~รักเทอน่ะ..ยัยปีศาจ~

ลำดับตอนที่ #4 : ~Ch.4 พนัน กับ ยัยปีศาจ~

    

     แน่นอนว่านี้ไม่ใช่ภาพหลอน ยัยปีศาจอยู่ที่นี้จิงๆ

แต่พอหล่อนแต่งตัวทำมะดาแล้ว ยัยนี้สวยก่าแนนของพ้มซะอีก!!

(แต่พ้มก้อรักของพ้มน้า<==เค้าเปนของนายเมื่อไรย่ะ?)

ทั้งพ้มเปนลอนยาว สีดำสนิทไม่ได้ทำสีพ้มแบบสาวๆทั่วไป ดวงตาสีดำใสเปนประกาย

แต่ดูไร้ความรุสึก น่าตาก้อลงตัว รูปร่างไม่ต้องพูดถึง ครั้งที่แล้วตอนเทอยืนนั้น

เทอเตี้ยกว่าพ้มน่าจะไม่ถึง10เซนต์ ซึ่งเปนอะไรที่สูงมากสำหรับ ผุ ญ เลยทีเดวล่ะ

(แต่..ยัยนี้ไม่ใช่คนนี้ฟ่า!!>_<) ร่างสีขาวผ่องใต้เสื้อขนาดพอดีตัวที่ไม่ได้ไปทำหั้ยเข้ารูปเหมือนอย่างแนน

รึ ผุ ญ คนอื่นๆ พร้อมกับกระโปรงจีบรอบตัวยาวเลยเข่ามาหน่อย ทำหั้ยเทอดูสดใสมากก่า

มืดครึ้มอย่างเมื่อคืน เทอกำลังหันมายิ้มหั้ยพ้ม



\"เค้ายิ้มหั้ยกรูด้วยแหล่ะว่ะไอ้ไลท์ เสียดายจังกูน่าจะสูงเท่าเมิง ไม่งั้นน้า>o<\"



ไอ้แป๊กบ่นเบาๆ หั้ยพ้มฟัง



\"อ้าวพี่ไลท์ มาหา ยู เหรอค่ะ?^o^\"

ว่าแล้วแม่ปีศาจก้อเดินมาเกาะแขนพ้ม พลางยิ้มเจ้าเล่ห์ที่พ้มคิดว่ามีพ้มรุอยู่คนเดว

คนอื่นคงคิดว่ายัยนี้ ยิ้มแบบจิงจั้ยแง่งๆ-____-



\"ไลท์อะไรกันรุจักน้องเค้าก้อไม่เหนบอกเลย-____________-\"

เสียงไอ้แป๊กบ่น คนอื่นๆก้อเริ่มมองมาทางพ้ม พ้มได้แต่อึ้งไม่รุจะพูดอะไร



\"เออ..... คือ=__=\"  พ้มพลางเหลือบตาไปมอง เหนแนนอยู่ในกลุ่มคนเล่านั้นด้วย

เทอกำลังทำหน้าตาสงสัย



\"พี่ไลท์ ยังไม่ได้บอกครายรึค่ะ ว่าเราเปนคู่หมั้นกัน^__^\"

ยัยปีศาจพูดพร้อมยิ้มหั้ยทุกคนๆ และเจาะจงไปที่แนน(ที่ยังทำหน้าสงสัยอยู่)



\"อะไรน่ะ!!!o___0\"



นี้คือเสียงวิพากวิจาน ของทุกคนบริเวนนั้น ซวยแล้วไง ยัยปีศาจบ้าเอ้ย!!

จะก่อกวนไปถึงไหนกัน>__<



\"ชิส์ น่ารำคานชะมัดพวกมนุษย์นี้-_-++\" พ้มไดยินยัยปีศาจบ่นเบาพอทีจะเปนเสียงกระซิบ

ทันใดนั้น ทุกอย่างก้อเงียบราวกับป่าช้า ทุกสิ่งหยุดเคลื่อนไหว ยกเว้นพ้มและเทอ

ภาพไอ้แป๊กทำหน้าเหว๋อค้าง เปนอะไรที่พ้มอยากจะหัวเราะแต่ก้อทำไม่ได้!!

เพราะตอนนี้ ยัยปีศาจ กลับมาเปนปีศาจจิงๆอีกครั้ง>_<



\"น่ารำคาน ข้าแค่คิดจะมาอยู่ใกล้คู่หมั้นข้า เจ้าพวกนี้ทำเรื่องวุ่นวายอยู่ได้

ข้าเลยต้องใช้พลังไปอย่างไร้ประโยชน์อีกแล้ว\"



เทอบ่นพลางมองหน้าพ้ม



\"เอาล่ะต่อจากนี้ ทุกคนในที่นี้จงฟังข้า ข้าเปนคู่หมั้นของไลท์ พวกเจ้ารุเรื่องนี้กันมานานแล้ว

และจงแยกย้ายกันไปสักที ข้ารำคาน\"



ทันที ที่สิ้นเสียงของเทอ ทุกอย่างกลับมาเปนปกติ

ไอ้แป๊กหยุดทำหน้าเหว๋อ แล้วพลางพูดขึ้น ขณะที่ทุกคนแยกย้ายกันไปตามทางราวกลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น



\"เออ!! ไอ้ไลท์ดูแลน้องเค้าดีๆน่ะ บายน่ะคับน้องยูแล้วเจอกันใหม่ พี่ต้องไปเรียนแล้ว^o^\"

แป๊กพูดใส่พ้มและยิ้มใส่ปีศาจสาว



\"ค่ะ แล้วเจอกันน่ะค่ะพี่แป๊ก^___^\" ยัยปีศาจสาวยิ้มแบบหลอกหลวง(ซึ่งแน่นอนพ้มรุอยู่แค่คนเดว ไม่รุทำไม?)



\"น้องยูคับ วันนี้คงหมดงานแค่นี้ พุ่งนี้มาตามตารางที่อาจานแจกหั้ยน่ะคับ^^\"

พี่พีท ประธานคณะนิเทด พูดกับยัยปีศาจที่ทำตัวเหมือนเด่ะน้อยอ่อนต่อโลก



\"ค่ะพี่ แล้วเจอกันพุ่งนี้น่ะค่ะ ยูลาล่ะค่ะ^_^\" ยัยปีศาจยิ้มพลางหันมาทางพ้ม

\"พี่ไลท์ไปหาอะไรทานกันเถอะค่ะ\" ว่าแล้วยัยปีศาจก้อลากพ้มไปตามทางจนถึงบีเทิลน้อย



\"เทอ...ทำอะไรของเทอ??=__=++\" พ้มถามพลางสตาร์ทเครื่อง



\"เจ้าก้อเหนอยู่ยังจะถาม ข้าก้อบอกไปแล้วว่าข้าต้องมาอยู่กับเจ้า99วัน ข้าต้องมาเรียนอะไรเกี่ยวกับมนุษย์

เพื่อดำรงตำแหน่งราชินีองค์ต่อไป เจ้าจะหั้ยข้าอยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยมๆทึมๆนั้น ข้าก้อคงเหี่ยวเฉาตายกันพอดี\"

ตอนนี้เจ้าหญิงปีศาจตนนี้ วางตัวราวกับราชินี อยู่ในรถของพ้ม>_<



\"ดีล่ะเราต้องคุยกันสักหน่อย ชั้นไม่เข้าจั้ยอะไรที่เทอพูดสักนิด เทอจำเปนต้องอทิบายเรื่องราวทั้งหมด\"

พ้มพูดพลางนั่งกอดอกหันหน้าไปมองเทอ



ดวงตาสีนิลมีแววสงสัย หากแต่ริมฝีปากสีชมพูนั้นพูดมาอย่างรวดเร็ว



\"ตกลง เรื่องมันเปนเช่นนี้ อาณาจักรปีศาจ และโลกมนุษย์ ซ้อนกันอยู่เหมือนเส้นขนาน

ปีศาจสามารถมาโลกมนุษย์ได้ เมือ่ได้รับอนุยาดเท่านั้น แต่เดิมข้าคอยแต่คุมจันทราเพื่อโลกมนุษย์

อยู่ที่โลกปีศาจ จนกระทั่งจันทราได้ส่งสาสน์มาถึงพ่อข้าว่า ข้าจำเปนต้องแต่งงาน

หาไม่จะเกิดภัยพิบัติแก่ทั้งสองโลก บุคคลที่ข้าจักต้องสมรสด้วยนั้น เปนชายที่เกิดในคืนจันทร์แรม

ที่จันทราส่องแสงน้อยที่สุด และนั้นก้อคือเจ้า ถึงข้าเปนถึงเจ้าหญิง หากแต่การมาพบเจ้า

ข้ายังคงต้องปติบัดตามกดบนเทียรบาลที่มีมาช้านาน ปีศาจอยู่ที่โลกมนุษย์ได้เพียง 99วันเท่านั้น

หามากกว่านั้นร่างก้อจะถูกทำลาย และการอยู่โลกมนุษย์ ก้อไม่สามารถใช้เวทย์รึคาถารุ่นแรงได้

ข้าจึงต้องซ่อนปีกของข้า และงดใช้คาถาถ้าไม่จำเปน\"



ปีศาจสาวยังคงจ้องหน้าพ้ม ความเงียบที่น่าอึดอัดเกิดขึ้นภายในรถเต่าคันนี้



\"แต่เทอก้อรุว่าชั้นไม่ได้รักเทอ เทอก้อไม่ได้รักชั้น ชั้นยังมีคนที่ต้องดูแลทั้งพ่อและแม่

คนเราไม่ได้รักกันจะแต่งงานกันได้ยังไง เทอไปหาผุชายคนอื่นเถอะ\"



พ้มถอนหายจั้ยพลางคุยกับเทอร์อย่างใช่เหตุผล



\"เจ้าไม่เข้าจั้ยรึไงก้อข้าบอกแล้วไง 99วันนี้ข้าจะทำหั้ยเจ้าเลิกรักนาง แล้วมารักข้า

เจ้าหนีจากข้าไปไม่ได้หรอก ศศิกร เพราะเราต้องลิขิตนี้ด้วยกัน\"



ตอนแรกพ้มนึกว่ายัยนี้ ล้อเล่นเรื่องพนันอะไรนั้น พ้มกะจะบอกไปว่า ไม่อยากเอาเรื่องนี้มาล้อเล่น

แต่ยัยปีศาจสาวตอบด้วยท่าทีมั่นจั้ยในตัวเองมาก

จนพ้มชักหมั่นไส้ว่ายัยนี้จะมีอะไรดีหนักหนาเชียว--_____--++



\"ถ้าคิดว่าทำได้ก้อลองดู ยัยปีศาจ!!\"



=========================================================



อ่านแล้วพอไปรอดมั้ยเอ่ย

ติชมกานด้วยน่ะค่ะ

เปนกำลังจั้ยหั้ยพ่อหนุ่มตาฟ้า กะแม่ปีศาจสีนิลด้วยน่ะค่ะ

ขอบคุนค่ะ