ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [2PM VS Bigbang ] น่ารักตัวร้ายดักฉุดหัวใจคุณชายจอมหื่น

    ลำดับตอนที่ #7 : Part'6 :: วิธ๊ ?

    • อัปเดตล่าสุด 15 พ.ค. 53


                 ผมนั่งเรียนจนหมดคาบในช่วงเย็น ตอนนี้ก็สองทุ่มแล้ว หวังว่าเขาคงไม่มารับจริงๆอย่างที่ปากว่าหรอกนะ .. เพราะผมอยากไปต่อกับเพื่อนหน่ะสิ -w-
              "พี่ ไปก๊งเหล้ากัน ฉลองที่พี่กลับมาไง"ชานซอง ไอ้เด็กเวรนรกนี่อีกคนพูดขึ้น
              "ดูก่อนวะ ไม่แน่อาจจะกลับบ้านเลย ฉันเป็นห่วงนาริ"ผมบอก
              "โหยพี่ ยัยนาริโตจนจะเป็นสาวอยู่แล้ว จะห่วงมันทำไม นักเทควันโด้หญิงสายดำแบบนั้นใครจะกล้าทำหล่อน"จุนโฮพูดขึ้น
               "ก็เพราะโตจนจะเป็นสาวหน่ะสิ ฉันถึงได้เป็นห่วง"ผมตอบกลับไปอีกทีแล้วหยิบปากกามาหมุนเล่นก่อนที่จะลุกออกจากโต๊ะ
               "เฮ้ยแก ! สปอร์ตสีแดงกับชายหนุ่มรูปงามนั้นมันใครวะ ><"เสียงหญิงสาวที่เดิมผ่านผมกระซิบ
               "ใช่คุณชายชเวแห่งบริษัตเงินกู้ที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลีรึเปล่าวะ"หญิงสาวอีกคนตอบ
               "หล่อว่ะแก ><" ผมคงหูฝาด = = ผมเดินลงจากดึกอาคารก็เห็นสปอร์ทสองประตูสีแดงอร่ามจอดเด่นอยู่หน้ามหาลัย พร้อมกับชายคนหนึ่งในชุดลำลอง แค่เสื้อสีขาวกับกางเกงสีน้ำตาลเข้มหน่อยๆแล้วก็แว่นสายตาอันหนึ่ง .. มันดูดีขนาดนี้เลยหรอ ?? ผมเดินเข้าไปใกล้ ๆ มันก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกครับ คุณชายชเวที่บอกว่าจะมารับผม
                "มาแล้วหรอครับ คุณ 'ภรรยา' ^^"เขาพูดแล้วยิ้ม ทำเอาผมหน้าแดง
                "เฮ้ย คุน ใครวะ"จุนซูตะโกนถามขึ้น ผมหันไปมอง
                "เจ้านาย กูไปก่อนนะเว้ย ไว้เจอกัน"ผมตอบกลับไป เขาเปิดประตูรถให้ผมขึ้น ผมก็เข้าไปนั่ง เขาเดินอ้อมแล้วเข้ามาอีกประตูหนึ่ง
                "แทค กูไปก่อนนะเว้ย"ผมบอก แทคยอนโบกมือลาผมหยอยๆ ผมคาดเข็มขัดนิรัตภัยแล้วนั่งลงเฉยๆ
                "เพื่อนหรอ"เขาถามขึ้นในขณะที่ขับรถ
                "อื้ม รู้จักกันมาสองสามปีแล้วละ อยู่ไหนอยู่ด้วยกัน ไปไหนไปด้วยกันหมด"ผมบอก
                "แล้วทำไมตอนที่ตะโกนบอกเพื่อนไป ทำไมไม่บอกว่า 'สามี' มารับละ ^^"เขาหันหน้ามายิ้มใส่ผม
                "จะบ้าหรอ - - คุณเคยโดนเตะอัดรถไหมละ"ผมกอดอกแล้วทำหน้าบู่ จู่ๆเขาก็เลี้ยวแวะเข้าไปภายในลานจอดรถร้านอาหารแห่งหนึ่ง
                "ยังไม่ได้กินอะไรใช่ไหมละ ไปกินข้าวกันก่อนกลับบ้านดีกว่า"เขาบอกแล้วปลดล็อครถ ผมปลดเซ็ฟเบลออกแล้วออกมาจากรถ .. สามี งั้นหรอ .. สามชาติเถอะกว่าผมจะพูดคำนี้ออกมาได้ !
    -- รุ่งขึ้น --
              ริกะยังคงไม่ยอมเลิกรามาหาผมที่บริษัติ เพราะ เธอต้องการกันผมให้ห่างจากคุน -_- เพราะหลังจากริกะกลับไปแล้ว ผมก็ต้องมาคอยหนุงหนิงกับคุณ เนื่องจากเขางอนค่อนข้างเสพติด -0-
                 "ริกะ มาอีกแล้วหรอ ผมงานยุ่งนะ - -"ผมบอกอย่างหัวเสีย เพราะตอนนี้อาจจะเป็นช่วงวิกฤติ ..  เพราะก่อนหน้าที่ริกะจะมา ผมกำลังจะข่มขืน .. เอ่อ .. ไม่ใช่สิ = = (ยอมรับความจริงไม่ได้) เรากำลังเล่นกันครับ -0- แล้วทีนี้ถ้าริกะมาเห็นคุนหล่อนก็จะอาละวาดแบบเรียก รปภ.ไม่ทัน -0- .. บริษัตผมมียามไว้เฝ้าหมาครับ =__= (พูดเล่นนะ) ตอนนี้คุนอยู่ใต้โต๊ะ -0- แล้วผมก็นั่งทำเป็นหัวเสีย
                  "ก็ริกะคิดถึงคุณนิคะ"เจ้าหล่อนทำท่าทางง้องอน คุนงอนน่ารักกว่าอีก -0-
                  "ริกะ คุณกับผมไม่มีอะไรจะพูดกันแล้วนะ"ผมบอก
                  "ริกะมีคะ ! ริกะรักคุณนะคะ !!"เจ้าหล่อนพูด ผมเลยลุกเดินอ้อมโต๊ะแล้วเคาะโต๊ะเพียงเบาๆเพื่อเป็นสัญญานให้คุนออกมา
                  "ไม่ยักรู้นะฮะ ว่าสาวสุดเซ็กซี่แบบคุณชอบแย่งสามีชาวบ้าน .. "เสียงของคุณดังขึ้น ริกะรีบหันไปหาทันที ก็พบคุณอยู่บนพื้น
                  "แก !! แกมาทำอะไรย่ะ !"เจ้าหล่อนถามขึ้น
                  "พอดีผมทำ 'ปากกา' ตกหน่ะฮะ แล้วนี่ก็ห้องทำงานผม .. "เขาลุกขึ้นมาแล้วเข้ามาใกล้ชิดกับผม"กับบอสสุดหล่อ"คุนยิ้มหวานเลี่ยนแล้วหันมาแตะคางผมเบาๆ แอบแก้มแดงน้อย ๆ -/ / /-
                  "เท๊มค่ะ !! คุณหลงมันเข้าแล้วใช่ไหมค่ะ ??!! คุณโดนมันทำเสน่ห์ใส่สินะคะ !"เธอก็ยิ่งเอาเรื่องหลายๆอย่างปนกัน -0-
                  "ถ้าคุณหาว่าผมทำเสน่ห์ใส่เขาละก็ มาแข่งกันไหมละครับ ว่าใครจะชิงใจ .. "เขาเว้นว่าไว้แล้วเขย่งปลายเท้าขึ้นมาหอมแก้มผม "คุณ 'สามี' ได้"ผมบอกแล้วยิ้ม

                     "ก็เอาซี่ ! ฉันหน่ะ ออกหน้าออกตาทางสังคมมาเยอะ แถมเคยได้รางวัลที่หนึ่งในการประกวดนางงามด้วยนะย่ะ !"เธอบอก
                   "คุณทำอาหารเป็นไหมละครับ"คุนกอดอก"ซักผ้า เลี้ยงเด็ก คอยปลุกคน ดูแลน้องสาวในวัยกำลังโต ฯลฯ ได้ไหมละครับ งานบ้านต่างๆคุณทำได้ไหมละครับ"คุนมองริกะอย่างหาเรื่อง
                   "เป็นสิ ทำไมจะไม่เป็น"เธอเชิดอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก แต่ก็ไม่ถอย
                   "เอาไงดีละฮะ"คุณแอบถอยมากระซิบผม
                   "อืม .. ไม่รู้เหมือนกัน วันนี้เอาเป็นว่าเหมือนเดิมละกัน"ผมตอบกลับไป ไอ้ 'เหมือนเดิม' ที่ว่านี่คือ เทียบกันโดยเสน่ห์ของคุณกับริกะ แล้วก็พูดเสียงสีนิดๆหน่อยๆ เดียวก็ไปเองหน่ะครับ -0-
                    "แล้วคุณมีเสน่ห์มากพอที่จะมัดใจคนๆนี้ได้รึเปล่าละครับ"คุนใช้นิ้วลากไปตามแผงอกผม =..=
                    "หึ ฉันมีมากพอ"เธอบอก
                    "แต่ผมไม่สนคุณหรอกนะ ต่อให้คุณถอดเสื้อผ้าตรงหน้าผม ผมก็ไม่สนคุณหรอก - -"ผมตีหน้าตายพลางมองอย่างเบื่อๆ เธอฮึดฮัดแล้วเดินออกไป
                    "เลิกเอามือมาจับก้นผมได้แล้วครับ - -"คุนบอก ผมยิ้มแหะๆแล้วเอามือออกจากก้นของคุณ =..=
                    "นายนี่เล่นได้สมบทบาทจริง ๆ สนใจมาเป็นภรรยา
    'ตัวจริง' ไหมละ"ผมถามขึ้น แก้มเขาแดงน้อยๆ
                    "เขินอะไรอีกละ กอดเราก็กอดกันแล้ว หอมแก้มก็แล้ว จูบก็แล้ว ฉันอยากทำอย่างอื่นแล้วอ่ะ =..="ผมบอกแล้วทำหน้าหื่น (?)
                    "จะ .. จะบ้าหรอ เดียวก็โดนเตะหรอก ผมยังอยากมอบอนาคตที่ดีให้น้องสาวอยู่นะ"ผมบอกอุบอิบ
                    "นี่ มีอะไรจะบอก"เท๊มพูดขึ้น
                    "อะไรหรอ"ผมเงยหน้ามอง
                    "มินฮวางกับนาริเป็นพวกยูริ (Yuri) พวกหญิงรักหญิงหน่ะ"เท๊มบอกแล้วเดินจากไป ทิ้งผมไว้ให้อึ้งเจ๋ออยู่ที่เดิม -0- .. ไม่จริงใช่ไหม T^T
    -- มหาลัยชินวา --
                    "มาอีกแล้ววะ วันนี้ยกกลุ่มเลย"แทคยอนพูดขึ้นแล้วชี้
                    "กูพร้อมแล้ว ไปจีบเขาเถอะ !"ด้งคือแกนนำ -0-
                    "มึงจะจีบใคร - - ไอ้ด้ง หน้าเคะขนาดนี้"จุนซูถามขึ้น
                    "ควอนจี้ =..= มันเคะกว่ากู" ด้งบอก ทำให้โดนจุนซูตบกระบาลไปหนึ่งที
                    "สัด ดูยังไงมึงก็เคะกว่ามัน - -+"จุนซูบอก
                    "มึงไม่รู้หรอ เคะได้เคะคือยอดเมะเว้ย -0-"มันคือทฤษฎีที่ด้งมันตั้งเอง -0-
                    "พี๋ฮะ ผมจองซึงฮยอนนะ !"เสียงชานซองดังขึ้น
                    "งั้นก็จองแดซอง/แดซอง"สองเสียงดังขึ้น นั้นคือจุนซูกับแทคยอน
                    "งั้นกูขอเจิมควอนจี้"จุนโฮขยับปกเสื้อ
                    "กูเป็นกองหนุน -0- ถ้าไอ้โฮโดนควอนทิ้ง กูก็เสียบ"แจบอมบอกแล้วนั่งเฉยๆ จุนโฮเอาถุงขนมฟาดหัวรุ่นพี่อย่างไม่เกรงใจ
                    "เหลือกูหรอ T^T กูต้องเอาหล่อนั้นสินะ"ด้งทำหน้างอ
                    "ห่า ก็มันมีแค่สี่คน ให้ทำไง สามพี ?"จุนซูพูดขึ้น
                    "สามพีน่าสนว่ะไอ้ซู"แทคยอนบอก
                    "งั้นร่วมมือกับกู มึงก็ได้ กูก็ได้ "จุนซูเริ่มทำแผนชั่วร้ายไว้ภายในหัวของตน
                    "งั้น ลุย !"แจบอมพูดแล้วถอดหมวกออกมาปิดหน้าแล้วหลับ .. (แกจะสั่งลุยเพื่อ ?)

    -- กลุ่มอีกฝากหนึ่ง (Bigbang) --
                        "พี่จี เป็นอะไรหรอฮะ เห็นนั่งสั่นแต่เช้าแล้ว"แดซอง เด็กชายตาตี่แก้มป่องถามขึ้น
                    "แด .. พี่รู้สึกเหมือนมีอะไรก็ไม่รู้จ้องอยู่ T^T"ควอน จียง รุ่นพี่ที่กำลังจะจบในรุ่นนี้พูดขึ้นแล้วกอดเด็กชายที่ตัวโตกว่า
                    "ทำไม ไหนใครจะแกล้งมึง -_-"แทยังลุงขึ้นมองหน้าคนรอบๆตัวอย่างหาเรื่อง
                    "ใครจะไปกล้าแกล้งพี่จีละครับ มีอัศวินสีเงินอยู่ข้างๆแบบเนี้ย"อีซึงฮยอนพูดขึ้นพลางแกว่งปากกาไปมา
                    "แดจ๋าา แดต้องปกป้องพี่นะ T^T"จียงซุกไซร้แดซอง
                    "ได้เลยฮะ ^-^ ขอแค่มีปากกาด้ามเดียว ผมก็ชนะควายได้เป็นล้าน"แดซองยืด เพราะเขาเคยเป็นถึงนักเคนโด้มือหนึ่งระดับทีมชาติตอนที่อาศัยอยู่ญี่ปุ่น
                    "นี่ ขอคุยด้วยหน่อยสิ"เสียงทุ้มต่ำด้านหลังดังขึ้น
                    "มีอะไรหรอฮะ ^-^"แดซองยิ้มแล้วหันไป ก็พบกับจุนซู และแทคยอน
                    "ฉันรักนาย/นะ"ทั้งสองคนพูดขึ้นพร้อมกัน แดซองยังคงยิ้มอยู่ เขาหยิบปากกาที่ซึงฮยอนแกว่งขึ้นมา แล้วแทงไปที่ห้องของทั้งสองคน
                     "อ้าว เป็นลมหรอเนี้ย ^-^"แดซองยังคงยิ้มอยู่
                     "ซึงฮยอน ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม"ชานซองที่วิ่งมาอีกทางหนึ่งพูดขึ้น
                     "อ้อ .. มีอะไร .. "ซึงฮยอนไม่ทันได้พูดจบ แทยังก็ใช้ฝ่ามือสับเข้าไปที่กลางหัว
                     "อีกสิบชาติค่อยยุ่งกับน้องกู !"แทยังพูดขึ้น จากนั้นพวกเขาสี่คนก็พากันขึ้นห้องเรียนทันที
                     "แดซอง แดซองต้องปกป้องพี่นะ T^T"จียงงอแง แดซองจึงได้แค่ตอบว่า คร้าบๆ ส่วนอีกด้านหนึ่งที่ยังไม่ยอมแพ้ ..
                     "ไอ้แจ มีแผนอะไรไหมวะ"แทคยอนเดินกุมท้องกลับมาหาเพื่อนชายที่หลับปุ๋ย แจบอมเปิดหมวกออกมามองเพื่อนๆในสภาพเละบัดสบ =__=
                     "แค่มึงแยกพวกนั้นให้อยู่คนเดียวได้ มันก็ได้แล้วละวะ แยจีออกจากแด แยกซึงออกจากเบ้"แจบอมบอก
                     "สัด แค่นี้พวกกูก็จะตายห่าอยู่ละ"แทคยอนบ่น
                     "ห่า มึงมีวิชายูโดไว้กันหมาหรอวะ - - "แจเควี้ยงขวดน้ำใส่แทคยอน
                     "เออ กูมีไว้กันหมา !"เขาประชดแล้วรับขวดน้ำมาดื่ม
                     "งั้นชาตินี้มึงก็เอาไว้กันหมาต่อเถอะ กูไปจีบแดละ"แจบอมเดินเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงเดินไปหยั่งกลุ่มโต๊ะที่พวกแดซองนั่ง
                     "หวัดดี ^ ^ นั่งด้วยคนสิ"แจบอมเดินเข้ามาหาจียงเป็นคนแรก
                     "ได้เลย พวกเรากำลังจะกินขนมกันหน่ะ กินด้วยกันมะ =.="จียงทักขึ้นแล้วยกถุงขนมให้แจบอม จากนั้นเข้าก็เข้ากลับกลุ่มได้ดี (อาเมน) ทางด้านของห้าหนุ่มที่มองแจบอมอย่างอึ้งๆ พวกเขาต้องใช้เวลากี่วันถึงจะเข้าไปใกล้ได้ขนาดนั้น แต่แจบอมกลับเข้าไปสนิดได้ภายในไม่กี่วิ แถมยังขอเบอร์โทรศัพท์มาด้วย !! แจบอมเดินกลับมาที่กลุ่ม
                      "แจแม่งเมพว่ะ ! สอนพวกกูบ้างดิ"แทคยอนเอ่ยปากชม
                      "ง่ายๆเลยนะ มึงแค่เข้าไปด้วยใจที่บริสุทธ์โดยไม่มีเจตนาแอบแฝง เพราะสัมผัสของแดซองกับยองเบมันไวกับพวกคิดเรื่องลามกจกเปรต แล้วก็เรื่องที่จะเข้ามาทำท่าทางจีบซึงฮยอนกับควอน"แจบอมบอก
                      "งั้นยูโดกูคงไม่ได้มีไว้กันหมาแล้ววะ"แทคยอนบอก
                      "ชาน กูบอกให้นะ ไอ้เบ้แม่งเก่งกังฟู ส่วนแดอะ นักเคนโด้ ไม่แน่อีกสองคนอาจจะมีความสามารถพิเศษเพิ่มอีกก็ได้ อย่างเช่น .. "แจบอมเว้น ทำให้เพื่อนๆอีกสี่คนทำท่าทางลุ้น"จี ท่าทางเก่งพวกการยิงธนู หรือ ปืน เพราะดูจากสายตา มันเหมือนกับคนที่พึ่งผ่านการฝึกฝนมาอย่างดี ส่วนซึงฮยอนท่าทางจะไปทางพวกดาบสากล เพราะดูท่าทางจากการถือปากกาแล้วก็เหมือนกับกำลังถือดาบเล่มโตๆอยู่ "แจบอมอธิบาย แจบอมเป็นคนที่มองแค่ตาก็สามารถรู้ไปถึงเนื้อผ้าได้ดี
                       "วันนี้แดมีซ้อมเคนโด้ พวกมึงจะไปดูกันไหม"จุนซูถามขึ้น ทั้งหมดผงกหัวพร้อมเพรียงกัน เมื่ออาจารย์เดินเข้ามาก็เริ่มสอนทันที ..
    -- โรงฝึงซ้อมเคนโด้ --
                  เสียงไม้ตีกันดังระงมบวกกับเสียงของแฟนคลับกลุ่มเล็กที่ยื่นเชียร์อยู่ แดซองฟาดไม้เข้าจุดที่ทำคะแนนได้ แต่ไม่นานนักเวลาก็หมดลง
                  "คัง แดซอง เป็นฝ่ายชนะ"สิ้นเสียงของโค้ชดังขึ้น แดซองถอดหมวกป้องก้นออกแล้วโค้งให้รุ่นน้องที่ของสู้ด้วย จียงหยิบผ้าขนหนูออกมาแล้วเดินไปหาแดซอง
                  "ซ้อมเสร็จแล้ว จะพาไปเลี้ยงไอติมครีมโดราเอม่อนน๊า ^ ^"จียงยิ้มให้กับแดซองพลางเช็ดเหงื่อยให้ด้วย
                  "รุ่นพี่แดซองฮะ ไว้วันหลังพี่สอนผมด้วยนะ -w-"รุ่นน้องที่แข่งเมื่อสักครู่วิ่งมาหาแดซอง
                  "ได้เลย พี่ฝึกโหดนะ ฮ่าๆๆ"แดซองหัวเราะ
                  "พี่สองคนเหมาะสมกันจังเลยอ่ะ -w- น่าอิจฉาจัง"รุ่นน้องคนเดิมพูด
                  "ไม่หรอก พี่แค่ต้องช่วยกันพวกโรคจิตออกห่างจากพี่จีหน่ะ พี่จีเขาค่อยแยกแยะอะไรไม่ค่อยเป็น"แดซองตอบแล้วยิ้ม
                  "งี้คนที่จะมาเป็นแฟนพี่จีได้ก็ต้องชนะพี่อะดิ"รุ่นน้องบอก
                  "ใช่ ^ ^"แดซองยิ้มให้ รุ่นน้องคนนั้นเดินจากไปพร้อมกับโบกมือลา
                  "ซึงฮยอนไปไหนแล้วละ"แดซองถามขึ้น
                  "ไปเฝ้าเบ้มั้ง เห็นว่ามีฝึกเหมือนกัน มหาลัยนี้มันสอนเยอะ -w-"จียงบอก
                  "งั้นไปดูกันไหมละ พรุ่งนี้พี่ก็มีฝึกธนูนิ"แดซองพูดขึ้น
                  "ช่าย ~"จียงบอกเสียงหน่ายๆ
                  "นี่ นายมาแข่งกับฉันไหม"เสียงของจุนโฮดังขึ้น แดซองหันไปมอง
                  "จะดีหรอฮะ เดียวก็เป็นแบบเพื่อนคุณอีก"แดซองบอก
                  "ถ้าชนะแล้วจะยกจีให้ไหมละ"จุนโฮยักคิ้ว
                  "มาสิ พี่จีฮะ ไปหลบนอกสนามก่อน"แดซองบอก
                  "อื้อ"จีคานรับ จุนโฮตั้งไม้ขึ้นในท่าเตรียมพร้อม
                  "ไม่ใส่เครื่องป้องกันจะดีหรอ"แดซองถาม
                  "ไม่จำเป็น"จุนโฮบอก
                  "งั้นแค่หนึ่งนาทีพอนะ ผมต้องแวะไปที่ห้องซ้อมกังฟูด้วย"แดซองถอดเครื่องป้องกันออกแล้วตั้งไม้ในท่าเตรียม โค้ชที่ยืนมองอยู่ก็อนุญาตให้ลองปะทะดูเล่นๆได้
                  "พร้อม .. เริ่มได้ !"เพียงแค่เสียงเริ่มดังขึ้น จุนโฮก็ซัดไม้เข้ามาหาแดซอง แต่เขาหลบได้ แดซองเพียงแค่ฟาดไม้ไปทีเดียวแต่กลับโดน ทำให้จุนโฮเสียหลักจนล้มลงไป
                  "ชิบ .. "เขาสบถออกมาเบาๆ
                  "หมดเวลา แดซองชนะ"โค้ชพูดขึ้น จุนโฮลุกขึ้นแล้วเดินหน้าตาทมึงถึงออกไป
                  "พี่เนี้ย เสน่ห์แรงน๊า"แดซองหันไปหยอกล้อกับผู้เป็นพี่ทันทีที่แข่งเสร็จ ..
    -- โรงฝึกกังฟู --
                 เสียงกรี๊ดที่ดังพอๆกับลำโพงดังขึ้นเมื่อพบแทยังที่ฝึกซ้อมแล้วถล่มไปกว่าสามสิบคน ส่วนใหญ่จะเป็นพวกคนที่ชอบซึงฮยอนซะมากกว่า
                  "ฟู่ ~ คนที่สามสิบแล้วนะ ทำนายถึงต้องเสน่ห์แรงด้วยละห่ะ ซึงฮยอน"แทยังบ่น เพราะคนที่เข้าชมรมนี้ต้องการที่จะถล่มแทยัง เพราะเชื่อว่าถ้าผ่านกำแพงแบบแทยังไปได้ คนๆนั้นจะได้เป็นแฟนกับซึงฮยอน
                  "ไม่รู้สิ อย่าบ่นแบบแดซองจะได้ไหม -_-+"ซึงฮยอนพูดขึ้น
                  "คู่ต่อสู้หมดแล้วสินะครับ งั้นตาผมละ"ชานซองเดินเข้ามายืนกลางสนาม
                  "ไม่กลัวตายรึไง เดียวก็โดนจี้จุดระเบิดหรอก"แทยังแลบลิ้นใส่ ชานซองพุ่งเข้ามาหาตรงๆ แทยังกระโดดขึ้นไปยืนด้านหลังแล้วใช้นิ้วชี้จิ้มไปตรงเอว ก่อนที่จะหลบขาหลังของชานซอง ไม่นานนักชานซองก็ลงไปนอนกับพื้น
                  "นายจะตัวชาไปซักหนึ่งนาที อยู่เฉยๆท่าจะดีกว่านะ"แทยังบอกแล้วเดินไปนั่งข้างๆซึงฮยอน
                  "นายต้องเลี้ยงไอติมฉันนะ -0- "แทยังท้วงขึ้น
                  "คร้าบ ๆ พี่เบ้"ซึงฮยอนยิ้มให้พี่ชายตน
                  "วันนี้จะนอนกับจีหรือนอนหอฉันละ"แทยังถามขึ้น
                  "อยากนอนกับพี่จี -0- แต่รู้สึกว่าไม่ปลอดภัยอ่ะ ช่วงนี้ ผมนอนกับพี่ดีกว่า"ซึงฮยอนบอก
                  "ฉันก็ว่างั้น .. ระวัง !"เหล็กที่ถูกปามาเกือบโดนหน้าของซึงฮยอน แต่แทยังหยุดไว้ได้
                  "พวกแอนตี้แฟนมั้ง"ซึงฮยอนบอกอย่างไม่ใส่ใจนัก
                  "แล้วเวลานายเดินกับจีมันมีพวกนี้บ้างไหมเนี้ย -_-"แทยังทำหน้าหนักใจ
                  "มีนะ เช่นชั้นหนังสือล้ม มีไม้ปาใส่ กระถางต้นไม้ตก .. แล้วก็ บลาๆๆๆ"เขาบอกไปเรื่อยๆจนเยอะขึ้น
                  "พอเถอะ -_- ไอ้จีมาโน่นแล้ว ไปกินไอติมกัน"แทยังบอกแล้วพาซึงฮยอนไปหาเพื่อนชายอีกสองคน ทิ้งให้ชายหนุ่มทั้งสี่คับแค้นใจอยู่หลังโรงยิม ..


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×