยังไม่รุ้ว่าเขาหายไปไหนหลังสงครามที่จีน"
���������� และก็มีคนออกมาจากความมืด
��������� "ได้รายงานฉบับสมบูรณ์มาแล้ว ยินดีต้อนรับสู้ระดับ 7 "
����������� บรูซตกใจมากจนยืนขึ้น
��������� "โทษที มุมตรงนั้นมันมืดมาก และผมก็อดไม่ได้ผมว่าคงมีหลอดไฟเสีย
������������ ณ ลอสแองเจลิส
����������� มีผู้หญิงกำลังสืบเรื่องของชายในร่างยักษ์อยู่
���������� "ผอ.ฟิวรี่ถอดผมออกเพราะช่วงนั้นกำลังเกิดสงครามในมิวแทนส์ขึ้น ทำไหมไม่เกิดสงครามขึ้นมาอีกไง"
���������� "แต่มีบางสิ่งที่ดึงคุณกลับมาที่นี้ นั้นอะไร?"
���������� "นั้นคือชุปเปอร์ฮีโร่ เอเย่นต์บรูซ"เจ็ทตอบ
���������� "ผู้มีพรสวรรค์ที่เราไม่เคยพบ อัตลักษณ์....ไม่ทราบ"ฮิลล์เสริมต่อ
���������� "ความลับถูกเปิดเผย กว่าทศวรรษ องกรค์ของคุณ...� วันที่ 2 พฤษภามีวัตถุประหลาด.... "คอมพิวเตอร์พูด
���������� "ของขวัญอีกชิ้นจาก แมนดาลิน "
���������� "พวกเขารู้เรื่องก่อนเราได้ยังไง?"บรูซถาม
���������� "วิธีเดี่ยวที่พวกเขาเจาะระบบปฎิบัติการอาร์เอสเอของเราได้ พวกเขาเก่ง ดั้งนั้นผมต้องการที่เก่งกว่า"เจ็ทตอบ
���������� "เอเย่นต์เจ็ทได้ร้องขอ หน่วยบัญชาการเคลื่อนที่ซึ่งคุณต้องไปประจำการ"
���������� "แมนดาลิน พยายามล่อพวกเราออกไป ผมคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เขาจะได้สมใจ"
���������� "คุณอยากให้ผมตามเก็บพวกเขา"บรูซถาม
���������� "ว้าว ไม่ใช้ ผมต้องการใช้พวกเขาเพื่อให้ได้ตัวเขา โลกของชายคนนี้กำลังตลาปัตรเขาต้องการความช่วยเหลือ"เจ็ทตอบ
���������� "ผมขอโทษนะ ตั้งแต่วันแรกผมถูกฝึกมาให้เป็นผู้เชียวชาญพิเศษ ผมทำงานคนเดียว ผมทำได้สำเร็จ ถอดฉนวนระเบิดนิวเคลียร์..ใช้ผมได้ แต่ให้เป็นคณะต้อนรับนะเหรอ? ผมคงไม่ไหว"
���������� "ผมไม่รู้ว่ามันเป็นอะไรที่คุณไม่ต้องการ เอเย่นต์ฮิลล์ประเมินผล ของคุณเมือ 2 ภารกิจล่าสุด การต่อสู้...ท็อป การจารกรรม...เธอให้คะแนนสูงรองจากโรมานอฟ และเอเย่นวอร์ด ตรงทักษะหรือผู้คนเธอวาด....ผมคิดว่ามันคือก้อนอุนจิ มีมืดปักอยู่รอบๆ แปลว่าไม่ดีใช่ไหม? และถ้าดูประวัติจากครอบครัวคุณไม่แย่กว่านี้ก็ดีอยู่นะ แต่...ผมคิดว่าคุณคือคนที่เหมาะกับงานนี้ ถ้าผมผิดคุณก็กลับไปหาระเบิดของคุณ"
���������� "ลูกทีมผ่านอนุมัติแล้ว ร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ดี ไบรอัน-ชิมมอนส์ ไม่อนุญาติให้ต่อสู้มีคนบอกว่าเรื่องนั้นไม่มีปัญหา เอเย่นต์บรูซคนนี้ แถบจะฟิตมาก"หมอมาพูด
���������� "นั้นแหละปัญหา นั้นควรเป็นปัญหา บางทีผมอาจจะร่วมทีมไม่ได้"
���������� "บรูซคุณออกไปก่อน"ฮิลล์สั้ง แล้วหันมาพูดกับเจ็ท
���������� "นั้นตัวเม้ม ไม่ใช่อุนจินะเจ็ท มันหมายความว่าเขา...."
���������� "ไม่นะ ผมมั่นใจ"
���������� "และไม่ใช่แค่บรูซ ทีมของคุณไม่สมบูรณ์"
���������� "แต่พวกเขาก็ผ่านหมดนิ"
���������� "ผมคงจะมีความสุขกว่านีั้ ท่าไม่ให้คูณผ่านนะเจ็ท คุณก็รู้ว่ามิวแทนส์จองเล่นงานคูณอยู่"หมอแทรก
���������� "ผมก็รู้นะ ขอบคุณ"
���������� "คุณแน่ใจหรือ"ฮิลล์ถาม
���������� "เอายังงี้ใหม่คุณก็ไปหาผมที่ห้องก็ได้ คุณจะได้รู้ว่าการที่อดอู่อยู่ในกล่องสี่เหลี่ยมมันจะเป็นยังไงนะ"
���������� "ที่ไหน"
���������� "ที่เราเคยสร้างความสุขไว้ไง มันเป็นที่มหัศจรรย์มากคุณก็รู้ดี่"
���������� "ถ้าฉันไปที่นั้นอีก ฉันคงอยากตายมากดีกว่า"
���������� "เป๊ะเลย ผมไปล่ะนะ"เจ็ทก็เดินออกไป
���������� "เขาไม่รู้อะไรเลยใช่ไม?"หมอถาม
���������� "เขาจะไม่มีวั้นรู้"ฮิลล์ตอบ
����������� ณ.สนามบิน บรูซถือกระเป๋าไปที่เครื่องบินเขาขึ้นไปที่เครื่องบิน
���������� "โว้ว โว้ว ระวัง! นั้นมันปืนนอนหลับ"ไบรอันพูด
���������� "ก็มันว่างบนข้าวของฉัน และมันก็ใช่ไม่ได้ด้วย และมันไม่มีทางที่จะเรียกว่าปืนนอนหลับ"ชิมมอนส์พูด
���������� "กระสุนมันใช้งานได้ ไม่ถึงตายอนุภาคหยุดหยั่งสูงแตกตัวในเนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง....?
���������� "อ้อ มันใช้แค่ยาเดนโดรท็อกชิน0.1ไมโครลิตร ฉันไม่ใช้เฮอโมไอมี่ จะทำให้คนเป็นอัมพาตชั่วคราวได้จากของพวกนั้น"
����������� ติ๊บ เสียงวางกระเป๋า
���������� "ไบรอัน-ชิมมอนส์?
���������� "ชายคนนี้ชื่อไบรอัน ส่วนฉันชิมมอร์นส์ ฉันเป็นนักเคมี ส่วนเขาเป็ยวิศวกรร" ชิมมอนส์ตอบ
���������� "เอเย่นต์บรูซ?"ไบรอันถาม
����������� บรึน.....
���������� "หนึงในรถสะสมของตระกูลยาชิดะที่เจ็ทเก็บไว้ติดตั่งเทคโนโลยีล่าสุดคันแรกของโลกเขาบ้าของเขา"
���������� "ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อมนั้งประจำที่ด้วยเดียวผมมา ไปสูดอากาศดีๆก่ิอน"
����������� เจ็ทเดินออกจากเครื่องบินแล้วอยู่หลังเครื่อง พูดว่า
���������� "เราไม่สามารถอธิบายทุกสิ่งที่เราเห็นได้ แต่พวกเราจะเฝ้ามองดูแล้วไงต่อ? ไม่มีเงาทีุ่คุณหลบซ่อนได้อีกบางซึ่งที่เป็นไปไม่ได้พึ่งจะเกิดขึ้น แล้วคุณจะทำยังไงกับมัน ผมเอเย่นต์เจ็ท โคลสันขอสารให้กับพวกสิ่งมีชีวิตทั้งหลายตอนนี้เราจะไปหาขึ้น ถ้าคุณอยู่ไหนเราจะตามไป ถ้าคุณทำชั่วคุณเจอกับเราแน่
���������� "เอเย่นต์เจ็ท เครื่องบินพร้อมแล้วค่ะ"
���������� "ขอบคุณมากเจ้าหน้าที่ฮิลล์ เตรียมเครื่อวบินขึ้นได้"
���������� "ค่ะ"
����������� ฮิลล์ขึ้นไปห้องบังขับนักบืนประกาศให้ลูกเรือทราบ
����������� เจ็ทเดินขึ้นมาในเครื่องบิน และสักพักเคื่องบินก็บินขึ้น เจ็ทพูดว่า
���������� "บินสู่โลกใหม่กันเถอะ"
��������� "ทุกอย่างกำลังเปลี่ยนไป เมื่อไม่นานนี้คนส่วนมากเข้านอน และคิดถึงสิ่งบ้าบอในโลกนี้ โดยคิดว่าเรื่องพิลึกที่สุดในโลก คือมหาเศษฐีพันล้านบินไปมาในชุดเหล็ก แล้วก็มีจอมขมังเวทย์ที่มาจากจักรวาลอื่นมาบุกโลกและพ่ายแพ้กลับไป โดยกลุ่มดิ อเวนเจอร์ และคนแต่งชุดฮีโร่ในยุค40 ทั้งเทพเจ้า และ มนุษย์มีกรงเล็บผู้เป็นอมตะ"
��������� "ในทางเทคนิคแล้ว ผมไม่คิดว่าทอร์เป็นเทพเจ้า"
��������� "ก็คุณไม่ได้ใกล้แขนเขานี่การต่อสู้ในนิวยอร์กคือจุดจบของโลก นี่...ตอนนี้คือโลกใหม่ผู้คนแตกต่างกันพวกเขาเข้าถึงเทคโนโลยี่และสูตร ความลับที่พวกเขายังไม่พร้อมสำหรับมัน"
��������� "ทำไหมผมถึงถูกดึงตัวมาจากปรารีส?"
��������� "นั้นคุณต้องถามเอเย่นต์เจ็ทแล้วล่ะ"
��������� "เอ่อ...ครับถึงผมอยู่ลำดับ 4 ผมก็รู้ว่าเจ็ท โคลสันออกจากทีมดิ อเวนเจอรส์แล้วและก็ยังไม่รุ้ว่าเขาหายไปไหนหลังสงครามที่จีน"
���������� และก็มีคนออกมาจากความมืด
��������� "ได้รายงานฉบับสมบูรณ์มาแล้ว ยินดีต้อนรับสู้ระดับ 7 "
����������� บรูซตกใจมากจนยืนขึ้น
��������� "โทษที มุมตรงนั้นมันมืดมาก และผมก็อดไม่ได้ผมว่าคงมีหลอดไฟเสีย
������������ ณ ลอสแองเจลิส
����������� มีผู้หญิงกำลังสืบเรื่องของชายในร่างยักษ์อยู่
���������� "ผอ.ฟิวรี่ถอดผมออกเพราะช่วงนั้นกำลังเกิดสงครามในมิวแทนส์ขึ้น ทำไหมไม่เกิดสงครามขึ้นมาอีกไง"
���������� "แต่มีบางสิ่งที่ดึงคุณกลับมาที่นี้ นั้นอะไร?"
���������� "นั้นคือชุปเปอร์ฮีโร่ เอเย่นต์บรูซ"เจ็ทตอบ
���������� "ผู้มีพรสวรรค์ที่เราไม่เคยพบ อัตลักษณ์....ไม่ทราบ"ฮิลล์เสริมต่อ
���������� "ความลับถูกเปิดเผย กว่าทศวรรษ องกรค์ของคุณ...� วันที่ 2 พฤษภามีวัตถุประหลาด.... "คอมพิวเตอร์พูด
���������� "ของขวัญอีกชิ้นจาก แมนดาลิน "
���������� "พวกเขารู้เรื่องก่อนเราได้ยังไง?"บรูซถาม
���������� "วิธีเดี่ยวที่พวกเขาเจาะระบบปฎิบัติการอาร์เอสเอของเราได้ พวกเขาเก่ง ดั้งนั้นผมต้องการที่เก่งกว่า"เจ็ทตอบ
���������� "เอเย่นต์เจ็ทได้ร้องขอ หน่วยบัญชาการเคลื่อนที่ซึ่งคุณต้องไปประจำการ"
���������� "แมนดาลิน พยายามล่อพวกเราออกไป ผมคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เขาจะได้สมใจ"
���������� "คุณอยากให้ผมตามเก็บพวกเขา"บรูซถาม
���������� "ว้าว ไม่ใช้ ผมต้องการใช้พวกเขาเพื่อให้ได้ตัวเขา โลกของชายคนนี้กำลังตลาปัตรเขาต้องการความช่วยเหลือ"เจ็ทตอบ
���������� "ผมขอโทษนะ ตั้งแต่วันแรกผมถูกฝึกมาให้เป็นผู้เชียวชาญพิเศษ ผมทำงานคนเดียว ผมทำได้สำเร็จ ถอดฉนวนระเบิดนิวเคลียร์..ใช้ผมได้ แต่ให้เป็นคณะต้อนรับนะเหรอ? ผมคงไม่ไหว"
���������� "ผมไม่รู้ว่ามันเป็นอะไรที่คุณไม่ต้องการ เอเย่นต์ฮิลล์ประเมินผล ของคุณเมือ 2 ภารกิจล่าสุด การต่อสู้...ท็อป การจารกรรม...เธอให้คะแนนสูงรองจากโรมานอฟ และเอเย่นวอร์ด ตรงทักษะหรือผู้คนเธอวาด....ผมคิดว่ามันคือก้อนอุนจิ มีมืดปักอยู่รอบๆ แปลว่าไม่ดีใช่ไหม? และถ้าดูประวัติจากครอบครัวคุณไม่แย่กว่านี้ก็ดีอยู่นะ แต่...ผมคิดว่าคุณคือคนที่เหมาะกับงานนี้ ถ้าผมผิดคุณก็กลับไปหาระเบิดของคุณ"
���������� "ลูกทีมผ่านอนุมัติแล้ว ร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ดี ไบรอัน-ชิมมอนส์ ไม่อนุญาติให้ต่อสู้มีคนบอกว่าเรื่องนั้นไม่มีปัญหา เอเย่นต์บรูซคนนี้ แถบจะฟิตมาก"หมอมาพูด
���������� "นั้นแหละปัญหา นั้นควรเป็นปัญหา บางทีผมอาจจะร่วมทีมไม่ได้"
���������� "บรูซคุณออกไปก่อน"ฮิลล์สั้ง แล้วหันมาพูดกับเจ็ท
���������� "นั้นตัวเม้ม ไม่ใช่อุนจินะเจ็ท มันหมายความว่าเขา...."
���������� "ไม่นะ ผมมั่นใจ"
���������� "และไม่ใช่แค่บรูซ ทีมของคุณไม่สมบูรณ์"
���������� "แต่พวกเขาก็ผ่านหมดนิ"
���������� "ผมคงจะมีความสุขกว่านีั้ ท่าไม่ให้คูณผ่านนะเจ็ท คุณก็รู้ว่ามิวแทนส์จองเล่นงานคูณอยู่"หมอแทรก
���������� "ผมก็รู้นะ ขอบคุณ"
���������� "คุณแน่ใจหรือ"ฮิลล์ถาม
���������� "เอายังงี้ใหม่คุณก็ไปหาผมที่ห้องก็ได้ คุณจะได้รู้ว่าการที่อดอู่อยู่ในกล่องสี่เหลี่ยมมันจะเป็นยังไงนะ"
���������� "ที่ไหน"
���������� "ที่เราเคยสร้างความสุขไว้ไง มันเป็นที่มหัศจรรย์มากคุณก็รู้ดี่"
���������� "ถ้าฉันไปที่นั้นอีก ฉันคงอยากตายมากดีกว่า"
���������� "เป๊ะเลย ผมไปล่ะนะ"เจ็ทก็เดินออกไป
���������� "เขาไม่รู้อะไรเลยใช่ไม?"หมอถาม
���������� "เขาจะไม่มีวั้นรู้"ฮิลล์ตอบ
����������� ณ.สนามบิน บรูซถือกระเป๋าไปที่เครื่องบินเขาขึ้นไปที่เครื่องบิน
���������� "โว้ว โว้ว ระวัง! นั้นมันปืนนอนหลับ"ไบรอันพูด
���������� "ก็มันว่างบนข้าวของฉัน และมันก็ใช่ไม่ได้ด้วย และมันไม่มีทางที่จะเรียกว่าปืนนอนหลับ"ชิมมอนส์พูด
���������� "กระสุนมันใช้งานได้ ไม่ถึงตายอนุภาคหยุดหยั่งสูงแตกตัวในเนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง....?
���������� "อ้อ มันใช้แค่ยาเดนโดรท็อกชิน0.1ไมโครลิตร ฉันไม่ใช้เฮอโมไอมี่ จะทำให้คนเป็นอัมพาตชั่วคราวได้จากของพวกนั้น"
����������� ติ๊บ เสียงวางกระเป๋า
���������� "ไบรอัน-ชิมมอนส์?
���������� "ชายคนนี้ชื่อไบรอัน ส่วนฉันชิมมอร์นส์ ฉันเป็นนักเคมี ส่วนเขาเป็ยวิศวกรร" ชิมมอนส์ตอบ
���������� "เอเย่นต์บรูซ?"ไบรอันถาม
����������� บรึน.....
���������� "หนึงในรถสะสมของตระกูลยาชิดะที่เจ็ทเก็บไว้ติดตั่งเทคโนโลยีล่าสุดคันแรกของโลกเขาบ้าของเขา"
���������� "ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อมนั้งประจำที่ด้วยเดียวผมมา ไปสูดอากาศดีๆก่ิอน"
����������� เจ็ทเดินออกจากเครื่องบินแล้วอยู่หลังเครื่อง พูดว่า
���������� "เราไม่สามารถอธิบายทุกสิ่งที่เราเห็นได้ แต่พวกเราจะเฝ้ามองดูแล้วไงต่อ? ไม่มีเงาทีุ่คุณหลบซ่อนได้อีกบางซึ่งที่เป็นไปไม่ได้พึ่งจะเกิดขึ้น แล้วคุณจะทำยังไงกับมัน ผมเอเย่นต์เจ็ท โคลสันขอสารให้กับพวกสิ่งมีชีวิตทั้งหลายตอนนี้เราจะไปหาขึ้น ถ้าคุณอยู่ไหนเราจะตามไป ถ้าคุณทำชั่วคุณเจอกับเราแน่
���������� "เอเย่นต์เจ็ท เครื่องบินพร้อมแล้วค่ะ"
���������� "ขอบคุณมากเจ้าหน้าที่ฮิลล์ เตรียมเครื่อวบินขึ้นได้"
���������� "ค่ะ"
����������� ฮิลล์ขึ้นไปห้องบังขับนักบืนประกาศให้ลูกเรือทราบ
����������� เจ็ทเดินขึ้นมาในเครื่องบิน และสักพักเคื่องบินก็บินขึ้น เจ็ทพูดว่า
���������� "บินสู่โลกใหม่กันเถอะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น