ลำดับตอนที่ #22
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : Part'19 :: เหตุการณ์ที่กลับตาลปัด !!
เขาบอกว่า คนเรามักจะมีความอดทนไม่มาก =__= ผมว่าผมเป็นส่วนหนึ่งในนั้นแล้วละ =__='' ผมนั่งมองคุนที่กำลังนอนตักผมอย่างสบายใจเฉิบ ~ แต่ผมไม่ได้มองหน้าเขานะ มองริมฝีปากเขาตะหาก =..=
"มองอะไรนักหนาครับ เดียวกินซะเลย -w-"เขาพูด
"มองคนน่ารักที่นอนตักผมอยู่หน่ะครับ"ผมบอกแล้วยิ้ม ฮ่า ๆ แก้มคุนเปลี่ยนเป็นสีแดงแล้ว
"เลี่ยนชะมัด .. อ๊ะ ถ้าผมมีปืนสองอัน ผมจะแบ่งให้คุณอันนึงดีมะ"เขาพูดขึ้น
"ทำไมหรอครับ"เอามายิงกันเรอะ =__='
"อ้าว ! ก็เราจะได้มีกันและกันไงครับ"T^T ผมแพ้คุนอ่ะ เอาใหม่ ๆๆๆ
"ไม่เหนื่อยหรอครับ"ผมถามขึ้น
"เหนื่อยอาราย ย ผมนอนนนตักคุณอยู่นะ"เขาพูดแถมทำเสียงยานคาง
"ก็ .. ไม่เหนื่อยหรอครับ ที่เข้ามาวิ่งในใจผมทุกๆวัน"ผมยิ้มน้อยๆ คุนแก้มแดงอีกแล้ว =__=;;
"โอ๊ย !"จู่ๆคุนก็ร้องขึ้น ทำผมตกใจ
"เป็นอะไรหรอครับ"ผมถามขึ้น
"ผมตกหลุมรักคุณหน่ะครับ ^-^"เลี่ยนได้อีก อ๊ะ ๆ อย่าพึ่งอ้วกครับ
"อยากยิงผมไหมครับ"ผมถาม
"^-^?"เขาอีกคอ+ทำหน้างงๆเล็กน้อย
"จะยิงผมเลยก็ได้นะครับ ยิงมากลางหัวใจเลย แต่คุณจะเจ็บหน่อย เพราะในนั้นมันมีคุณอยู่นะครับ ^^"ผมบอก
"ผมทนเจ็บก็ได้ ยิงเลยได้ป่ะ"เขาหัวเราะเบาๆ
"งั้นผมจะพาคุณไปหายมบาลด้วยนะ 55 "ผมหัวเราะ
"ตาผมแล้ว ^^ เมื่อวานหน่ะ ผมเสียเวลาตั้งนาน"เขาพูดขึ้น
"ทำไมหรอครับ ผมว่าผมไปรับตรงเวลานะ"ผมบอก
"ก็ผมมัวแต่เดินหลงทางในหัวใจคุณนิครับ"เขายิ้มแล้วลุกขึ้นมา เอาหัวซุกไหล่ผม
"เปลี่ยนที่นั่งกันไหมครับ"ผมถาม
"ทำไมหรอฮะ จะให้ผมไปนั่งที่ไหน"
"เปลี่ยนมานั่งในหัวใจผมไงครับ"ผมยิ้ม เขาหยิกแก้มผมเบาๆ เขินอะดิ ฮ่า ๆๆ
"ใช่สิ ผมมันคนหลายใจ"จู่ๆเขาก็ทำหน้างอจนผมอึ้ง "แต่รู้ไหม ทุกหัวใจผมมีแต่ 'เท๊ม' คนเดียว ^____^"เขินวุ้ย - / / - อ๊ะ ๆ อย่าพึ่งอ้วกคร๊าบบบบบบบ แถวนี้ไม่มีถังขยะนะ อิอิ
"ผมมีแฟนแล้วนะ รู้ไหม"ผมพูดขึ้นจู่ๆเขาก็ทำหน้างอ
"ใครครับ ! "หึงละสิ อิอิ ๆ
"เดินไปเลยครับ"ผมลุกแล้วพาเขาเข้าไปในห้องน้ำ หยุดตรงหน้ากระจก
"ไหนครับ ผมไม่เห็นมีใครอยู่เลย"เขาบอก หน้าตายังคงงอๆอยู่
"นี่ไงครับ เห็นคนในกระจกไหมครับ คนนั้นแหละครับ ที่ผมอยากบอกว่า ผมรักเขามากที่สุด"ผชี้ไปในกระจกแล้วยิ้มน้อย ๆ แต่คุนนี่ยิ้มแทบแก้มปริเลย
"หน้าคุณเหมือนป่าดงดิบจัง"เขาพูดแล้วหันมาทางผม ผมเลิกคิ้วมอง
"เห็นแล้ว 'หลง' เลย"พูดจาน่ารัก(น่ากิน)ชะมัด !
"ของผมหายอ่ะ ไม่รู้ว่าลืมไว้ที่คุนรึเปล่า"ผมทำท่าทางหาของ
"อะไรหายหรอครับ ผมช่วยหาไหม"เขาถาม
"หัวใจของผมไง .. "ผมฝังจมูกลงบนแก้มเนียนของคุนแรงๆหนึ่งที
"ผมยอมแพ้แล้วครับ T^T หมดมุขแล้ว"คุนเอ่ยขึ้นมาพลางทำหน้าเหมือนกับจะร้องไห้
"งั้นผมขออันนี้อันสุดท้ายละกัน .. หน้าอย่างคุนน่าจะเป็นเด็กช่างนะ"ผมพูดขึ้น (หลังจากที่เดินออกมาจากห้องน้ำแล้ว)
"ช่างอะไรหรอครับ"เขาถาม
"ช่างน่ารักอะไรอย่างนี้"ผมยิ้มน้อยๆ
"มุขมีเยอะจังนะครับ"เขาเอาหัวพิงไหล่ผมอีกรอบ
"ช่วยอะไรหน่อยได้ไหมครับ"ผมยังไม่หมดหรอกนะ แฮ่ ๆ
"ช่วยอะไรหรอครับ"เขาถาม
"ช่วยไปน่ารักไกลๆหน่อย .. "ผมมองคุน"เพราะตอนนี้ผมอดใจไม่ไหวแล้ว"ผมขอกินลูกหมาตรงหน้าก่อนนะครับ เพราะตอนนี้แดงไปทั้งตัวเลย ฮ่าๆๆๆ
-- คุน --
ทุกวันของผมดำเนินไปอย่าปกติสุข(?) ^__^ ผมนั่งจัดเอกสารต่างๆที่กองเพียบบนโต๊ะ เที่ยงแล้วแหะ =__=; มิน่าละ หิวๆ
"ตะเอ๊งจ๋าาาาา ~~ ไปหม่ำๆข้าวเที่ยงกันเต๊อะ ~~~~"ผมมีคนเลี้ยงข้าวประจำตัวแล้วละ เขาชื่อพี่ฮยอนจุง 55+ เขามักจะเรียกผมด้วยสำนวนน่ารักๆ อย่าง 'กิน' เขาก็จะเปลี่ยนเป็น 'หม่ำๆ' แล้วเรียกตัวเองว่า 'เค้า' แล้วเรียกผมว่า 'ตะเอ๊ง' ใช้ภาษาวิบัติจริงๆ พี่แกเนี้ย =__=;'
"ป่ะ ๆๆ "ผมลุกแล้วยกแฟ้มกองงานไปวางไว้บนโต๊ะของเท๊มที่หน้าบูดเป็นตูดลิง =_=;;
"คิก ๆ พี่ไปกินข้าวก่อนน๊า ไอ้คุณเจ้านาย"พี่ฮยอนจุงหยอกเท๊มไปคำนึง =__=;;
"- -****"ดูท่าทางหงุดหงิดแหะ .. ผมได้แต่เออออห่อหมกตามพี่แกไป พี่ฮยอนจุงพา(ลาก)ผมไปกินที่ร้านอาหารโครตหรู และราคาอาหารแทบจะฉีกกระเป๋าตังค์ผม =__=;;
"กินอะไรสั่งเลยน๊า ตะเอ๊ง ~~ =^^="ผม .. ผมแพ้คนหล่อฮะ T^T
"ผมไม่มีตังค์จ่ายคืนนะฮะ TTOTT"ผมบอก
"ไม่เป็นไรหรอกน่าตะเอ๊ง ~ เค้าเลี้ยงตะเองได้ ~~ "พี่ฮยอนจุงยิ้มหวานใส่ผม .. โดนเต็มใจผมแล้ว 1 ดอก T^T ไม่นานนักอาหารสองสามจานก็มาเสริฟที่โต๊ะ ผมนั่งจิ้มอาหารราคาเป็นแสนวอนบนโต๊ะ .. แต่อร่อยมากเลยละ -/l\- อร่อยกว่าที่ผมทำอีก
"^__________^"ผมเงยหน้าขึ้นมองพี่ฮยอนจุงที่มองผมแล้วยิ้มกว้างอยู่แบบนั้น
"ไม่ทานหรอฮะ"ผมถาม
"เห็นตะเองกินก็อิ่มแล้ว ฮ่าๆ"เขาหัวเราะเบาๆ ง่ะ - / /-
"กิน ๆๆ "ผมหั่นสเต็กแล้วจิ้มใส่ปากพี่เขาทันที (เรียกว่ายัดก็ได้ =__=;) คนทั้งร้านหันมามองพวกผม
"แก๊ ~~ >__< ดูสิ อีกคนก็น่ารัก อีกคนก็หล่อ โอ๊ย ๆๆๆ ฉันจะเป็นลมตายแล้ว กรี๊ด ๆๆๆ "
"แก๊ แกดูดิ !! ว๊าย(Y) อะไรอย่างงี้ กรี๊ด ๆๆ ฉันว่าคนผมสีดำหน้าตาน่ารักนั้นรับแหงเลยว๊ะ ~~~"
"คนผมสีน้ำตาลทองนั้นต้องรุกแหงเลย แกดูนิ้วสิ คิกๆ ๆ สงสารคนรับว๊ะ"
"ทำไมวะแก"
"นิ้วโครตยาวเลยอะ >___<~ เข้าทีเดียวร้องครางแหงๆ โอ๊ยย ย แค่จินตนาการตามฉันก็จะเป็นลมอยู่แล้วอ๊ะ >_< "นี่เป็นแค่ส่วนหนึ่ง =__=;; ผมออกจะแมนนะ ทำไมผมรับละ .V. !!
"คิก ๆๆ"ยังคงมีแต่พี่แกที่หัวเราะคิกคัก =__=;;
"รีบๆกินกันเถอะฮะ ผมมีงานต้องทำอีก =_____=;; "ผมบอกอย่างหวาดๆ(กลัวผู้หญิงขึ้นสมอง)
ตอนนี้ผมกับพี่ฮยอนจุงเดินออกจากร้านอาหารที่ปาเข้าไปเกือบแสนวอน T^T เสียดายเงินชิบ !!~~ อ้อ ! ก่อนออกมาผมแอบพี่ฮยอนจุงไปซื้อชีสเค้กมาฝากเท๊มด้วยละ =3= ถ้าผมบอกว่าผมจะไปซื้อชีสเค้ก พี่เขาได้พาไปซื้อของแพงๆอีกแหง ๆ T^T ผมเดินกลับขึ้นบริษัทไปก่อน เพราะพี่ฮยอนจุงบอกว่า ลูกค้าโทรมาต้องรีบไป ผมหิ้วกล่องเค้กพลางยิ้มร่าขึ้นไปข้างบน เท๊มเห็นต้องหายอารมณ์เสียแหงๆเลย =^___^=~~ ผมเดินเลี้ยวกำลังจะเข้าไปในห้องประธาน .. แต่เท้าของผมดันหยุดชะงัก ..
"จูบหน่อยสิ ~"ผมมองผู้หญิงที่ใส่ชุดเดรสสีแดง มีเสื้อคลุมสีขาวทับปิดหน้าอกอันสะบึมของเธออยุ่
"ไม่เอาน่า - -"เท๊มปฏิเสธ
"งั้น .. "เจ้าหล่อนเขย่งปลายเท้าขึ้นมาประกบริมฝีปากเท๊มแทน .. เหมือนมีดนับสิบเล่มแทงเข้าที่กลางหลังผม .. กล่องชีสเค้กที่อยู่ในมือผมตกลงพื้นดังปุ๊บ เพราะมันไม่ได้มีแค่ชีสเค้ก .. มันมีกล่องขนมกับลูกอมต่างๆด้วย ทั้งสองคนหันมามองผม
"อะ .. เอ่อ .. "ผมอึกอัก
"คุน .. "เขาเรียกชื่อผม
"ผม .. ผมขอโทษนะครับ .. ผมมาขัดจังหวะแหง ๆ .. "น้ำตาผมเอ่อล้นคลอเบ้าตา .. จะออกมาทำไมนะ .. ผมต้องไม่ร้องสิ .. ^^!
"คุน .. ฟังฉันก่อนสิ !!"เขาผลักผู้หญิงคนนั้นออกแล้วเดินมาหาผม
"คะ .. คุณควรจะไปหาเธอนะฮะ อย่าผลักผู้หญิงแบบนั้นสิ .. "ผมถอยหลังกรูด ก่อนที่จะใส่เกียร์วิ่งออกไป .. กดลิฟรัว ๆๆ จนลิฟเปิด
"เดี๋ยว คุน !!!!" ลิฟปิดลง ผมกดลงไปที่ชั้นไหนไม่รุ้ .. เขาก็เป็นผู้ชายคนนึงนิ .. ต้องมีผู้หญิงมากหน้าหลายตามาคบหาบ้าง .. แล้วอีกอย่าง .. ผมกับเท๊มก็ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย .. ก่อนที่เค้าจะมาเจอกับผม เค้าคงเป็นแฟนกับคนอื่นมาก่อนละมั้ง .. ผมนั่งทรุกลงในลิฟแล้วปล่อยโอออกมาอย่างไม่แคร์อะไรทั้งสิ้น ..
"มองอะไรนักหนาครับ เดียวกินซะเลย -w-"เขาพูด
"มองคนน่ารักที่นอนตักผมอยู่หน่ะครับ"ผมบอกแล้วยิ้ม ฮ่า ๆ แก้มคุนเปลี่ยนเป็นสีแดงแล้ว
"เลี่ยนชะมัด .. อ๊ะ ถ้าผมมีปืนสองอัน ผมจะแบ่งให้คุณอันนึงดีมะ"เขาพูดขึ้น
"ทำไมหรอครับ"เอามายิงกันเรอะ =__='
"อ้าว ! ก็เราจะได้มีกันและกันไงครับ"T^T ผมแพ้คุนอ่ะ เอาใหม่ ๆๆๆ
"ไม่เหนื่อยหรอครับ"ผมถามขึ้น
"เหนื่อยอาราย ย ผมนอนนนตักคุณอยู่นะ"เขาพูดแถมทำเสียงยานคาง
"ก็ .. ไม่เหนื่อยหรอครับ ที่เข้ามาวิ่งในใจผมทุกๆวัน"ผมยิ้มน้อยๆ คุนแก้มแดงอีกแล้ว =__=;;
"โอ๊ย !"จู่ๆคุนก็ร้องขึ้น ทำผมตกใจ
"เป็นอะไรหรอครับ"ผมถามขึ้น
"ผมตกหลุมรักคุณหน่ะครับ ^-^"เลี่ยนได้อีก อ๊ะ ๆ อย่าพึ่งอ้วกครับ
"อยากยิงผมไหมครับ"ผมถาม
"^-^?"เขาอีกคอ+ทำหน้างงๆเล็กน้อย
"จะยิงผมเลยก็ได้นะครับ ยิงมากลางหัวใจเลย แต่คุณจะเจ็บหน่อย เพราะในนั้นมันมีคุณอยู่นะครับ ^^"ผมบอก
"ผมทนเจ็บก็ได้ ยิงเลยได้ป่ะ"เขาหัวเราะเบาๆ
"งั้นผมจะพาคุณไปหายมบาลด้วยนะ 55 "ผมหัวเราะ
"ตาผมแล้ว ^^ เมื่อวานหน่ะ ผมเสียเวลาตั้งนาน"เขาพูดขึ้น
"ทำไมหรอครับ ผมว่าผมไปรับตรงเวลานะ"ผมบอก
"ก็ผมมัวแต่เดินหลงทางในหัวใจคุณนิครับ"เขายิ้มแล้วลุกขึ้นมา เอาหัวซุกไหล่ผม
"เปลี่ยนที่นั่งกันไหมครับ"ผมถาม
"ทำไมหรอฮะ จะให้ผมไปนั่งที่ไหน"
"เปลี่ยนมานั่งในหัวใจผมไงครับ"ผมยิ้ม เขาหยิกแก้มผมเบาๆ เขินอะดิ ฮ่า ๆๆ
"ใช่สิ ผมมันคนหลายใจ"จู่ๆเขาก็ทำหน้างอจนผมอึ้ง "แต่รู้ไหม ทุกหัวใจผมมีแต่ 'เท๊ม' คนเดียว ^____^"เขินวุ้ย - / / - อ๊ะ ๆ อย่าพึ่งอ้วกคร๊าบบบบบบบ แถวนี้ไม่มีถังขยะนะ อิอิ
"ผมมีแฟนแล้วนะ รู้ไหม"ผมพูดขึ้นจู่ๆเขาก็ทำหน้างอ
"ใครครับ ! "หึงละสิ อิอิ ๆ
"เดินไปเลยครับ"ผมลุกแล้วพาเขาเข้าไปในห้องน้ำ หยุดตรงหน้ากระจก
"ไหนครับ ผมไม่เห็นมีใครอยู่เลย"เขาบอก หน้าตายังคงงอๆอยู่
"นี่ไงครับ เห็นคนในกระจกไหมครับ คนนั้นแหละครับ ที่ผมอยากบอกว่า ผมรักเขามากที่สุด"ผชี้ไปในกระจกแล้วยิ้มน้อย ๆ แต่คุนนี่ยิ้มแทบแก้มปริเลย
"หน้าคุณเหมือนป่าดงดิบจัง"เขาพูดแล้วหันมาทางผม ผมเลิกคิ้วมอง
"เห็นแล้ว 'หลง' เลย"พูดจาน่ารัก(น่ากิน)ชะมัด !
"ของผมหายอ่ะ ไม่รู้ว่าลืมไว้ที่คุนรึเปล่า"ผมทำท่าทางหาของ
"อะไรหายหรอครับ ผมช่วยหาไหม"เขาถาม
"หัวใจของผมไง .. "ผมฝังจมูกลงบนแก้มเนียนของคุนแรงๆหนึ่งที
"ผมยอมแพ้แล้วครับ T^T หมดมุขแล้ว"คุนเอ่ยขึ้นมาพลางทำหน้าเหมือนกับจะร้องไห้
"งั้นผมขออันนี้อันสุดท้ายละกัน .. หน้าอย่างคุนน่าจะเป็นเด็กช่างนะ"ผมพูดขึ้น (หลังจากที่เดินออกมาจากห้องน้ำแล้ว)
"ช่างอะไรหรอครับ"เขาถาม
"ช่างน่ารักอะไรอย่างนี้"ผมยิ้มน้อยๆ
"มุขมีเยอะจังนะครับ"เขาเอาหัวพิงไหล่ผมอีกรอบ
"ช่วยอะไรหน่อยได้ไหมครับ"ผมยังไม่หมดหรอกนะ แฮ่ ๆ
"ช่วยอะไรหรอครับ"เขาถาม
"ช่วยไปน่ารักไกลๆหน่อย .. "ผมมองคุน"เพราะตอนนี้ผมอดใจไม่ไหวแล้ว"ผมขอกินลูกหมาตรงหน้าก่อนนะครับ เพราะตอนนี้แดงไปทั้งตัวเลย ฮ่าๆๆๆ
-- คุน --
ทุกวันของผมดำเนินไปอย่าปกติสุข(?) ^__^ ผมนั่งจัดเอกสารต่างๆที่กองเพียบบนโต๊ะ เที่ยงแล้วแหะ =__=; มิน่าละ หิวๆ
"ตะเอ๊งจ๋าาาาา ~~ ไปหม่ำๆข้าวเที่ยงกันเต๊อะ ~~~~"ผมมีคนเลี้ยงข้าวประจำตัวแล้วละ เขาชื่อพี่ฮยอนจุง 55+ เขามักจะเรียกผมด้วยสำนวนน่ารักๆ อย่าง 'กิน' เขาก็จะเปลี่ยนเป็น 'หม่ำๆ' แล้วเรียกตัวเองว่า 'เค้า' แล้วเรียกผมว่า 'ตะเอ๊ง' ใช้ภาษาวิบัติจริงๆ พี่แกเนี้ย =__=;'
"ป่ะ ๆๆ "ผมลุกแล้วยกแฟ้มกองงานไปวางไว้บนโต๊ะของเท๊มที่หน้าบูดเป็นตูดลิง =_=;;
"คิก ๆ พี่ไปกินข้าวก่อนน๊า ไอ้คุณเจ้านาย"พี่ฮยอนจุงหยอกเท๊มไปคำนึง =__=;;
"- -****"ดูท่าทางหงุดหงิดแหะ .. ผมได้แต่เออออห่อหมกตามพี่แกไป พี่ฮยอนจุงพา(ลาก)ผมไปกินที่ร้านอาหารโครตหรู และราคาอาหารแทบจะฉีกกระเป๋าตังค์ผม =__=;;
"กินอะไรสั่งเลยน๊า ตะเอ๊ง ~~ =^^="ผม .. ผมแพ้คนหล่อฮะ T^T
"ผมไม่มีตังค์จ่ายคืนนะฮะ TTOTT"ผมบอก
"ไม่เป็นไรหรอกน่าตะเอ๊ง ~ เค้าเลี้ยงตะเองได้ ~~ "พี่ฮยอนจุงยิ้มหวานใส่ผม .. โดนเต็มใจผมแล้ว 1 ดอก T^T ไม่นานนักอาหารสองสามจานก็มาเสริฟที่โต๊ะ ผมนั่งจิ้มอาหารราคาเป็นแสนวอนบนโต๊ะ .. แต่อร่อยมากเลยละ -/l\- อร่อยกว่าที่ผมทำอีก
"^__________^"ผมเงยหน้าขึ้นมองพี่ฮยอนจุงที่มองผมแล้วยิ้มกว้างอยู่แบบนั้น
"ไม่ทานหรอฮะ"ผมถาม
"เห็นตะเองกินก็อิ่มแล้ว ฮ่าๆ"เขาหัวเราะเบาๆ ง่ะ - / /-
"กิน ๆๆ "ผมหั่นสเต็กแล้วจิ้มใส่ปากพี่เขาทันที (เรียกว่ายัดก็ได้ =__=;) คนทั้งร้านหันมามองพวกผม
"แก๊ ~~ >__< ดูสิ อีกคนก็น่ารัก อีกคนก็หล่อ โอ๊ย ๆๆๆ ฉันจะเป็นลมตายแล้ว กรี๊ด ๆๆๆ "
"แก๊ แกดูดิ !! ว๊าย(Y) อะไรอย่างงี้ กรี๊ด ๆๆ ฉันว่าคนผมสีดำหน้าตาน่ารักนั้นรับแหงเลยว๊ะ ~~~"
"คนผมสีน้ำตาลทองนั้นต้องรุกแหงเลย แกดูนิ้วสิ คิกๆ ๆ สงสารคนรับว๊ะ"
"ทำไมวะแก"
"นิ้วโครตยาวเลยอะ >___<~ เข้าทีเดียวร้องครางแหงๆ โอ๊ยย ย แค่จินตนาการตามฉันก็จะเป็นลมอยู่แล้วอ๊ะ >_< "นี่เป็นแค่ส่วนหนึ่ง =__=;; ผมออกจะแมนนะ ทำไมผมรับละ .V. !!
"คิก ๆๆ"ยังคงมีแต่พี่แกที่หัวเราะคิกคัก =__=;;
"รีบๆกินกันเถอะฮะ ผมมีงานต้องทำอีก =_____=;; "ผมบอกอย่างหวาดๆ(กลัวผู้หญิงขึ้นสมอง)
ตอนนี้ผมกับพี่ฮยอนจุงเดินออกจากร้านอาหารที่ปาเข้าไปเกือบแสนวอน T^T เสียดายเงินชิบ !!~~ อ้อ ! ก่อนออกมาผมแอบพี่ฮยอนจุงไปซื้อชีสเค้กมาฝากเท๊มด้วยละ =3= ถ้าผมบอกว่าผมจะไปซื้อชีสเค้ก พี่เขาได้พาไปซื้อของแพงๆอีกแหง ๆ T^T ผมเดินกลับขึ้นบริษัทไปก่อน เพราะพี่ฮยอนจุงบอกว่า ลูกค้าโทรมาต้องรีบไป ผมหิ้วกล่องเค้กพลางยิ้มร่าขึ้นไปข้างบน เท๊มเห็นต้องหายอารมณ์เสียแหงๆเลย =^___^=~~ ผมเดินเลี้ยวกำลังจะเข้าไปในห้องประธาน .. แต่เท้าของผมดันหยุดชะงัก ..
"จูบหน่อยสิ ~"ผมมองผู้หญิงที่ใส่ชุดเดรสสีแดง มีเสื้อคลุมสีขาวทับปิดหน้าอกอันสะบึมของเธออยุ่
"ไม่เอาน่า - -"เท๊มปฏิเสธ
"งั้น .. "เจ้าหล่อนเขย่งปลายเท้าขึ้นมาประกบริมฝีปากเท๊มแทน .. เหมือนมีดนับสิบเล่มแทงเข้าที่กลางหลังผม .. กล่องชีสเค้กที่อยู่ในมือผมตกลงพื้นดังปุ๊บ เพราะมันไม่ได้มีแค่ชีสเค้ก .. มันมีกล่องขนมกับลูกอมต่างๆด้วย ทั้งสองคนหันมามองผม
"อะ .. เอ่อ .. "ผมอึกอัก
"คุน .. "เขาเรียกชื่อผม
"ผม .. ผมขอโทษนะครับ .. ผมมาขัดจังหวะแหง ๆ .. "น้ำตาผมเอ่อล้นคลอเบ้าตา .. จะออกมาทำไมนะ .. ผมต้องไม่ร้องสิ .. ^^!
"คุน .. ฟังฉันก่อนสิ !!"เขาผลักผู้หญิงคนนั้นออกแล้วเดินมาหาผม
"คะ .. คุณควรจะไปหาเธอนะฮะ อย่าผลักผู้หญิงแบบนั้นสิ .. "ผมถอยหลังกรูด ก่อนที่จะใส่เกียร์วิ่งออกไป .. กดลิฟรัว ๆๆ จนลิฟเปิด
"เดี๋ยว คุน !!!!" ลิฟปิดลง ผมกดลงไปที่ชั้นไหนไม่รุ้ .. เขาก็เป็นผู้ชายคนนึงนิ .. ต้องมีผู้หญิงมากหน้าหลายตามาคบหาบ้าง .. แล้วอีกอย่าง .. ผมกับเท๊มก็ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย .. ก่อนที่เค้าจะมาเจอกับผม เค้าคงเป็นแฟนกับคนอื่นมาก่อนละมั้ง .. ผมนั่งทรุกลงในลิฟแล้วปล่อยโอออกมาอย่างไม่แคร์อะไรทั้งสิ้น ..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น