~รักเทอน่ะ..ยัยปีศาจ~

ลำดับตอนที่ #3 : ~Ch.3ปีศาจอีกแล้วเหรอTT^TT~รีไรท์

      หลังจากที่ผมพยายามคิดว่า ตัวเองฝันร้ายรึว่าหลอนไปเอง ในตอนเช้าของวันรุ่งขึ้น

แต่ผมก็กลับพบยัยปีศาจนอนอยู่บนโซฟา แต่ว่าตอนนี้เธอกลับดู

เหมือนคนมากขึ้น เพียงเพราะว่าปีกผีเสื้อสีดำของเธอได้หายไปแล้ว!!

เหลือแต่เพียง หลังขาวๆใต้ผ้าซีทรูนั้นเท่านั้น ผมรีบจัดแจงเก็บของและขับรถออกมาจากคอนโด ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
(คุนก็คงไม่อยากเข้าใกล้สิ่งมีชีวิตประหลาดๆกันหรอกน่ะคับ>o<)



      ผมนั่งคิดไปเรื่อยเกี่ยวกับสิ่งที่ยัยนี้บอก ผมก้อยิ่งไม่เข้าใจ

ว่าทำไมเธอต้องอยากแต่งงานกับผม สงสัยวันนี้ต้องไปคุยกันหั้ยรุเรื่องซะแล้ว!!

(กะยัยปีศาจตนนี้ แค่คิดก้อ น่ากลัวแล้วTT^TT")

    บีเทิลน้อยของผมจอดใต้อาคารสูงใหญ่ ซึ่งเป็นอาคารเรียนหลักของคณะศิลป์

ผมรีบเก็บของและเดินไปนั่งยังม้านั่งที่อยู่เยื้องกับตึกคณะนิเทศของแนน
(ตึกนิเทดกะศิลปะอยู่ติดกัน)

ผมนั่งวาดรูปอะไรเรื่อยเปื่อย (ตั้งใจจะมามองสาวนี้หว่า!!)



      ~วันนี้แนนก็น่ารักอีกแล้วครับ^___^"

ร่างเล็กๆ ในชุดนักศึกษาที่ รัดอย่างพอเหมาะพอดี ไม่ได้มากเกินไป รึน้อยไป

กระโปรงสั้นเหนือเข่าผ่าด้านข้างนิดๆ เผยขาอ่อนเล็กๆภายใต้กระโปรงดำนั้น

หน้าตาก็เหมือนกับถูกบรรจงแต้มสีสันเพื่อให้เข้ากับการแต่งตัว ผมนั่งคิดไปยิ้มไป

จนแนนเดินขึ้นตึกกับแฟนหนุ่มของเทอ(ชิส์-____-++)



"เฮ้ย!!ไอ้ไลท์ วันนี้จะโดดซ้อมบาสอีกมั้ยล่ะครับ? ไอ้ขี้เกียจ!!"

เสียงกวนๆของ ไอ้พี่อิฐ ประธานชมรมบาสถามผม

ขณะที่ผมกำลังจะตอบว่า ..ใช่.. ผมก็รีบเปลี่ยนความคิดเมื่อนึกขึ้นมาได้ว่า
'ยัยปีศาจยังอยู่ที่ห้องผมเลยนี่หว่า'



"ไม่หรอกครับ ไอ้คุณประธานหน้าหม้อ"

พ้มยิ้มตอบ ไอ้อิฐพลางหัวเราะแห้งๆ



"ไอ้สาดไลท์ เล่นแรงน่ะเมิง กรูไม่ได้น่าหม้อเว้ย!! เค้าเรียกว่า เป็นคนอัธยาศัยดี
กรูไปล่ะ เมื่อกี้แอบเห็นน้องตูนเดินอยู่เดียวว่าจะไปคุยซะหน่อย หุๆ"



        ว่าแล้วไอ้คุณประธานหน้าหม้อก็เดินทักสาวคนนู่นที่ คนนี้ที่..จนลับตาไป

อิฐเป็นคนที่น่าตาค่อนข้างดีมากทีเดียว เห็ยว่าเคยถ่ายแบบอยูซักพัก

แต่ดัวยความที่เป็นคนบ้าๆบอๆ ออกแนวเจ้าเล่ห์หน่อยๆ และเบื่อง่าย ก็เลยเลิก

แต่สาวๆก็ยังคงสนใจ แต่ผมก้ไม่เห็นมันจะจรังใจกับใครสักคนเลย



"ไอ้ไลท์โว้ยยยยย!! กรูมีข่าวเด็ดๆมาบอกเมิงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!^o^"

เสียงเพื่อนแป๊กดังมาแต่ไกล ไอ้บ้านี้มันเคยอายอะไรกะใครเค้าที่ไหนกันล่ะเนี่ย!!



"มีอะไรว่ะ?? แล้วเมิงน่ะเบาๆก็ได้ กุอายเค้า -______-"

ผมตอบด้วยความรำคาญ ไอ้เพื่อนเวนคนนี้



"ข่าวเด็ดๆรับรองเมิงต้องถูกใจสุดๆ จริงๆน่ะเว้ย แหะๆ "

หนุ่มน่าตี๋ กระหืดกระหอบพลาง นั่งลงตรงข้ามเพื่อนรักของตน



"จะพูดไรก็พูดมา เร็วๆ"



"คืองี้ เมื่อกี้น้า.. กรูไปได้ยินพวกเพื่อนมันคุยกันเว้ย..ว่า วันนี้มีนักศึกษาใหม่เข้ามาที่คณะนิเทศ สาขาละคร เหมือนแนนเลย แต่ทีเด็ดก่านั้น เปนผู้หญิงที่สวยมากยังกับนางแบบ คราวนี้น่าสนจั้ยรึยัง เห็นเค้าว่ากันว่าตอนกลางวันนี้ เค้ามีเลี้ยงเล็กๆกันอ่ะ
อ้างว่าเป็นการรับเฟรชชี่(เด็กเส้น) เพราะพวกนิเทศมันคงอยากอวดว่ะ
ไปดูป่าว ตอนบ่ายเมิงไม่มีเรียนไม่ใช่เหรอ??"

ไอ้แป๊กมองผมอย่างคาดหวัง





"เออ--___--ก็ได้ แต่คงไปแปปเดียว วันนี้ว่าจะไปซ้อมบาส โดดหลายวันแล้ว

ไอ้อิฐมาตามจิกทุกวันเลย  กุไปเรียนล่ะ เจอกันหน้าตึกกรูตอนเที่ยง ไปล่ะ "



ผมตอบพลางเก็บของแล้ววิ่งขึ้นห้องเรียน (หาเรื่องหนีไอ้แป๊ก)



===========================

   

        ใครว่าเรียนศิลปะแล้วสบายครับ ผมคนหนึ่งที่ว่ามันไม่จริง เพราะทุกวันนี้ผมทำงานหนักพอตัวเลย

ทั้งเสก็ต์ภาพ ออกแบบผลงาน รายงาน โปรเจกต์ สารพัดอย่าง แทบไม่มีเวลาพักผ่อน(แต่มีเวลาเล่นเกม)

และแล้ววันน่าเบื่อก็ผ่านไปอีกวัน ผมอยู่ปี สอง ก็เรื่อยๆไม่ค่อยยากเหมือนตอนปีหนึ่งเท่าไรหนัก

ผมส่งงานอาจารย์เสร็จก็พลางเก็บกวาดอุปกรณ์ เพื่อจะได้ลงไปหาไอ้แป๊ก ซึ่งเดาว่ามันคงมารอที่หน้าตึก

เรียบร้อยแล้ว



และก็เป็นอย่างที่ผมคิด ชายหนุ่มน่าตี๋ เหมือนลูกอาแป๊ะตามเยาวราช หุ่นผอมบาง สูง(แต่ไม่เท่าพ้ม) ผมตั้งๆด้วยเจล ยืนยิ้มแช่งพร้อมกับทักทายสาวๆไปด้วย



"เฮ้ย!!ไอ้ไลท์..ช้าจิง โอ๊ะ! สวัสดีคับน้องเจน^o^ วันนี้ก็น่ารักอีกแล้วน่ะจ้ะ"



น้องเจนของไอ้แป๊ก พลางยิ้มแก้มแดง รีบเดินหนีไป



"เอาเข้าไป!! เมิงนับวันยิ่งทำตัวเหมือน ไอ้อิฐไปใหญ่ กุไม่น่าไปยุเมิงเข้าชมรมบาสเลยว่ะ"



    ผมพูด พลางนึกถึงสมัยที่ไอ้ตี๋นี้ หัวเรียบๆ ใส่แว่น เพราะตั้งแต่มันมาเป็นเพื่อนกับผม

ผมก้อพยายามทำให้มันอัพเกรดตัวเองขึ้น (ทั้งใส่คอนแทค ตัดผม และเล่นบาสให้ตัวยืด)

มันก็กลายเปนที่ป๊อปของสาวๆพอตัว ด้วยนิสัยเฮฮาออกเด็กๆ ไม่ได้เจ้าเล่ห์

แบบไอ้อิฐเท่าไร ผมจึงคบมันเป็นเพื่อนซี้..



"ไปเร็วเลย..ไอ้เฉื่อย" ว่าแล้วมันก็ลากผมไปดูแม่สาวสวยที่เค้าลือกัน



      วันนี้ใต้อาคารนิเทศเต็มไปด้วย หนุ่มๆสาวๆ(ออกไปทางหนุ่มๆมากกว่า-_-)

จากหลากหลายคณะ มายืนออกันอยู่ ส่งเสียงเจื้อยแจ้วไปทั่วใต้อาคาร



"โห่!! คนรึนางฟ้าว่ะ น่ารักฉิบเลย>o<"



"แม่เจ้าโว้ย!! หุ่นดียังกับนางแบบแหน่ะ>o<"



"ยิ้มก้อน่ารัก^^ น่าตาเฉยๆก้อน่ารักว่ะ>o<"



นี้คือ..เสียงวิพากย์วิจารณ์รอบๆตัวผม ไอ้แป๊กยิ่งได้ยินยิ่งดันตัวเข้าไป(ไม่ค่อยเลยเมิง)

แต่ด้วยความสูงของผม ทำหั้ยผมมองทุกอย่างง่ายขึ้น ผู้หญิงคนนี้ ผมยาวเปนลอน

แค่ผมเจอหน้าเธอตอนแรกก็อึ้งไปเลยครับ





เพราะ..............เธอคนนี้ก็คือ ยัยปีศาจ นั้นเอง!!!!





=============================



คิดว่าทุกคนพอเดาได้อ่ะค่ะ ว่าต้องเปนนางเอกเราแน่ๆ หุๆ

ขอเม้นกานหน่อยน่าจ้ะ