[fic zoroxsanji]Together Forever

ลำดับตอนที่ #3 : Chapter III : Dangerous

 

“โรบิน เมื่อกี้เห็นมั้ย!!” หญิงสาวร่างบางผู้มีผมสั้นสีส้มซึ่งยืนอยู่อีกฝั่งของดาดฟ้าเรือกำลังยืนส่องกล้องส่องทางไกลไปอีกฝั่งของดาดาฟ้าเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้นกับหญิงสาวทียืนยิ้มอยู่ข้างๆ

 

“หึหึ” โรบินหัวเราะเบาๆเป็นคำตอบ เมื่อครู่ทั้งสองยืนมองการกระทำของสองโจรสลัดหนุ่มคู่ปรับอยู่อย่างไม่วางตา บอกได้คำเดียวว่าสุดยอดมาก !

 

“แหมๆ สองคนนั้นเนี่ยน่ารักกันจริงจริ๊งง ><” นามิพูดพลางกระโดดโลดเต้นรอบดาดฟ้าอยากมีความสุข

 

“ฮึฮึ ลงไปทานอาหารที่คุณกุ๊กทำกันเถอะ” นามิยิ้มตอบ แล้วสาววาย(!?)ทั้งคู่ก็เดินลงไปหาสมาชิกคนอื่นๆ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ณ.โกดังเก็บของร้างแห่งหนึ่ง

 

“ลูกพี่ครับ วันนี้มีไอโจรสลัดหัวทองคนหนึ่งทำร้ายผม” เสียงฟ้องของเหล่าโจรสลัดที่ถูกเล่นงานเมื่อเช้าดังก้องไปทั่วโกดัง

 

“หึ ใครหน้าใครมันกล้สมาทำร้ายลูกน้องแสนน่ารักของผมล่ะเนี่ย” เสียงทุ้มเอ่ยจากปากของชายร่างสูงผู้มีผมสีดำยาวประบ่า ใบหน้าเรียว ดวงตาสีเลือด แต่งกายด้วยเสื้อคลุมยาวสีน้ำตาล มีรอยบาดเป็นรูปดาวห้าแฉกอย่าที่หัวไหล่ข้างขวา ผู้มีนามว่ายูระ

 

“คนนี้ครับ!” ลูกน้องโจรสลัดคนหนึ่งพูดขึ้นพร้อมชูป้ายประกาศจับของซันจิเอาไว้ในมือ

 

“หือ…ซันจิหรอ…ไม่เลวหนิ เตรียมส่งสารท้ารบให้มันได้เลย คืนนี้มันเสร็จแน่” 

 

 

ตกดึก

 “ฝึบ” เสียงแผ่นกระดาษแข็งใบเล็กพุ่งลงมาปักหมอนของซันจิซึ่งยังนอนไม่หลับ มือบางค่อยๆคลำหาที่มาของเสียง เมื่อพบแผ่นกระดาษ เขาจึงหยิบแผ่นกระดาษขึ้นแล้วลุกเดินออกไปจากห้อง โดยมีสายตาของร่างสูงซึ่งยังนอนไม่หลับมองอยู่อย่างเป็นห่วง ’ทำไมถึงออกไปดึกๆแบบนี้เนี่ย?’

 

‘ผม ยูระ หัวหน้ากลุ่มโจรสลัดดาวห้าแฉก

ขอเชิญคุณมาสู้กันนี่โกดังเก่าแถวท่าเรือ

โดยมาคนเดียว ภายในเวลา 24.00 นาฬิกา

หากคุณไม่ทำตาม ผมจะไม่รับรองความปลอดภัย

ของหญิงสาวบนเรือลำนี้แน่’

 

“…หึ” ร่างบางขยำกระดาษทิ้งแล้วจุดบุหรี่ขึ้นมาสูบก่อนจะเดินลงจากเรือไปตามที่นัดหมาย

 

ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืน ทุกสิ่งทุกอย่างมืดสนิทไร้แสงไฟทาง เขาเดินไปซักพักก็ถึงโกดังร้างที่นัดไว้ เมื่อเขาเดินเข้าไปในโกดังที่มืดมิด จู่ๆแขนของเขาก็โดนจับล็อกจากด้านหลัง จากนั้นรอบตัวเขาก็มีคนจำนวนมากมารุมทำร้าย ร่างบางพยายามขัดขืนต่อสู้ แต่ด้วยกำลังคนที่น้อยกว่าจึงไม่อาจต้านทานได้ ในที่สุด ทุกอย่าง ก็ค่อยๆมืดมืด…