คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ' ทำไมนะ .. ทำไมไม่เป็นชั้น ?
' ณ โรงอาหาร '
"นี่...คนอื่นเค้ากินหมดแล้วนะ แกจะกินอะรัยหนักหนา" เสียงของเพื่อนคนตัวโตในกลุ่มพูดขึ้น
"ทีนายกินเยอะชั้นยังไม่บ่นเลยนะ ชินดง..."
"เอ้า...ก็ชั้นกินเยอะ แต่ไม่ชักช้าแบบนายหนิ"
"เฮ้อ...เอาละ ๆ เลิกเถียงกันได้แล้ว ชั้นจะไปซื้อน้ำใครจะไปกับชั้นมั้ย ?" หนุ่มหน้าหมวยพูด
"ไป ๆ ผมไปด้วยครับดงเฮ" คิบอมที่นั่งเงียบอยู่นานทำท่าจะลุกไปด้วย
"แล้วนาย2คนหละ ไปด้วยกันมั้ย"
"ไม่เป็นรัย ชั้นอยู่เป็นเพื่อนไอ้ไก่ดีกว่า ฝากนายซื้อโค้กมาหั้ยด้วยนะ"
"ชั้นด้วย ๆ"
"โอเค งั้นเดี๋ยวชั้นกะคิบอมมานะ"
"อื้ม ๆ" แล้วทั้งสองคนก็เดินจากไป....
"เออ...ไอ้ไก่ เด๋วชั้นมานะ ปวดฉี่ว่ะ"
"อื้อ ๆ" พยักเพยิดหน้านิดหน่อยแล้วก้มลงกินข้าวต่อ (กินจุจริง ๆ = =’)
ระหว่างทางเดินที่เต็มไปด้วยผู้คน กลุ่มนักศึกษาชายที่ป๊อปที่สุดในร.ร.แห่งนี้กำลังเดินหาที่นั่งหรือโต๊ะประจำของพวกเค้าอยู่นั่นเอง ด้วยความที่รีบเพราะหิวข้าว กับอีกคนที่เพิ่งกินเสร็จและกำลังจะเอาจานไปเก็บกลับเดินชนกันโดยบังเอิญ...
โครมมมมมมม !
"นี่...ไอ้บ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลยรึไง"
"ห๊ะ ? นายว่าชั้นหรอ นายต่างหากหละที่เดินไม่ดูเอง"
"หนอยย ! ทำผิดแล้วยังไม่ยอมรับผิดอีก"
"ชั้นไม่ผิดสักหน่อย นายนั่นแหละที่ผิด"
"ชั้นไม่ผิด !"
"นายผิด !"
"ชั้นไม่ผิดด !!"
"นายผิดด !!"
"ชั้นไม่ผิดดดด !!!"
"นายผิดดดด !!!"
"โว้ยยยยยย ! พวกนายผิดทั้งคู่แหละ หยุดเถียงกันได้มั้ย คนเข้ามองเรากันหมดแล้ว"
ซีวอนที่ยืนมอง2คนนี่เถียงกันไปมาจนทนไม่ไหว เลยต้องยุติลงด้วยเสียงที่ตะโกนไปเมื่อกี้...
"นี่...ไอ้ฮันขอโทษเค้าซะ"
"เฮ้ย ! ไมแกเข้าข้างนายหน้าไก่เนี่ยหละ"
"ชั้นปล่าว เออ...นายด้วย ขอโทษไอ้ฮันซะ จะได้จบ ๆ"
"ห๊า ? ชั้นหรอ ไม่มีทาง" อีกฝ่ายบอกพลางเชิดหน้าใส่
"เหอะ ชั้นก้ไม่ขอโทษนายหรอก นายไก่"
"ชิ คิดว่าตัวเองหล่อนักรึไง"
"ไอ้วอน ชั้นว่าเราไปดีกว่า ปล่อยให้ยัยบ้านี่บ้าไปคนเดียวเหอะ"
"อ้าว เอางั้นหรอวะ งั้นก็เลิกแล้วต่อกันแล้วกันนะ"
"..."
"ไปดีกว่า ยัยบ้านี่เหมือนจะอะลาวาดแล้วว่ะ"
"เอ่อ ๆ ผมไปก่อนนะครับ ขอโทษแทนเพื่อนผมด้วย"
"..."
ทั้งฮันเกิงและซีวอนต่างก็เดินไปหาโต๊ะประจำและนั่งกินข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อย ต่างกับอีกคน...ที่นั่งกระฟัดกระเฟรียดอารมณ์เสียอยู่ 'หนอยยย ! อีตาบ้า...ชนแล้วไม่ขอโทษแถมยังมาด่าอีก...บ้าสิ้นดี !' นั่งบ่นงุบงิบๆอยู่คนเดียว จนเพื่อนอย่างชินดงเดินเข้ามาหาพอดี
"เฮ้ ! อิ่มแล้วหรอ อ้าว...แล้วนี่เป็นรัยเนี่ย หน้าบึ้งเชียว"
"..."
"ชั้นถามทำไมไม่ตอบห๊ะ ?"
"..."
"เฮ้ย ! แกเป็นรัยวะ" ถามพลางเขย่าตัวเพื่อน
"..."
"เอาแล้วววว พี่เข้าแน่เลย -0-"
"โว้ยยยยยยยยย ! อีตาบ้า ชั้นเกลียดนาย ! หึ่ยย"
"เอ่อ..."
"ไปเข้าเรียนเว้ยยย" พูดก่อนจะเดินนำหน้าไป
"มันเป็นอะไรของมันวะ" ชินดงเดินเกาหัวงงแต่ก็ตามฮยอกแจไป…
อีกด้านทั้งสองหนุ่มกำลังกินข้าว แต่เหมือนอีกคนจะนั่งมองคัยบางคนอยู่ซะมากกว่า....
"555 น่าขำว่ะ"
"ขำรัย ?" คนตัวสูงเอ่ยถามเพื่อนชาวจีน
"ก็ขำนายไก่นั่นไง เดินหน้าบึ้งไปแล้ว นู้นอ่า"
"ไหน ๆ อ่อ เห็นแล้ว นี่แกมองนายนั่นตลอดเลยรึไง"
"ปะ...ปล่าวสักหน่อย ชั้นจะมองทำไม ?"
"ก้ไม่รุสิ~"
"อะไรของแกว่ะ"
"ไม่รุ้ไม่ชี้"
KYU Talk ^__^
ทุกคนคงสงสัยสินะ ว่าผมหายไปไหน..จริงๆผมก็ไม่ได้ไปไหนหรอก เพียงแค่ตอนนี้ผมยังไม่อยากรับฟังอะไรจากใครซะมากกว่า.. เมื่อตอนเที่ยงผมอยุ่กับซองมิน เราไปซื้อขนมมากินกัน ซองมินเค้าก็ดีนะ น่ารักนิสัยก็ดี แถมเค้ายังป้อนขนมผมด้วยแน่ะ ~ พูดแล้วก็นึกถึงตัวเล็กของผมเหมือนกันนะ ป่านนี้ไม่รู้ว่าอยุ่ไหนแล้ว กินข้าวรึยัง .. เฮ้ออออ ทำไมรุ้สึกห่วงขึ้นมาแบบนี้นะ ลองไปดูหน่อยดีกว่า ~
"นี่ๆ ซองมิน เดี๋ยวฉันมานะ"
"อ้าว จะไปไหนล่ะ?"
"ว่าจะไปหาเพื่อนซักแปปอ่ะ นายขึ้นห้องไปก่อนเลยละกัน"
"เอางั้นหรอ อื้มๆก็ได้"
"งั้นแล้วเจอกันนะ"
"อื้มๆ มาเร็วๆล่ะ"
"อ่าฮะ"
ร่างสูงที่บอกซองมินเสร็จเรียบร้อยแล้ว ขายาวทั้งสองข้างก็ก้าวฉับๆตามหาคนบางคนทันที...
Ye Talk ^__^
"เอ๋? เรียววุคหายไปไหนนะ เมื่อกี๊เห็นหลังแวบๆนี่นา"
ผมกำลังมองหาเรียววุคอยู่ครับ ตั้งแต่ลงจากห้องมา ก็แอบเดินตามหลังเค้ามาตลอด แต่ตอนนี้สิ หายไปไหนแล้วนะ พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นร่างเล็กๆที่กำลังร้องไห้สะอื้นอยู่..
"นี่..เรียววุค"
"..."
"ระเรียว..วุค นายเป็นอะไร"
"ฮึก..ฮือออ"
"นายอย่าร้องไห้สิ"
"ฮือออ..ฉันเจ็บบ บ"
"เจ็บ เจ็บตรงไหน?"
"ตรงนี้..เจ็บตรงหัวใจ"
"..." ผมได้แต่เงียบ..เจ็บตรงหัวใจงั้นหรอ คงจะเป็นเพราะคยูฮยอนสินะ นายถึงเป็นแบบนี้..
"ฮือออ อ"
"ไม่เป็นรัยนะเรียววุค" ผมกอดปลอบคนร่างเล็กเบาๆ รู้สึกได้ถึงร่างที่สั่นเทิ้มจากการร้องไห้อย่างหนัก..
"ฮืกก ก"
"..."
คยูฮยอน.. ทำไมนะ เรียววุคถึงรักนายนักหนา ทำไมถึงเป็นได้ขนาดนี้ ทำไมถึงยอมนาย ทำไมถึงเลือกนาย
ทำไม ทำไม .. ทำไมคนที่เรียววุครัก ไม่ใช่ชั้นคนนี้...
-------------------------------------- 100 % -----------------------------------
จงเม้น !
มาอัพแล้ววว*
หลังจากดองนานเป็นปี!
ขอโทษมากค่า TT
อาจจะสั้นไปหน่อย
แต่ก็นะ ตั้งใจอัพค่ะ
อ่านให้สนุกเน้ออ :D
ความคิดเห็น