คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ll เหม่อลอย~~ ll (( NC )) __Intro__
ระหว่างทางกลับบ้าน ผมอยู่ในรถกลับคยู ทั้งผมและคยูต่างคนต่างก้เงียบ
คงเป็นเพราะคยูเห็นผมเงียบเลยไม่กล้าชวนคุยหละมั้ง ?
"..."
"..."
"..."
"..."
"เอ่อ..."
"..."
เยซอง นายอยู่ไหนกันนะ เอ๊ะ แล้วทำไมชั้นต้องถามหานายด้วยเนี่ย ชั้นอุตส่าหนีจากนายมาได้แล้วชั้นควรจะดีใจสินะ เฮ้อ ! เหนื่อยจังเลย ทำไมเรื่องวุ่นๆต้องมาเกิดกับชั้นด้วยเนี่ย...
"ที่รักฮะ"
"..."
เอ๋ ? รึนายเยซองจะออกไปข้างนอกบ้านนะ แล้วเค้าจะไปไหนของเค้าหละ เฮ้ย ! ทำไมชั้นต้องคอยคิดเรื่องตานี่อยู่ตลอดเวลาเนี่ย โอ๊ย ! นายออกไปจากชีวิตชั้นได้มั้ยยยยย !!!
"ที่รักฮะ"
"ที่รักครับ"
"ที่รัก !"
"ฮะๆ มีอะไรหรอคยู"
"เหม่ออะไรอยู่ครับ คยูเรียกนานแล้วนะ"
"เหอะๆ คือเอ่อ..."
"เป็นอะไรรึป่าว ?"
"อ๋อ ป่าวๆไม่ได้เป็นอะไร"
"ไหนหันหน้ามาหน่อยสิ" คยูขยับตัวเข้ามาใกล้แล้วเอื้อมมือมาแตะหน้าผากผม
"ตัวก้ไม่ร้อนนี่นา"
"บอกแล้วว่าไม่เปนรัยงัย"
"ทำไมถึงเหม่อหละ"
"เอ่อ..."
"เหม่อถึงคัยรึป่าว"
"ป๊าว"
"คนที่ทำเสียงสูงมักโกหก"
"เหอะๆ เค้าไม่ได้โกหกนะ"
"อื้มๆ"
"งั้นก้นอนพักไปเหอะ เดี๋ยวถึงบ้านคยูจะปลุกนะ"
"อ่อ อื้ม"
เฮ้อ...ทำไมผมถึงเหม่อลอยอย่างนี้นะ แล้วที่สำคัญผมเหม่อถึงไอ้หน้าซาลาเปาอีก ทั้งๆที่ผมอยู่กับคยูแท้ๆ คิดแล้วเหนื่อย ผมหลับพักสักนิดอย่างที่คยูกว่าดีกว่านะ
Kyu Talk ^__^
เรียววุคเป็นอะไรรึป่าวนะ ผมเรียกตั้งนาน ทุกคนก็เห็นช่ายมั้ยครับ เรียกตั้งหลายทีด้วย ไม่รู้ว่าเรียววุคคิดอะไรอยู่ เค้าจะคิดถึงคนอื่นรึป่าวนะ ? เฮ้อ ผมคงคิดมากไปเองแหละ คนเราถ้าคบกันแล้วก็ต้องไว้ใจกันสินะครับ แต่เดี๋ยวนี้ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผมรู้สึกกังวลใจแปลกๆ ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่ผมรู้ว่าเรียวอยู่ที่บ้านนายเยซอง ผมรู้สึกกลัว กลัวว่าความรักของผมจะเปลี่ยนแปลงไป ทั้งๆที่เมื่อก่อนผมไม่เคยมีความคิดบ้าๆแบบนี้เลย รึมันจะเป็นเพราะตั้งแต่เรียวรู้จักกับนายเยซองกันนะ
"ที่รัก"
"ที่รักฮะ"
"ง่า หลับซะแล้วงั้นอุ้มไปแล้วกันนะ"
ทำไมเรียววุคถึงตัวเล็กจังนะ อุ้มเบาหวิวเลย แต่ถึงจะตัวเล็กยังไงก็น่ารักอยู่ดีอ่านะ คิคิ ^^
ผมรักเรียววุคที่สุดเลยยยยย~~~
-------------------------------------- 50 % -----------------------------------
กลับมาที่นู๋เรียว ^o^
ค่ำคื่นแห่งความเงียบสงบ...ดวงดาวบนท้องฟ้าช่างสวยงามเหลือเกิน...
"สวบบ..."
"สวบ..."
"เอ๊ะ ! เสียงรัยหน่ะ"
"สวบ.."
"อ๊ะ ช่วยด้ว... "
"อื้อ...อื้อ"
"อ่อยอ๊ะ" (ปล่อยนะ)
ร่างของผมถูกคัยบางคนกดทับลงกับเตียง...แขนทั้งสองข้างถูกพันธนาการรวบไว้เหนือหัว...เสื้อของผมถูกปลดกระดุมออกอย่างรวดเร็วเผยให้เห้นผิวที่ขาวเนียนที่ผู้ใดไม่เคยเห็นมาก่อน...ร่างนั้นก้มลงมาประกบปากอย่างเร่าร้อนและรุนแรง...
"อื้อ.."
ยอดอกสีชมพูเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆเมื่อถูดปากครอบงำและดุนดันอย่างหื่นกระหาย...ความเซียวช่านในตัวผมตอนนี้มันมากมายเหลือเกิน...จนผมเผลอครางออกมา...
"อ๊ะ...อ่า"
มือหนาเลื่อนลงต่ำปลดตะขอกางเกงอย่างชำนาญ...กอบกุมส่วนอ่อนไหวที่ตอนนี้สั่นระริก...เริ่มขยับมืออย่างช้าๆและเร็วขึ้นเรื่อยๆ...จนในที่สุดน้ำสีขาวขุ่นก้ทะลักออกมา
"อะ..อ๊า...เยซอง"
ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ หน้าผากเปียกไปด้วยเหงื่อ สายตามองไปรอบๆตัวพบแต่ความว่างปล่าว
เอ๊ะ ผมอยู่ที่ไหนเนี่ย รู้สึกว่าผมอยู่ที่ห้องคยูนินา แล้วคยูหละ เฮ้อ...ที่แท้เราก้ฝันไปเอง ทำไมเราฝันแบบนี้นะ เหนื่อยจังเลย นอนพักต่อดีกว่า...
Kyu Talk ^___^
ผมที่ตอนนี้อยู่ในห้องน้ำ ผมได้ยินทุกอย่างที่เรียววุคพูด ได้เห็นทุกอย่างที่เรียววุคทำ แต่ผมทนไม่ได้ที่เห็นแบบนี้ ผมจึงออกมาหลบในห้องน้ำ เสียงครางของเรียววุคทำให้ผมเจ็บเหลือเกิน ชื่อที่เรียววุคเรียกออกมา ชื่อที่ผมไม่อยากเก็บไว้ในความทรงจำ ชื่อที่ผมจำเป็นต้องเกลียดเค้า และชื่อนั้นก้คือ...เยซอง...
เรียววุค...
ทำไม...
ทำไมนายถึงส่งเสียงแบบนั้น...
ทำไมนายต้องฝันเรื่องแบบนั้น...
แล้วที่สำคัญทำไมคนๆนั้นถึงไม่ใช่ชั้น...
--------------------------------- 100 % ----------------------------------
จงเม้น !
เฮือกกก ! เหนื่อย ปั่นฟิค 10 นาที
ลืมบอกค่ะ ทุกตอนไรเตอร์ปั่นสดนะคะ
วันนี้แอบเล่น(อีกแล้ว)เลยอัพหั้ย
เหนื่อยมากๆๆ วันนี้มี NC แค่ปลายเล็บ
พอเรียกน้ำย่อยนะคะทุกคน
ไรเตอร์รีบมากเลย อย่าว่ากันน๊า
หายไปหลายเดือน
มาอัพ 100% แล้วนะ
ช่วงนี้เรียกหนัก ยากโคดๆๆ
การบ้ายเยอะมากกกกกกกก
ขอเม้นเป็นกำลังหน่อยนะคะ
ความคิดเห็น