ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ เตรียมตัวสู่รั่วมหาลัย
�������������� "เอาล่ะ คุณสารวัตรครับผมจะไปคุยกับเธอในห้องนั้นก่อนนะ"
�������������� "เชิญเลย โฮมส์"
��������������� เขาเดินเข้าไปในห้องสอบสวนผู้ต้องสงสัย
�������������� "ผมนั้งนะ"
�������������� "เอาก้นมาก็นั้งตามสบายเลย"
�������������� "เอาล่ะ ผมจะมาปิดคดีนี้ด้วยตนเองเลยฟังให้ดีๆ ตำรวจสันนิษฐานว่านายวินสันฆ่าตัวตาย โดยการใช่มีดปาดคอตัวเองตาย แต่ผมมีข้อสังเกตที่ผิดปกติอยู่บาง 2-3จุด จุดที่ 1 ประตูมันมีเชือกที่มัดกับที่ล็อกอยู่ ผมเลยเดาว่าฆาตรกรนำเชือกมามัดที่ล็อกประตู แล้วปิดประตูคนร้ายก็ตะหวัดเชือกแรงๆให้มันล็อกเข้าด้วยกันแล้วดึงเชื่อกออกมา จุดที่ 2 รอยเลือดมันติดอยู่ที่ขอบที่นอน แต่ผู้ตายมาตายอยู่ในห้องน้ำ การที่ปาดคอตัวเองที่ห้องน้ำกับมีเลือดอยู่ไหนที่นอนได้ไง และจุดสุดท้าย ไดอิ้งเมสเซจที่ผู้ตายเขียนไว้ก่อนตาย แล้วที่จริงคนร้ายไม่รู้ด้วยว่ามันมีอยู่นะ เขาใช้เลือดชี้ไปจุดที่มีดหมอนั้นเอง คนร้ายก็คือ"
��������������� "คือใครกันล่ะ"
��������������� "คุณนั้นแหละคุณหมอ มิน่าสาว่ะการที่คุณฆ่าหมอที่ดีและเก่งอย่างนายวินสันนั้นมันทำให้น้องสาวผมเสียใจมากแค่ไหนคุณรู้ไหม เขาอยากเป็นหมอเพราะว่าเขาช่วยตนอย่างไม่หวังผลตอบแทน คุณฆ่าเขา ผมจะบอกอะไรให้ ฆาตรกรมันก็แค่เศษสวะของโลกนี้เอง"
���������������� โฮมส์ตะโคกใส่คุณหมอ สักพักสารวัตรก็เดินเข้ามาข้างไหน
��������������� "คุณหมอมิน่าสาว่ะคุณถูกจับในข้อหาฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา หมวดนำตัวเธอไปโรงพัก"
��������������� "ครับ"หมวดนำมิน่าสาว่ะไป
��������������� "เดียว"โฮมส์บอกหมวด
��������������� "เหตุจูงใจคุณคือการแก้แค้นให้ลูกสาวใช่ไหม ผมรู้มาจากสารวัตรนะ"
��������������� "ใช่ หมอวินสันตอนนั้น เมื่อ5ปีก่อนเขาเมามากแแล้วก็มาผาตัดน้องชั้น เขาผาตัดพิดพลาดเลยโดนตรงหัวใจพอดี เขาเลยนำเงินผิดสินบนพ่อและแม่ฉันพ่อและแม่เลยยอม แต่ฉันเก็บความขับแค้นใจมาตลอด จนกว่าจะฆ่าไอ้สารเลวนั้นได้ก็พอแล้ว"
���������������� พูดจบหมวดก็พามาน่าสาว่ะไป
���������������� 1ปีต่อมา
���������������� ตึก ตึก ตึก
���������������� เสียงก้าวท้าวขึ้นมาบนบ้าน
��������������� "พี่โฮมส์ตื่นได้แล้วเช้าแล้วนะ วันนี้พี่ต้องเข้ามมหาลัยแล้วนะ"
��������������� "รู้แล้วน่ะ"
���������������� ผมชื่อโฮมส์ ตอนนี้ผมได้เข้ามหาลัยแล้ว ในหมู่ตำรวจเรียกผมว่าเชอร์ล็อก โฮมส์เพราะผมเป็นนักสืบและช่วยตำรวจคลี่คลายคดีมานานแล้ว คดีดังๆที่ผมคลี่คลายนะ้เหรอก็แจ็ค เดอะริปเปอร์นั้นแหละทำให้ผมมีัคนมาสนใจมาก
���������������� สวนคนนี้ ชื่อจ๋า เป็นน้องสาวผมเอง เธอเป็นคนน่ารักมาก หน้าเธอสวยส่วนผมของเธอสีบอร์นสวยมาก มาชายหลายคนมาจีบแต่ต้องข้ามผมให้ได้ก่อน พ่อแม่ผมอยู่ต่างประเทศนู้นแลยทำไหมผมอยู่เฦ้าบ้าน
���������������� ผมเดินไปโรงเรียนกับน้องสาวผมมม
��������������� "นี่จ๋า"
��������������� "มีอะไร"
��������������� "จ๋าจำได้ไหมว่าสิ่งที่ทุกคนนั้นอยู่และตายนั้น"
��������������� "ขึ้นอยู่กับวัฏจักรของโลกพี่สอนหนูทุกครั้งนั้นแหละตอนนี้คงเป็น100ครั้งแล้วมั่ง"
��������������� "เหรอ"
��������������� "ถึงโรงเรียนแล้วเจอกันตอนเย็นนะลาล่ะค่ะพี่ บาย"
��������������� "บาย"
���������������� จ๋าก็เดินเข้าโรีงเรียนไป ส่วนผมก็เดินมาอีก2-3ไฟแดง แล้วก็ถึงมหาลัย มหาลัยนี่ใหญ่โตมาก อลังการ มีทั้งสนามกีฬา โรงยิม เวทีคอนเสิร์ต และโรงเรียน
��������������� "เฮ้อ! วันแรกในรั่วมหาลัย"
���������������� พูดเสร็จโฮมส์ก็เดินเข้าไปในมหาลัย
�������������� "เชิญเลย โฮมส์"
��������������� เขาเดินเข้าไปในห้องสอบสวนผู้ต้องสงสัย
�������������� "ผมนั้งนะ"
�������������� "เอาก้นมาก็นั้งตามสบายเลย"
�������������� "เอาล่ะ ผมจะมาปิดคดีนี้ด้วยตนเองเลยฟังให้ดีๆ ตำรวจสันนิษฐานว่านายวินสันฆ่าตัวตาย โดยการใช่มีดปาดคอตัวเองตาย แต่ผมมีข้อสังเกตที่ผิดปกติอยู่บาง 2-3จุด จุดที่ 1 ประตูมันมีเชือกที่มัดกับที่ล็อกอยู่ ผมเลยเดาว่าฆาตรกรนำเชือกมามัดที่ล็อกประตู แล้วปิดประตูคนร้ายก็ตะหวัดเชือกแรงๆให้มันล็อกเข้าด้วยกันแล้วดึงเชื่อกออกมา จุดที่ 2 รอยเลือดมันติดอยู่ที่ขอบที่นอน แต่ผู้ตายมาตายอยู่ในห้องน้ำ การที่ปาดคอตัวเองที่ห้องน้ำกับมีเลือดอยู่ไหนที่นอนได้ไง และจุดสุดท้าย ไดอิ้งเมสเซจที่ผู้ตายเขียนไว้ก่อนตาย แล้วที่จริงคนร้ายไม่รู้ด้วยว่ามันมีอยู่นะ เขาใช้เลือดชี้ไปจุดที่มีดหมอนั้นเอง คนร้ายก็คือ"
��������������� "คือใครกันล่ะ"
��������������� "คุณนั้นแหละคุณหมอ มิน่าสาว่ะการที่คุณฆ่าหมอที่ดีและเก่งอย่างนายวินสันนั้นมันทำให้น้องสาวผมเสียใจมากแค่ไหนคุณรู้ไหม เขาอยากเป็นหมอเพราะว่าเขาช่วยตนอย่างไม่หวังผลตอบแทน คุณฆ่าเขา ผมจะบอกอะไรให้ ฆาตรกรมันก็แค่เศษสวะของโลกนี้เอง"
���������������� โฮมส์ตะโคกใส่คุณหมอ สักพักสารวัตรก็เดินเข้ามาข้างไหน
��������������� "คุณหมอมิน่าสาว่ะคุณถูกจับในข้อหาฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา หมวดนำตัวเธอไปโรงพัก"
��������������� "ครับ"หมวดนำมิน่าสาว่ะไป
��������������� "เดียว"โฮมส์บอกหมวด
��������������� "เหตุจูงใจคุณคือการแก้แค้นให้ลูกสาวใช่ไหม ผมรู้มาจากสารวัตรนะ"
��������������� "ใช่ หมอวินสันตอนนั้น เมื่อ5ปีก่อนเขาเมามากแแล้วก็มาผาตัดน้องชั้น เขาผาตัดพิดพลาดเลยโดนตรงหัวใจพอดี เขาเลยนำเงินผิดสินบนพ่อและแม่ฉันพ่อและแม่เลยยอม แต่ฉันเก็บความขับแค้นใจมาตลอด จนกว่าจะฆ่าไอ้สารเลวนั้นได้ก็พอแล้ว"
���������������� พูดจบหมวดก็พามาน่าสาว่ะไป
���������������� 1ปีต่อมา
���������������� ตึก ตึก ตึก
���������������� เสียงก้าวท้าวขึ้นมาบนบ้าน
��������������� "พี่โฮมส์ตื่นได้แล้วเช้าแล้วนะ วันนี้พี่ต้องเข้ามมหาลัยแล้วนะ"
��������������� "รู้แล้วน่ะ"
���������������� ผมชื่อโฮมส์ ตอนนี้ผมได้เข้ามหาลัยแล้ว ในหมู่ตำรวจเรียกผมว่าเชอร์ล็อก โฮมส์เพราะผมเป็นนักสืบและช่วยตำรวจคลี่คลายคดีมานานแล้ว คดีดังๆที่ผมคลี่คลายนะ้เหรอก็แจ็ค เดอะริปเปอร์นั้นแหละทำให้ผมมีัคนมาสนใจมาก
���������������� สวนคนนี้ ชื่อจ๋า เป็นน้องสาวผมเอง เธอเป็นคนน่ารักมาก หน้าเธอสวยส่วนผมของเธอสีบอร์นสวยมาก มาชายหลายคนมาจีบแต่ต้องข้ามผมให้ได้ก่อน พ่อแม่ผมอยู่ต่างประเทศนู้นแลยทำไหมผมอยู่เฦ้าบ้าน
���������������� ผมเดินไปโรงเรียนกับน้องสาวผมมม
��������������� "นี่จ๋า"
��������������� "มีอะไร"
��������������� "จ๋าจำได้ไหมว่าสิ่งที่ทุกคนนั้นอยู่และตายนั้น"
��������������� "ขึ้นอยู่กับวัฏจักรของโลกพี่สอนหนูทุกครั้งนั้นแหละตอนนี้คงเป็น100ครั้งแล้วมั่ง"
��������������� "เหรอ"
��������������� "ถึงโรงเรียนแล้วเจอกันตอนเย็นนะลาล่ะค่ะพี่ บาย"
��������������� "บาย"
���������������� จ๋าก็เดินเข้าโรีงเรียนไป ส่วนผมก็เดินมาอีก2-3ไฟแดง แล้วก็ถึงมหาลัย มหาลัยนี่ใหญ่โตมาก อลังการ มีทั้งสนามกีฬา โรงยิม เวทีคอนเสิร์ต และโรงเรียน
��������������� "เฮ้อ! วันแรกในรั่วมหาลัย"
���������������� พูดเสร็จโฮมส์ก็เดินเข้าไปในมหาลัย
�
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น