ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Part'3 :: ทะเลหรรษา เฮฮาปาจิงโกะ = = [1]
ให้ตายสิ .. ผมต้องอดทนอีกนานแค่ไหนนะ หมอนี่มันน่างาบซะตั้งแต่วันแรกที่นอนด้วยกันแบบนี้เนี้ย .. ตอนนี้พวกผมอยู่กันบนรถครับ เตรียมตัวกำลังจะไปทะเลกัน ผมพึ่งเคลียร์งานเสร็จเมื่อวาน โครตเยอะ - - เอ่อ .. ผมชเวซึงฮยอนครับ -__- (หลายๆคนคงคิดเป็นคุน) จิตใจของผมมันไม่ได้อยู่ที่หนังสือตรงหน้า แต่กลับกลายเป็นไปอยู่ที่นิชคุณ คนรับใช้ที่พึ่งรับมาสามวันก่อนกำลังนอนพิงไหล่ผมอยู่หน่ะสิ .. -___- หลายๆคนคงคิดว่าผมแอบปิ๊งหมอนี่แล้วเนียนทำเอามาเป็นคนใช้ เปล่าหรอกครับ เผอิญผมกำลังเดินตรวจพื้นที่ที่คุมอยู่ ดันไปเจอไอ้ซากถั่วเขียว -__- กำลังข่มขู่เขา ผมแค่เข้าไปช่วยเฉยๆ แต่พอเห็นหน้าปุ๊บ นั่นมันลูกชายของเพื่อนพ่อนี่หว่า .. ผมเคยเจอเขาตอนเด็กๆ ตอนนั้นผมพึ่งป.2ละมั้งครับ เขาน่าจะประมานอนุบาลสาม = = ผมยังคงแสร้งทำเป็นอ่านหนังสือต่อไป ชักง่วงว่ะครับ T^T ผมเก็บหนังสือลงกระเป๋าที่วางกองอยู่บนพื้นแล้วเอาหัวตัวเองพิงกับหัวของคุณแล้วหลับตาลง .. มินฮวางลืมตาขึ้นมาก็พบนาริที่นั่งฟังเพลงอยู่ เธอหันไปด้านหลังพลางมองยิ้มๆ
"นาริ ดูนี่สิ"มินฮวางเรียกให้แฟนสาวที่ยังไม่เปิดเภยสถานะในตอนนี้ดูพี่ชายตน
"เหมือนพ่อแม่ลูกเลย ><"นาริบอก
"เอากล้องมาถ่ายสิ ๆ"มินฮวางพูด นาาริหยิบกล้องดิจิตอลของมินฮวางขึ้นมา เธอกดปิดแฟลตแล้วถ่ายรูปของชเวซึงฮยอน นิชคุณ และยอลมีนที่นอนหลับดูๆกันเหมือนพ่อแม่และลูก
"น่ารักเนอะ"นาริพูดแล้วยิ้มๆ
"อื้ม ! เดียวค่อยปลุกก็ได้ ยังไม่ถึงเลย"มินฮวางบอกแล้วนอนซบลงบนไหล่ของนาริอีกรอบหนึ่ง
-- ทะเล (นิชคุณ) --
ถึงแล้วครับ = = ตอนนี้พวกเราถึงทะเลแล้ว ยอลมีนคือคนแรกที่พุ่งเข้าใส่ทะเลราวกับไม่เคยมา
"พี่คุนนี่ฮะ ^O^ มาเล่นน้ำกันเถอะ"ยอลมีนเรียก
"ครับ ๆ"ผมตอบกลับไป ความจริงผมอยากจะทบทวนบทเรียนซะมากกว่านะ = = ตอนนี้ผมเรียนอยู่มหาลัยปีสองครับ ผมไม่ต้องจ่ายค่าเทอม เพราะผมได้ทุนทุกปี ไม่แน่ถ้าปีนี้ผมไม่อ่านหนังสือผมอาจจะสอบตก T^T
"จะใส่เสื้อนั่นลงน้ำหรอ"เท๊มถามขึ้น ทำไมละครับ = = เสื้อขาวผิดตรงไหน
"อื้ม ทำไมหรอ"ผมถาม
"ไปเอากระเป๋าในรถมา แล้วหยิบเสื้อสีดำในกระเป๋าเปลี่ยนซะ ฉันให้เวลานายห้านาที"พูดเองเสร็จสรรพ
"ไม่เอา -3-"ผมบอก
"จะเปลี่ยนเองหรือให้ฉันเปลี่ยนให้"เขาวางหนังสือที่อ่านอยู่ลงแล้วหรี่ตามาทางผม = =; ผมก็เลยต้องรีบไปเอากระเป๋าของเขาแล้วเอาเสื้อออกมา เปลี่ยนมันหลังรถเลย ! เสื้อมันโครตใหญ่เลยครับ คอเสื้อมันกว้างพอดีอกผมเป๊ะๆ คงไม่เป็นไรมั้ง ไม่มีคนมองกรูอยู่แล้ว ! ผมเดินกลับมาวางเสื้อพาดไว้บนเก้าอี้ แล้วมองหาคุณชายจอมเผด็จการ ผมมองไปที่ทะเล เขาลงไปอยู่ในทะเลกับน้องชายซะแล้ว = =
"คุณไม่ลงไปเล่นน้ำหรอค่ะ ?"คุณมินฮวางที่อยู่ในชุดว่ายน้ำทูพีชกระชากใจชายถามขึ้น
"อ่า .. เดียวก็ลงแล้วหล่ะครับ ผมเอาเสื้อมาวางไว้เฉยๆ"ผมตอบ"แล้วนาริละครับ ?"ผมถามขึ้นเมื่อไม่พบน้องสาวอยู่กับมินฮวาง
"นาริเลือกชุดว่ายน้ำอยู่หน่ะค่ะ"คุณมินฮวางบอก
"หรอครับ งั้นผมลงทะเลก่อนนะครับ"ผมตอบกลับไปแล้วเดินลงทะเล ยอลมีนกำลังนั่งเล่นทรายอยู่ครับ จู่ๆยอลมีนก็เอาเศษไม้บนพื้นขึ้นมาเขียนว่า 'ยอลมีน ♡ พี่คุน'
"ยะ .. ยอลมีนครับ เขียนอะไรหน่ะ"ผมเสียงสั่นทันใด = =
"ทำไมหรอฮะ เมื่อกี้ยอลมีนเห็นพี่ชายคนนั้นเขียนให้พี่สาวคนสวยๆอ่ะ ยอลมีนก็เลยอยากเขียนบ้าน -3-"ยอลมีนบอก ผมรู้สึกว่าเลือดภายในตัวสูบฉีดขึ้นใบหน้าอย่างเดียวเลย -/ / / -
"ยะ .. ยอลมีนครับ คำนี้หน่ะ เขาเอาไว้เขียนให้กับคนที่รักเท่านั้นนะครับ ( -/ / /-)"ผมยังคงหน้าแดงไม่หาย
"หรอฮะ งั้น .. ~"ยอลมีนลบชื่ตัวเอง แต่กลับเปลี่ยนชื่อตัวเองเป็นชื่อพี่ชายแทน ทำให้ผมหน้าแดงขึ้นสองเท่า เพราะบนพื้นดันมีคำว่า 'พี่เท๊ม ♡ พี่คุน'
"ยะ .. ยอลมีนนนนน !!"เจ้าเด็กนรกส่งไม้ใส่มือผมแล้ววิ่งลงทะเลทันที ผมยังคงหน้าแดงไม่หาย
"เป็นอะไร"เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นจากด้านหลัง และผมจำได้ว่านั้นมันคือเสียงของเท๊ม !
"อะ .. เอ่อ .. "ผมอึกอัก เขาก้มมองตัวอักษรบนพื้น
"ยะ .. ยอลมีนเขียนหน่ะ"ผมรีบตอบ
"ทำไมละ นายไม่ชอบฉันรึไง"เท๊มถามขึ้น
"เอ่อ .. คือว่า .. "ผมยังคงอึกอักอยู่
"เกลียดฉันรึไง ?"เท๊มเริ่มก้มลงมา
"มะ .. ไม่ได้เกลียดนะ คะ .. แค่ .. "ผมพูดอึกอักแล้วก็ไม่ทันจบด้วย .. เท๊มก็แทรกขึ้นมา
"งั้นก็แปลว่าชอบสินะ"หน้าของเขาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
"มะ .. ไม่ใช่ซะ .. อุ๊บ !"ผมถูกปิดปากด้วยจูบเบาๆ แค่ริมฝีปากเราแตะกันเฉยๆ เมื่อเขาละ ผมรู้สึกหน้ามืดจังแหะ @___@
"ไปเล่นน้ำกันเถอะ"เท๊มยืดตัวขึ้นแล้วยื่นมือมาให้ผม ผมก็จับมือเขาแล้วลุกขึ้นมาอย่างมึนๆ @__@ เขาถอดเสื้อยืดสีขาวออก เผยให้เห็นแผ่นอกกับกล้ามท้องนิดหน่อย สาวๆทั้งหาดหันมามองเขาเป็นตาเดียว (เวอร์) แต่ทำไมทีผมผู้ชายทั้งหาดมองละ T^T
"พี่คุนนี่ฮะ ^O^ ผมอยากกินไอติม"ยอลมีนที่ขึ้นมาจากทะเลพูดขึ้น
"งั้นไปซื้อไอติมกัน ^ ^"หน้าผมหายแดงแล้วใช่ไหม = = ผมจับมือยอลมีนแล้วทำท่ากำลังจะเดินไป แต่จู่ๆเท๊มก็ลุกขึ้นมาจากเก้าอี้แล้วเดินตามผม
"พี่เท๊มอยากกินไอติมหรอฮะ ^O^~"คุณพี่ชายกับเด็กหกขวบ = = พวกเราก็เดินไปร้านไอติมที่ขายอยู่ข้างทาง แต่ระหว่างเดินไปนั่น ผมก็ถูกผู้ชายลอบมอง แต่เมื่อเขาไปสบตากับเท๊ม เขาก็รีบหันหนีไปทันที (สายตาคมที่สามารถเฉือนคนทั้งเป็นได้ : ไรเดอร์)
"ยอลมีนกินรสอะไรหรอครับ ?"ผมถาม
"เอาวานิลา ^O^~"ยอลมีนบอก
"แล้วคุณละ"ผมหันไปถามพี่ชายของยอลมีน -__-
"สตอ"เขาตอบสั้น ๆ = = เจ้าของสายตาคม180องศาขอบกินสตอเบอร์รี่ !!
"พี่สาวครับ เอาวานิลาหนึ่งสตอเบอร์รี่หนึ่ง"ผมสั่ง
"นายไม่กินหรอ"เท๊มถามขึ้น
"ไม่อ่ะ"ผมบอกพร้อมส่ายหัว
"น้องครับ เอาช็อคโกแลตอันนึง"เท๊มสั่งหน้าตาย (มากๆ) ไม่นานนักเราก็ได้ไอติมสามโคน (เขายกช็อคโกแลตให้ผม)
"อร่อยหรอ"ผมหันไปถามคุณชายที่กินไอติมรสสตอเบอร์รี่หน้าตาเฉย = =
"อื้ม"เท๊มตอบพลางผงกหัว"แล้วไอ้ก้อนช็อคโกแลตอร่อยหรอ"แอบขำครับ = = ก้อนช็อคโกแลต
"ลองชิมดูไหมละ"ผมยื่นให้เขา แต่เขากลับก้มลงมาเลียแก้มผมแทน ไอติมหล่นลงไปอยู่บนพื้นทันที T^T (พร้อมผมด้วย)
"ไม่กินแล้วอย่าโยนทิ้งสิ"เขาบอก
"ละ .. แล้วมาเลียแก้มผมทำไม"ผมถาม ตอนนี้เลือดสูบฉีดขึ้นหน้าผมอีกรอบ
"ก็ชิมรสไง"เขาตอบหน้าตาเฉย
"พ่อฮะ ^O^ แม่ฮะ ^O^~"ยอลมีนเรียกขึ้น เท๊มหันไปจับมือน้องชาย
"พ่อฮะ คุณแม่เป็นอะไรหรอฮะ ^O^?"ผมเกลียดเด็กไร้เดียงสา T^T
"แม่เขาหกล้มหน่ะ"เท๊มตอบหน้าตาย .. ใครแม่ไอ้เด็กนี่วะ = =
"คุณแม่ ลุกขึ้นมาสิ เดียวผมวิ่งหนีไปเล่นน้ำก่อนหรอก"ยอลมีนพูด .. ให้ตายสิ ใจผมมันทำไมสั่นอีกแล้วละ .. ?
-- ตกเย็น --
"คุณนอนกับพี่เท๊ม ฉันนอนกับนาริแล้วก็ยอลมีนเองค่ะ"คำตัดสินสุดท้ายของมินฮวาง = = ทำเอาผมใจสั่น แต่บางทีแม่ยกอาจจะเชียร์ให้มีเอ็นซี ? ทุกคนแยกย้ายกันเข้าห้องของตัวเอง ผมก็เข้าห้องแล้วนะ = =
"ทำไมทำหน้าเหมือนไม่ไว้ใจฉันละ"เท๊มถามขึ้น
"ก็นายมันไม่น่าไว้ใจอยู่แล้วนิ !"ผมบอก
"ทำไมละ"เสื้อสีขาวที่ถูกถอดออกลงไปกองอยู่บนพื้น เท๊มค่อยๆเข้าใกล้ผมมากขึ้นเรื่อย ๆ ผมก็ถอยกรูด .. ถอยไปเรื่อยๆจนสุดหัวเตียง
"หมดทางหนีแล้วสินะ"เขายิ้มเยาะ
"T^T ทะ .. เท๊ม นายไปอาบน้ำเถอะ"ผมบอก
"เรียกฉันว่านายท่าน อย่าลืมนะว่านายอยู่กับฉันในฐานะคนรับใช้"เท๊มตอบ หน้าของเขาเริ่มใกล้ขึ้น
"พี่คุณคะ .. พี่จะนอ .. "เสียงของนาริดังขึ้น ผมหันไปมองหน้าประตู พบนาริกับคุณมินฮวางยืนมองพวกเราอยู่
"อุ๊ย ขอโทษค่ะพี่ เราไม่รู้ว่าพี่กำลังจะเอิ้บๆกันอยู่"นาริบอก
"เธอก็ไปได้แล้ว ล็อกประตูด้วยละ"เท๊มพูดขึ้น
"ค่ะพี่ ^^"คุณมินฮวางยิ้มแล้วล็อกประตูให้ตามคำบอกของเท๊ม เขาก็ฝังจมูกเขาเข้ากับซอกคอผมทันที .. เขาเริ่มเลียซอกคอของคุนแล้วเม้มให้เกิดรอยแดงจากนั้นก็ละจากคอแล้วก้มลงจูบคุนเบาๆ เมื่อเขาละริมฝีปากออก คุนยังคงหลับตาปี๋ เท๊มยิ้มน้อยๆ เขาชอบใจนักที่ได้แกล้งนิชคุณ เพราะมันทำให้เขาคิดว่านิชคุณน่ารัก !
"นาริ ดูนี่สิ"มินฮวางเรียกให้แฟนสาวที่ยังไม่เปิดเภยสถานะในตอนนี้ดูพี่ชายตน
"เหมือนพ่อแม่ลูกเลย ><"นาริบอก
"เอากล้องมาถ่ายสิ ๆ"มินฮวางพูด นาาริหยิบกล้องดิจิตอลของมินฮวางขึ้นมา เธอกดปิดแฟลตแล้วถ่ายรูปของชเวซึงฮยอน นิชคุณ และยอลมีนที่นอนหลับดูๆกันเหมือนพ่อแม่และลูก
"น่ารักเนอะ"นาริพูดแล้วยิ้มๆ
"อื้ม ! เดียวค่อยปลุกก็ได้ ยังไม่ถึงเลย"มินฮวางบอกแล้วนอนซบลงบนไหล่ของนาริอีกรอบหนึ่ง
-- ทะเล (นิชคุณ) --
ถึงแล้วครับ = = ตอนนี้พวกเราถึงทะเลแล้ว ยอลมีนคือคนแรกที่พุ่งเข้าใส่ทะเลราวกับไม่เคยมา
"พี่คุนนี่ฮะ ^O^ มาเล่นน้ำกันเถอะ"ยอลมีนเรียก
"ครับ ๆ"ผมตอบกลับไป ความจริงผมอยากจะทบทวนบทเรียนซะมากกว่านะ = = ตอนนี้ผมเรียนอยู่มหาลัยปีสองครับ ผมไม่ต้องจ่ายค่าเทอม เพราะผมได้ทุนทุกปี ไม่แน่ถ้าปีนี้ผมไม่อ่านหนังสือผมอาจจะสอบตก T^T
"จะใส่เสื้อนั่นลงน้ำหรอ"เท๊มถามขึ้น ทำไมละครับ = = เสื้อขาวผิดตรงไหน
"อื้ม ทำไมหรอ"ผมถาม
"ไปเอากระเป๋าในรถมา แล้วหยิบเสื้อสีดำในกระเป๋าเปลี่ยนซะ ฉันให้เวลานายห้านาที"พูดเองเสร็จสรรพ
"ไม่เอา -3-"ผมบอก
"จะเปลี่ยนเองหรือให้ฉันเปลี่ยนให้"เขาวางหนังสือที่อ่านอยู่ลงแล้วหรี่ตามาทางผม = =; ผมก็เลยต้องรีบไปเอากระเป๋าของเขาแล้วเอาเสื้อออกมา เปลี่ยนมันหลังรถเลย ! เสื้อมันโครตใหญ่เลยครับ คอเสื้อมันกว้างพอดีอกผมเป๊ะๆ คงไม่เป็นไรมั้ง ไม่มีคนมองกรูอยู่แล้ว ! ผมเดินกลับมาวางเสื้อพาดไว้บนเก้าอี้ แล้วมองหาคุณชายจอมเผด็จการ ผมมองไปที่ทะเล เขาลงไปอยู่ในทะเลกับน้องชายซะแล้ว = =
"คุณไม่ลงไปเล่นน้ำหรอค่ะ ?"คุณมินฮวางที่อยู่ในชุดว่ายน้ำทูพีชกระชากใจชายถามขึ้น
"อ่า .. เดียวก็ลงแล้วหล่ะครับ ผมเอาเสื้อมาวางไว้เฉยๆ"ผมตอบ"แล้วนาริละครับ ?"ผมถามขึ้นเมื่อไม่พบน้องสาวอยู่กับมินฮวาง
"นาริเลือกชุดว่ายน้ำอยู่หน่ะค่ะ"คุณมินฮวางบอก
"หรอครับ งั้นผมลงทะเลก่อนนะครับ"ผมตอบกลับไปแล้วเดินลงทะเล ยอลมีนกำลังนั่งเล่นทรายอยู่ครับ จู่ๆยอลมีนก็เอาเศษไม้บนพื้นขึ้นมาเขียนว่า 'ยอลมีน ♡ พี่คุน'
"ยะ .. ยอลมีนครับ เขียนอะไรหน่ะ"ผมเสียงสั่นทันใด = =
"ทำไมหรอฮะ เมื่อกี้ยอลมีนเห็นพี่ชายคนนั้นเขียนให้พี่สาวคนสวยๆอ่ะ ยอลมีนก็เลยอยากเขียนบ้าน -3-"ยอลมีนบอก ผมรู้สึกว่าเลือดภายในตัวสูบฉีดขึ้นใบหน้าอย่างเดียวเลย -/ / / -
"ยะ .. ยอลมีนครับ คำนี้หน่ะ เขาเอาไว้เขียนให้กับคนที่รักเท่านั้นนะครับ ( -/ / /-)"ผมยังคงหน้าแดงไม่หาย
"หรอฮะ งั้น .. ~"ยอลมีนลบชื่ตัวเอง แต่กลับเปลี่ยนชื่อตัวเองเป็นชื่อพี่ชายแทน ทำให้ผมหน้าแดงขึ้นสองเท่า เพราะบนพื้นดันมีคำว่า 'พี่เท๊ม ♡ พี่คุน'
"ยะ .. ยอลมีนนนนน !!"เจ้าเด็กนรกส่งไม้ใส่มือผมแล้ววิ่งลงทะเลทันที ผมยังคงหน้าแดงไม่หาย
"เป็นอะไร"เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นจากด้านหลัง และผมจำได้ว่านั้นมันคือเสียงของเท๊ม !
"อะ .. เอ่อ .. "ผมอึกอัก เขาก้มมองตัวอักษรบนพื้น
"ยะ .. ยอลมีนเขียนหน่ะ"ผมรีบตอบ
"ทำไมละ นายไม่ชอบฉันรึไง"เท๊มถามขึ้น
"เอ่อ .. คือว่า .. "ผมยังคงอึกอักอยู่
"เกลียดฉันรึไง ?"เท๊มเริ่มก้มลงมา
"มะ .. ไม่ได้เกลียดนะ คะ .. แค่ .. "ผมพูดอึกอักแล้วก็ไม่ทันจบด้วย .. เท๊มก็แทรกขึ้นมา
"งั้นก็แปลว่าชอบสินะ"หน้าของเขาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
"มะ .. ไม่ใช่ซะ .. อุ๊บ !"ผมถูกปิดปากด้วยจูบเบาๆ แค่ริมฝีปากเราแตะกันเฉยๆ เมื่อเขาละ ผมรู้สึกหน้ามืดจังแหะ @___@
"ไปเล่นน้ำกันเถอะ"เท๊มยืดตัวขึ้นแล้วยื่นมือมาให้ผม ผมก็จับมือเขาแล้วลุกขึ้นมาอย่างมึนๆ @__@ เขาถอดเสื้อยืดสีขาวออก เผยให้เห็นแผ่นอกกับกล้ามท้องนิดหน่อย สาวๆทั้งหาดหันมามองเขาเป็นตาเดียว (เวอร์) แต่ทำไมทีผมผู้ชายทั้งหาดมองละ T^T
"พี่คุนนี่ฮะ ^O^ ผมอยากกินไอติม"ยอลมีนที่ขึ้นมาจากทะเลพูดขึ้น
"งั้นไปซื้อไอติมกัน ^ ^"หน้าผมหายแดงแล้วใช่ไหม = = ผมจับมือยอลมีนแล้วทำท่ากำลังจะเดินไป แต่จู่ๆเท๊มก็ลุกขึ้นมาจากเก้าอี้แล้วเดินตามผม
"พี่เท๊มอยากกินไอติมหรอฮะ ^O^~"คุณพี่ชายกับเด็กหกขวบ = = พวกเราก็เดินไปร้านไอติมที่ขายอยู่ข้างทาง แต่ระหว่างเดินไปนั่น ผมก็ถูกผู้ชายลอบมอง แต่เมื่อเขาไปสบตากับเท๊ม เขาก็รีบหันหนีไปทันที (สายตาคมที่สามารถเฉือนคนทั้งเป็นได้ : ไรเดอร์)
"ยอลมีนกินรสอะไรหรอครับ ?"ผมถาม
"เอาวานิลา ^O^~"ยอลมีนบอก
"แล้วคุณละ"ผมหันไปถามพี่ชายของยอลมีน -__-
"สตอ"เขาตอบสั้น ๆ = = เจ้าของสายตาคม180องศาขอบกินสตอเบอร์รี่ !!
"พี่สาวครับ เอาวานิลาหนึ่งสตอเบอร์รี่หนึ่ง"ผมสั่ง
"นายไม่กินหรอ"เท๊มถามขึ้น
"ไม่อ่ะ"ผมบอกพร้อมส่ายหัว
"น้องครับ เอาช็อคโกแลตอันนึง"เท๊มสั่งหน้าตาย (มากๆ) ไม่นานนักเราก็ได้ไอติมสามโคน (เขายกช็อคโกแลตให้ผม)
"อร่อยหรอ"ผมหันไปถามคุณชายที่กินไอติมรสสตอเบอร์รี่หน้าตาเฉย = =
"อื้ม"เท๊มตอบพลางผงกหัว"แล้วไอ้ก้อนช็อคโกแลตอร่อยหรอ"แอบขำครับ = = ก้อนช็อคโกแลต
"ลองชิมดูไหมละ"ผมยื่นให้เขา แต่เขากลับก้มลงมาเลียแก้มผมแทน ไอติมหล่นลงไปอยู่บนพื้นทันที T^T (พร้อมผมด้วย)
"ไม่กินแล้วอย่าโยนทิ้งสิ"เขาบอก
"ละ .. แล้วมาเลียแก้มผมทำไม"ผมถาม ตอนนี้เลือดสูบฉีดขึ้นหน้าผมอีกรอบ
"ก็ชิมรสไง"เขาตอบหน้าตาเฉย
"พ่อฮะ ^O^ แม่ฮะ ^O^~"ยอลมีนเรียกขึ้น เท๊มหันไปจับมือน้องชาย
"พ่อฮะ คุณแม่เป็นอะไรหรอฮะ ^O^?"ผมเกลียดเด็กไร้เดียงสา T^T
"แม่เขาหกล้มหน่ะ"เท๊มตอบหน้าตาย .. ใครแม่ไอ้เด็กนี่วะ = =
"คุณแม่ ลุกขึ้นมาสิ เดียวผมวิ่งหนีไปเล่นน้ำก่อนหรอก"ยอลมีนพูด .. ให้ตายสิ ใจผมมันทำไมสั่นอีกแล้วละ .. ?
-- ตกเย็น --
"คุณนอนกับพี่เท๊ม ฉันนอนกับนาริแล้วก็ยอลมีนเองค่ะ"คำตัดสินสุดท้ายของมินฮวาง = = ทำเอาผมใจสั่น แต่บางทีแม่ยกอาจจะเชียร์ให้มีเอ็นซี ? ทุกคนแยกย้ายกันเข้าห้องของตัวเอง ผมก็เข้าห้องแล้วนะ = =
"ทำไมทำหน้าเหมือนไม่ไว้ใจฉันละ"เท๊มถามขึ้น
"ก็นายมันไม่น่าไว้ใจอยู่แล้วนิ !"ผมบอก
"ทำไมละ"เสื้อสีขาวที่ถูกถอดออกลงไปกองอยู่บนพื้น เท๊มค่อยๆเข้าใกล้ผมมากขึ้นเรื่อย ๆ ผมก็ถอยกรูด .. ถอยไปเรื่อยๆจนสุดหัวเตียง
"หมดทางหนีแล้วสินะ"เขายิ้มเยาะ
"T^T ทะ .. เท๊ม นายไปอาบน้ำเถอะ"ผมบอก
"เรียกฉันว่านายท่าน อย่าลืมนะว่านายอยู่กับฉันในฐานะคนรับใช้"เท๊มตอบ หน้าของเขาเริ่มใกล้ขึ้น
"พี่คุณคะ .. พี่จะนอ .. "เสียงของนาริดังขึ้น ผมหันไปมองหน้าประตู พบนาริกับคุณมินฮวางยืนมองพวกเราอยู่
"อุ๊ย ขอโทษค่ะพี่ เราไม่รู้ว่าพี่กำลังจะเอิ้บๆกันอยู่"นาริบอก
"เธอก็ไปได้แล้ว ล็อกประตูด้วยละ"เท๊มพูดขึ้น
"ค่ะพี่ ^^"คุณมินฮวางยิ้มแล้วล็อกประตูให้ตามคำบอกของเท๊ม เขาก็ฝังจมูกเขาเข้ากับซอกคอผมทันที .. เขาเริ่มเลียซอกคอของคุนแล้วเม้มให้เกิดรอยแดงจากนั้นก็ละจากคอแล้วก้มลงจูบคุนเบาๆ เมื่อเขาละริมฝีปากออก คุนยังคงหลับตาปี๋ เท๊มยิ้มน้อยๆ เขาชอบใจนักที่ได้แกล้งนิชคุณ เพราะมันทำให้เขาคิดว่านิชคุณน่ารัก !
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น